John 11
1 Now a certain man was sick, Lazarus from Bethany, of the village of Mary and her sister, Martha.
Ishte atëherë i sëmurë një farë Llazari nga Betania, fshati i Marisë dhe i Martës, motrës së saj.
2 It was that Mary who had anointed the Lord with ointment and wiped his feet with her hair, whose brother Lazarus was sick.
Maria ishte ajo që e vajosi me vaj erëkëndëshëm Zotin dhe ia fshiu këmbët me flokët e saj; dhe vëllai i saj, Llazari, ishte i sëmurë.
3 The sisters therefore sent to him, saying, “Lord, behold, he for whom you have great affection is sick.”
Prandaj motrat i dërguan fjalë Jezusit: “Zot, ja, ai që ti e do shumë është i sëmurë”.
4 But when Jesus heard it, he said, “This sickness is not to death, but for the glory of God, that God’s Son may be glorified by it.”
Dhe Jezusi si dëgjoi këto tha: “Kjo sëmundje nuk është për vdekje, po për lavdinë e Perëndisë, që nëpërmjet saj të përlëvdohet Biri i Perëndisë”.
5 Now Jesus loved Martha, and her sister, and Lazarus.
Por Jezusi e donte Martën, motrën e saj dhe Llazarin.
6 When therefore he heard that he was sick, he stayed two days in the place where he was.
Kur dëgjoi se Llazari ishte i sëmurë, qëndroi edhe dy ditë në vendin ku ishte.
7 Then after this he said to the disciples, “Let’s go into Judea again.”
Pastaj u tha dishepujve: “Të kthehemi përsëri në Jude”.
8 The disciples asked him, “Rabbi, the Jews were just trying to stone you. Are you going there again?”
Dishepujt i thanë: “Mësues, pak më parë Judenjtë kërkonin të të vrisnin me gurë dhe ti po shkon përsëri atje?”.
9 Jesus answered, “Aren’t there twelve hours of daylight? If a man walks in the day, he doesn’t stumble, because he sees the light of this world.
Jezusi u përgjigj: “Nuk janë vallë dymbëdhjetë, orët e ditës? Kur dikush ecën ditën, nuk pengohet, sepse sheh dritën e kësaj bote,
10 But if a man walks in the night, he stumbles, because the light isn’t in him.”
por nëse dikush ecën natën, pengohet, sepse drita nuk është në të”.
11 He said these things, and after that, he said to them, “Our friend Lazarus has fallen asleep, but I am going so that I may awake him out of sleep.”
Mbasi i tha këto gjëra, shtoi: “Mikun tonë, Llazarin e ka zënë gjumi, por unë po shkoj ta zgjoj”.
12 The disciples therefore said, “Lord, if he has fallen asleep, he will recover.”
Atëherë dishepujt e tij thanë: “Zot, po të flejë, do të shpëtojë”.
13 Now Jesus had spoken of his death, but they thought that he spoke of taking rest in sleep.
Por Jezusi u kishte folur për vdekjen e tij, kurse ata pandehnin se kishte folur për fjetjen e gjumit.
14 So Jesus said to them plainly then, “Lazarus is dead.
Atëherë Jezusi u tha atyre haptas: “Llazari ka vdekur.
15 I am glad for your sakes that I was not there, so that you may believe. Nevertheless, let’s go to him.”
Edhe unë gëzohem për ju që nuk isha atje, që të besoni; por le të shkojmë tek ai”.
16 Thomas therefore, who is called Didymus, said to his fellow disciples, “Let’s also go, that we may die with him.”
Atëherë Thomai, i quajtur Binjaku, u tha bashkëdishepujve: “Të shkojmë edhe ne, që të vdesim me të”.
17 So when Jesus came, he found that he had been in the tomb four days already.
Kur arriti Jezusi, pra, gjeti që Llazari ishte që prej katër ditësh në varr.
18 Now Bethany was near Jerusalem, about fifteen stadia away.
Por Betania ishte rreth pesëmbëdhjetë stade larg Jeruzalemit.
19 Many of the Jews had joined the women around Martha and Mary, to console them concerning their brother.
Dhe shumë Judenj kishin ardhur te Marta dhe te Maria për t’i ngushëlluar për vëllanë e tyre.
20 Then when Martha heard that Jesus was coming, she went and met him, but Mary stayed in the house.
Marta, pra, si e mori vesh se po vinte Jezusi, i doli përpara; kurse Maria ishte ulur në shtëpi.
21 Therefore Martha said to Jesus, “Lord, if you would have been here, my brother wouldn’t have died.
Marta i tha Jezusit: “Zot, po të ishe këtu, im vëlla nuk do të kishte vdekur,
22 Even now I know that whatever you ask of God, God will give you.”
por edhe tani e di se të gjitha ato që ti i kërkon Perëndisë, Perëndia do të t’i japë”.
23 Jesus said to her, “Your brother will rise again.”
Jezusi i tha: “Yt vëlla do të ringjallet”.
24 Martha said to him, “I know that he will rise again in the resurrection at the last day.”
Marta i tha: “E di se do të ringjallet, në ringjallje, ditën e fundit”.
25 Jesus said to her, “I am the resurrection and the life. He who believes in me will still live, even if he dies.
Jezusi i tha: “Unë jam ringjallja dhe jeta; ai që beson në mua, edhe sikur të duhej të vdesë do të jetojë.
Dhe ai që jeton e beson në mua, nuk do të vdesë kurrë përjetë. A e beson këtë?”. (aiōn g165)
27 She said to him, “Yes, Lord. I have come to believe that you are the Christ, God’s Son, he who comes into the world.”
Ajo i tha: “Po, Zot, unë besoj se ti je Krishti, Biri i Perëndisë, që duhet të vinte në botë”
28 When she had said this, she went away and called Mary, her sister, secretly, saying, “The Teacher is here and is calling you.”
Dhe, si tha kështu, shkoi të thërrasë fshehtas Marinë, motrën e saj, duke thënë: “Mësuesi është këtu dhe po të thërret”.
29 When she heard this, she arose quickly and went to him.
Posa e dëgjoi, ajo u çua me nxitim dhe erdhi tek ai.
30 Now Jesus had not yet come into the village, but was in the place where Martha met him.
Por Jezusi ende nuk kishte arritur në fshat, por ndodhej në vendin ku Marta e kishte takuar.
31 Then the Jews who were with her in the house and were consoling her, when they saw Mary, that she rose up quickly and went out, followed her, saying, “She is going to the tomb to weep there.”
Prandaj Judenjtë që ishin me të në shtëpi për ta ngushëlluar, kur panë se Maria u çua me nxitim dhe doli, e ndoqën, duke thënë: “Ajo po shkon te varri për të qarë aty”.
32 Therefore when Mary came to where Jesus was and saw him, she fell down at his feet, saying to him, “Lord, if you would have been here, my brother wouldn’t have died.”
Sapo Maria arriti te vendi ku ndodhej Jezusi dhe e pa atë, i ra ndër këmbë duke i thënë: “Zot, po të ishe ti këtu, im vëlla nuk do të kishte vdekur”.
33 When Jesus therefore saw her weeping, and the Jews weeping who came with her, he groaned in the spirit and was troubled,
Atëherë Jezusi, kur pa se ajo dhe Judenjtë që kishin ardhur me të po qanin, u psherëtiu në frymë dhe u trondit,
34 and said, “Where have you laid him?” They told him, “Lord, come and see.”
dhe tha: “Ku e keni vënë?”. Ata i thanë: “Zot, eja e shih!”.
35 Jesus wept.
Jezusi qau.
36 The Jews therefore said, “See how much affection he had for him!”
Atëherë Judenjtë thanë: “Shih, sa e donte!”.
37 Some of them said, “Couldn’t this man, who opened the eyes of him who was blind, have also kept this man from dying?”
Por disa nga ata thanë: “Ky, që i hapi sytë të verbërit, s’mund të bënte që ky të mos vdiste?”.
38 Jesus therefore, again groaning in himself, came to the tomb. Now it was a cave, and a stone lay against it.
Prandaj Jezusi, përsëri i tronditur përbrenda, erdhi te varri; por ky ishte një guvë dhe kishte përpara një gur.
39 Jesus said, “Take away the stone.” Martha, the sister of him who was dead, said to him, “Lord, by this time there is a stench, for he has been dead four days.”
Jezusi tha: “Hiqni gurin!”. Marta, motra e të vdekurit, i tha: “Zot, ai tashmë qelbet, sepse ka vdekur prej katër ditësh”.
40 Jesus said to her, “Didn’t I tell you that if you believed, you would see God’s glory?”
Jezusi i tha: “A nuk të thashë se po të besosh, do të shohësh lavdinë e Perëndisë?”.
41 So they took away the stone from the place where the dead man was lying. Jesus lifted up his eyes and said, “Father, I thank you that you listened to me.
Atëherë ata e hoqën gurin prej vendit ku ishte shtrirë i vdekuri. Dhe Jezusi i ngriti sytë lart dhe tha: “O Atë, të falënderoj që më ke dëgjuar.
42 I know that you always listen to me, but because of the multitude standing around I said this, that they may believe that you sent me.”
Unë e dija mirë se ti gjithnjë më dëgjon, por i kam thënë këto për turmën që është përreth, që të besojnë se ti më ke dërguar”.
43 When he had said this, he cried with a loud voice, “Lazarus, come out!”
Dhe, mbasi tha këto, thirri me zë të lartë: “Llazar, eja jashtë!”.
44 He who was dead came out, bound hand and foot with wrappings, and his face was wrapped around with a cloth. Jesus said to them, “Free him, and let him go.”
Atëherë i vdekuri doli, me duart e këmbët të lidhura me rripa pëlhure dhe me fytyrën të mbështjellë në një rizë. Jezusi u tha atyre: “Zgjidheni dhe lëreni të shkojë!”.
45 Therefore many of the Jews who came to Mary and saw what Jesus did believed in him.
Atëherë shumë nga Judenjtë, që kishin ardhur te Maria dhe kishin parë gjithçka kishte bërë Jezusi, besuan në të.
46 But some of them went away to the Pharisees and told them the things which Jesus had done.
Por disa nga ata shkuan te farisenjtë dhe u treguan atyre ç’kishte bërë Jezusi.
47 The chief priests therefore and the Pharisees gathered a council, and said, “What are we doing? For this man does many signs.
Atëherë krerët e priftërinjve dhe farisenjtë mblodhën sinedrin dhe thanë: “Ç’të bëjmë? Ky njeri po bën shumë shenja.
48 If we leave him alone like this, everyone will believe in him, and the Romans will come and take away both our place and our nation.”
Po ta lëmë të vazhdojë kështu, të gjithë do të besojnë në të, do të vijnë Romakët dhe do të shkatërrojnë vendin dhe kombin tonë”.
49 But a certain one of them, Caiaphas, being high priest that year, said to them, “You know nothing at all,
Por një nga ata, Kajafa, që ishte kryeprifti i atij viti, u tha atyre: “Ju nuk kuptoni asgjë;
50 nor do you consider that it is advantageous for us that one man should die for the people, and that the whole nation not perish.”
dhe as nuk e konceptoni se është e leverdishme për ne që të vdesë vetëm një njeri për popullin, dhe të mos humbasë gjithë kombi”.
51 Now he didn’t say this of himself, but being high priest that year, he prophesied that Jesus would die for the nation,
Por këtë ai nuk e tha nga vetja; por, duke qenë kryeprift i atij viti, profetizoi se Jezusi duhej të vdiste për kombin,
52 and not for the nation only, but that he might also gather together into one the children of God who are scattered abroad.
dhe jo vetëm për kombin, por edhe për t’i mbledhur në një, bijtë e Perëndisë që ishin të shpërndarë.
53 So from that day forward they took counsel that they might put him to death.
Që nga ajo ditë, pra, ata vendosën ta vrasin.
54 Jesus therefore walked no more openly among the Jews, but departed from there into the country near the wilderness, to a city called Ephraim. He stayed there with his disciples.
Për këtë arsye Jezusi nuk ecte më haptasi midis Judenjve, por u tërhoq në një krahinë afër shkretëtirës, në një qytet që quhej Efraim dhe aty rrinte me dishepujt e tij.
55 Now the Passover of the Jews was at hand. Many went up from the country to Jerusalem before the Passover, to purify themselves.
Dhe Pashka e Judenjve ishte afër dhe shumë veta nga ajo krahinë u ngjitën në Jeruzalem përpara Pashkës për t’u pastruar.
56 Then they sought for Jesus and spoke with one another as they stood in the temple, “What do you think—that he isn’t coming to the feast at all?”
E kërkonin, pra, Jezusin dhe, duke qëndruar në tempull, thoshnin në mes tyre: “Si ju duket juve? A do të vijë ai për festë?”.
57 Now the chief priests and the Pharisees had commanded that if anyone knew where he was, he should report it, that they might seize him.
Krerët e priftërinjve dhe farisenjtë kishin dhënë urdhër që, po ta dinte ndokush se ku ishte ai, të sinjalizonte që ta kapnin.
