Hebrews 3
1 Therefore, holy brothers, partakers of a heavenly calling, consider the Apostle and High Priest of our confession: Jesus,
ஹே ஸ்வர்கீ³யஸ்யாஹ்வாநஸ்ய ஸஹபா⁴கி³ந: பவித்ரப்⁴ராதர: , அஸ்மாகம்’ த⁴ர்ம்மப்ரதிஜ்ஞாயா தூ³தோ(அ)க்³ரஸரஸ்²ச யோ யீஸு²ஸ்தம் ஆலோசத்⁴வம்’|
2 who was faithful to him who appointed him, as also Moses was in all his house.
மூஸா யத்³வத் தஸ்ய ஸர்வ்வபரிவாரமத்⁴யே விஸ்²வாஸ்ய ஆஸீத், தத்³வத் அயமபி ஸ்வநியோஜகஸ்ய ஸமீபே விஸ்²வாஸ்யோ ப⁴வதி|
3 For he has been counted worthy of more glory than Moses, because he who built the house has more honor than the house.
பரிவாராச்ச யத்³வத் தத்ஸ்தா²பயிதுரதி⁴கம்’ கௌ³ரவம்’ ப⁴வதி தத்³வத் மூஸஸோ(அ)யம்’ ப³ஹுதரகௌ³ரவஸ்ய யோக்³யோ ப⁴வதி|
4 For every house is built by someone; but he who built all things is God.
ஏகைகஸ்ய நிவேஸ²நஸ்ய பரிஜநாநாம்’ ஸ்தா²பயிதா கஸ்²சித்³ வித்³யதே யஸ்²ச ஸர்வ்வஸ்தா²பயிதா ஸ ஈஸ்²வர ஏவ|
5 Moses indeed was faithful in all his house as a servant, for a testimony of those things which were afterward to be spoken,
மூஸாஸ்²ச வக்ஷ்யமாணாநாம்’ ஸாக்ஷீ ப்⁴ரு’த்ய இவ தஸ்ய ஸர்வ்வபரிஜநமத்⁴யே விஸ்²வாஸ்யோ(அ)ப⁴வத் கிந்து க்²ரீஷ்டஸ்தஸ்ய பரிஜநாநாமத்⁴யக்ஷ இவ|
6 but Christ is faithful as a Son over his house. We are his house, if we hold fast our confidence and the glorying of our hope firm to the end.
வயம்’ து யதி³ விஸ்²வாஸஸ்யோத்ஸாஹம்’ ஸ்²லாக⁴நஞ்ச ஸே²ஷம்’ யாவத்³ தா⁴ரயாமஸ்தர்ஹி தஸ்ய பரிஜநா ப⁴வாம: |
7 Therefore, even as the Holy Spirit says, “Today if you will hear his voice,
அதோ ஹேதோ: பவித்ரேணாத்மநா யத்³வத் கதி²தம்’, தத்³வத், "அத்³ய யூயம்’ கதா²ம்’ தஸ்ய யதி³ ஸம்’ஸ்²ரோதுமிச்ச²த²|
8 don’t harden your hearts as in the rebellion, in the day of the trial in the wilderness,
தர்ஹி புரா பரீக்ஷாயா தி³நே ப்ராந்தரமத்⁴யத: | மதா³ஜ்ஞாநிக்³ரஹஸ்தா²நே யுஷ்மாபி⁴ஸ்து க்ரு’தம்’ யதா²| ததா² மா குருதேதா³நீம்’ கடி²நாநி மநாம்’ஸி வ: |
9 where your fathers tested me and tried me, and saw my deeds for forty years.
யுஷ்மாகம்’ பிதரஸ்தத்ர மத்பரீக்ஷாம் அகுர்வ்வத| குர்வ்வத்³பி⁴ ர்மே(அ)நுஸந்தா⁴நம்’ தைரத்³ரு’ஸ்²யந்த மத்க்ரியா: | சத்வாரிம்’ஸ²த்ஸமா யாவத் க்ருத்³த்⁴வாஹந்து தத³ந்வயே|
10 Therefore I was displeased with that generation, and said, ‘They always err in their heart, but they didn’t know my ways.’
அவாதி³ஷம் இமே லோகா ப்⁴ராந்தாந்த: கரணா: ஸதா³| மாமகீநாநி வர்த்மாநி பரிஜாநந்தி நோ இமே|
11 As I swore in my wrath, ‘They will not enter into my rest.’”
இதி ஹேதோரஹம்’ கோபாத் ஸ²பத²ம்’ க்ரு’தவாந் இமம்’| ப்ரேவேக்ஷ்யதே ஜநைரேதை ர்ந விஸ்²ராமஸ்த²லம்’ மம|| "
12 Beware, brothers, lest perhaps there might be in any one of you an evil heart of unbelief, in falling away from the living God;
ஹே ப்⁴ராதர: ஸாவதா⁴நா ப⁴வத, அமரேஸ்²வராத் நிவர்த்தகோ யோ(அ)விஸ்²வாஸஸ்தத்³யுக்தம்’ து³ஷ்டாந்த: கரணம்’ யுஷ்மாகம்’ கஸ்யாபி ந ப⁴வது|
13 but exhort one another day by day, so long as it is called “today”, lest any one of you be hardened by the deceitfulness of sin.
கிந்து யாவத்³ அத்³யநாமா ஸமயோ வித்³யதே தாவத்³ யுஷ்மந்மத்⁴யே கோ(அ)பி பாபஸ்ய வஞ்சநயா யத் கடோ²ரீக்ரு’தோ ந ப⁴வேத் தத³ர்த²ம்’ ப்ரதிதி³நம்’ பரஸ்பரம் உபதி³ஸ²த|
14 For we have become partakers of Christ, if we hold the beginning of our confidence firm to the end,
யதோ வயம்’ க்²ரீஷ்டஸ்யாம்’ஸி²நோ ஜாதா: கிந்து ப்ரத²மவிஸ்²வாஸஸ்ய த்³ரு’ட⁴த்வம் அஸ்மாபி⁴: ஸே²ஷம்’ யாவத்³ அமோக⁴ம்’ தா⁴ரயிதவ்யம்’|
15 while it is said, “Today if you will hear his voice, don’t harden your hearts, as in the rebellion.”
அத்³ய யூயம்’ கதா²ம்’ தஸ்ய யதி³ ஸம்’ஸ்²ரோதுமிச்ச²த², தர்ஹ்யாஜ்ஞாலங்க⁴நஸ்தா²நே யுஷ்மாபி⁴ஸ்து க்ரு’தம்’ யதா², ததா² மா குருதேதா³நீம்’ கடி²நாநி மநாம்’ஸி வ இதி தேந யது³க்தம்’,
16 For who, when they heard, rebelled? Wasn’t it all those who came out of Egypt led by Moses?
தத³நுஸாராத்³ யே ஸ்²ருத்வா தஸ்ய கதா²ம்’ ந க்³ரு’ஹீதவந்தஸ்தே கே? கிம்’ மூஸஸா மிஸரதே³ஸா²த்³ ஆக³தா: ஸர்வ்வே லோகா நஹி?
17 With whom was he displeased forty years? Wasn’t it with those who sinned, whose bodies fell in the wilderness?
கேப்⁴யோ வா ஸ சத்வாரிம்’ஸ²த்³வர்ஷாணி யாவத்³ அக்ருத்⁴யத்? பாபம்’ குர்வ்வதாம்’ யேஷாம்’ குணபா: ப்ராந்தரே (அ)பதந் கிம்’ தேப்⁴யோ நஹி?
18 To whom did he swear that they wouldn’t enter into his rest, but to those who were disobedient?
ப்ரவேக்ஷ்யதே ஜநைரேதை ர்ந விஸ்²ராமஸ்த²லம்’ மமேதி ஸ²பத²: கேஷாம்’ விருத்³த⁴ம்’ தேநாகாரி? கிம் அவிஸ்²வாஸிநாம்’ விருத்³த⁴ம்’ நஹி?
19 We see that they weren’t able to enter in because of unbelief.
அதஸ்தே தத் ஸ்தா²நம்’ ப்ரவேஷ்டும் அவிஸ்²வாஸாத் நாஸ²க்நுவந் இதி வயம்’ வீக்ஷாமஹே|
