Luke 7
1 After he had finished speaking in the hearing of the people, he entered into Capernaum.
୧ୟୀଶୁ ହଡ଼କକେ ଆୟାଃ ସବେନ୍ କାଜି କାଜିଚାବାକେଦ୍ଚି କପର୍ନାହୁମ୍ ସାହାର୍ତେ ବଲୟାନାଏ ।
2 A certain centurion’s servant, who was dear to him, was sick and at the point of death.
୨ଏନ୍ତାଃରେ ମିଦ୍ଶାଅ ସିପାଇକଆଃ ମିଆଁଦ୍ ରୋମି ଗମ୍କେୟାଃ ଦାସି ବେମାର୍ତେ ଗଜଃଲେକାଏ ତାଇକେନା, ଇନିଃକେ ଇନିୟାଃ ଗମ୍କେ ପୁରାଃଗି ଦୁଲାଡ଼ିତାନାଏ ତାଇକେନା ।
3 When he heard about Jesus, he sent to him elders of the Jews, asking him to come and save his servant.
୩ମିଦ୍ଶାଅ ସିପାଇକଆଃ ଗମ୍କେ ୟୀଶୁଆଃ ବିଷାଏରେ ଆୟୁମ୍କେଦ୍ଚି, ଆମ୍ ହିଜୁଃକେଦ୍ତେ ଆଇଁୟାଃ ଦାସିକେ ବୁଗିମେ ମେନ୍ତେ ଯିହୁଦୀକଆଃ ପ୍ରାଚିନ୍କକେ ୟୀଶୁତାଃ ଗୋହାର୍ ନାଗେନ୍ତେ କୁଲ୍କେଦ୍କଆଏ ।
4 When they came to Jesus, they begged him earnestly, saying, “He is worthy for you to do this for him,
୪ଇନ୍କୁ ୟୀଶୁତାଃ ସେଟେର୍ୟାନ୍ଚି ଇନିଃକେ ପୁରାଃଗି ବିନ୍ତିତାନ୍ଲଃ କାଜିକିୟାଏ, “ଇନିଃ ଆମାଃ ଦେଙ୍ଗା ନାମେ ଲେକାଗିୟାଏ ।
5 for he loves our nation, and he built our synagogue for us.”
୫ଚିୟାଃଚି ଇନିଃଦ ଆବୁ ଜାତିରେନ୍କକେ ଦୁଲାଡ଼୍କତାନାଏ ଆଡଃ ଆଇଃକ୍ଗି ଆବୁନାଙ୍ଗ୍ ସାମାଜ୍ ଅଡ଼ାଃ ବାଇୟାକାଦାଏ ।”
6 Jesus went with them. When he was now not far from the house, the centurion sent friends to him, saying to him, “Lord, don’t trouble yourself, for I am not worthy for you to come under my roof.
୬ଏନାତେ ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁଲଃ ସେନଃୟାନାଏ । ଆଡଃ ୟୀଶୁ ଇନିୟାଃ ଅଡ଼ାଃ ନାଡ଼େଃତେ ହିଜୁଃ ସେଟେର୍ତାନ୍ ଇମ୍ତା ଇନିଃ ଆୟାଃ ଗାତିକକେ ୟୀଶୁତାଃତେ କାଜି କୁଲ୍କେଦ୍କଆଏ, “ହେ ଗମ୍କେ ଆଲମ୍ ଦୁକୁନାଃ, ଚିୟାଃଚି ଆମ୍ ଆଇଁୟାଃ ଅଡ଼ାଃରେମ୍ ବଲଆ ଏନ୍ ଲେକାନ୍ନିଃଦ ନାହାଁଲିଙ୍ଗ୍ ।
7 Therefore I didn’t even think myself worthy to come to you; but say the word, and my servant will be healed.
୭ଏନା ନାଗେନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆମାଃତାଃତେ ସେନଃନାଙ୍ଗ୍ କାଇଙ୍ଗ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍କେଦାଃ । ମେନ୍ଦ ଆମ୍ ମିସାଗି କାଜିତାମ୍, ଆଇଁୟାଃ ଦାସି ବୁଗିକଆଃଏ ।
8 For I also am a man placed under authority, having under myself soldiers. I tell this one, ‘Go!’ and he goes; and to another, ‘Come!’ and he comes; and to my servant, ‘Do this,’ and he does it.”
୮ଚିୟାଃଚି ଆଇଙ୍ଗ୍ହଁ ଏଟାଃକଆଃ ଆକ୍ତେୟାର୍ରେ ମେନାଇୟାଁଃ, ସିପାଇକ ଆଇଁୟାଃ ଆକ୍ତେୟାର୍ରେ ମେନାକଆଃ । ଆଇଙ୍ଗ୍ ମିହୁଡ଼୍କେ ସେନଃମେ ମେତାଇରେଦ ଇନିଃ ସେନଃଆଏ ଆଡଃ ଏଟାଃନିଃକେ ହିଜୁଃମେ ମେତାଇରେ ଇନିଃ ହିଜୁଃଆଏ । ଆଇଁୟାଃ ଦାସିକେ ନେୟାଁ କାମିମେ ମେତାଇରେ ଇନିଃ କାମିୟାଏ ।”
9 When Jesus heard these things, he marveled at him, and turned and said to the multitude who followed him, “I tell you, I have not found such great faith, no, not in Israel.”
୯ୟୀଶୁ ନେୟାଁ ଆୟୁମ୍କେଦ୍ତେ ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅୟାନା, ଆଡଃ ହେତାରୁହାଡ଼୍କେଦ୍ତେ ଆୟାଃ ତାୟମ୍ରେ ଅତଙ୍ଗ୍ଇଁ ତାନ୍କକେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ କାଜିୟାପେ ତାନାଇଙ୍ଗ୍, ଇସ୍ରାଏଲ୍ରେୟ ନେ ଲେକାନ୍ ମାରାଙ୍ଗ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ କାଇଙ୍ଗ୍ ନାମାକାଦାଃ ।”
10 Those who were sent, returning to the house, found that the servant who had been sick was well.
୧୦ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁଆଃ ଜାପାଃତେ କୁଲ୍ଲେନ୍କ ଅଡ଼ାଃତେ ରୁହାଡ଼୍ୟାନ୍ତେ ଏନ୍ ଦାସିକେ ବୁଗିୟାକାନ୍କ ନାମ୍କିୟାଃ ।
11 Soon afterwards, he went to a city called Nain. Many of his disciples, along with a great multitude, went with him.
୧୧ଏଟାଃ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରେ ୟୀଶୁ ନାଇନ୍ ନୁତୁମ୍ ମିଆଁଦ୍ ସାହାର୍ତେ ସେନଃୟାନାଏ, ଆଡଃ ଇନିଃଲଃ ଆୟାଃ ଚେଲାକ ଆଡଃ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କ ଇନିୟାଃଲଃ ସେନ୍ତାନ୍କ ତାଇକେନା ।
12 Now when he came near to the gate of the city, behold, one who was dead was carried out, the only born son of his mother, and she was a widow. Many people of the city were with her.
୧୨ଆଡଃ ସାହାର୍ ଦୁଆର୍ତେ ତେବାଃୟାନ୍ଚି, ହଡ଼କ ମିଆଁଦ୍ ମାଁଡ଼ା ଗଅଃ ଅଡଙ୍ଗ୍ଏତାନ୍କ ତାଇକେନା । ଇନିଃ ଆୟାଃ ରାଣ୍ଡିକୁଡ଼ି ଏଙ୍ଗାତେୟାଃ ମିଆଁଦ୍ଗି ହନ୍କଡ଼ା ତାଇକେନାଏ । ଆଡଃ ସାହାର୍ରେନ୍ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କ ଇନିଃଲଃ ତାଇକେନାକ ।
13 When the Lord saw her, he had compassion on her and said to her, “Don’t cry.”
୧୩ଏନ୍ ରାଣ୍ଡିକୁଡ଼ିକେ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ପ୍ରାଭୁ ଇନିଃକେ ଦାୟାଇତାନ୍ଲଃ କାଜିକିୟାଏ, “ଆଲ୍ମେ ରାଆଃୟା ।”
14 He came near and touched the coffin, and the bearers stood still. He said, “Young man, I tell you, arise!”
୧୪ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ସେନ୍ ନାଡ଼େଃକେଦ୍ତେ ପାର୍କମାଏ ଜୁଟିଦ୍କେଦା ଆଡଃ ଗଅଃକାଦ୍ ହଡ଼କ ତିଙ୍ଗୁୟାନାକ । ୟୀଶୁ ଗଜାକାନ୍ ହଡ଼କେ କାଜିକିୟାଏ, “ଏ ସେପ୍ଡ଼େଦ୍, ମାର୍ ବିରିଦ୍ମେ ମେତାମ୍ତାନାଇଙ୍ଗ୍!”
15 He who was dead sat up and began to speak. Then he gave him to his mother.
୧୫ଏନ୍ ଗଜାକାନ୍ନିଃ ବିରିଦ୍ୟାନ୍ଲଃ ଦୁବ୍ୟାନାଏ, ଆଡଃ ବାଖାଁଣ୍ ଏଟେଦ୍କେଦାଏ, ୟୀଶୁ ଇନିଃକେ ଇନିୟାଃ ଏଙ୍ଗାତେତାଃରେ ଜିମାକିୟାଏ ।
16 Fear took hold of all, and they glorified God, saying, “A great prophet has arisen among us!” and, “God has visited his people!”
୧୬ନେୟାଁ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ସବେନ୍କ ବରକେଦାଃକ ଆଡଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍କେ ମାନାରାଙ୍ଗ୍ ତାନ୍ଲଃ କାଜିକେଦାଃକ, “ଆବୁ ଥାଲାରେ ମିଆଁଦ୍ ମାରାଙ୍ଗ୍ ନାବୀ ହିଜୁଆକାନାଏ । ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଆୟାଃ ହଡ଼କକେ ବାଞ୍ଚାଅ ନାଙ୍ଗ୍ ହିଜୁଆକାନାଏ ।”
17 This report went out concerning him in the whole of Judea and in all the surrounding region.
୧୭ଆଡଃ ୟୀଶୁଆଃ ନେ ବାନାର୍ ଗଟା ଯିହୁଦାରେ ଆଡଃ ଗଟା ହପର୍ଜାପାଃ ଦିଶୁମ୍ରେ ନିତିର୍ୟାନା ।
18 The disciples of John told him about all these things.
୧୮ଯୋହାନ୍ଆଃ ଚେଲାକ ନେ ସବେନ୍ କାଜିକ ଯୋହାନ୍କେ ଉଦୁବ୍କିୟାଃକ ।
19 John, calling to himself two of his disciples, sent them to Jesus, saying, “Are you the one who is coming, or should we look for another?”
୧୯ଯୋହାନ୍ ଆୟାଃ ଚେଲାକଏତେ ବାର୍ହଡ଼୍କିନ୍କେ କେଡ଼ାକେଦ୍କିନାଏ, ଆଡଃ ପ୍ରାଭୁତାଃତେ ନେଆଁଁ କୁଲିନାଙ୍ଗ୍ କୁଲ୍କେଦ୍କିନାଏ “ଏନ୍ ହିଜୁଃନିଃ ଆମ୍ଗି ତାନ୍ମେ ଚି ଏଟାଃନିଃଲେ ନେଲ୍ହରାଇୟା?”
20 When the men had come to him, they said, “John the Baptizer has sent us to you, saying, ‘Are you he who comes, or should we look for another?’”
୨୦ଆଡଃ ଇନ୍କିନ୍ ୟୀଶୁତାଃ ହିଜୁଃୟାନ୍ତେ କାଜିକେଦାଃକିନ୍ ବାପ୍ତିସ୍ମା ଏମଃନିଃ ଯୋହାନ୍ ଆଲିଙ୍ଗ୍କେ ଆମାଃତାଃତେ ନେୟାଁ କୁଲି ନାଗେନ୍ତେ କୁଲାକାଦ୍ଲିଙ୍ଗ୍ଆଏ, “ଏନ୍ ହିଜୁଃନିଃ ଆମ୍ଗି ତାନ୍ମେ ଚି ଏଟାଃନିଃଲେ ନେଲ୍ହରାଇୟା ।”
21 In that hour he cured many of diseases and plagues and evil spirits; and to many who were blind he gave sight.
୨୧ଏନ୍ ଦିପିଲିରେଗି ୟୀଶୁ ପୁରାଃ ହାସୁତାନ୍ ଦୁକୁତାନ୍ ଆଡଃ ଏତ୍କାନ୍ ଆତ୍ମା ଏସେରାକାଦ୍ ହଡ଼କକେ ବୁଗିକେଦ୍କଆଏ, ଆଡଃ ପୁରାଃ କା ନେଲ୍ଦାଡ଼ିତାନ୍କକେ ନେଲ୍ରିକାକେଦ୍କଆଏ ।
22 Jesus answered them, “Go and tell John the things which you have seen and heard: that the blind receive their sight, the lame walk, the lepers are cleansed, the deaf hear, the dead are raised up, and the poor have good news preached to them.
୨୨ୟୀଶୁ ଯୋହାନ୍ଆଃ ଚେଲାକିନ୍କେ କାଜିକେଦ୍କିନାଏ, “ଆବେନ୍ ରୁହାଡ଼୍କେଦ୍ତେ ଅକ୍ନାଃବେନ୍ ନେଲାକାଦା ଆଡଃ ଆୟୁମାକାଦା ଏନାକ ଯୋହାନ୍କେ ଉଦୁବାଇବେନ୍, କାଣାଁକାନ୍କ ନେଲେତାନା, କାଟା ଲେଙ୍ଗ୍ଡ଼ାକାନ୍କ ସେସେନ୍ତାନା, ନାଗେଘାଅକାନ୍କ ଫାର୍ଚିଅଃତାନା, ଭାଏଁରାକାନ୍କ ଆୟୁମେତାନା, ଗଜାକାନ୍କ ଜୀଉବିରିଦ୍ ରୁହାଡ଼ଃତାନା, ଆଡଃ ରେଙ୍ଗେଃ ହଡ଼କତାଃରେ ସୁକୁକାଜି ଉଦୁବଃତାନା ।
23 Blessed is he who finds no occasion for stumbling in me.”
୨୩ଆଇଁୟାଃ ବିଷାଏରେ ଅକନ୍କଆଃ ଜେତାନ୍ ଆଡ଼ାଃଉଡ଼ୁଃ ବାନଃଆ, ଇନ୍କୁ ସୁକୁତାନ୍ଗିୟା ।”
24 When John’s messengers had departed, he began to tell the multitudes about John, “What did you go out into the wilderness to see? A reed shaken by the wind?
୨୪ଯୋହାନ୍ଆଃ ଚେଲାକିନ୍ ସେନଃୟାନ୍ଚି ୟୀଶୁ ଯୋହାନ୍ଆଃ ବିଷାଏରେ ହଡ଼କକେ କାଜି ଏଟେଦ୍କେଦ୍ଆଏ, “ଆପେ ଚିକ୍ନାଃ ନେନେଲ୍ତେ ବିର୍ତେପେ ସେନ୍କେନା? ଚିନାଃ ହୟତେ ଏକ୍ଲାଅଃତାନ୍ ବିର୍ନି ତାସାଦ୍କେ?
25 But what did you go out to see? A man clothed in soft clothing? Behold, those who are gorgeously dressed and live delicately are in kings’ courts.
୨୫ଏନା କା'ରେଦ ଚିକ୍ନାଃ ନେନେଲ୍ତେପେ ଅଡଙ୍ଗ୍ୟାନା । ଚିନାଃ ଗନଙ୍ଗ୍ଆଁନ୍ ଲିଜାଃ ତୁସିଙ୍ଗ୍ଆଁକାନ୍ ହଡ଼କେ? ନେଲେପେ, ଗନଙ୍ଗ୍ଆଁନ୍ ଲିଜାଃ ତୁସିଙ୍ଗ୍ଆଁକାନ୍ ଆଡଃ ସୁକୁତେ ତାଇନଃତାନ୍ ହଡ଼କ ରାଜାକଆଃ ଅଡ଼ାଃକରେକ ତାଇନାଃ ।
26 But what did you go out to see? A prophet? Yes, I tell you, and much more than a prophet.
୨୬କାଜିଙ୍ଗ୍ପେ, ଏନା କାହାରେଦ, ଚିକ୍ନାଃ ନେନେଲ୍ତେପେ ଅଡଙ୍ଗ୍ଲେନା? ଚିନାଃ ମିଆଁଦ୍ ନାବୀକେ? ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ସାର୍ତିଗି ମେତାପେ ତାନାଇଙ୍ଗ୍, ନାବୀଏତେ ମାରାଙ୍ଗ୍ନିଃକେପେ ନେଲିୟା ।
27 This is he of whom it is written, ‘Behold, I send my messenger before your face, who will prepare your way before you.’
୨୭ଯୋହାନ୍ଆଃ ନାଗେନ୍ତେ ଧାରାମ୍ପୁଥିରେ ନେଆଁଁ ଅଲାକାନା, ‘ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ କାଜିକେଦାଏ, ନେଲେମେ, ଆଲେ ଆମାଃଏତେ ସିଦାରେ ଆଲେୟାଃ ଦୁଁତ୍କେଲେ କୁଲିତାନା ଇନିଃ ଆମାଃ ନାଗେନ୍ତେ ପାହିଲାରେ ହରା ବାଇୟାଏ ।’
28 “For I tell you, among those who are born of women there is not a greater prophet than John the Baptizer; yet he who is least in God’s Kingdom is greater than he.”
୨୮ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ସାର୍ତିଗିଙ୍ଗ୍ କାଜିୟାପେତାନା, ‘କୁଡ଼ିକଏତେ ଜାନାମାକାନ୍ ସବେନ୍କଆଃ ଭିତାର୍ରେ ଯୋହାନ୍ଏତେ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଜେତାଏ ବାଙ୍ଗାଇୟା, ହଲେହଁ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ରାଇଜ୍ରେନ୍ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ନିଃ ଯୋହାନ୍ଏତେ ମାରାଙ୍ଗ୍ଆଏ ।’”
29 When all the people and the tax collectors heard this, they declared God to be just, having been baptized with John’s baptism.
୨୯ୟୀଶୁଆଃ ଇନିତୁ ଆୟୁମ୍ତାନ୍ ସବେନ୍ ହଡ଼କ, ନେ'ଲେକାଚି ମାଲ୍ହାରମ୍କହ, ସାରିକେଦାଃକ ଯେ, ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ହରା ସାର୍ତିଗିଆଃ, ଚିୟାଃଚି ଇନ୍କୁକେ ସିଦାରେ ଯୋହାନ୍ ବାପ୍ତିସ୍ମା ଏମାକାଦ୍କ ତାଇକେନାଏ ।
30 But the Pharisees and the lawyers rejected the counsel of God, not being baptized by him themselves.
୩୦ମେନ୍ଦ ଫାରୁଶୀକ ଆଡଃ ଆଇନ୍ ଇତୁକ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ସାନାଙ୍ଗ୍ ଆକ ନାଗେନ୍ତେକ ହିଲାଙ୍ଗ୍କେଦାଃ ଆଡଃ ଯୋହାନ୍ତାଃଏତେ କାକ ବାପ୍ତିସ୍ମାୟାନା ।
31 “To what then should I compare the people of this generation? What are they like?
୩୧ୟୀଶୁ ଆଡଃଗି କାଜିକେଦାଏ, “ନେ ଦିପିଲିରେନ୍ ହଡ଼କକେ ଅକଏଲଃ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଜକାକଆ? ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ଅକଏ ଲେକାଃକ?
32 They are like children who sit in the marketplace and call to one another, saying, ‘We piped to you, and you didn’t dance. We mourned, and you didn’t weep.’
୩୨ଇନ୍କୁଦ ପିଟ୍ରେ ଦୁବାକାନ୍ ଆଡଃ ଆକ ଆକରେ ହାକାଅଃତାନ୍ ହନ୍କ ଲେକାଃକ, ଆଲେ ଆପେ ନାଗେନ୍ତେ ମୁର୍ଲିଲେ ସାଡ଼ିକେଦା, ମେନ୍ଦ ଆପେ କାପେ ସୁସୁନ୍କେଦାଃ, ଆଲେ ଦୁକୁତାନ୍ ଦୁରାଙ୍ଗ୍ଲେ ଦୁରାଙ୍ଗ୍କେଦାଃ ମେନ୍ଦ ଆପେ କାପେ ରାଆଃକେଦାଃ । ଇନ୍କୁ ଏନ୍ଲେକାନ୍କ ତାନ୍କ ।
33 For John the Baptizer came neither eating bread nor drinking wine, and you say, ‘He has a demon.’
୩୩ବାପ୍ତିସ୍ମା ଏମଃନିଃ ଯୋହାନ୍ ହଲଙ୍ଗ୍ କାଏ ଜମ୍କେଦାଃ ଆଡଃ ଦାଖ୍ରାସି କାଏ ନୁଁ କେଦାଃ, ଆଡଃ ଆପେ ‘ଇନିଃକେ ବଙ୍ଗା ଏସେର୍କିୟାଏ’ ମେନ୍ତେପେ କାଜିକେଦା ।
34 The Son of Man has come eating and drinking, and you say, ‘Behold, a glutton and a drunkard, a friend of tax collectors and sinners!’
୩୪ମାନୱାହନ୍ ହିଜୁଃକେଦ୍ତେ ଜମ୍ ନୁଁ କେଦାଏ, ଆଡଃ ଆପେ ‘ଇନିଃକେ ଦାର୍ଧା ଆଡଃ ଦାଖ୍ରାସି ନୁଁ ହଡ଼ ତାନିଃ, ମାଲ୍ହାରମ୍କଆଃ ଆଡଃ ପାପିକଆଃ ଗାତି ତାନିଃ ମେତାଇତାନାପେ ।’
35 Wisdom is justified by all her children.”
୩୫ମେନ୍ଦ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ସେଣାଁଁ, ଆୟାଃ ସବେନ୍ ହନ୍କଆଃ ହରାତେ ସାର୍ତି ତାନାଃ ମେନ୍ତେ ଉଦୁବ୍ୟାନା ।”
36 One of the Pharisees invited him to eat with him. He entered into the Pharisee’s house and sat at the table.
୩୬ଫାରୁଶୀକଏତେ ମିଆଁଦ୍ ହଡ଼ ଆଇଁୟାଃଲଃ ଜମେମେ ମେନ୍ତେ ୟୀଶୁକେ ବିନ୍ତିକିୟାଏ, ଏନାତେ ୟୀଶୁ ଫାରୁଶୀଆଃ ଅଡ଼ାଃତେ ବଲୟାନ୍ତେ ଜଜମାଏ ଦୁବ୍ୟାନା ।
37 Behold, a woman in the city who was a sinner, when she knew that he was reclining in the Pharisee’s house, brought an alabaster jar of ointment.
୩୭ଆଡଃ ନେଲେପେ, ଏନ୍ ନାଗାର୍ରେନ୍ ମିଆଁଦ୍ ପାପିକୁଡ଼ି, ୟୀଶୁ ଫାରୁଶୀଆଃ ଅଡ଼ାଃରେ ଜମେ ନାଗେନ୍ତେ ଦୁବାକାନାଏ ମେନ୍ତେ ସାରିକେଦ୍ତେ ଇନିଃ ମିଆଁଦ୍ ପୁଣ୍ଡିଦିରିରାଃ ଚୁକାଃ ବୁଗିନ୍ ସହାନ୍ ସୁନୁମ୍ ଆଉକେଦାଃଏ ।
38 Standing behind at his feet weeping, she began to wet his feet with her tears, and she wiped them with the hair of her head, kissed his feet, and anointed them with the ointment.
୩୮ଆଡଃ ୟୀଶୁଆଃ କାଟା ସୁବାରେ ଦୁବ୍କେଦ୍ତେ ରାଆଃ ତାନ୍ଲଃ ଆୟାଃ ମେଦ୍ଦାଃତେ ଇନିୟାଃ କାଟାକେ ଲୁମ୍କେଦାଏ ଆଡଃ ଆୟାଃ ବହଃରେୟାଃ ଉବ୍ତେ ଜଦ୍କେଦ୍ଲଃ ଇନିୟାଃ କାଟା ଚଅଃ କେଦ୍ତେ କାଟାରେ ବୁଗିନ୍ ସହାନ୍ ସୁନୁମ୍ତେ ଗସଃକିୟା ।
39 Now when the Pharisee who had invited him saw it, he said to himself, “This man, if he were a prophet, would have perceived who and what kind of woman this is who touches him, that she is a sinner.”
୩୯ନେୟାଁ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ୟୀଶୁକେ କେଡ଼ାକାଇ ଫାରୁଶୀ ଆୟାଃ ମନ୍ରେ କାଜିକେଦାଏ, “ନିଃ ନାବୀ ତାନିଃରେଦ, ନେ ଜୁଟିଦିତାନ୍ କୁଡ଼ି ଅକଏ ଆଡଃ ଚିଲ୍କାନ୍ନିଃ ତାନିଃ ଏନା ସାରିଦାଡ଼ିତେୟାଃଏ, ଚିୟାଃଚି ଇନିଃଦ ପାପିନିଃତାନିଃ ।”
40 Jesus answered him, “Simon, I have something to tell you.” He said, “Teacher, say on.”
୪୦ୟୀଶୁ ଶିମୋନ୍କେ କାଜିକିୟାଏ, “ଏ ଶିମୋନ୍ ଆମ୍କେ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ଲେକା କାଜିସାନାଙ୍ଗ୍ ତାନାଇଙ୍ଗ୍ ।” ଇନିଃ କାଜିକିୟାଏ, “ହେ ଗୁରୁ ମାର୍ କାଜିଙ୍ଗ୍ମେଁ ।”
41 “A certain lender had two debtors. The one owed five hundred denarii, and the other fifty.
୪୧“ଜେତାଏ ସାହୁକାର୍ ହଡ଼ଆଃ ବାର୍ହଡ଼୍ ରିଣୀ ସାବ୍ତାନ୍କିନ୍ ତାଇକେନା । ମିହୁଡ଼୍ ମଣେୟାଁ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରାଃ ନାଲା ସିକା ଆଡଃ ଏଟାଃନିଃ ବାର୍ହିସି ଗେଲେୟା ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରାଃ ନାଲା ସିକା ।
42 When they couldn’t pay, he forgave them both. Which of them therefore will love him most?”
୪୨ହାଲ୍ ରୁହାଡ଼୍ଲାଇ ଇନ୍କିନ୍ତାଃ ଜେତ୍ନାଃ କା ତାଇକେନ୍ରେ ଇନିଃ ବାରାନ୍କିନାଃ ରିଣୀ ବାଗିତାଦାଏ । ଇନ୍କିନ୍ଏତେ ଅକଏ ଇନିଃକେ ପୁରାଃ ଦୁଲାଡ଼ିୟାଏ?”
43 Simon answered, “He, I suppose, to whom he forgave the most.” He said to him, “You have judged correctly.”
୪୩ଶିମୋନ୍ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାଏ, “ଆଇଁୟାଃ ବିଚାର୍ତେ ପୁରାଃରିଣୀ ବାଗିକିଃ ନିଃ ।” ୟୀଶୁ ଶିମୋନ୍କେ କାଜିକିୟାଏ, “ଆମ୍ ବୁଗିନାଃମ୍ କାଜିକାଦାଃ ।”
44 Turning to the woman, he said to Simon, “Do you see this woman? I entered into your house, and you gave me no water for my feet, but she has wet my feet with her tears, and wiped them with the hair of her head.
୪୪ଆଡଃ ୟୀଶୁ ଏନ୍ କୁଡ଼ିସାଃ ହେତାରୁହାଡ଼୍କେଦ୍ତେ ଶିମୋନ୍କେ କାଜିକିୟାଏ, “ଚିନାଃ ଆମ୍ ନେ କୁଡ଼ିକେମ୍ ନେଲିତାନା? ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆମାଃ ଅଡ଼ାଃତେଇଙ୍ଗ୍ ହିଜୁଃୟାନା, ଆମ୍ କାଟା ଆବୁଙ୍ଗ୍ନାଙ୍ଗ୍ ଦାଆଃ କାଟିଃହ କାମ୍ ଏମାଦିୟାଁ, ମେନ୍ଦ ନେ କୁଡ଼ି ମେଦ୍ଦାଃତେ ଆଇଁୟାଃ କାଟା ଲୁମ୍କେଦାଏ ଆଡଃ ଆୟାଃ ବହଃରେୟାଃ ଉବ୍ତେ ଜଦ୍କେଦାଏ ।
45 You gave me no kiss, but she, since the time I came in, has not ceased to kiss my feet.
୪୫ଆମ୍ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ମିସାହ କାମ୍ ଚଅଃ'କିୟାଃଁ, ମେନ୍ଦ ଆଇଙ୍ଗ୍ ବଲୟାନ୍ ଇମ୍ତାଏତେ ନିଃ କାଟାତାଇୟାଁଃକେ ଚଅଃ'କାତେ ତାନାଏ ।
46 You didn’t anoint my head with oil, but she has anointed my feet with ointment.
୪୬ଆମ୍ ଆଇଁୟାଃ ବହଃରେ ସୁନୁମ୍ କାମ୍ ଗସଃକେଦାଃ ମେନ୍ଦ ନିଃ କାଟାତାଇୟାଁଃରେ ସହାନ୍ ସୁନୁମ୍ ଗସଃକେଦାଏ ।
47 Therefore I tell you, her sins, which are many, are forgiven, for she loved much. But one to whom little is forgiven, loves little.”
୪୭ଏନାନାଗେନ୍ତେ କାଜିୟାମେ ତାନାଇଙ୍ଗ୍, ନିଃ ପୁରାଃ ଦୁଲାଡ଼୍କେନାଏ ମେନ୍ତେ ଇନିୟାଃ ପୁରାଃ ପାପ୍ ଛାମାକାନା । ମେନ୍ଦ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ଲେକା ଛାମାଅଃନିଃ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ଲେକା ଦୁଲାଡ଼ାଃଏ ।”
48 He said to her, “Your sins are forgiven.”
୪୮ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଏନ୍ କୁଡ଼ିକେ କାଜିକିୟାଏ, “ଆମାଃ ପାପ୍ ସବେନ୍ ଛାମାୟାନା ।”
49 Those who sat at the table with him began to say to themselves, “Who is this who even forgives sins?”
୪୯ଆଡଃ ଇନିଃଲଃ ଜମ୍ତେ ଦୁବାକାନ୍ ହଡ଼କ ଆକ ଆକରେଗି କାଜି ଏଟେଦ୍କେଦାକ, “ଇଦୁ ନିଃ ଅକଏ ତାନିଃ ଯେ ପାପ୍କହଗି ଛାମାଏତାନା?”
50 He said to the woman, “Your faith has saved you. Go in peace.”
୫୦ୟୀଶୁ ଏନ୍ କୁଡ଼ିକେ କାଜିକିୟାଏ “ଆମାଃ ବିଶ୍ୱାସ୍ ଆମ୍କେ ବାଞ୍ଚାଅ କାଦ୍ମେୟାଁଏ ଜୀଉ ସୁକୁତେ ସେନଃମେ ।”
