Hebrews 3
1 Therefore, holy brothers, partakers of a heavenly calling, consider the Apostle and High Priest of our confession: Jesus,
เห สฺวรฺคียสฺยาหฺวานสฺย สหภาคิน: ปวิตฺรภฺราตร: , อสฺมากํ ธรฺมฺมปฺรติชฺญายา ทูโต'คฺรสรศฺจ โย ยีศุสฺตมฺ อาโลจธฺวํฯ
2 who was faithful to him who appointed him, as also Moses was in all his house.
มูสา ยทฺวตฺ ตสฺย สรฺวฺวปริวารมเธฺย วิศฺวาสฺย อาสีตฺ, ตทฺวตฺ อยมปิ สฺวนิโยชกสฺย สมีเป วิศฺวาโสฺย ภวติฯ
3 For he has been counted worthy of more glory than Moses, because he who built the house has more honor than the house.
ปริวาราจฺจ ยทฺวตฺ ตตฺสฺถาปยิตุรธิกํ เคารวํ ภวติ ตทฺวตฺ มูสโส'ยํ พหุตรเคารวสฺย โยโคฺย ภวติฯ
4 For every house is built by someone; but he who built all things is God.
เอไกกสฺย นิเวศนสฺย ปริชนานำ สฺถาปยิตา กศฺจิทฺ วิทฺยเต ยศฺจ สรฺวฺวสฺถาปยิตา ส อีศฺวร เอวฯ
5 Moses indeed was faithful in all his house as a servant, for a testimony of those things which were afterward to be spoken,
มูสาศฺจ วกฺษฺยมาณานำ สากฺษี ภฺฤตฺย อิว ตสฺย สรฺวฺวปริชนมเธฺย วิศฺวาโสฺย'ภวตฺ กินฺตุ ขฺรีษฺฏสฺตสฺย ปริชนานามธฺยกฺษ อิวฯ
6 but Christ is faithful as a Son over his house. We are his house, if we hold fast our confidence and the glorying of our hope firm to the end.
วยํ ตุ ยทิ วิศฺวาสโสฺยตฺสาหํ ศฺลาฆนญฺจ เศษํ ยาวทฺ ธารยามสฺตรฺหิ ตสฺย ปริชนา ภวาม: ฯ
7 Therefore, even as the Holy Spirit says, “Today if you will hear his voice,
อโต เหโต: ปวิเตฺรณาตฺมนา ยทฺวตฺ กถิตํ, ตทฺวตฺ, "อทฺย ยูยํ กถำ ตสฺย ยทิ สํโศฺรตุมิจฺฉถฯ
8 don’t harden your hearts as in the rebellion, in the day of the trial in the wilderness,
ตรฺหิ ปุรา ปรีกฺษายา ทิเน ปฺรานฺตรมธฺยต: ฯ มทาชฺญานิคฺรหสฺถาเน ยุษฺมาภิสฺตุ กฺฤตํ ยถาฯ ตถา มา กุรุเตทานีํ กฐินานิ มนำสิ ว: ฯ
9 where your fathers tested me and tried me, and saw my deeds for forty years.
ยุษฺมากํ ปิตรสฺตตฺร มตฺปรีกฺษามฺ อกุรฺวฺวตฯ กุรฺวฺวทฺภิ เรฺม'นุสนฺธานํ ไตรทฺฤศฺยนฺต มตฺกฺริยา: ฯ จตฺวารึศตฺสมา ยาวตฺ กฺรุทฺธฺวาหนฺตุ ตทนฺวเยฯ
10 Therefore I was displeased with that generation, and said, ‘They always err in their heart, but they didn’t know my ways.’
อวาทิษมฺ อิเม โลกา ภฺรานฺตานฺต: กรณา: สทาฯ มามกีนานิ วรฺตฺมานิ ปริชานนฺติ โน อิเมฯ
11 As I swore in my wrath, ‘They will not enter into my rest.’”
อิติ เหโตรหํ โกปาตฺ ศปถํ กฺฤตวานฺ อิมํฯ เปฺรเวกฺษฺยเต ชไนเรไต รฺน วิศฺรามสฺถลํ มม๚ "
12 Beware, brothers, lest perhaps there might be in any one of you an evil heart of unbelief, in falling away from the living God;
เห ภฺราตร: สาวธานา ภวต, อมเรศฺวราตฺ นิวรฺตฺตโก โย'วิศฺวาสสฺตทฺยุกฺตํ ทุษฺฏานฺต: กรณํ ยุษฺมากํ กสฺยาปิ น ภวตุฯ
13 but exhort one another day by day, so long as it is called “today”, lest any one of you be hardened by the deceitfulness of sin.
กินฺตุ ยาวทฺ อทฺยนามา สมโย วิทฺยเต ตาวทฺ ยุษฺมนฺมเธฺย โก'ปิ ปาปสฺย วญฺจนยา ยตฺ กโฐรีกฺฤโต น ภเวตฺ ตทรฺถํ ปฺรติทินํ ปรสฺปรมฺ อุปทิศตฯ
14 For we have become partakers of Christ, if we hold the beginning of our confidence firm to the end,
ยโต วยํ ขฺรีษฺฏสฺยำศิโน ชาตา: กินฺตุ ปฺรถมวิศฺวาสสฺย ทฺฤฒตฺวมฺ อสฺมาภิ: เศษํ ยาวทฺ อโมฆํ ธารยิตวฺยํฯ
15 while it is said, “Today if you will hear his voice, don’t harden your hearts, as in the rebellion.”
อทฺย ยูยํ กถำ ตสฺย ยทิ สํโศฺรตุมิจฺฉถ, ตรฺหฺยาชฺญาลงฺฆนสฺถาเน ยุษฺมาภิสฺตุ กฺฤตํ ยถา, ตถา มา กุรุเตทานีํ กฐินานิ มนำสิ ว อิติ เตน ยทุกฺตํ,
16 For who, when they heard, rebelled? Wasn’t it all those who came out of Egypt led by Moses?
ตทนุสาราทฺ เย ศฺรุตฺวา ตสฺย กถำ น คฺฤหีตวนฺตเสฺต เก? กึ มูสสา มิสรเทศาทฺ อาคตา: สรฺเวฺว โลกา นหิ?
17 With whom was he displeased forty years? Wasn’t it with those who sinned, whose bodies fell in the wilderness?
เกโภฺย วา ส จตฺวารึศทฺวรฺษาณิ ยาวทฺ อกฺรุธฺยตฺ? ปาปํ กุรฺวฺวตำ เยษำ กุณปา: ปฺรานฺตเร 'ปตนฺ กึ เตโภฺย นหิ?
18 To whom did he swear that they wouldn’t enter into his rest, but to those who were disobedient?
ปฺรเวกฺษฺยเต ชไนเรไต รฺน วิศฺรามสฺถลํ มเมติ ศปถ: เกษำ วิรุทฺธํ เตนาการิ? กิมฺ อวิศฺวาสินำ วิรุทฺธํ นหิ?
19 We see that they weren’t able to enter in because of unbelief.
อตเสฺต ตตฺ สฺถานํ ปฺรเวษฺฏุมฺ อวิศฺวาสาตฺ นาศกฺนุวนฺ อิติ วยํ วีกฺษามเหฯ
