Luke 4
1 Jesus, full of the Holy Spirit, returned from the Jordan and was led by the Spirit into the wilderness
ತತಃ ಪರಂ ಯೀಶುಃ ಪವಿತ್ರೇಣಾತ್ಮನಾ ಪೂರ್ಣಃ ಸನ್ ಯರ್ದ್ದನನದ್ಯಾಃ ಪರಾವೃತ್ಯಾತ್ಮನಾ ಪ್ರಾನ್ತರಂ ನೀತಃ ಸನ್ ಚತ್ವಾರಿಂಶದ್ದಿನಾನಿ ಯಾವತ್ ಶೈತಾನಾ ಪರೀಕ್ಷಿತೋಽಭೂತ್,
2 for forty days, being tempted by the devil. He ate nothing in those days. Afterward, when they were completed, he was hungry.
ಕಿಞ್ಚ ತಾನಿ ಸರ್ವ್ವದಿನಾನಿ ಭೋಜನಂ ವಿನಾ ಸ್ಥಿತತ್ವಾತ್ ಕಾಲೇ ಪೂರ್ಣೇ ಸ ಕ್ಷುಧಿತವಾನ್|
3 The devil said to him, “If you are the Son of God, command this stone to become bread.”
ತತಃ ಶೈತಾನಾಗತ್ಯ ತಮವದತ್ ತ್ವಂ ಚೇದೀಶ್ವರಸ್ಯ ಪುತ್ರಸ್ತರ್ಹಿ ಪ್ರಸ್ತರಾನೇತಾನ್ ಆಜ್ಞಯಾ ಪೂಪಾನ್ ಕುರು|
4 Jesus answered him, saying, “It is written, ‘Man shall not live by bread alone, but by every word of God.’”
ತದಾ ಯೀಶುರುವಾಚ, ಲಿಪಿರೀದೃಶೀ ವಿದ್ಯತೇ ಮನುಜಃ ಕೇವಲೇನ ಪೂಪೇನ ನ ಜೀವತಿ ಕಿನ್ತ್ವೀಶ್ವರಸ್ಯ ಸರ್ವ್ವಾಭಿರಾಜ್ಞಾಭಿ ರ್ಜೀವತಿ|
5 The devil, leading him up on a high mountain, showed him all the kingdoms of the world in a moment of time.
ತದಾ ಶೈತಾನ್ ತಮುಚ್ಚಂ ಪರ್ವ್ವತಂ ನೀತ್ವಾ ನಿಮಿಷೈಕಮಧ್ಯೇ ಜಗತಃ ಸರ್ವ್ವರಾಜ್ಯಾನಿ ದರ್ಶಿತವಾನ್|
6 The devil said to him, “I will give you all this authority and their glory, for it has been delivered to me, and I give it to whomever I want.
ಪಶ್ಚಾತ್ ತಮವಾದೀತ್ ಸರ್ವ್ವಮ್ ಏತದ್ ವಿಭವಂ ಪ್ರತಾಪಞ್ಚ ತುಭ್ಯಂ ದಾಸ್ಯಾಮಿ ತನ್ ಮಯಿ ಸಮರ್ಪಿತಮಾಸ್ತೇ ಯಂ ಪ್ರತಿ ಮಮೇಚ್ಛಾ ಜಾಯತೇ ತಸ್ಮೈ ದಾತುಂ ಶಕ್ನೋಮಿ,
7 If you therefore will worship before me, it will all be yours.”
ತ್ವಂ ಚೇನ್ಮಾಂ ಭಜಸೇ ತರ್ಹಿ ಸರ್ವ್ವಮೇತತ್ ತವೈವ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
8 Jesus answered him, “Get behind me, Satan! For it is written, ‘You shall worship the Lord your God, and you shall serve him only.’”
ತದಾ ಯೀಶುಸ್ತಂ ಪ್ರತ್ಯುಕ್ತವಾನ್ ದೂರೀ ಭವ ಶೈತಾನ್ ಲಿಪಿರಾಸ್ತೇ, ನಿಜಂ ಪ್ರಭುಂ ಪರಮೇಶ್ವರಂ ಭಜಸ್ವ ಕೇವಲಂ ತಮೇವ ಸೇವಸ್ವ ಚ|
9 He led him to Jerusalem and set him on the pinnacle of the temple, and said to him, “If you are the Son of God, cast yourself down from here,
ಅಥ ಶೈತಾನ್ ತಂ ಯಿರೂಶಾಲಮಂ ನೀತ್ವಾ ಮನ್ದಿರಸ್ಯ ಚೂಡಾಯಾ ಉಪರಿ ಸಮುಪವೇಶ್ಯ ಜಗಾದ ತ್ವಂ ಚೇದೀಶ್ವರಸ್ಯ ಪುತ್ರಸ್ತರ್ಹಿ ಸ್ಥಾನಾದಿತೋ ಲಮ್ಫಿತ್ವಾಧಃ
10 for it is written, ‘He will put his angels in charge of you, to guard you;’
ಪತ ಯತೋ ಲಿಪಿರಾಸ್ತೇ, ಆಜ್ಞಾಪಯಿಷ್ಯತಿ ಸ್ವೀಯಾನ್ ದೂತಾನ್ ಸ ಪರಮೇಶ್ವರಃ|
11 and, ‘On their hands they will bear you up, lest perhaps you dash your foot against a stone.’”
ರಕ್ಷಿತುಂ ಸರ್ವ್ವಮಾರ್ಗೇ ತ್ವಾಂ ತೇನ ತ್ವಚ್ಚರಣೇ ಯಥಾ| ನ ಲಗೇತ್ ಪ್ರಸ್ತರಾಘಾತಸ್ತ್ವಾಂ ಧರಿಷ್ಯನ್ತಿ ತೇ ತಥಾ|
12 Jesus answering, said to him, “It has been said, ‘You shall not tempt the Lord your God.’”
ತದಾ ಯೀಶುನಾ ಪ್ರತ್ಯುಕ್ತಮ್ ಇದಮಪ್ಯುಕ್ತಮಸ್ತಿ ತ್ವಂ ಸ್ವಪ್ರಭುಂ ಪರೇಶಂ ಮಾ ಪರೀಕ್ಷಸ್ವ|
13 When the devil had completed every temptation, he departed from him until another time.
ಪಶ್ಚಾತ್ ಶೈತಾನ್ ಸರ್ವ್ವಪರೀಕ್ಷಾಂ ಸಮಾಪ್ಯ ಕ್ಷಣಾತ್ತಂ ತ್ಯಕ್ತ್ವಾ ಯಯೌ|
14 Jesus returned in the power of the Spirit into Galilee, and news about him spread through all the surrounding area.
ತದಾ ಯೀಶುರಾತ್ಮಪ್ರಭಾವಾತ್ ಪುನರ್ಗಾಲೀಲ್ಪ್ರದೇಶಂ ಗತಸ್ತದಾ ತತ್ಸುಖ್ಯಾತಿಶ್ಚತುರ್ದಿಶಂ ವ್ಯಾನಶೇ|
15 He taught in their synagogues, being glorified by all.
ಸ ತೇಷಾಂ ಭಜನಗೃಹೇಷು ಉಪದಿಶ್ಯ ಸರ್ವ್ವೈಃ ಪ್ರಶಂಸಿತೋ ಬಭೂವ|
16 He came to Nazareth, where he had been brought up. He entered, as was his custom, into the synagogue on the Sabbath day, and stood up to read.
ಅಥ ಸ ಸ್ವಪಾಲನಸ್ಥಾನಂ ನಾಸರತ್ಪುರಮೇತ್ಯ ವಿಶ್ರಾಮವಾರೇ ಸ್ವಾಚಾರಾದ್ ಭಜನಗೇಹಂ ಪ್ರವಿಶ್ಯ ಪಠಿತುಮುತ್ತಸ್ಥೌ|
17 The book of the prophet Isaiah was handed to him. He opened the book, and found the place where it was written,
ತತೋ ಯಿಶಯಿಯಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಃ ಪುಸ್ತಕೇ ತಸ್ಯ ಕರದತ್ತೇ ಸತಿ ಸ ತತ್ ಪುಸ್ತಕಂ ವಿಸ್ತಾರ್ಯ್ಯ ಯತ್ರ ವಕ್ಷ್ಯಮಾಣಾನಿ ವಚನಾನಿ ಸನ್ತಿ ತತ್ ಸ್ಥಾನಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಪಪಾಠ|
18 “The Spirit of the Lord is on me, because he has anointed me to preach good news to the poor. He has sent me to heal the broken hearted, to proclaim release to the captives, recovering of sight to the blind, to deliver those who are crushed,
ಆತ್ಮಾ ತು ಪರಮೇಶಸ್ಯ ಮದೀಯೋಪರಿ ವಿದ್ಯತೇ| ದರಿದ್ರೇಷು ಸುಸಂವಾದಂ ವಕ್ತುಂ ಮಾಂ ಸೋಭಿಷಿಕ್ತವಾನ್| ಭಗ್ನಾನ್ತಃ ಕರಣಾಲ್ಲೋಕಾನ್ ಸುಸ್ವಸ್ಥಾನ್ ಕರ್ತ್ತುಮೇವ ಚ| ಬನ್ದೀಕೃತೇಷು ಲೋಕೇಷು ಮುಕ್ತೇ ರ್ಘೋಷಯಿತುಂ ವಚಃ| ನೇತ್ರಾಣಿ ದಾತುಮನ್ಧೇಭ್ಯಸ್ತ್ರಾತುಂ ಬದ್ಧಜನಾನಪಿ|
19 and to proclaim the acceptable year of the Lord.”
ಪರೇಶಾನುಗ್ರಹೇ ಕಾಲಂ ಪ್ರಚಾರಯಿತುಮೇವ ಚ| ಸರ್ವ್ವೈತತ್ಕರಣಾರ್ಥಾಯ ಮಾಮೇವ ಪ್ರಹಿಣೋತಿ ಸಃ||
20 He closed the book, gave it back to the attendant, and sat down. The eyes of all in the synagogue were fastened on him.
ತತಃ ಪುಸ್ತಕಂ ಬದ್ವ್ವಾ ಪರಿಚಾರಕಸ್ಯ ಹಸ್ತೇ ಸಮರ್ಪ್ಯ ಚಾಸನೇ ಸಮುಪವಿಷ್ಟಃ, ತತೋ ಭಜನಗೃಹೇ ಯಾವನ್ತೋ ಲೋಕಾ ಆಸನ್ ತೇ ಸರ್ವ್ವೇಽನನ್ಯದೃಷ್ಟ್ಯಾ ತಂ ವಿಲುಲೋಕಿರೇ|
21 He began to tell them, “Today, this Scripture has been fulfilled in your hearing.”
ಅನನ್ತರಮ್ ಅದ್ಯೈತಾನಿ ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ಲಿಖಿತವಚನಾನಿ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯೇ ಸಿದ್ಧಾನಿ ಸ ಇಮಾಂ ಕಥಾಂ ತೇಭ್ಯಃ ಕಥಯಿತುಮಾರೇಭೇ|
22 All testified about him and wondered at the gracious words which proceeded out of his mouth; and they said, “Isn’t this Joseph’s son?”
ತತಃ ಸರ್ವ್ವೇ ತಸ್ಮಿನ್ ಅನ್ವರಜ್ಯನ್ತ, ಕಿಞ್ಚ ತಸ್ಯ ಮುಖಾನ್ನಿರ್ಗತಾಭಿರನುಗ್ರಹಸ್ಯ ಕಥಾಭಿಶ್ಚಮತ್ಕೃತ್ಯ ಕಥಯಾಮಾಸುಃ ಕಿಮಯಂ ಯೂಷಫಃ ಪುತ್ರೋ ನ?
23 He said to them, “Doubtless you will tell me this proverb, ‘Physician, heal yourself! Whatever we have heard done at Capernaum, do also here in your hometown.’”
ತದಾ ಸೋಽವಾದೀದ್ ಹೇ ಚಿಕಿತ್ಸಕ ಸ್ವಮೇವ ಸ್ವಸ್ಥಂ ಕುರು ಕಫರ್ನಾಹೂಮಿ ಯದ್ಯತ್ ಕೃತವಾನ್ ತದಶ್ರೌಷ್ಮ ತಾಃ ಸರ್ವಾಃ ಕ್ರಿಯಾ ಅತ್ರ ಸ್ವದೇಶೇ ಕುರು ಕಥಾಮೇತಾಂ ಯೂಯಮೇವಾವಶ್ಯಂ ಮಾಂ ವದಿಷ್ಯಥ|
24 He said, “Most certainly I tell you, no prophet is acceptable in his hometown.
ಪುನಃ ಸೋವಾದೀದ್ ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ಯಥಾರ್ಥಂ ವದಾಮಿ, ಕೋಪಿ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದೀ ಸ್ವದೇಶೇ ಸತ್ಕಾರಂ ನ ಪ್ರಾಪ್ನೋತಿ|
25 But truly I tell you, there were many widows in Israel in the days of Elijah, when the sky was shut up three years and six months, when a great famine came over all the land.
ಅಪರಞ್ಚ ಯಥಾರ್ಥಂ ವಚ್ಮಿ, ಏಲಿಯಸ್ಯ ಜೀವನಕಾಲೇ ಯದಾ ಸಾರ್ದ್ಧತ್ರಿತಯವರ್ಷಾಣಿ ಯಾವತ್ ಜಲದಪ್ರತಿಬನ್ಧಾತ್ ಸರ್ವ್ವಸ್ಮಿನ್ ದೇಶೇ ಮಹಾದುರ್ಭಿಕ್ಷಮ್ ಅಜನಿಷ್ಟ ತದಾನೀಮ್ ಇಸ್ರಾಯೇಲೋ ದೇಶಸ್ಯ ಮಧ್ಯೇ ಬಹ್ವ್ಯೋ ವಿಧವಾ ಆಸನ್,
26 Elijah was sent to none of them, except to Zarephath, in the land of Sidon, to a woman who was a widow.
ಕಿನ್ತು ಸೀದೋನ್ಪ್ರದೇಶೀಯಸಾರಿಫತ್ಪುರನಿವಾಸಿನೀಮ್ ಏಕಾಂ ವಿಧವಾಂ ವಿನಾ ಕಸ್ಯಾಶ್ಚಿದಪಿ ಸಮೀಪೇ ಏಲಿಯಃ ಪ್ರೇರಿತೋ ನಾಭೂತ್|
27 There were many lepers in Israel in the time of Elisha the prophet, yet not one of them was cleansed, except Naaman, the Syrian.”
ಅಪರಞ್ಚ ಇಲೀಶಾಯಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿವಿದ್ಯಮಾನತಾಕಾಲೇ ಇಸ್ರಾಯೇಲ್ದೇಶೇ ಬಹವಃ ಕುಷ್ಠಿನ ಆಸನ್ ಕಿನ್ತು ಸುರೀಯದೇಶೀಯಂ ನಾಮಾನ್ಕುಷ್ಠಿನಂ ವಿನಾ ಕೋಪ್ಯನ್ಯಃ ಪರಿಷ್ಕೃತೋ ನಾಭೂತ್|
28 They were all filled with wrath in the synagogue as they heard these things.
ಇಮಾಂ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಭಜನಗೇಹಸ್ಥಿತಾ ಲೋಕಾಃ ಸಕ್ರೋಧಮ್ ಉತ್ಥಾಯ
29 They rose up, threw him out of the city, and led him to the brow of the hill that their city was built on, that they might throw him off the cliff.
ನಗರಾತ್ತಂ ಬಹಿಷ್ಕೃತ್ಯ ಯಸ್ಯ ಶಿಖರಿಣ ಉಪರಿ ತೇಷಾಂ ನಗರಂ ಸ್ಥಾಪಿತಮಾಸ್ತೇ ತಸ್ಮಾನ್ನಿಕ್ಷೇಪ್ತುಂ ತಸ್ಯ ಶಿಖರಂ ತಂ ನಿನ್ಯುಃ
30 But he, passing through the middle of them, went his way.
ಕಿನ್ತು ಸ ತೇಷಾಂ ಮಧ್ಯಾದಪಸೃತ್ಯ ಸ್ಥಾನಾನ್ತರಂ ಜಗಾಮ|
31 He came down to Capernaum, a city of Galilee. He was teaching them on the Sabbath day,
ತತಃ ಪರಂ ಯೀಶುರ್ಗಾಲೀಲ್ಪ್ರದೇಶೀಯಕಫರ್ನಾಹೂಮ್ನಗರ ಉಪಸ್ಥಾಯ ವಿಶ್ರಾಮವಾರೇ ಲೋಕಾನುಪದೇಷ್ಟುಮ್ ಆರಬ್ಧವಾನ್|
32 and they were astonished at his teaching, for his word was with authority.
ತದುಪದೇಶಾತ್ ಸರ್ವ್ವೇ ಚಮಚ್ಚಕ್ರು ರ್ಯತಸ್ತಸ್ಯ ಕಥಾ ಗುರುತರಾ ಆಸನ್|
33 In the synagogue there was a man who had a spirit of an unclean demon; and he cried out with a loud voice,
ತದಾನೀಂ ತದ್ಭಜನಗೇಹಸ್ಥಿತೋಽಮೇಧ್ಯಭೂತಗ್ರಸ್ತ ಏಕೋ ಜನ ಉಚ್ಚೈಃ ಕಥಯಾಮಾಸ,
34 saying, “Ah! what have we to do with you, Jesus of Nazareth? Have you come to destroy us? I know who you are: the Holy One of God!”
ಹೇ ನಾಸರತೀಯಯೀಶೋಽಸ್ಮಾನ್ ತ್ಯಜ, ತ್ವಯಾ ಸಹಾಸ್ಮಾಕಂ ಕಃ ಸಮ್ಬನ್ಧಃ? ಕಿಮಸ್ಮಾನ್ ವಿನಾಶಯಿತುಮಾಯಾಸಿ? ತ್ವಮೀಶ್ವರಸ್ಯ ಪವಿತ್ರೋ ಜನ ಏತದಹಂ ಜಾನಾಮಿ|
35 Jesus rebuked him, saying, “Be silent and come out of him!” When the demon had thrown him down in the middle of them, he came out of him, having done him no harm.
ತದಾ ಯೀಶುಸ್ತಂ ತರ್ಜಯಿತ್ವಾವದತ್ ಮೌನೀ ಭವ ಇತೋ ಬಹಿರ್ಭವ; ತತಃ ಸೋಮೇಧ್ಯಭೂತಸ್ತಂ ಮಧ್ಯಸ್ಥಾನೇ ಪಾತಯಿತ್ವಾ ಕಿಞ್ಚಿದಪ್ಯಹಿಂಸಿತ್ವಾ ತಸ್ಮಾದ್ ಬಹಿರ್ಗತವಾನ್|
36 Amazement came on all and they spoke together, one with another, saying, “What is this word? For with authority and power he commands the unclean spirits, and they come out!”
ತತಃ ಸರ್ವ್ವೇ ಲೋಕಾಶ್ಚಮತ್ಕೃತ್ಯ ಪರಸ್ಪರಂ ವಕ್ತುಮಾರೇಭಿರೇ ಕೋಯಂ ಚಮತ್ಕಾರಃ| ಏಷ ಪ್ರಭಾವೇಣ ಪರಾಕ್ರಮೇಣ ಚಾಮೇಧ್ಯಭೂತಾನ್ ಆಜ್ಞಾಪಯತಿ ತೇನೈವ ತೇ ಬಹಿರ್ಗಚ್ಛನ್ತಿ|
37 News about him went out into every place of the surrounding region.
ಅನನ್ತರಂ ಚತುರ್ದಿಕ್ಸ್ಥದೇಶಾನ್ ತಸ್ಯ ಸುಖ್ಯಾತಿರ್ವ್ಯಾಪ್ನೋತ್|
38 He rose up from the synagogue and entered into Simon’s house. Simon’s mother-in-law was afflicted with a great fever, and they begged him to help her.
ತದನನ್ತರಂ ಸ ಭಜನಗೇಹಾದ್ ಬಹಿರಾಗತ್ಯ ಶಿಮೋನೋ ನಿವೇಶನಂ ಪ್ರವಿವೇಶ ತದಾ ತಸ್ಯ ಶ್ವಶ್ರೂರ್ಜ್ವರೇಣಾತ್ಯನ್ತಂ ಪೀಡಿತಾಸೀತ್ ಶಿಷ್ಯಾಸ್ತದರ್ಥಂ ತಸ್ಮಿನ್ ವಿನಯಂ ಚಕ್ರುಃ|
39 He stood over her and rebuked the fever, and it left her. Immediately she rose up and served them.
ತತಃ ಸ ತಸ್ಯಾಃ ಸಮೀಪೇ ಸ್ಥಿತ್ವಾ ಜ್ವರಂ ತರ್ಜಯಾಮಾಸ ತೇನೈವ ತಾಂ ಜ್ವರೋಽತ್ಯಾಕ್ಷೀತ್ ತತಃ ಸಾ ತತ್ಕ್ಷಣಮ್ ಉತ್ಥಾಯ ತಾನ್ ಸಿಷೇವೇ|
40 When the sun was setting, all those who had any sick with various diseases brought them to him; and he laid his hands on every one of them, and healed them.
ಅಥ ಸೂರ್ಯ್ಯಾಸ್ತಕಾಲೇ ಸ್ವೇಷಾಂ ಯೇ ಯೇ ಜನಾ ನಾನಾರೋಗೈಃ ಪೀಡಿತಾ ಆಸನ್ ಲೋಕಾಸ್ತಾನ್ ಯೀಶೋಃ ಸಮೀಪಮ್ ಆನಿನ್ಯುಃ, ತದಾ ಸ ಏಕೈಕಸ್ಯ ಗಾತ್ರೇ ಕರಮರ್ಪಯಿತ್ವಾ ತಾನರೋಗಾನ್ ಚಕಾರ|
41 Demons also came out of many, crying out and saying, “You are the Christ, the Son of God!” Rebuking them, he didn’t allow them to speak, because they knew that he was the Christ.
ತತೋ ಭೂತಾ ಬಹುಭ್ಯೋ ನಿರ್ಗತ್ಯ ಚೀತ್ಶಬ್ದಂ ಕೃತ್ವಾ ಚ ಬಭಾಷಿರೇ ತ್ವಮೀಶ್ವರಸ್ಯ ಪುತ್ರೋಽಭಿಷಿಕ್ತತ್ರಾತಾ; ಕಿನ್ತು ಸೋಭಿಷಿಕ್ತತ್ರಾತೇತಿ ತೇ ವಿವಿದುರೇತಸ್ಮಾತ್ ಕಾರಣಾತ್ ತಾನ್ ತರ್ಜಯಿತ್ವಾ ತದ್ವಕ್ತುಂ ನಿಷಿಷೇಧ|
42 When it was day, he departed and went into an uninhabited place and the multitudes looked for him, and came to him, and held on to him, so that he wouldn’t go away from them.
ಅಪರಞ್ಚ ಪ್ರಭಾತೇ ಸತಿ ಸ ವಿಜನಸ್ಥಾನಂ ಪ್ರತಸ್ಥೇ ಪಶ್ಚಾತ್ ಜನಾಸ್ತಮನ್ವಿಚ್ಛನ್ತಸ್ತನ್ನಿಕಟಂ ಗತ್ವಾ ಸ್ಥಾನಾನ್ತರಗಮನಾರ್ಥಂ ತಮನ್ವರುನ್ಧನ್|
43 But he said to them, “I must preach the good news of God’s Kingdom to the other cities also. For this reason I have been sent.”
ಕಿನ್ತು ಸ ತಾನ್ ಜಗಾದ, ಈಶ್ವರೀಯರಾಜ್ಯಸ್ಯ ಸುಸಂವಾದಂ ಪ್ರಚಾರಯಿತುಮ್ ಅನ್ಯಾನಿ ಪುರಾಣ್ಯಪಿ ಮಯಾ ಯಾತವ್ಯಾನಿ ಯತಸ್ತದರ್ಥಮೇವ ಪ್ರೇರಿತೋಹಂ|
44 He was preaching in the synagogues of Galilee.
ಅಥ ಗಾಲೀಲೋ ಭಜನಗೇಹೇಷು ಸ ಉಪದಿದೇಶ|
