Mark 5
1 They came to the other side of the sea, into the country of the Gadarenes.
| به این ترتیب به آن طرف دریاچه، به سرزمین جِراسیان رسیدند. |
2 When he had come out of the boat, immediately a man with an unclean spirit met him out of the tombs.
| هنگامی که عیسی پا به ساحل گذاشت، شخصی که گرفتار روح پلید بود از قبرستان بیرون آمد و به او برخورد. |
3 He lived in the tombs. Nobody could bind him any more, not even with chains,
| این مرد همیشه در قبرستان به سر می‌برد، و هیچ‌کس نمی‌توانست حتی با زنجیر نیز او را ببندد، |
4 because he had been often bound with fetters and chains, and the chains had been torn apart by him, and the fetters broken in pieces. Nobody had the strength to tame him.
| چون بارها او را به زنجیر کشیده و دست و پایش را نیز در پابندهای آهنین بسته بودند، ولی زنجیرها را پاره کرده و پابندها را هم شکسته بود. او به قدری نیرومند بود که کسی نمی‌توانست او را رام کند. |
5 Always, night and day, in the tombs and in the mountains, he was crying out, and cutting himself with stones.
| روز و شب در کوهستان و قبرستان نعره می‌کشید و خود را به سنگهای تیز می‌زد و زخمی می‌کرد. |
6 When he saw Jesus from afar, he ran and bowed down to him,
| وقتی عیسی را از دور دید، به طرف او دوید و در مقابلش به خاک افتاده، |
7 and crying out with a loud voice, he said, “What have I to do with you, Jesus, you Son of the Most High God? I adjure you by God, don’t torment me.”
| نعره زد: «ای عیسی، ای پسر خدای متعال، با من چه کار داری؟ تو را به خدا مرا عذاب نده!» |
8 For he said to him, “Come out of the man, you unclean spirit!”
| زیرا عیسی به آن روح پلید فرمان داده بود که: «ای روح پلید از این مرد خارج شو!» |
9 He asked him, “What is your name?” He said to him, “My name is Legion, for we are many.”
| عیسی از او پرسید: «نام تو چیست؟» جواب داد: «نام من لِژیون است، چون ما عدهٔ زیادی هستیم که داخل این مرد شده‌ایم.» |
10 He begged him much that he would not send them away out of the country.
| ارواح پلید شروع به خواهش و تمنا کردند که از آن سرزمین بیرونشان نکند. |
11 Now on the mountainside there was a great herd of pigs feeding.
| از قضا، در آن حوالی یک گلهٔ خوک می‌چرید. |
12 All the demons begged him, saying, “Send us into the pigs, that we may enter into them.”
| پس ارواح پلید از او استدعا کرده، گفتند: «ما را به درون خوکها بفرست؛ بگذار وارد آنها شویم.» |
13 At once Jesus gave them permission. The unclean spirits came out and entered into the pigs. The herd of about two thousand rushed down the steep bank into the sea, and they were drowned in the sea.
| عیسی اجازه داد. پس همهٔ روحهای پلید از آن مرد بیرون آمدند و به درون خوکها رفتند و تمام آن گله که تعداد آن حدود دو هزار خوک بود، از سراشیبی تپه به دریاچه ریختند و خفه شدند. |
14 Those who fed the pigs fled, and told it in the city and in the country. The people came to see what it was that had happened.
| خوک‌چرانها فرار کرده، این واقعه را در شهر و روستا به مردم خبر دادند، و جماعت نیز با عجله آمدند تا اتفاقی را که افتاده بود ببینند. |
15 They came to Jesus, and saw him who had been possessed by demons sitting, clothed, and in his right mind, even him who had the legion; and they were afraid.
| طولی نکشید که عدهٔ زیادی دور عیسی جمع شدند و وقتی دیدند آن دیوزده که پیش از آن گرفتار یک لِژیون روح پلید بود، اکنون لباس پوشیده و عاقل در آنجا نشسته است، ترسیدند. |
16 Those who saw it declared to them what happened to him who was possessed by demons, and about the pigs.
| کسانی که ماجرا را به چشم خود دیده بودند، آنچه بر مرد دیوزده و خوکها اتفاق افتاده بود، برای مردم تعریف کردند. |
17 They began to beg him to depart from their region.
| به طوری که چیزی نگذشت که جمعیت بزرگی جمع شدند و از عیسی خواهش کردند که از سرزمینشان برود و دیگر کاری به کارشان نداشته باشد. |
18 As he was entering into the boat, he who had been possessed by demons begged him that he might be with him.
| وقتی عیسی سوار قایق می‌شد، مردی که قبلاً دیوزده بود به او التماس کرد تا او را نیز همراه خود ببرد. |
19 He didn’t allow him, but said to him, “Go to your house, to your friends, and tell them what great things the Lord has done for you and how he had mercy on you.”
| ولی عیسی اجازه نداد و گفت: «به خانه‌ات برگرد و به اقوام و آشنایانت بگو که خدا برای تو چه کرده و چگونه لطف او شامل حال تو شده است.» |
20 He went his way, and began to proclaim in Decapolis how Jesus had done great things for him, and everyone marveled.
| او نیز روانه شد و در تمام سرزمین دکاپولیس برای همه بازگو می‌کرد که عیسی چه کار بزرگی برایش انجام داده، و همه از شنیدن آن مبهوت می‌شدند. |
21 When Jesus had crossed back over in the boat to the other side, a great multitude was gathered to him; and he was by the sea.
| عیسی سوار قایق شد و به آن سوی دریاچه رفت. وقتی به ساحل رسید، عدهٔ زیادی نزدش گرد آمدند. |
22 Behold, one of the rulers of the synagogue, Jairus by name, came; and seeing him, he fell at his feet
| در این هنگام مردی به نام یایروس که سرپرست کنیسه یهودیان آن شهر بود، خود را به عیسی رساند و در مقابل پاهای او به خاک افتاد. |
23 and begged him much, saying, “My little daughter is at the point of death. Please come and lay your hands on her, that she may be made healthy, and live.”
| او التماس‌کنان گفت: «دختر کوچکم در حال مرگ است؛ از شما خواهش می‌کنم بیایید و دستتان را بر او بگذارید تا شفا یابد و نمیرد.» |
24 He went with him, and a great multitude followed him, and they pressed upon him on all sides.
| عیسی با او به راه افتاد. در همان حال، عدهٔ بیشماری نیز به دنبالش روانه شدند. تعداد افراد به قدری زیاد بود که از هر طرف بر او فشار می‌آوردند. |
25 A certain woman who had a discharge of blood for twelve years,
| در میان آن جمعیت، زنی بود که مدت دوازده سال خونریزی داشت. |
26 and had suffered many things by many physicians, and had spent all that she had, and was no better, but rather grew worse,
| با اینکه برای معالجه، به پزشکان بسیاری مراجعه کرده بود و برای این کار تمام دارایی‌اش را نیز از دست داده بود، ولی بهبود نیافته بود، بلکه برعکس رفته‌رفته بدتر هم شده بود. |
27 having heard the things concerning Jesus, came up behind him in the crowd and touched his clothes.
| ولی او شنیده بود که عیسی بیماران را شفا می‌بخشد. به همین دلیل، خود را از میان مردم به پشت سر عیسی رساند و به ردای او دست زد، |
28 For she said, “If I just touch his clothes, I will be made well.”
| چون با خود فکر کرده بود: «اگر فقط به ردایش دست بزنم، شفا خواهم یافت.» |
29 Immediately the flow of her blood was dried up, and she felt in her body that she was healed of her affliction.
| پس همین کار را کرد و فوری خونریزی‌اش قطع شد و خود نیز متوجه شد که شفا یافته است. |
30 Immediately Jesus, perceiving in himself that the power had gone out from him, turned around in the crowd and asked, “Who touched my clothes?”
| عیسی نیز همان لحظه درک کرد که از او نیروی شفابخشی صادر شد. پس به اطراف نگاهی کرد و پرسید: «چه کسی به لباس من دست زد؟» |
31 His disciples said to him, “You see the multitude pressing against you, and you say, ‘Who touched me?’”
| شاگردانش با تعجب به او گفتند: «می‌بینی که از همه طرف به تو فشار می‌آورند، و می‌پرسی چه کسی به تو دست زد؟» |
32 He looked around to see her who had done this thing.
| ولی عیسی همچنان به اطراف نگاه می‌کرد تا کسی را که به لباسش دست زده بود، پیدا کند. |
33 But the woman, fearing and trembling, knowing what had been done to her, came and fell down before him, and told him all the truth.
| آن زن که می‌دانست چه اتفاقی برایش افتاده، با ترس و لرز پیش آمد و در مقابل پاهای عیسی به زمین افتاد و گفت که چه کرده است. |
34 He said to her, “Daughter, your faith has made you well. Go in peace, and be cured of your disease.”
| عیسی به او گفت: «دخترم، ایمانت تو را شفا داده! به سلامت برو و از این بلا آزاد باش!» |
35 While he was still speaking, people came from the synagogue ruler’s house, saying, “Your daughter is dead. Why bother the Teacher any more?”
| عیسی هنوز با آن زن سخن می‌گفت که عده‌ای از خانۀ یایروس آمدند و به او خبر داده، گفتند: «دخترت مرد. دیگر چرا به استاد زحمت می‌دهی؟» |
36 But Jesus, when he heard the message spoken, immediately said to the ruler of the synagogue, “Don’t be afraid, only believe.”
| وقتی عیسی این را شنید، به یایروس گفت: «نترس! فقط ایمان داشته باش!» |
37 He allowed no one to follow him except Peter, James, and John the brother of James.
| این را گفت و اجازه نداد غیر از پطرس، یعقوب و یوحنا کسی دیگر همراهش به خانهٔ یایروس برود. |
38 He came to the synagogue ruler’s house, and he saw an uproar, weeping, and great wailing.
| وقتی به خانهٔ یایروس رسیدند، دیدند عده‌ای پریشانحال، با صدای بلند شیون و زاری می‌کنند. |
39 When he had entered in, he said to them, “Why do you make an uproar and weep? The child is not dead, but is asleep.”
| عیسی داخل شد و به ایشان فرمود: «چرا گریه و زاری راه انداخته‌اید؟ دختر نمرده، فقط خوابیده است.» |
40 They ridiculed him. But he, having put them all out, took the father of the child, her mother, and those who were with him, and went in where the child was lying.
| اما آنها به او خندیدند؛ ولی عیسی همه را بیرون کرد و با پدر و مادر و آن سه شاگرد، وارد اتاقی شد که دختر در آن آرامیده بود. |
41 Taking the child by the hand, he said to her, “Talitha cumi!” which means, being interpreted, “Girl, I tell you, get up!”
| عیسی دستش را گرفت و فرمود: «تالیتا، کوم!»، یعنی «ای دختر کوچک، به تو می‌گویم برخیز!» |
42 Immediately the girl rose up and walked, for she was twelve years old. They were amazed with great amazement.
| آن دختر که دوازده سال بیشتر نداشت، فوری برخاست و شروع به راه رفتن کرد. پدر و مادرش با دیدن این معجزه، غرق در حیرت و شگفتی شدند. |
43 He strictly ordered them that no one should know this, and commanded that something should be given to her to eat.
| عیسی با تأکید بسیار به ایشان فرمود که ماجرا را به کسی نگویند، و گفت به دختر غذا دهند. |
