Luke 24
1 But on the first day of the week, at early dawn, they and some others came to the tomb, bringing the spices which they had prepared.
Tani ditën e parë të javës, shumë herët në mëngjes, ato me gra të tjera shkuan te varri, duke sjellë erërat e mira që kishin përgatitur.
2 They found the stone rolled away from the tomb.
Dhe gjetën që guri ishte rrokullisur nga varri.
3 They entered in, and didn’t find the Lord Jesus’ body.
Por, kur hynë, nuk e gjetën trupin e Zotit Jezus.
4 While they were greatly perplexed about this, behold, two men stood by them in dazzling clothing.
Dhe, ndërsa ishin shumë të hutuara nga kjo, ja, iu paraqitën atyre dy burra të veshur me rroba të ndritshme.
5 Becoming terrified, they bowed their faces down to the earth. The men said to them, “Why do you seek the living among the dead?
Dhe, mbasi ato, të tmerruara, e mbanin fytyrën të përkulur për dhe, ata u thanë: “Pse e kërkoni të gjallin midis të vdekurve?
6 He isn’t here, but is risen. Remember what he told you when he was still in Galilee,
Ai nuk ështe këtu, por është ringjallur; kujtohuni si ju foli, kur ishte ende në Galile,
7 saying that the Son of Man must be delivered up into the hands of sinful men and be crucified, and the third day rise again?”
duke thënë se Biri i njeriut duhej të dorëzohej në duar të njerëzve mëkatarë, duhej kryqëzuar dhe do të ringjallej ditën e tretë”.
8 They remembered his words,
Dhe ato kujtonin fjalët e tij.
9 returned from the tomb, and told all these things to the eleven and to all the rest.
kur u kthyen nga varri, ato ua treguan të gjitha këto gjëra të njëmbëdhjetëve dhe gjithë të tjerëve.
10 Now they were Mary Magdalene, Joanna, and Mary the mother of James. The other women with them told these things to the apostles.
Ato që u treguan apostujve këto gjëra ishin Maria Magdalena, Joana, Maria, nëna e Jakobit dhe gratë e tjera që ishin me to.
11 These words seemed to them to be nonsense, and they didn’t believe them.
Por këto fjalë atyrë iu dukën si dokrra; dhe ata nuk u besuan atyre.
12 But Peter got up and ran to the tomb. Stooping and looking in, he saw the strips of linen lying by themselves, and he departed to his home, wondering what had happened.
Megjithatë Pjetri u çua, vrapoi te varri, u përkul dhe nuk pa tjetër përveç çarçafëve që dergjeshin vetëm; pastaj u largua, i mrekulluar me veten e tij për sa kishte ndodhur.
13 Behold, two of them were going that very day to a village named Emmaus, which was sixty stadia from Jerusalem.
Po ate ditë, dy nga ata po shkonin drejt një fshati, me emër Emaus, gjashtëdhjetë stade larg Jeruzalemit.
14 They talked with each other about all of these things which had happened.
Dhe ata po bisedonin midis tyre për të gjitha ato që kishin ndodhur.
15 While they talked and questioned together, Jesus himself came near, and went with them.
Dhe ndodhi që, ndërsa po flisnin dhe bisedonin bashkë, vetë Jezusi u afrua dhe nisi të ecë me ta.
16 But their eyes were kept from recognizing him.
Por sytë e tyre ishin të penguar kështu që të mos e njihnin.
17 He said to them, “What are you talking about as you walk, and are sad?”
Dhe ai u tha atyre: “Ç’janë këto biseda që bëni me njëri-tjetrin udhës? Dhe pse jeni të trishtuar?”.
18 One of them, named Cleopas, answered him, “Are you the only stranger in Jerusalem who doesn’t know the things which have happened there in these days?”
Dhe një nga ata, i me emër Kleopa, duke u përgjigjur tha: “Je ti i vetmi i huaj në Jeruzalem, që nuk i di gjërat që kanë ndodhur këtu në këto ditë?”.
19 He said to them, “What things?” They said to him, “The things concerning Jesus the Nazarene, who was a prophet mighty in deed and word before God and all the people;
Dhe ai u tha atyre: “Cilat?”. Ata i thanë: “Çështjen e Jezusit nga Nazareti, që ishte një profet i fuqishëm në vepra dhe në fjalë përpara Perëndisë dhe përpara gjithë popullit.
20 and how the chief priests and our rulers delivered him up to be condemned to death, and crucified him.
Dhe se si krerët e priftërinjve dhe kryetarët tanë e kanë dorëzuar për ta dënuar me vdekje dhe e kanë kryqëzuar.
21 But we were hoping that it was he who would redeem Israel. Yes, and besides all this, it is now the third day since these things happened.
Por ne kishim shpresë se ai do të ishte ky që do ta çlironte Izraelin; por, megjithkëtë, sot është e treta ditë që kur ndodhën këto gjëra.
22 Also, certain women of our company amazed us, having arrived early at the tomb;
Por edhe disa gra në mes nesh na kanë çuditur, sepse, kur shkuan herët në mëngjes te varri,
23 and when they didn’t find his body, they came saying that they had also seen a vision of angels, who said that he was alive.
dhe nuk e gjetën trupin e tij, u kthyen duke thënë se kishin parë nië vegim engjëjsh, të cilët thonë se ai jeton.
24 Some of us went to the tomb and found it just like the women had said, but they didn’t see him.”
Dhe disa nga tanët shkuan te varri dhe e gjetën ashtu si kishin treguar gratë, por atë nuk e panë”.
25 He said to them, “Foolish people, and slow of heart to believe in all that the prophets have spoken!
Atëherë ai u tha atyre: “O budallenj dhe zemërngathët për të besuar gjithçka që kanë thënë profetët!
26 Didn’t the Christ have to suffer these things and to enter into his glory?”
Por a nuk duhej që Krishti të vuajë gjëra të tilla që të hyjë kështu në lavdinë e tij?”.
27 Beginning from Moses and from all the prophets, he explained to them in all the Scriptures the things concerning himself.
Dhe, duke zënë fill nga Moisiu dhe nga gjithë profetët, ai u shpjegoi atyre në të gjitha Shkrimet gjërat që i takonin atij.
28 They came near to the village where they were going, and he acted like he would go further.
Kur iu afruan fshatit për ku ishin drejtuar, ai bëri sikur do të vazhdonte më tutje.
29 They urged him, saying, “Stay with us, for it is almost evening, and the day is almost over.” He went in to stay with them.
Por ata e detyruan duke thënë: “Rri me ne, sepse po ngryset dhe dita po mbaron”. Edhe ai hyri që të rrijë me ta.
30 When he had sat down at the table with them, he took the bread and gave thanks. Breaking it, he gave it to them.
Dhe, siç ishte në tryezë me ta, mori bukën, e bekoi dhe, si e theu, ua ndau atyre.
31 Their eyes were opened and they recognized him; then he vanished out of their sight.
Atëherë atyre iu çelën sytë dhe e njohën, por ai u zhduk prej syve të tyre.
32 They said to one another, “Weren’t our hearts burning within us while he spoke to us along the way, and while he opened the Scriptures to us?”
Dhe ata i thanë njeri tjetrit: “Po a nuk na digjej zemra përbrenda, kur ai na fliste udhës dhe na hapte Shkrimet?”.
33 They rose up that very hour, returned to Jerusalem, and found the eleven gathered together, and those who were with them,
Në po atë çast u ngritën dhe u kthyen në Jeruzalem, ku e gjetën të njëmbëdhjetët dhe ata që ishin mbledhur bashkë me ta.
34 saying, “The Lord is risen indeed, and has appeared to Simon!”
Ata thoshnin: “Zoti u ringjall me të vërtetë dhe iu shfaq Simonit”.
35 They related the things that happened along the way, and how he was recognized by them in the breaking of the bread.
Ata atëherë treguan ç’u kishte ndodhur rrugës dhe si e kishin njohur në ndarjen e bukës.
36 As they said these things, Jesus himself stood among them, and said to them, “Peace be to you.”
Dhe, ndërsa ata po bisedonin për këto gjëra, vetë Jezusi u shfaq në mes tyre dhe u tha atyre: “Paqja me ju!”.
37 But they were terrified and filled with fear, and supposed that they had seen a spirit.
Por ata, të tmerruar dhe gjithë frikë, mendonin se po shihnin një frymë.
38 He said to them, “Why are you troubled? Why do doubts arise in your hearts?
Atëherë ai u tha atyre: “Pse jeni shqetësuar Dhe pse në zemrat tuaja po lindin dyshime?
39 See my hands and my feet, that it is truly me. Touch me and see, for a spirit doesn’t have flesh and bones, as you see that I have.”
Shikoni duart e mia dhe këmbët e mia, sepse unë jam. Më prekni dhe shikoni, sepse një frymë nuk ka mish e eshtra, si po shihni se unë kam!”.
40 When he had said this, he showed them his hands and his feet.
Dhe, si i tha këtë, u tregoj atyre duart dhe këmbët.
41 While they still didn’t believe for joy, and wondered, he said to them, “Do you have anything here to eat?”
Por, duke qenë se ende nuk besonin prej gëzimit dhe ishin të çuditur, ai u tha atyre: “A keni këtu diçka për të ngrënë?”.
42 They gave him a piece of a broiled fish and some honeycomb.
Dhe ata i dhanë një pjesë peshku të pjekur dhe një huall mjalti.
43 He took them, and ate in front of them.
Dhe ai i mori dhe hëngri para tyre.
44 He said to them, “This is what I told you while I was still with you, that all things which are written in the law of Moses, the prophets, and the psalms concerning me must be fulfilled.”
Pastaj u tha atyre: “Këto janë fjalët që unë ju thoja kur isha ende me ju: se duhet të përmbushen të gjitha gjërat që janë shkruar lidhur me mua në ligjin e Moisiut, në profetët dhe në psalmet”.
45 Then he opened their minds, that they might understand the Scriptures.
Atëherë ua hapi mendjen, që të kuptonin Shkrimet,
46 He said to them, “Thus it is written, and thus it was necessary for the Christ to suffer and to rise from the dead the third day,
dhe u tha atyre: “Kështu është shkruar dhe kështu ishte e nevojshme që Krishti të vuante dhe të ngjallej së vdekuri ditën e tretë,
47 and that repentance and remission of sins should be preached in his name to all the nations, beginning at Jerusalem.
dhe që në emër të tij të predikohet pendimi dhe falja e mëkateve ndër të gjithë popujt, duke filluar nga Jeruzalemi.
48 You are witnesses of these things.
Dhe ju jeni dëshmitarët e këtyre gjërave.
49 Behold, I send out the promise of my Father on you. But wait in the city of Jerusalem until you are clothed with power from on high.”
Dhe ja, unë po dërgoj mbi ju premtimin e Atit tim, por ju qëndroni në qytetin e Jeruzalemit deri sa të visheni me pushtet nga lart”.
50 He led them out as far as Bethany, and he lifted up his hands and blessed them.
Pastaj iu priu jashtë deri në Betani dhe, si i ngriti lart duart, i bekoi.
51 While he blessed them, he withdrew from them and was carried up into heaven.
Dhe ndodhi që, ndërsa ai po i bekonte, u nda prej tyre dhe e morën lart në qiell.
52 They worshiped him and returned to Jerusalem with great joy,
Dhe ata, pasi e adhuruan, u kthyen në Jeruzalem me gëzim të madh.
53 and were continually in the temple, praising and blessing God. Amen.
Dhe rrinin vazhdimisht në tempull duke lavdëruar dhe bekuar Perëndinë. Amen!
