Luke 23
1 The whole company of them rose up and brought him before Pilate.
Тунчи всавэрэ, ко сле котэ, вщиле и отлиджялдэ Исусо Пилатостэ.
2 They began to accuse him, saying, “We found this man perverting the nation, forbidding paying taxes to Caesar, and saying that he himself is Christ, a king.”
Тай ачиле тэ дошарэ Лэ и пхэнэнас: — Амэ уджянгле, со Вов змарэл амаро народо дромэстар, пхэнэл, со на трэбуни тэ потинэн налогуря императости, и дэдумэл пала Пэстэ, со Вов — Христосо, Тхагари.
3 Pilate asked him, “Are you the King of the Jews?” He answered him, “So you say.”
Пилато пхучля Лэстар: — Ту Тхагари иудеенгоро? Исусо пхэнда: — Ту кади пхэнэх.
4 Pilate said to the chief priests and the multitudes, “I find no basis for a charge against this man.”
Пилато дэдуманя англунэ рашаенди и всавэрэ манушэнди: — Мэ на аракхав дэ Кадэлэ Манушэ нисави дош.
5 But they insisted, saying, “He stirs up the people, teaching throughout all Judea, beginning from Galilee even to this place.”
Нэ вонэ на пэрэаченас тэ дошарэ Исусо и пхэндэ: — Вов ваздэл манушэн и сиклярэл пав всавири Иудея, англал дэ Галилея, а тунчи авиля пэ кадэва тхан.
6 But when Pilate heard Galilee mentioned, he asked if the man was a Galilean.
Пилато шунда када и пхучля: — Вов Галилеятар?
7 When he found out that he was in Herod’s jurisdiction, he sent him to Herod, who was also in Jerusalem during those days.
Кала Пилато уджянгля, со Исусо кодэлэ тханэстар, тев сля тхагареґа Иродо, вов бичалда Исусо Иродостэ, саво дэ кадэлэн дивэн сля дэ Ерусалимо.
8 Now when Herod saw Jesus, he was exceedingly glad, for he had wanted to see him for a long time, because he had heard many things about him. He hoped to see some miracle done by him.
Иродо дыкхля Исусо и фартэ лошыля. Вов думут камля тэ дыкхэ Исусо, колэсти со бут ашунда пала Лэ и камля, соб Вов тэ сикавэл лэсти варисаво дыво.
9 He questioned him with many words, but he gave no answers.
И бут пала со розпхучелас Лэ, нэ Исусо нисо на пхэнда Иродости.
10 The chief priests and the scribes stood, vehemently accusing him.
Ай англунэ рашая и сиклимаря пав Упхэнима аченас котэ и дурэдэр дошарэнас Лэ.
11 Herod with his soldiers humiliated him and mocked him. Dressing him in luxurious clothing, they sent him back to Pilate.
Иродо їтханэ халавдэнца ачиле тэ обмукэ патив Исусохкири тай асанепэ Лэстар. Тунчи урявда Лэ дэ барвали їда тай отбичалда павпалэ Пилатостэ.
12 Herod and Pilate became friends with each other that very day, for before that they were enemies with each other.
Дэ кодэва диво Иродо тай Пилато ачиле амалэнца, а ды колэ вонэ сле врыжымашэнца.
13 Pilate called together the chief priests, the rulers, and the people,
Пилато ж акхарда англунэ рашаен, пхурэдэрэн и всавэрэн манушэн.
14 and said to them, “You brought this man to me as one that perverts the people, and behold, having examined him before you, I found no basis for a charge against this man concerning those things of which you accuse him.
Тай пхэнда лэнди: — Тумэ андэ мандэ Кадэлэ Манушэ и пхэндэ, со Вов ваздэл манушэн. Тай акэ, мэ англа тумэн роздыкхлём Лэхкоро рындо и на аракхлём дэ Кадэлэ Манушэ нисави дош, дэ савя тумэ Лэ вуджилисарэн.
15 Neither has Herod, for I sent you to him, and see, nothing worthy of death has been done by him.
Тай Иродо на дошарда Лэ и бичалда павпалэ. Вов нисо кацаво на терда, пала со Лэ трэбуни тэ сундисарэ пэ мэрима.
16 I will therefore chastise him and release him.”
Мэ прыпхэнава тэ марэн Лэ чукненца, а тунчи отмукава.
17 Now he had to release one prisoner to them at the feast.
18 But they all cried out together, saying, “Away with this man! Release to us Barabbas!”—
Нэ всавэрэ мануша затиписиле: — Мэримо Лэсти! Отмук амэнди Варавва!
19 one who was thrown into prison for a certain revolt in the city, and for murder.
Ай Варавва бэшля дэ барунэ пала кода, со вов мулярэлас и ваздэлас манушэн дэ форо.
20 Then Pilate spoke to them again, wanting to release Jesus,
Пилато упалэ подваздэня пэхкоро ґласо, колэсти со камля тэ отмукэ Исусо.
21 but they shouted, saying, “Crucify! Crucify him!”
Нэ мануша типисиле: — Прымар, прымар Лэ пэ трушул!
22 He said to them the third time, “Why? What evil has this man done? I have found no capital crime in him. I will therefore chastise him and release him.”
Пилато дэ трито моло пхэнда лэнди: — Сави бида Вов терда? Мэ на аракхлём дэ Лэстэ нисави дош, пала савя Лэ трэбуни тэ сундисарэ пэ мэрима. Мэ прыпхэнава, соб Лэ тэ марэн чукненца, тай тунчи отмукава.
23 But they were urgent with loud voices, asking that he might be crucified. Their voices and the voices of the chief priests prevailed.
Нэ мануша затиписиле зоралэ ґласоґа, соб тэ прымарэ Лэ пэ трушул, и типимаґа домардэпэ пэхкоро.
24 Pilate decreed that what they asked for should be done.
Тунчи Пилато сундисарда Исусо кади, сар вонэ камле.
25 He released him who had been thrown into prison for insurrection and murder, for whom they asked, but he delivered Jesus up to their will.
И отмукля барунэстар прахаре, саво мулярэлас и ваздэлас всавэрэн манушэн дэ форо, а Исусо отдэня дэ лэнгэрэн вастэн, сар и мангле иудея.
26 When they led him away, they grabbed one Simon of Cyrene, coming from the country, and laid the cross on him to carry it after Jesus.
Кала халавдэ лиджянас Исусо пэ мэрима, вонэ схутилдэ Симоно кирениянино, саво джялас малятар, и прыпхэндэ лэсти тэ лиджя трушул пала Исусо.
27 A great multitude of the people followed him, including women who also mourned and lamented him.
Фартэ бут манушэн джянас пала Исусо. Джянас пала Лэ и джювля, савэ марэнас еджинэ пэ дэ колинэн баря грыжатар тай фартэ ровэнас пала Лэ.
28 But Jesus, turning to them, said, “Daughters of Jerusalem, don’t weep for me, but weep for yourselves and for your children.
Исусо обрисиляпэ лэндэ тай пхэнда: — Чеялэ Ерусалимостар! На ровэн пала Ман! Нэ ровэн пала пэстэ и пала тумарэн чяворэн.
29 For behold, the days are coming in which they will say, ‘Blessed are the barren, the wombs that never bore, and the breasts that never nursed.’
Акэ, поджял вряма, кала пхэнэна: «Бахталэ бичяворэнгэрэ, савэ на бэнёнас и на парварэнас цыкнэ чяворэн!»
30 Then they will begin to tell the mountains, ‘Fall on us!’ and tell the hills, ‘Cover us.’
Тунчи мануша пхэнэна вуче тай цыкнэ плаенди: «Тэлэдэн пэ амэн!» тай «Ушарэн амэн!»
31 For if they do these things in the green tree, what will be done in the dry?”
И кала терэн када джювдэ каштэґа, со тунчи терэна шукэґа?
32 There were also others, two criminals, led with him to be put to death.
Лиджялдэ пэ мэрима їтханэ Лэґа дон прахарен.
33 When they came to the place that is called “The Skull”, they crucified him there with the criminals, one on the right and the other on the left.
Кала авиле пэ тхан, саво акхарэлпэ Черепо, котэ прымардэ пэ трушул Исусо тай дон прахарен, екхэ пав чячи риг, ай аврэ пав зэрво риг Лэстар.
34 Jesus said, “Father, forgive them, for they don’t know what they are doing.” Dividing his garments among them, they cast lots.
Исусо пхэнэлас: — Дадэ! Эртисар лэн! Вонэ на джянэн, со терэн. Халавдэ чутэ жребии и розлиле Лэхкири їда.
35 The people stood watching. The rulers with them also scoffed at him, saying, “He saved others. Let him save himself, if this is the Christ of God, his chosen one!”
А мануша аченас и дыкхэнас. Пхурэдэра терэнас асамо Исусостар тай пхэнэнас: — Аврэн фирисарда, а екхатар мэк Еджино Пэ фирисарэл, кала Вов исин Христосо, Савэ Дэвэл вытидэня.
36 The soldiers also mocked him, coming to him and offering him vinegar,
Кади ж и халавдэ асанас Исусостар, поджянас Лэстэ тай дэнас Лэсти шукло мол.
37 and saying, “If you are the King of the Jews, save yourself!”
И пхэнэнас: — Кала Ту исин Тхагари иудеенгоро, тунчи фирисар Еджино Пэ!
38 An inscription was also written over him in letters of Greek, Latin, and Hebrew: “THIS IS THE KING OF THE JEWS.”
Упрэ Лэстар сля чиндо: «Кадэва исин иудеенгоро Тхагари».
39 One of the criminals who was hanged insulted him, saying, “If you are the Christ, save yourself and us!”
Екх прахарендар, саво сля амблавдо пэ трушул, кошэлас Исусо и пхэнэлас: — Кала Ту исин Христосо, фирисар Еджино Пэ и амэн!
40 But the other answered, and rebuking him said, “Don’t you even fear God, seeing you are under the same condemnation?
Авэр прахари улэлас лэ тай пхэнэлас: — Ту Дэвлэстар на дарах? Ту еджино сундисардо пэ мэрима, сар и Вов.
41 And we indeed justly, for we receive the due reward for our deeds, but this man has done nothing wrong.”
Амэн сундисардэ пала амари дош и дэне амэнди кода, со амэ затердэ. Нэ Вов на терда нисаво вурытимо.
42 He said to Jesus, “Lord, remember me when you come into your Kingdom.”
Тай пхэнда Лэсти: — Исусо, взгинисар пала ман, кала Ту авэґа дэ Тирэ Тхагарима!
43 Jesus said to him, “Assuredly I tell you, today you will be with me in Paradise.”
Тай пхэнда лэсти Исусо: — Чячимаґа пхэнав тути: авдивэ ту авэґа Манца дэ раї.
44 It was now about the sixth hour, and darkness came over the whole land until the ninth hour.
Сля диво аври, пашэ дэшудуй чясо вряма, тай пав всавири пхув змукляпэ калимо ды тритонэ чясо вряма.
45 The sun was darkened, and the veil of the temple was torn in two.
Кхам калиля, тай похтан, саво сля амблавдо дэ храмо, пхариля поепаш.
46 Jesus, crying with a loud voice, said, “Father, into your hands I commit my spirit!” Having said this, he breathed his last.
Тунчи Исусо затиписиля зоралэ ґласоґа: — Дадэ! Дэ Тирэ вастэн отдав Муро фано! Вов пхэнда када и отдэня фано.
47 When the centurion saw what was done, he glorified God, saying, “Certainly this was a righteous man.”
Кала шэлякоро пхурэдэр дыкхля вса откада, вов ваздэня слава Дэвлэсти тай пхэнда: — Чяче, Вов сля дэвликуно Мануш!
48 All the multitudes that came together to see this, when they saw the things that were done, returned home beating their chests.
Всавэрэ мануша, савэ стидэнепэ, соб тэ дыкхэ Лэхкоро мэримо, дыкхле, со тердапэ, джиле павпалэ тай марэнас еджинэ пэ дэ колинэн.
49 All his acquaintances and the women who followed with him from Galilee stood at a distance, watching these things.
Дурал ачиле и дыкхэнас пэ кода мануша, савэ джянгле Исусо, тай джювля, савэ джянас пала Лэстэ Галилеятар.
50 Behold, there was a man named Joseph, who was a member of the council, a good and righteous man
Котэ сля лачё и пативало мануш, савэ акхарэнас Иосифо. Вов сля екх пхурэдэрэндар дэ Синедрионо,
51 (he had not consented to their counsel and deed), from Arimathaea, a city of the Jews, who was also waiting for God’s Kingdom.
нэ на подрицарэлас лэнгэрэ лава и рындуря. Вов выбариля дэ форо Аримафея тай дожутярэлас, кала авэла Дэвлэхкоро Тхагаримо.
52 This man went to Pilate, and asked for Jesus’ body.
Вов авиля Пилатостэ тэ мангэ, соб кодэва тэ отдэл лэсти Исусохкоро трупо.
53 He took it down and wrapped it in a linen cloth, and laid him in a tomb that was cut in stone, where no one had ever been laid.
Иосифо слиля трупо трушулэстар, обкхувда похтаноґа, дэ савэ гаравэн мулэн, тай тховда дэ склепо, саво сля вымардо дэ барэ и тев инте ника на гаравэнас.
54 It was the day of the Preparation, and the Sabbath was drawing near.
Када сля диво, кала лачярэнаспэ субботатэ. И суббота сля пашэ.
55 The women who had come with him out of Galilee followed after, and saw the tomb and how his body was laid.
Пала Иосифо джянас джювля, савэ авиле Исусоґа Галилеятар. Вонэ дыкхле склепо и сар тховэнас пордэ Исусохкоро трупо.
56 They returned and prepared spices and ointments. On the Sabbath they rested according to the commandment.
Тунчи рисиле цэрэ и лачярдэ мастина и миро. Ай кала авиля суббота, вонэ отцинёнас, сар чиндо дэ заповедь.
