Isaiah 2
1 This is what Isaiah the son of Amoz saw concerning Judah and Jerusalem.
| کلامی که اشعیا ابن آموص درباره یهودا واورشلیم دید. | ۱ |
2 It shall happen in the latter days, that the mountain of Yahweh’s house shall be established on the top of the mountains, and shall be raised above the hills; and all nations shall flow to it.
| و در ایام آخر واقع خواهد شد که کوه خانه خداوند برقله کوهها ثابت خواهد شد و فوق تلهابرافراشته خواهد گردید و جمیع امت‌ها بسوی آن روان خواهند شد. | ۲ |
3 Many peoples shall go and say, “Come, let’s go up to the mountain of Yahweh, to the house of the God of Jacob; and he will teach us of his ways, and we will walk in his paths.” For the law shall go out of Zion, and Yahweh’s word from Jerusalem.
| و قوم های بسیار عزیمت کرده، خواهند گفت: «بیایید تا به کوه خداوند و به خانه خدای یعقوب برآییم تا طریق های خویش را به ما تعلیم دهد و به راههای وی سلوک نماییم.» زیرا که شریعت از صهیون و کلام خداوند از اورشلیم صادر خواهد شد. | ۳ |
4 He will judge between the nations, and will decide concerning many peoples. They shall beat their swords into plowshares, and their spears into pruning hooks. Nation shall not lift up sword against nation, neither shall they learn war any more.
| و اوامت‌ها را داوری خواهد نمود و قوم های بسیاری را تنبیه خواهد کرد و ایشان شمشیرهای خود رابرای گاوآهن و نیزه های خویش را برای اره هاخواهند شکست و امتی بر امتی شمشیر نخواهدکشید و بار دیگر جنگ را نخواهند آموخت. | ۴ |
5 House of Jacob, come, and let’s walk in the light of Yahweh.
| ای خاندان یعقوب بیایید تا در نور خداوند سلوک نماییم. | ۵ |
6 For you have forsaken your people, the house of Jacob, because they are filled from the east, with those who practice divination like the Philistines, and they clasp hands with the children of foreigners.
| زیرا قوم خود یعنی خاندان یعقوب را ترک کرده‌ای، چونکه از رسوم مشرقی مملو و مانندفلسطینیان فالگیر شده‌اند و با پسران غربا دست زده‌اند، | ۶ |
7 Their land is full of silver and gold, neither is there any end of their treasures. Their land also is full of horses, neither is there any end of their chariots.
| و زمین ایشان از نقره و طلا پر شده وخزاین ایشان را انتهایی نیست، و زمین ایشان ازاسبان پر است و ارابه های ایشان را انتهایی نیست؛ | ۷ |
8 Their land also is full of idols. They worship the work of their own hands, that which their own fingers have made.
| و زمین ایشان از بتها پر است؛ صنعت دستهای خویش را که به انگشتهای خود ساخته‌اند سجده می‌نمایند. | ۸ |
9 Man is brought low, and mankind is humbled; therefore don’t forgive them.
| و مردم خم شده و مردان پست می‌شوند. لهذا ایشان را نخواهی آمرزید. | ۹ |
10 Enter into the rock, and hide in the dust, from before the terror of Yahweh, and from the glory of his majesty.
| از ترس خداوند و از کبریای جلال وی به صخره داخل شده، خویشتن را در خاک پنهان کن. | ۱۰ |
11 The lofty looks of man will be brought low, the arrogance of men will be bowed down, and Yahweh alone will be exalted in that day.
| چشمان بلند انسان پست و تکبر مردان خم خواهد شد و در آن روز خداوند به تنهایی متعال خواهد بود. | ۱۱ |
12 For there will be a day of Yahweh of Armies for all that is proud and arrogant, and for all that is lifted up, and it shall be brought low—
| زیرا که برای یهوه صبایوت روزی است که بر هرچیز بلند و عالی خواهد آمد و برهرچیز مرتفع، و آنها پست خواهد شد؛ | ۱۲ |
13 for all the cedars of Lebanon, that are high and lifted up, for all the oaks of Bashan,
| و برهمه سروهای آزاد بلند و رفیع لبنان و بر تمامی بلوطهای باشان؛ | ۱۳ |
14 for all the high mountains, for all the hills that are lifted up,
| و بر همه کوههای عالی و برجمیع تلهای بلند؛ | ۱۴ |
15 for every lofty tower, for every fortified wall,
| و بر هربرج مرتفع و بر هرحصار منیع؛ | ۱۵ |
16 for all the ships of Tarshish, and for all pleasant imagery.
| و برهمه کشتیهای ترشیش وبرهمه مصنوعات مرغوب؛ | ۱۶ |
17 The loftiness of man shall be bowed down, and the arrogance of men shall be brought low; and Yahweh alone shall be exalted in that day.
| و کبریای انسان خم شود و تکبر مردان پست خواهد شد. و در آن روز خداوند به تنهایی متعال خواهد بود، | ۱۷ |
18 The idols shall utterly pass away.
| وبتها بالکل تلف خواهند شد. | ۱۸ |
19 Men shall go into the caves of the rocks, and into the holes of the earth, from before the terror of Yahweh, and from the glory of his majesty, when he arises to shake the earth mightily.
| و ایشان به مغاره های صخره‌ها و حفره های خاک داخل خواهند شد، به‌سبب ترس خداوند وکبریای جلال وی هنگامی که او برخیزد تا زمین را متزلزل سازد. | ۱۹ |
20 In that day, men shall cast away their idols of silver and their idols of gold, which have been made for themselves to worship, to the moles and to the bats,
| در آن روز مردمان، بتهای نقره و بتهای طلای خود را که برای عبادت خویش ساخته‌اند، نزد موش کوران و خفاشها خواهندانداخت، | ۲۰ |
21 to go into the caverns of the rocks, and into the clefts of the ragged rocks, from before the terror of Yahweh, and from the glory of his majesty, when he arises to shake the earth mightily.
| تا به مغاره های صخره‌ها و شکافهای سنگ خارا داخل شوند، به‌سبب ترس خداوند و کبریای جلال وی هنگامی که او برخیزد تا زمین را متزلزل سازد. | ۲۱ |
22 Stop trusting in man, whose breath is in his nostrils; for of what account is he?
| شما از انسانی که نفس او دربینی‌اش می‌باشد دست برکشید زیرا که او به چه چیز محسوب می‌شود؟ | ۲۲ |
