John 2
1 The third day, there was a wedding in Cana of Galilee. Jesus’ mother was there.
అనన్తరం త్రుతీయదివసే గాలీల్ ప్రదేశియే కాన్నానామ్ని నగరే వివాహ ఆసీత్ తత్ర చ యీశోర్మాతా తిష్ఠత్|
2 Jesus also was invited, with his disciples, to the wedding.
తస్మై వివాహాయ యీశుస్తస్య శిష్యాశ్చ నిమన్త్రితా ఆసన్|
3 When the wine ran out, Jesus’ mother said to him, “They have no wine.”
తదనన్తరం ద్రాక్షారసస్య న్యూనత్వాద్ యీశోర్మాతా తమవదత్ ఏతేషాం ద్రాక్షారసో నాస్తి|
4 Jesus said to her, “Woman, what does that have to do with you and me? My hour has not yet come.”
తదా స తామవోచత్ హే నారి మయా సహ తవ కిం కార్య్యం? మమ సమయ ఇదానీం నోపతిష్ఠతి|
5 His mother said to the servants, “Whatever he says to you, do it.”
తతస్తస్య మాతా దాసానవోచద్ అయం యద్ వదతి తదేవ కురుత|
6 Now there were six water pots of stone set there after the Jews’ way of purifying, containing two or three metretes apiece.
తస్మిన్ స్థానే యిహూదీయానాం శుచిత్వకరణవ్యవహారానుసారేణాఢకైకజలధరాణి పాషాణమయాని షడ్వృహత్పాత్రాణిఆసన్|
7 Jesus said to them, “Fill the water pots with water.” So they filled them up to the brim.
తదా యీశుస్తాన్ సర్వ్వకలశాన్ జలైః పూరయితుం తానాజ్ఞాపయత్, తతస్తే సర్వ్వాన్ కుమ్భానాకర్ణం జలైః పర్య్యపూరయన్|
8 He said to them, “Now draw some out, and take it to the ruler of the feast.” So they took it.
అథ తేభ్యః కిఞ్చిదుత్తార్య్య భోజ్యాధిపాతేఃసమీపం నేతుం స తానాదిశత్, తే తదనయన్|
9 When the ruler of the feast tasted the water now become wine, and didn’t know where it came from (but the servants who had drawn the water knew), the ruler of the feast called the bridegroom
అపరఞ్చ తజ్జలం కథం ద్రాక్షారసోఽభవత్ తజ్జలవాహకాదాసా జ్ఞాతుం శక్తాః కిన్తు తద్భోజ్యాధిపో జ్ఞాతుం నాశక్నోత్ తదవలిహ్య వరం సంమ్బోద్యావదత,
10 and said to him, “Everyone serves the good wine first, and when the guests have drunk freely, then that which is worse. You have kept the good wine until now!”
లోకాః ప్రథమం ఉత్తమద్రాక్షారసం దదతి తషు యథేష్టం పితవత్సు తస్మా కిఞ్చిదనుత్తమఞ్చ దదతి కిన్తు త్వమిదానీం యావత్ ఉత్తమద్రాక్షారసం స్థాపయసి|
11 This beginning of his signs Jesus did in Cana of Galilee, and revealed his glory; and his disciples believed in him.
ఇత్థం యీశుర్గాలీలప్రదేశే ఆశ్చర్య్యకార్మ్మ ప్రారమ్భ నిజమహిమానం ప్రాకాశయత్ తతః శిష్యాస్తస్మిన్ వ్యశ్వసన్|
12 After this, he went down to Capernaum, he, and his mother, his brothers, and his disciples; and they stayed there a few days.
తతః పరమ్ స నిజమాత్రుభ్రాత్రుస్శిష్యైః సార్ద్ధ్ం కఫర్నాహూమమ్ ఆగమత్ కిన్తు తత్ర బహూదినాని ఆతిష్ఠత్|
13 The Passover of the Jews was at hand, and Jesus went up to Jerusalem.
తదనన్తరం యిహూదియానాం నిస్తారోత్సవే నికటమాగతే యీశు ర్యిరూశాలమ్ నగరమ్ ఆగచ్ఛత్|
14 He found in the temple those who sold oxen, sheep, and doves, and the changers of money sitting.
తతో మన్దిరస్య మధ్యే గోమేషపారావతవిక్రయిణో వాణిజక్ష్చోపవిష్టాన్ విలోక్య
15 He made a whip of cords and drove all out of the temple, both the sheep and the oxen; and he poured out the changers’ money and overthrew their tables.
రజ్జుభిః కశాం నిర్మ్మాయ సర్వ్వగోమేషాదిభిః సార్ద్ధం తాన్ మన్దిరాద్ దూరీకృతవాన్|
16 To those who sold the doves, he said, “Take these things out of here! Don’t make my Father’s house a marketplace!”
వణిజాం ముద్రాది వికీర్య్య ఆసనాని న్యూబ్జీకృత్య పారావతవిక్రయిభ్యోఽకథయద్ అస్మాత్ స్థానాత్ సర్వాణ్యేతాని నయత, మమ పితుగృహం వాణిజ్యగృహం మా కార్ష్ట|
17 His disciples remembered that it was written, “Zeal for your house will eat me up.”
తస్మాత్ తన్మన్దిరార్థ ఉద్యోగో యస్తు స గ్రసతీవ మామ్| ఇమాం శాస్త్రీయలిపిం శిష్యాఃసమస్మరన్|
18 The Jews therefore answered him, “What sign do you show us, seeing that you do these things?”
తతః పరమ్ యిహూదీయలోకా యీషిమవదన్ తవమిదృశకర్మ్మకరణాత్ కిం చిహ్నమస్మాన్ దర్శయసి?
19 Jesus answered them, “Destroy this temple, and in three days I will raise it up.”
తతో యీశుస్తానవోచద్ యుష్మాభిరే తస్మిన్ మన్దిరే నాశితే దినత్రయమధ్యేఽహం తద్ ఉత్థాపయిష్యామి|
20 The Jews therefore said, “It took forty-six years to build this temple! Will you raise it up in three days?”
తదా యిహూదియా వ్యాహార్షుః, ఏతస్య మన్దిరస నిర్మ్మాణేన షట్చత్వారింశద్ వత్సరా గతాః, త్వం కిం దినత్రయమధ్యే తద్ ఉత్థాపయిష్యసి?
21 But he spoke of the temple of his body.
కిన్తు స నిజదేహరూపమన్దిరే కథామిమాం కథితవాన్|
22 When therefore he was raised from the dead, his disciples remembered that he said this, and they believed the Scripture and the word which Jesus had said.
స యదేతాదృశం గదితవాన్ తచ్ఛిష్యాః శ్మశానాత్ తదీయోత్థానే సతి స్మృత్వా ధర్మ్మగ్రన్థే యీశునోక్తకథాయాం చ వ్యశ్వసిషుః|
23 Now when he was in Jerusalem at the Passover, during the feast, many believed in his name, observing his signs which he did.
అనన్తరం నిస్తారోత్సవస్య భోజ్యసమయే యిరూశాలమ్ నగరే తత్క్రుతాశ్చర్య్యకర్మ్మాణి విలోక్య బహుభిస్తస్య నామని విశ్వసితం|
24 But Jesus didn’t entrust himself to them, because he knew everyone,
కిన్తు స తేషాం కరేషు స్వం న సమర్పయత్, యతః స సర్వ్వానవైత్|
25 and because he didn’t need for anyone to testify concerning man; for he himself knew what was in man.
స మానవేషు కస్యచిత్ ప్రమాణం నాపేక్షత యతో మనుజానాం మధ్యే యద్యదస్తి తత్తత్ సోజానాత్|
