Job 14
1 “Man, who is born of a woman, is of few days, and full of trouble.
Homo, naskita de virino, Havas mallongan vivon kaj abundon da afliktoj.
2 He grows up like a flower, and is cut down. He also flees like a shadow, and doesn’t continue.
Kiel floro li elkreskas kaj velkas; Li forkuras kiel ombro kaj ne restas.
3 Do you open your eyes on such a one, and bring me into judgment with you?
Kaj kontraŭ tia Vi malfermas Viajn okulojn, Kaj min Vi vokas al juĝo kun Vi!
4 Who can bring a clean thing out of an unclean? Not one.
Ĉu povas purulo deveni de malpurulo? Neniu.
5 Seeing his days are determined, the number of his months is with you, and you have appointed his bounds that he can’t pass.
Se liaj tagoj estas difinitaj, la nombro de liaj monatoj estas ĉe Vi; Vi difinis lian limon, kiun li ne transpasos.
6 Look away from him, that he may rest, until he accomplishes, as a hireling, his day.
Deturnu do Vin de li, ke li estu trankvila, Ĝis venos lia tempo, kiun li sopiras kiel dungito.
7 “For there is hope for a tree if it is cut down, that it will sprout again, that the tender branch of it will not cease.
Arbo havas esperon, se ĝi estas dehakita, ke ĝi denove ŝanĝiĝos, Kaj ĝi ne ĉesos kreskigi branĉojn.
8 Though its root grows old in the earth, and its stock dies in the ground,
Se ĝia radiko maljuniĝis en la tero, Kaj ĝia trunko mortas en polvo,
9 yet through the scent of water it will bud, and sprout boughs like a plant.
Tamen, eksentinte la odoron de akvo, ĝi denove verdiĝas, Kaj kreskas plue, kvazaŭ ĵus plantita.
10 But man dies, and is laid low. Yes, man gives up the spirit, and where is he?
Sed homo mortas kaj malaperas; Kiam la homo finiĝis, kie li estas?
11 As the waters fail from the sea, and the river wastes and dries up,
Forfluas la akvo el lago, Kaj rivero elĉerpiĝas kaj elsekiĝas:
12 so man lies down and doesn’t rise. Until the heavens are no more, they will not awake, nor be roused out of their sleep.
Tiel homo kuŝiĝas, kaj ne plu leviĝas; Tiel longe, kiel la ĉielo ekzistas, ili ne plu vekiĝos, Nek revigliĝos el sia dormado.
13 “Oh that you would hide me in Sheol, that you would keep me secret until your wrath is past, that you would appoint me a set time and remember me! (Sheol h7585)
Ho, se Vi kaŝus min en Ŝeol, Se Vi kaŝus min ĝis la momento, kiam pasos Via kolero, Se Vi difinus por mi templimon kaj poste rememorus min! (Sheol h7585)
14 If a man dies, will he live again? I would wait all the days of my warfare, until my release should come.
Kiam homo mortas, ĉu li poste povas reviviĝi? Dum la tuta tempo de mia batalado mi atendus, Ĝi venos mia forŝanĝo.
15 You would call, and I would answer you. You would have a desire for the work of your hands.
Vi vokus, kaj mi respondus al Vi; Vi ekdezirus la faritaĵon de Viaj manoj.
16 But now you count my steps. Don’t you watch over my sin?
Nun Vi kalkulas miajn paŝojn; Ne konservu mian pekon;
17 My disobedience is sealed up in a bag. You fasten up my iniquity.
Sigelu en paketo miajn malbonagojn, Kaj kovru mian kulpon.
18 “But the mountain falling comes to nothing. The rock is removed out of its place.
Sed monto, kiu falas, malaperas; Kaj roko forŝoviĝas de sia loko;
19 The waters wear the stones. The torrents of it wash away the dust of the earth. So you destroy the hope of man.
Ŝtonojn forlavas la akvo, Kaj ĝia disverŝiĝo fordronigas la polvon de la tero: Tiel Vi pereigas la esperon de homo.
20 You forever prevail against him, and he departs. You change his face, and send him away.
Vi premas lin ĝis fino, kaj li foriras; Li ŝanĝas sian vizaĝon, kaj Vi forigas lin.
21 His sons come to honor, and he doesn’t know it. They are brought low, but he doesn’t perceive it of them.
Se liaj infanoj estas honorataj, li tion ne scias; Se ili estas humiligataj, li tion ne rimarkas.
22 But his flesh on him has pain, and his soul within him mourns.”
Nur lia propra korpo lin doloras, Nur pri sia propra animo li suferas.
