John 21
1 After these things, Jesus revealed himself again to the disciples at the sea of Tiberias. He revealed himself this way.
തതഃ പരം തിബിരിയാജലധേസ്തടേ യീശുഃ പുനരപി ശിഷ്യേഭ്യോ ദർശനം ദത്തവാൻ ദർശനസ്യാഖ്യാനമിദമ്|
2 Simon Peter, Thomas called Didymus, Nathanael of Cana in Galilee, and the sons of Zebedee, and two others of his disciples were together.
ശിമോൻപിതരഃ യമജഥോമാ ഗാലീലീയകാന്നാനഗരനിവാസീ നിഥനേൽ സിവദേഃ പുത്രാവന്യൗ ദ്വൗ ശിഷ്യൗ ചൈതേഷ്വേകത്ര മിലിതേഷു ശിമോൻപിതരോഽകഥയത് മത്സ്യാൻ ധർതും യാമി|
3 Simon Peter said to them, “I’m going fishing.” They told him, “We are also coming with you.” They immediately went out and entered into the boat. That night, they caught nothing.
തതസ്തേ വ്യാഹരൻ തർഹി വയമപി ത്വയാ സാർദ്ധം യാമഃ തദാ തേ ബഹിർഗതാഃ സന്തഃ ക്ഷിപ്രം നാവമ് ആരോഹൻ കിന്തു തസ്യാം രജന്യാമ് ഏകമപി ന പ്രാപ്നുവൻ|
4 But when day had already come, Jesus stood on the beach; yet the disciples didn’t know that it was Jesus.
പ്രഭാതേ സതി യീശുസ്തടേ സ്ഥിതവാൻ കിന്തു സ യീശുരിതി ശിഷ്യാ ജ്ഞാതും നാശക്നുവൻ|
5 Jesus therefore said to them, “Children, have you anything to eat?” They answered him, “No.”
തദാ യീശുരപൃച്ഛത്, ഹേ വത്സാ സന്നിധൗ കിഞ്ചിത് ഖാദ്യദ്രവ്യമ് ആസ്തേ? തേഽവദൻ കിമപി നാസ്തി|
6 He said to them, “Cast the net on the right side of the boat, and you will find some.” They cast it therefore, and now they weren’t able to draw it in for the multitude of fish.
തദാ സോഽവദത് നൗകായാ ദക്ഷിണപാർശ്വേ ജാലം നിക്ഷിപത തതോ ലപ്സ്യധ്വേ, തസ്മാത് തൈ ർനിക്ഷിപ്തേ ജാലേ മത്സ്യാ ഏതാവന്തോഽപതൻ യേന തേ ജാലമാകൃഷ്യ നോത്തോലയിതും ശക്താഃ|
7 That disciple therefore whom Jesus loved said to Peter, “It’s the Lord!” So when Simon Peter heard that it was the Lord, he wrapped his coat around himself (for he was naked), and threw himself into the sea.
തസ്മാദ് യീശോഃ പ്രിയതമശിഷ്യഃ പിതരായാകഥയത് ഏഷ പ്രഭു ർഭവേത്, ഏഷ പ്രഭുരിതി വാചം ശ്രുത്വൈവ ശിമോൻ നഗ്നതാഹേതോ ർമത്സ്യധാരിണ ഉത്തരീയവസ്ത്രം പരിധായ ഹ്രദം പ്രത്യുദലമ്ഫയത്|
8 But the other disciples came in the little boat (for they were not far from the land, but about two hundred cubits away), dragging the net full of fish.
അപരേ ശിഷ്യാ മത്സ്യൈഃ സാർദ്ധം ജാലമ് ആകർഷന്തഃ ക്ഷുദ്രനൗകാം വാഹയിത്വാ കൂലമാനയൻ തേ കൂലാദ് അതിദൂരേ നാസൻ ദ്വിശതഹസ്തേഭ്യോ ദൂര ആസൻ ഇത്യനുമീയതേ|
9 So when they got out on the land, they saw a fire of coals there, with fish and bread laid on it.
തീരം പ്രാപ്തൈസ്തൈസ്തത്ര പ്രജ്വലിതാഗ്നിസ്തദുപരി മത്സ്യാഃ പൂപാശ്ച ദൃഷ്ടാഃ|
10 Jesus said to them, “Bring some of the fish which you have just caught.”
തതോ യീശുരകഥയദ് യാൻ മത്സ്യാൻ അധരത തേഷാം കതിപയാൻ ആനയത|
11 Simon Peter went up, and drew the net to land, full of one hundred fifty-three great fish. Even though there were so many, the net wasn’t torn.
അതഃ ശിമോൻപിതരഃ പരാവൃത്യ ഗത്വാ ബൃഹദ്ഭിസ്ത്രിപഞ്ചാശദധികശതമത്സ്യൈഃ പരിപൂർണം തജ്ജാലമ് ആകൃഷ്യോദതോലയത് കിന്ത്വേതാവദ്ഭി ർമത്സ്യൈരപി ജാലം നാഛിദ്യത|
12 Jesus said to them, “Come and eat breakfast!” None of the disciples dared inquire of him, “Who are you?” knowing that it was the Lord.
അനന്തരം യീശുസ്താൻ അവാദീത് യൂയമാഗത്യ ഭുംഗ്ധ്വം; തദാ സഏവ പ്രഭുരിതി ജ്ഞാതത്വാത് ത്വം കഃ? ഇതി പ്രഷ്ടും ശിഷ്യാണാം കസ്യാപി പ്രഗൽഭതാ നാഭവത്|
13 Then Jesus came and took the bread, gave it to them, and the fish likewise.
തതോ യീശുരാഗത്യ പൂപാൻ മത്സ്യാംശ്ച ഗൃഹീത്വാ തേഭ്യഃ പര്യ്യവേഷയത്|
14 This is now the third time that Jesus was revealed to his disciples after he had risen from the dead.
ഇത്ഥം ശ്മശാനാദുത്ഥാനാത് പരം യീശുഃ ശിഷ്യേഭ്യസ്തൃതീയവാരം ദർശനം ദത്തവാൻ|
15 So when they had eaten their breakfast, Jesus said to Simon Peter, “Simon, son of Jonah, do you love me more than these?” He said to him, “Yes, Lord; you know that I have affection for you.” He said to him, “Feed my lambs.”
ഭോജനേ സമാപ്തേ സതി യീശുഃ ശിമോൻപിതരം പൃഷ്ടവാൻ, ഹേ യൂനസഃ പുത്ര ശിമോൻ ത്വം കിമ് ഏതേഭ്യോധികം മയി പ്രീയസേ? തതഃ സ ഉദിതവാൻ സത്യം പ്രഭോ ത്വയി പ്രീയേഽഹം തദ് ഭവാൻ ജാനാതി; തദാ യീശുരകഥയത് തർഹി മമ മേഷശാവകഗണം പാലയ|
16 He said to him again a second time, “Simon, son of Jonah, do you love me?” He said to him, “Yes, Lord; you know that I have affection for you.” He said to him, “Tend my sheep.”
തതഃ സ ദ്വിതീയവാരം പൃഷ്ടവാൻ ഹേ യൂനസഃ പുത്ര ശിമോൻ ത്വം കിം മയി പ്രീയസേ? തതഃ സ ഉക്തവാൻ സത്യം പ്രഭോ ത്വയി പ്രീയേഽഹം തദ് ഭവാൻ ജാനാതി; തദാ യീശുരകഥയത തർഹി മമ മേഷഗണം പാലയ|
17 He said to him the third time, “Simon, son of Jonah, do you have affection for me?” Peter was grieved because he asked him the third time, “Do you have affection for me?” He said to him, “Lord, you know everything. You know that I have affection for you.” Jesus said to him, “Feed my sheep.
പശ്ചാത് സ തൃതീയവാരം പൃഷ്ടവാൻ, ഹേ യൂനസഃ പുത്ര ശിമോൻ ത്വം കിം മയി പ്രീയസേ? ഏതദ്വാക്യം തൃതീയവാരം പൃഷ്ടവാൻ തസ്മാത് പിതരോ ദുഃഖിതോ ഭൂത്വാഽകഥയത് ഹേ പ്രഭോ ഭവതഃ കിമപ്യഗോചരം നാസ്തി ത്വയ്യഹം പ്രീയേ തദ് ഭവാൻ ജാനാതി; തതോ യീശുരവദത് തർഹി മമ മേഷഗണം പാലയ|
18 Most certainly I tell you, when you were young, you dressed yourself and walked where you wanted to. But when you are old, you will stretch out your hands, and another will dress you and carry you where you don’t want to go.”
അഹം തുഭ്യം യഥാർഥം കഥയാമി യൗവനകാലേ സ്വയം ബദ്ധകടി ര്യത്രേച്ഛാ തത്ര യാതവാൻ കിന്ത്വിതഃ പരം വൃദ്ധേ വയസി ഹസ്തം വിസ്താരയിഷ്യസി, അന്യജനസ്ത്വാം ബദ്ധ്വാ യത്ര ഗന്തും തവേച്ഛാ ന ഭവതി ത്വാം ധൃത്വാ തത്ര നേഷ്യതി|
19 Now he said this, signifying by what kind of death he would glorify God. When he had said this, he said to him, “Follow me.”
ഫലതഃ കീദൃശേന മരണേന സ ഈശ്വരസ്യ മഹിമാനം പ്രകാശയിഷ്യതി തദ് ബോധയിതും സ ഇതി വാക്യം പ്രോക്തവാൻ| ഇത്യുക്തേ സതി സ തമവോചത് മമ പശ്ചാദ് ആഗച്ഛ|
20 Then Peter, turning around, saw a disciple following. This was the disciple whom Jesus loved, the one who had also leaned on Jesus’ chest at the supper and asked, “Lord, who is going to betray you?”
യോ ജനോ രാത്രികാലേ യീശോ ർവക്ഷോഽവലമ്ബ്യ, ഹേ പ്രഭോ കോ ഭവന്തം പരകരേഷു സമർപയിഷ്യതീതി വാക്യം പൃഷ്ടവാൻ, തം യീശോഃ പ്രിയതമശിഷ്യം പശ്ചാദ് ആഗച്ഛന്തം
21 Peter, seeing him, said to Jesus, “Lord, what about this man?”
പിതരോ മുഖം പരാവർത്ത്യ വിലോക്യ യീശും പൃഷ്ടവാൻ, ഹേ പ്രഭോ ഏതസ്യ മാനവസ്യ കീദൃശീ ഗതി ർഭവിഷ്യതി?
22 Jesus said to him, “If I desire that he stay until I come, what is that to you? You follow me.”
സ പ്രത്യവദത്, മമ പുനരാഗമനപര്യ്യന്തം യദി തം സ്ഥാപയിതുമ് ഇച്ഛാമി തത്ര തവ കിം? ത്വം മമ പശ്ചാദ് ആഗച്ഛ|
23 This saying therefore went out among the brothers that this disciple wouldn’t die. Yet Jesus didn’t say to him that he wouldn’t die, but, “If I desire that he stay until I come, what is that to you?”
തസ്മാത് സ ശിഷ്യോ ന മരിഷ്യതീതി ഭ്രാതൃഗണമധ്യേ കിംവദന്തീ ജാതാ കിന്തു സ ന മരിഷ്യതീതി വാക്യം യീശു ർനാവദത് കേവലം മമ പുനരാഗമനപര്യ്യന്തം യദി തം സ്ഥാപയിതുമ് ഇച്ഛാമി തത്ര തവ കിം? ഇതി വാക്യമ് ഉക്തവാൻ|
24 This is the disciple who testifies about these things, and wrote these things. We know that his witness is true.
യോ ജന ഏതാനി സർവ്വാണി ലിഖിതവാൻ അത്ര സാക്ഷ്യഞ്ച ദത്തവാൻ സഏവ സ ശിഷ്യഃ, തസ്യ സാക്ഷ്യം പ്രമാണമിതി വയം ജാനീമഃ|
25 There are also many other things which Jesus did, which if they would all be written, I suppose that even the world itself wouldn’t have room for the books that would be written.
യീശുരേതേഭ്യോഽപരാണ്യപി ബഹൂനി കർമ്മാണി കൃതവാൻ താനി സർവ്വാണി യദ്യേകൈകം കൃത്വാ ലിഖ്യന്തേ തർഹി ഗ്രന്ഥാ ഏതാവന്തോ ഭവന്തി തേഷാം ധാരണേ പൃഥിവ്യാം സ്ഥാനം ന ഭവതി| ഇതി||
