Luke 17

1 He said to the disciples, “It is impossible that no occasions of stumbling should come, but woe to him through whom they come!

۱ و شاگردان خود را گفت: «لابد است ازوقوع لغزشها، لیکن وای بر آن کسی‌که باعث آنها شود.

2 It would be better for him if a millstone were hung around his neck, and he were thrown into the sea, rather than that he should cause one of these little ones to stumble.

۲ او را بهتر می‌بود که سنگ آسیایی بر گردنش آویخته شود و در دریا افکنده شود از اینکه یکی از این کودکان را لغزش دهد.

3 Be careful. If your brother sins against you, rebuke him. If he repents, forgive him.

۳ احتراز کنید و اگر برادرت به تو خطا ورزد او راتنبیه کن و اگر توبه کند او را ببخش.

4 If he sins against you seven times in the day, and seven times returns, saying, ‘I repent,’ you shall forgive him.”

۴ و هرگاه درروزی هفت کرت به تو گناه کند و در روزی هفت مرتبه، برگشته به تو گوید توبه می‌کنم، او راببخش.»

5 The apostles said to the Lord, “Increase our faith.”

۵ آنگاه رسولان به خداوند گفتند: «ایمان ما رازیاد کن.»

6 The Lord said, “If you had faith like a grain of mustard seed, you would tell this sycamore tree, ‘Be uprooted and be planted in the sea,’ and it would obey you.

۶ خداوند گفت: «اگر ایمان به قدر دانه خردلی می‌داشتید، به این درخت افراغ می‌گفتیدکه کنده شده در دریا نشانده شود اطاعت شمامی کرد.

7 But who is there among you, having a servant plowing or keeping sheep, that will say when he comes in from the field, ‘Come immediately and sit down at the table’?

۷ «اما کیست از شماکه غلامش به شخم کردن یا شبانی مشغول شود و وقتی که از صحرا آید به وی گوید، بزودی بیا و بنشین.

8 Wouldn’t he rather tell him, ‘Prepare my supper, clothe yourself properly, and serve me while I eat and drink. Afterward you shall eat and drink’?

۸ بلکه آیا بدونمی گوید چیزی درست کن تا شام بخورم و کمرخود را بسته مرا خدمت کن تا بخورم و بنوشم وبعد از آن تو بخور و بیاشام؟

9 Does he thank that servant because he did the things that were commanded? I think not.

۹ آیا از آن غلام منت می‌کشد از آنکه حکمهای او را به‌جا آورد؟ گمان ندارم.

10 Even so you also, when you have done all the things that are commanded you, say, ‘We are unworthy servants. We have done our duty.’”

۱۰ همچنین شما نیز چون به هر چیزی که مامور شده‌اید عمل کردید، گویید که غلامان بی‌منفعت هستیم زیرا که آنچه بر ما واجب بود به‌جا آوردیم.»

11 As he was on his way to Jerusalem, he was passing along the borders of Samaria and Galilee.

۱۱ و هنگامی که سفر به سوی اورشلیم می‌کرداز میانه سامره و جلیل می‌رفت.

12 As he entered into a certain village, ten men who were lepers met him, who stood at a distance.

۱۲ و چون به قریه‌ای داخل می‌شد ناگاه ده شخص ابرص به استقبال او آمدند و از دور ایستاده،

13 They lifted up their voices, saying, “Jesus, Master, have mercy on us!”

۱۳ به آواز بلندگفتند: «ای عیسی خداوند بر ما ترحم فرما.»

14 When he saw them, he said to them, “Go and show yourselves to the priests.” As they went, they were cleansed.

۱۴ اوبه ایشان نظر کرده گفت: «بروید و خود را به کاهن بنمایید.» ایشان چون می‌رفتند، طاهر گشتند.

15 One of them, when he saw that he was healed, turned back, glorifying God with a loud voice.

۱۵ و یکی از ایشان چون دید که شفا یافته است، برگشته به صدای بلند خدا را تمجید می‌کرد.

16 He fell on his face at Jesus’ feet, giving him thanks; and he was a Samaritan.

۱۶ وپیش قدم او به روی در‌افتاده وی را شکر کرد. و اواز اهل سامره بود.

17 Jesus answered, “Weren’t the ten cleansed? But where are the nine?

۱۷ عیسی ملتفت شده گفت «آیا ده نفر طاهر نشدند، پس آن نه کجا شدند؟

18 Were there none found who returned to give glory to God, except this foreigner?”

۱۸ آیا هیچ‌کس یافت نمی شود که برگشته خدا راتمجید کند جز این غریب؟»

19 Then he said to him, “Get up, and go your way. Your faith has healed you.”

۱۹ و بدو گفت: «برخاسته برو که ایمانت تو را نجات داده است.»

20 Being asked by the Pharisees when God’s Kingdom would come, he answered them, “God’s Kingdom doesn’t come with observation;

۲۰ و چون فریسیان از او پرسیدند که ملکوت خدا کی می‌آید، او در جواب ایشان گفت: «ملکوت خدا با مراقبت نمی آید.

21 neither will they say, ‘Look, here!’ or, ‘Look, there!’ for behold, God’s Kingdom is within you.”

۲۱ و نخواهندگفت که در فلان یا فلان جاست. زیرا اینک ملکوت خدا در میان شما است.»

22 He said to the disciples, “The days will come when you will desire to see one of the days of the Son of Man, and you will not see it.

۲۲ و به شاگردان خود گفت: «ایامی می‌آید که آرزو خواهید داشت که روزی از روزهای پسر انسان را بینید ونخواهید دید.

23 They will tell you, ‘Look, here!’ or ‘Look, there!’ Don’t go away or follow after them,

۲۳ و به شما خواهند گفت، اینک در فلان یا فلان جاست، مروید و تعاقب آن مکنید.

24 for as the lightning, when it flashes out of one part under the sky, shines to another part under the sky, so will the Son of Man be in his day.

۲۴ زیرا چون برق که از یک جانب زیرآسمان لامع شده تا جانب دیگر زیر آسمان درخشان می‌شود، پسر انسان در یوم خودهمچنین خواهد بود.

25 But first, he must suffer many things and be rejected by this generation.

۲۵ لیکن اول لازم است که اوزحمات بسیار بیند و از این فرقه مطرود شود.

26 As it was in the days of Noah, even so it will also be in the days of the Son of Man.

۲۶ و چنانکه در ایام نوح واقع شد، همانطوردر زمان پسر انسان نیز خواهد بود،

27 They ate, they drank, they married, and they were given in marriage until the day that Noah entered into the ship, and the flood came and destroyed them all.

۲۷ که می‌خوردند و می‌نوشیدند و زن و شوهرمی گرفتند تا روزی که چون نوح داخل کشتی شد، طوفان آمده همه را هلاک ساخت.

28 Likewise, even as it was in the days of Lot: they ate, they drank, they bought, they sold, they planted, they built;

۲۸ وهمچنان‌که در ایام لوط شد که به خوردن وآشامیدن و خرید و فروش و زراعت و عمارت مشغول می‌بودند،

29 but in the day that Lot went out from Sodom, it rained fire and sulfur from the sky and destroyed them all.

۲۹ تا روزی که چون لوط ازسدوم بیرون آمد، آتش و گوگرد از آسمان باریدو همه را هلاک ساخت.

30 It will be the same way in the day that the Son of Man is revealed.

۳۰ بر همین منوال خواهدبود در روزی که پسر انسان ظاهر شود.

31 In that day, he who will be on the housetop and his goods in the house, let him not go down to take them away. Let him who is in the field likewise not turn back.

۳۱ در آن روز هر‌که بر پشت بام باشد و اسباب او در خانه نزول نکند تا آنها را بردارد و کسی‌که در صحراباشد همچنین برنگردد.

32 Remember Lot’s wife!

۳۲ زن لوط را بیاد آورید.

33 Whoever seeks to save his life loses it, but whoever loses his life preserves it.

۳۳ هر‌که خواهد جان خود را برهاند آن را هلاک خواهد کرد و هر‌که آن را هلاک کند آن را زنده نگاه خواهد داشت.

34 I tell you, in that night there will be two people in one bed. One will be taken and the other will be left.

۳۴ به شما می‌گویم در آن شب دو نفر بر یک تخت خواهند بود، یکی برداشته و دیگری واگذارده خواهد شد.

35 There will be two grinding grain together. One will be taken and the other will be left.”

۳۵ و دوزن که در یک جا دستاس کنند، یکی برداشته ودیگری واگذارده خواهد شد.

36

۳۶ و دونفر که درمزرعه باشند، یکی برداشته و دیگری واگذارده خواهد شد.»

37 They, answering, asked him, “Where, Lord?” He said to them, “Where the body is, there the vultures will also be gathered together.”

۳۷ در جواب وی گفتند: «کجا‌ای خداوند.» گفت: «در هر جایی که لاش باشد درآنجا کرکسان جمع خواهند شد.»