Luke 18
1 He also spoke a parable to them that they must always pray and not give up,
I powiedział im jeszcze podobieństwo do tego zmierzające, iż się zawsze potrzeba modlić, a nie ustawać,
2 saying, “There was a judge in a certain city who didn’t fear God and didn’t respect man.
Mówiąc: Był niektóry sędzia w jednem mieście, który się Boga nie bał, i człowieka się nie wstydził.
3 A widow was in that city, and she often came to him, saying, ‘Defend me from my adversary!’
Była też wdowa w temże mieście, która przychodziła do niego, mówiąc: Pomścij się krzywdy mojej nad przeciwnikiem moim.
4 He wouldn’t for a while; but afterward he said to himself, ‘Though I neither fear God nor respect man,
Lecz on długo nie chciał. Ale potem rzekł sam w sobie: Aczci się Boga nie boję i człowieka się nie wstydzę,
5 yet because this widow bothers me, I will defend her, or else she will wear me out by her continual coming.’”
Wszakże iż mi się uprzykrza ta wdowa, pomszczę się krzywdy jej, aby na ostatek przyszedłszy, nie była mi ciężką.
6 The Lord said, “Listen to what the unrighteous judge says.
Rzekł tedy Pan: Słuchajcież, co mówi niesprawiedliwy sędzia.
7 Won’t God avenge his chosen ones who are crying out to him day and night, and yet he exercises patience with them?
A Bóg izali się nie pomści krzywdy wybranych swoich, wołających do siebie we dnie i w nocy, chociaż im długo cierpi?
8 I tell you that he will avenge them quickly. Nevertheless, when the Son of Man comes, will he find faith on the earth?”
Powiadam wam, iż się pomści krzywdy ich w rychle. Ale gdy przyjdzie Syn człowieczy, izali znajdzie wiarę na ziemi?
9 He also spoke this parable to certain people who were convinced of their own righteousness, and who despised all others:
Rzekł też i do niektórych, którzy ufali sami w sobie, że byli sprawiedliwymi, a inszych za nic nie mieli, to podobieństwo:
10 “Two men went up into the temple to pray; one was a Pharisee, and the other was a tax collector.
Dwoje ludzi wstąpiło do kościoła, aby się modlili, jeden Faryzeusz a drugi celnik.
11 The Pharisee stood and prayed by himself like this: ‘God, I thank you that I am not like the rest of men: extortionists, unrighteous, adulterers, or even like this tax collector.
Faryzeusz stanąwszy, tak się sam u siebie modlił: Dziękuję tobie, Boże! żem nie jest jako inni ludzie, drapieżni, niesprawiedliwi, cudzołożnicy, albo jako i ten celnik.
12 I fast twice a week. I give tithes of all that I get.’
Poszczę dwakroć w tydzień; daję dziesięcinę ze wszystkiego, co mam.
13 But the tax collector, standing far away, wouldn’t even lift up his eyes to heaven, but beat his chest, saying, ‘God, be merciful to me, a sinner!’
A celnik stojąc z daleka, nie chciał podnieść i oczu swych w niebo, ale się bił w piersi swoje, mówiąc: Boże! bądź miłościw mnie grzesznemu.
14 I tell you, this man went down to his house justified rather than the other; for everyone who exalts himself will be humbled, but he who humbles himself will be exalted.”
Powiadam wam, żeć ten odszedł usprawiedliwionym do domu swego, więcej niżeli on: albowiem kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony.
15 They were also bringing their babies to him, that he might touch them. But when the disciples saw it, they rebuked them.
Przynoszono też do niego i niemowlątka, aby się ich dotykał; co gdy widzieli uczniowie, gromili je.
16 Jesus summoned them, saying, “Allow the little children to come to me, and don’t hinder them, for God’s Kingdom belongs to such as these.
Ale Jezus zwoławszy ich, rzekł: Dopuśćcie dziatkom przychodzić do mnie, a nie zabraniajcie im; albowiem takowych jest królestwo Boże.
17 Most certainly, I tell you, whoever doesn’t receive God’s Kingdom like a little child, he will in no way enter into it.”
Zaprawdę powiadam wam: Ktobykolwiek nie przyjął królestwa Bożego jako dzieciątko, nie wnijdzie do niego.
18 A certain ruler asked him, saying, “Good Teacher, what shall I do to inherit eternal life?” (aiōnios g166)
I pytał go niektóry książę, mówiąc: Nauczycielu dobry! co czyniąc odziedziczę żywot wieczny? (aiōnios g166)
19 Jesus asked him, “Why do you call me good? No one is good, except one: God.
I rzekł mu Jezus: Przecz mię zowiesz dobrym? Nikt nie jest dobry, tylko jeden, to jest Bóg.
20 You know the commandments: ‘Don’t commit adultery,’ ‘Don’t murder,’ ‘Don’t steal,’ ‘Don’t give false testimony,’ ‘Honor your father and your mother.’”
Umiesz przykazania? Nie cudzołóż, nie zabijaj, nie kradnij, nie świadcz fałszywie, czcij ojca twego i matkę twoję.
21 He said, “I have observed all these things from my youth up.”
A on rzekł: Tegom wszystkiego przestrzegał od młodości mojej.
22 When Jesus heard these things, he said to him, “You still lack one thing. Sell all that you have and distribute it to the poor. Then you will have treasure in heaven; then come, follow me.”
Co usłyszawszy Jezus, rzekł mu: Jednego ci jeszcze nie dostaje; wszystko, co masz, sprzedaj, a rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie; a przyszedłszy naśladuj mię.
23 But when he heard these things, he became very sad, for he was very rich.
A on usłyszawszy to, bardzo się zasmucił; bo był nader bogaty.
24 Jesus, seeing that he became very sad, said, “How hard it is for those who have riches to enter into God’s Kingdom!
A gdy go Jezus ujrzał bardzo zasmuconego, rzekł: Jakoż trudno ci, co mają pieniądze, wnijdą do królestwa Bożego!
25 For it is easier for a camel to enter in through a needle’s eye than for a rich man to enter into God’s Kingdom.”
Albowiem łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogatemu wnijść do królestwa Bożego.
26 Those who heard it said, “Then who can be saved?”
Tedy rzekli ci, którzy to słyszeli: I któż może być zbawiony?
27 But he said, “The things which are impossible with men are possible with God.”
Ale on rzekł: Co jest niemożebne u ludzi, możebne jest u Boga.
28 Peter said, “Look, we have left everything and followed you.”
I rzekł Piotr: Otośmy my opuścili wszystko, a poszliśmy za tobą.
29 He said to them, “Most certainly I tell you, there is no one who has left house, or wife, or brothers, or parents, or children, for God’s Kingdom’s sake,
Tedy im on rzekł: Zaprawdę powiadam wam, iż nie masz nikogo, co by opuścił dom, albo rodziców, albo braci, albo żonę, albo dzieci dla królestwa Bożego,
31 He took the twelve aside and said to them, “Behold, we are going up to Jerusalem, and all the things that are written through the prophets concerning the Son of Man will be completed.
A wziąwszy z sobą onych dwunastu, rzekł im: Oto wstępujemy do Jeruzalemu, a wypełni się wszystko, co napisano przez proroki o Synu człowieczym.
32 For he will be delivered up to the Gentiles, will be mocked, treated shamefully, and spit on.
Bo będzie wydany poganom, i będzie naśmiewany, i zelżony, i uplwany:
33 They will scourge and kill him. On the third day, he will rise again.”
A ubiczowawszy zabiją go; ale dnia trzeciego zmartwychwstanie.
34 They understood none of these things. This saying was hidden from them, and they didn’t understand the things that were said.
Lecz oni z tego nic nie zrozumieli, i było to słowo zakryte przed nimi, i nie wiedzieli, co mówiono.
35 As he came near Jericho, a certain blind man sat by the road, begging.
I stało się, gdy się on przybliżał do Jerycha, ślepy niektóry siedział podle drogi, żebrząc.
36 Hearing a multitude going by, he asked what this meant.
A usłyszawszy lud przechodzący, pytał, co by to było?
37 They told him that Jesus of Nazareth was passing by.
I powiedziano mu, iż Jezus Nazareński tędy idzie.
38 He cried out, “Jesus, you son of David, have mercy on me!”
I zawołał, mówiąc: Jezusie, Synu Dawidowy! zmiłuj się nade mną.
39 Those who led the way rebuked him, that he should be quiet; but he cried out all the more, “You son of David, have mercy on me!”
Lecz ci, co szli wprzód, gromili go, aby milczał. Ale on tem więcej wołał: Synu Dawidowy! zmiłuj się nade mną.
40 Standing still, Jesus commanded him to be brought to him. When he had come near, he asked him,
Zastanowiwszy się tedy Jezus, kazał go przywieść do siebie; a gdy się przybliżył, pytał go, mówiąc:
41 “What do you want me to do?” He said, “Lord, that I may see again.”
Co chcesz, abym ci uczynił? A on rzekł: Panie! abym przejrzał.
42 Jesus said to him, “Receive your sight. Your faith has healed you.”
A Jezus mu rzekł: Przejrzyj, wiara twoja ciebie uzdrowiła.
43 Immediately he received his sight and followed him, glorifying God. All the people, when they saw it, praised God.
I zarazem przejrzał, i szedł za nim, wielbiąc Boga. Co wszystek lud widząc, dał chwałę Bogu.
