Job 24
1 “Why aren’t times laid up by the Almighty? Why don’t those who know him see his days?
“Pse vallë i Plotfuqishmi nuk i rezervon vetes kohëra dhe ata që e njohin nuk shohin ditët e tij?
2 There are people who remove the landmarks. They violently take away flocks, and feed them.
Disa zhvendosin kufijtë, marrin me forcë kopetë dhe i çojnë në kullotë;
3 They drive away the donkey of the fatherless, and they take the widow’s ox for a pledge.
u marrin gomarin jetimëve dhe marrin peng kaun e gruas së ve;
4 They turn the needy out of the way. The poor of the earth all hide themselves.
i shtyjnë jashtë rruge nevojtarët, kështu tërë të varfrit e vendit janë të detyruar të fshihen.
5 Behold, as wild donkeys in the desert, they go out to their work, seeking diligently for food. The wilderness yields them bread for their children.
Ja ku janë, si gomarë të egjër në shkretëtirë dalin në punën e tyre herët në mëngjes për të kërkuar ushqim; shkretëtira jep ushqim për ta dhe për bijtë e tyre.
6 They cut their food in the field. They glean the vineyard of the wicked.
Mbledhin forazhin e tyre në fushat dhe mbledhin vilet e pavjela në vreshtin e të pabesit.
7 They lie all night naked without clothing, and have no covering in the cold.
E kalojnë natën lakuriq, pa rroba, dhe nuk kanë me se të mbulohen nga të ftohtit.
8 They are wet with the showers of the mountains, and embrace the rock for lack of a shelter.
Të lagur nga rrebeshet që vijnë nga malet, për mungesë strehe shtrëngohen pas shkëmbinjve.
9 There are those who pluck the fatherless from the breast, and take a pledge of the poor,
Të tjerë e rrëmbejnë nga gjiri jetimin dhe marrin pengje nga të varfrit.
10 so that they go around naked without clothing. Being hungry, they carry the sheaves.
E detyrojnë të varfrin të shkojë pa rroba dhe u marrin duajt të uriturve.
11 They make oil within the walls of these men. They tread wine presses, and suffer thirst.
Bëjnë vaj midis mureve të të pabesëve, e shtrydhin rrushin në trokull, por kanë etje.
12 From out of the populous city, men groan. The soul of the wounded cries out, yet God doesn’t regard the folly.
Vajtimi i atyre që po vdesin ngrihet nga qyteti, shpirti i të plagosurve kërkon ndihmë, por Perëndia nuk i vë mend të keqes që u ka bërë.
13 “These are of those who rebel against the light. They don’t know its ways, nor stay in its paths.
Të tjerë janë armiq të dritës, nuk njohin rrugët e saj dhe nuk qëndrojnë në shtigjet e saj.
14 The murderer rises with the light. He kills the poor and needy. In the night he is like a thief.
Vrasësi ngrihet në të gdhirë, për të vrarë të varfrin dhe nevojtarin; natën përkundrazi sillet si vjedhësi.
15 The eye also of the adulterer waits for the twilight, saying, ‘No eye will see me.’ He disguises his face.
Syri i shkelësit të kurorës bashkëshortore pret muzgun duke menduar: “Askush nuk do të më shohë”, dhe vë një vel mbi fytyrën e tij.
16 In the dark they dig through houses. They shut themselves up in the daytime. They don’t know the light.
Natën depërtojnë nëpër shtëpitë; ditën rrinë mbyllur; nuk e njohin dritën.
17 For the morning is to all of them like thick darkness, for they know the terrors of the thick darkness.
Mëngjesi është për ta si hija e vdekjes, sepse ata i njohin mirë tmerret e hijes së vdekjes.
18 “They are foam on the surface of the waters. Their portion is cursed in the earth. They don’t turn into the way of the vineyards.
Kalojnë shpejt mbi sipërfaqen e ujërave, pjesa e tyre është e mallkuar mbi tokë, dhe askush nuk do të hynte më në vreshtat e tyre.
Ashtu si thatësia dhe vapa tretin ujërat e dëborës, kështu bën edhe Sheoli me atë që ka mëkatuar. (Sheol h7585)
20 The womb will forget him. The worm will feed sweetly on him. He will be no more remembered. Unrighteousness will be broken as a tree.
Gjiri i nënës e harron, krimbat e hanë duke e shijuar; atë nuk do ta kujtojnë më; i keqi do të pritet si një dru.
21 He devours the barren who don’t bear. He shows no kindness to the widow.
Ai gëlltiste gruan shterpë që nuk ka fëmijë dhe nuk i bënte asnjë të mirë gruas së ve!
22 Yet God preserves the mighty by his power. He rises up who has no assurance of life.
Por Perëndia me forcën e tij tërheq tutje të fuqishmit dhe, në qoftë se shfaqen përsëri, asnjeri nuk mund të jetë i sigurt për jetën e tij.
23 God gives them security, and they rest in it. His eyes are on their ways.
U jep siguri dhe ata i besojnë asaj; megjithatë sytë e tij kundrojnë rrugët e tyre.
24 They are exalted; yet a little while, and they are gone. Yes, they are brought low, they are taken out of the way as all others, and are cut off as the tops of the ears of grain.
Ngrihen për pak kohë, por pastaj nuk janë më; rrëzohen dhe çohen tutje si gjithë të tjerët; priten si kokat e kallinjve të grurit.
25 If it isn’t so now, who will prove me a liar, and make my speech worth nothing?”
Në qoftë se nuk është kështu, kush mund të më përgënjeshtrojë dhe të shfuqizojë vlerën e fjalëve të mia?”.
