< Luke 24 >

1 But on the first day of the week, at early dawn, they and some others came to the tomb, bringing the spices which they had prepared.
Deiz kentañ ar sizhun, e teujont mintin mat d'ar bez, o tegas ganto al louzoù a c'hwez-vat o devoa fichet; [hag ur re bennak o heulie].
2 They found the stone rolled away from the tomb.
Hag e kavjont e oa bet ruilhet ar maen a-zirak ar bez.
3 They entered in, and didn’t find the Lord Jesus’ body.
O vezañ aet ennañ, ne gavjont ket korf an Aotrou Jezuz.
4 While they were greatly perplexed about this, behold, two men stood by them in dazzling clothing.
Evel na ouient petra da soñjal war gement-se, setu, daou zen en em ziskouezas dezho, gwisket gant dilhad lugernus.
5 Becoming terrified, they bowed their faces down to the earth. The men said to them, “Why do you seek the living among the dead?
Evel ma oant spontet, ha ma plegent o fenn war-zu an douar, e lavarjont dezho: Perak e klaskit e-touez ar re varv an hini a zo bev?
6 He isn’t here, but is risen. Remember what he told you when he was still in Galilee,
N'emañ ket amañ, adsavet eo a varv. Ho pet soñj penaos en devoa komzet ouzhoc'h, pa oa c'hoazh e Galilea,
7 saying that the Son of Man must be delivered up into the hands of sinful men and be crucified, and the third day rise again?”
o lavarout: Ret eo da Vab an den bezañ lakaet etre daouarn ar bec'herien, ha bezañ kroazstaget, hag adsevel a varv an trede deiz.
8 They remembered his words,
Hag e teuas soñj dezho eus e gomzoù.
9 returned from the tomb, and told all these things to the eleven and to all the rest.
O vezañ distroet eus ar bez, e tisklêrjont an holl draoù-se d'an unnek, ha d'an holl re all.
10 Now they were Mary Magdalene, Joanna, and Mary the mother of James. The other women with them told these things to the apostles.
Mari a Vagdala, Janed, Mari mamm Jakez hag ar re all a oa ganto, a oa ar re a lavaras an traoù-mañ d'an ebestel.
11 These words seemed to them to be nonsense, and they didn’t believe them.
Met e kemerent ar pezh a lavarent dezho evel ur sorc'henn.
12 But Peter got up and ran to the tomb. Stooping and looking in, he saw the strips of linen lying by themselves, and he departed to his home, wondering what had happened.
Koulskoude, Pêr a savas hag a redas d'ar bez; o vezañ pleget, ne welas nemet al lienennoù war an douar; mont a reas kuit, souezhet ennañ e-unan eus ar pezh a oa c'hoarvezet.
13 Behold, two of them were going that very day to a village named Emmaus, which was sixty stadia from Jerusalem.
An deiz-se memes, daou anezho a yae d'ur vourc'h anvet Emmaüz, war hed tri-ugent stadenn diouzh Jeruzalem;
14 They talked with each other about all of these things which had happened.
int a gomze etrezo diwar-benn ar pezh a oa c'hoarvezet.
15 While they talked and questioned together, Jesus himself came near, and went with them.
Evel ma komzent, ha ma poellataent, Jezuz e-unan, o vezañ tostaet, en em lakaas da vale ganto.
16 But their eyes were kept from recognizing him.
Met o daoulagad a oa dalc'het, en hevelep doare ma n'anavezjont ket anezhañ.
17 He said to them, “What are you talking about as you walk, and are sad?”
Eñ a lavaras dezho: Petra eo ar c'homzoù-se a lavarit etrezoc'h, en ur vont en hent, ha perak oc'h ken trist?
18 One of them, named Cleopas, answered him, “Are you the only stranger in Jerusalem who doesn’t know the things which have happened there in these days?”
Unan anezho, anvet Kleopaz, a respontas dezhañ: Te eo an diavaeziad hepken, e Jeruzalem, ha ne oar ket an traoù c'hoarvezet enni en deizioù-mañ?
19 He said to them, “What things?” They said to him, “The things concerning Jesus the Nazarene, who was a prophet mighty in deed and word before God and all the people;
Eñ a lavaras dezho: Ha petra? Int a respontas dezhañ: Ar pezh a zo erruet gant Jezuz a Nazared, ur profed bras, galloudek en oberoù hag e komzoù dirak Doue ha dirak an holl bobl,
20 and how the chief priests and our rulers delivered him up to be condemned to death, and crucified him.
ha penaos ar veleien vras ha mistri hor bro o deus e varnet d'ar marv, hag e staget ouzh ar groaz.
21 But we were hoping that it was he who would redeem Israel. Yes, and besides all this, it is now the third day since these things happened.
Ni a espere e oa hennezh an hini a saveteje Israel, ha koulskoude, setu an trede deiz ma'z eo c'hoarvezet an traoù-se.
22 Also, certain women of our company amazed us, having arrived early at the tomb;
Gwir eo penaos gwragez bennak, eus hon touez, o deus hor gwall souezhet; rak o vezañ bet aet d'ar bez a-raok an deiz,
23 and when they didn’t find his body, they came saying that they had also seen a vision of angels, who said that he was alive.
n'o deus ket kavet e gorf, hag ez int deuet o lavarout penaos aeled a zo en em ziskouezet dezho, ha lavaret e oa bev.
24 Some of us went to the tomb and found it just like the women had said, but they didn’t see him.”
Hiniennoù ac'hanomp a zo aet d'ar bez, hag o deus kavet an traoù evel m'o deus ar gwragez lavaret dezho, met eñ, n'o deus ket e welet.
25 He said to them, “Foolish people, and slow of heart to believe in all that the prophets have spoken!
Neuze e lavaras dezho: O tud hep skiant ha tud a galon gorrek da grediñ kement en deus lavaret ar brofeded!
26 Didn’t the Christ have to suffer these things and to enter into his glory?”
Ha ne oa ket ret d'ar C'hrist gouzañv an traoù-se, ha mont en e c'hloar?
27 Beginning from Moses and from all the prophets, he explained to them in all the Scriptures the things concerning himself.
Neuze e tisplegas dezho an holl Skriturioù a gomze outañ adalek Moizez betek an holl brofeded.
28 They came near to the village where they were going, and he acted like he would go further.
Evel-se e tostaent ouzh ar vourc'h e-lec'h ma'z aent, met Jezuz a rae van da vont pelloc'h.
29 They urged him, saying, “Stay with us, for it is almost evening, and the day is almost over.” He went in to stay with them.
Int a reas dezhañ chom ganto, o lavarout dezhañ: Chom ganeomp, rak an noz a zeu hag an deiz a zo war e ziskenn. Antreal a reas evit chom ganto.
30 When he had sat down at the table with them, he took the bread and gave thanks. Breaking it, he gave it to them.
Evel ma oa ouzh taol ganto, e kemeras bara hag e trugarekaas; hag o vezañ e dorret, e roas anezhañ dezho.
31 Their eyes were opened and they recognized him; then he vanished out of their sight.
Neuze o daoulagad a zigoras hag ec'h anavezjont anezhañ; met eñ a dec'has a-zirak o daoulagad.
32 They said to one another, “Weren’t our hearts burning within us while he spoke to us along the way, and while he opened the Scriptures to us?”
Neuze e lavarjont an eil d'egile: Hor c'halon ha ne domme ket ennomp, pa gomze ouzhimp en hent, ha pa zisklêrie deomp ar Skriturioù?
33 They rose up that very hour, returned to Jerusalem, and found the eleven gathered together, and those who were with them,
O sevel en eur-se memes, e tistrojont da Jeruzalem, hag e kavjont an unnek hag ar re a oa ganto dastumet asambles,
34 saying, “The Lord is risen indeed, and has appeared to Simon!”
o lavarout: An Aotrou e gwirionez a zo adsavet a varv, hag eo en em ziskouezet da Simon.
35 They related the things that happened along the way, and how he was recognized by them in the breaking of the bread.
D'o zro, e lavarjont ivez ar pezh a oa erruet ganto en hent, ha penaos o devoa e anavezet p'en devoa torret ar bara.
36 As they said these things, Jesus himself stood among them, and said to them, “Peace be to you.”
Evel ma komzent evel-se, Jezuz e-unan en em ziskouezas en o c'hreiz, hag a lavaras dezho: Ar peoc'h ra vo ganeoc'h!
37 But they were terrified and filled with fear, and supposed that they had seen a spirit.
Met int, spontet ha spouronet, a grede gwelout ur spered.
38 He said to them, “Why are you troubled? Why do doubts arise in your hearts?
Eñ a lavaras dezho: Perak oc'h trubuilhet, ha perak e sav kement a soñjoù en ho kalonoù?
39 See my hands and my feet, that it is truly me. Touch me and see, for a spirit doesn’t have flesh and bones, as you see that I have.”
Sellit ouzh va daouarn hag ouzh va zreid, rak me va-unan eo. Stokit ennon, ha sellit ouzhin; rak ur spered n'en deus na kig na eskern evel ma welit em eus.
40 When he had said this, he showed them his hands and his feet.
O lavarout kement-se, e tiskouezas dezho e zaouarn hag e dreid.
41 While they still didn’t believe for joy, and wondered, he said to them, “Do you have anything here to eat?”
Met evel, en o levenez, ne gredent ket c'hoazh, ha ma oant souezhet, e lavaras dezho: Bez' hoc'h eus un dra bennak da zebriñ?
42 They gave him a piece of a broiled fish and some honeycomb.
Hag e rojont dezhañ un tamm pesk rostet hag un derenn vel.
43 He took them, and ate in front of them.
O vezañ o kemeret, e tebras dirazo.
44 He said to them, “This is what I told you while I was still with you, that all things which are written in the law of Moses, the prophets, and the psalms concerning me must be fulfilled.”
Neuze e lavaras dezho: Setu ar pezh a lavaren deoc'h pa oan c'hoazh ganeoc'h, e oa ret ma vije peurc'hraet kement a zo bet skrivet diwar va fenn e lezenn Moizez, er Brofeded hag er Salmoù.
45 Then he opened their minds, that they might understand the Scriptures.
Neuze e tigoras dezho o spered, evit ma komprenjent ar Skriturioù.
46 He said to them, “Thus it is written, and thus it was necessary for the Christ to suffer and to rise from the dead the third day,
Hag e lavaras dezho: Evel-se eo skrivet, [hag evel-se e oa ret, ] e c'houzañvje ar C'hrist, hag e savje a varv d'an trede deiz,
47 and that repentance and remission of sins should be preached in his name to all the nations, beginning at Jerusalem.
ha ma vije prezeget en e anv ar geuzidigezh ha pardon ar pec'hedoù, e-touez an holl bobloù, o vont da gentañ dre Jeruzalem.
48 You are witnesses of these things.
C'hwi eo an testoù eus an traoù-se,
49 Behold, I send out the promise of my Father on you. But wait in the city of Jerusalem until you are clothed with power from on high.”
ha setu, ez an da gas deoc'h ar pezh en deus va Zad prometet. Evidoc'h-hu, chomit e kêr Jeruzalem, ken na viot gwisket gant ar galloud eus an nec'h.
50 He led them out as far as Bethany, and he lifted up his hands and blessed them.
Neuze e tegasas anezho er-maez betek Betania, hag, o vezañ savet e zaouarn, e vennigas anezho.
51 While he blessed them, he withdrew from them and was carried up into heaven.
Hag e c'hoarvezas evel ma vennige anezho, e pellaas diouto, hag e voe savet en neñv.
52 They worshiped him and returned to Jerusalem with great joy,
Int, o vezañ e azeulet, a zistroas da Jeruzalem gant levenez vras.
53 and were continually in the temple, praising and blessing God. Amen.
Hag e oant dalc'hmat en templ, o veuliñ hag o vennigañ Doue. [Amen.]

< Luke 24 >