Hebrews 12
1 Therefore let’s also, seeing we are surrounded by so great a cloud of witnesses, lay aside every weight and the sin which so easily entangles us, and let’s run with perseverance the race that is set before us,
Busa, sanglit ginalibutan man kita sa ingon ka mabagang panganud sa mga saksi, iwakli ta ang tanang kabug-at ug ang sala nga nagapiit paglikos kanato, ug dalaganon ta nga malahutayon ang lumba nga atong ginaapilan,
2 looking to Jesus, the author and perfecter of faith, who for the joy that was set before him endured the cross, despising its shame, and has sat down at the right hand of the throne of God.
nga magatutok kang Jesus nga mao ang mag-uugmad ug maghihingpit sa atong pagtoo, nga tungod sa kalipay nga gibutang sa iyang atubangan miantus sa krus, sa walay pagsapayan sa pagkamakauulaw niini, ug karon nagalingkod siya diha sa too sa trono sa Dios.
3 For consider him who has endured such contradiction of sinners against himself, that you don’t grow weary, fainting in your souls.
Palandunga ninyo siya nga miantus sa maong pagsupak sa mga makasasala batok kaniya, aron kamo dili managkataka ni managtalaw.
4 You have not yet resisted to blood, striving against sin.
Sa inyong pagpakigbisug batok sa sala kamo, sa inyong pagsukol niini, wala pa kaulai ug dugo.
5 You have forgotten the exhortation which reasons with you as with children, “My son, don’t take lightly the chastening of the Lord, nor faint when you are reproved by him;
Ug nahikalimot ba kamo sa tambag nga nagasangpit kaninyo ingon nga mga Anak? Anak ko, dili mo pagtamayon ang pagpanton gikan sa Ginoo, ni magkaluya ka sa diha nga pagabadlongon ikaw niya.
6 for whom the Lord loves, he disciplines, and chastises every son whom he receives.”
Kay ang Ginoo nagapanton kaniya nga iyang ginahigugma, ug nagalatus sa matag-usa ka anak nga iyang ginasagop."
7 It is for discipline that you endure. God deals with you as with children, for what son is there whom his father doesn’t discipline?
Alang sa pagpanton kaninyo ginapaantus kamo karon. Ang Dios nagatagad kaninyo ingon nga mga anak; kay kinsa ba ang anak nga wala pagpantona sa iyang amahan?
8 But if you are without discipline, of which all have been made partakers, then you are illegitimate, and not children.
Kon kamo pasagdan lamang sa walay pagpanton, nga niini ang tanan nanagpakaambit, nan kamo diay mga pinaangkan ug dili mga anak.
9 Furthermore, we had the fathers of our flesh to chasten us, and we paid them respect. Shall we not much rather be in subjection to the Father of spirits and live?
Labut pa, kita adunay yutan-ong mga amahan nga nanagpanton kanato ug sila atong gipanagtahud. Dili ba nga sa labi pa hinoon magapailalum kita sa Amahan sa mga espiritu, ug tungod niana mangabuhi kita?
10 For they indeed for a few days disciplined us as seemed good to them, but he for our profit, that we may be partakers of his holiness.
Kay sila nagpanton kanato sulod sa hamubong panahon lamang sumala sa ilang kahimut-an, apan siya nagapanton kanato alang sa atong kaayohan, aron kita makaambit sa iyang pagkabalaan.
11 All chastening seems for the present to be not joyous but grievous; yet afterward it yields the peaceful fruit of righteousness to those who have been trained by it.
Sa pagkakaron, ang tanang pagpanton daw dili makalipay, hinonoa makasakit hinoon; apan sa kapulihay kini magahatag sa bunga sa pagkamatarung ngadto kanila nga namatuto pinaagi niini.
12 Therefore lift up the hands that hang down and the feeble knees,
Busa iisa ang inyong nahoyhoy nga mga kamot ug lig-ona ang inyong mahuyang nga mga tuhod,
13 and make straight paths for your feet, so what is lame may not be dislocated, but rather be healed.
ug himoang matul-id ang pagaagian sa inyong mga tiil, aron ang mga bakol dili malisa kondili mamaayo hinoon sila.
14 Follow after peace with all men, and the sanctification without which no man will see the Lord,
Panglimbasugi ang pagpakigdinaitay uban sa tanang tawo, ug ang pagkabinalaan nga kon wala kini walay bisan kinsa nga makakita sa Ginoo.
15 looking carefully lest there be any man who falls short of the grace of God, lest any root of bitterness springing up trouble you and many be defiled by it,
Tan-awa ninyo nga walay bisan kinsa nga mapakyas sa pagkab-ot sa grasya sa Dios; nga walay "gamut sa kapaitan" nga mogitib ug magahimog kasamok ug tungod niini ang daghan mahitakdan sa kahugaw;
16 lest there be any sexually immoral person or profane person, like Esau, who sold his birthright for one meal.
nga walay bisan kinsa nga magmakihilawason o magmadili espirituhanon ingon kang Esau, kinsang katungod sa pagkapanganay iyang gipabayloan ug usa ka pagkaon.
17 For you know that even when he afterward desired to inherit the blessing, he was rejected, for he found no place for a change of mind though he sought it diligently with tears.
Kay kamo nasayud nga sa kapulihay, sa gitinguha na niya ang pagpanunod sa panalangin, siya gisalikway; kay siya wala na makakaplag ug higayon sa paghinulsol bisan pa nga gipangita unta niya kini nga inubanan sa paghilak.
18 For you have not come to a mountain that might be touched and that burned with fire, and to blackness, darkness, storm,
Kay kamo wala managpakaduol sa butang nga sarang matukbil, sa nagasilaob nga kalayo, ug sa kangitngit, ug sa kangiob, ug sa bagyo,
19 the sound of a trumpet, and the voice of words; which those who heard it begged that not one more word should be spoken to them,
ug sa huyop sa trompeta, ug sa tingog kinsang mga pulong nakapaagda sa mga nanagpatalinghug sa pagpangamuyo nga unta dili na sila sultihan pa ug dugang mga pulong.
20 for they could not stand that which was commanded, “If even an animal touches the mountain, it shall be stoned”.
Kay sila dili makaantus sa sugo nga gihatag nga nag-ingon, "Kon bisan pa gani ang usa ka mananap makatukbil sa bukid, kini kinahanglan pagabatoon hangtud mamatay."
21 So fearful was the appearance that Moses said, “I am terrified and trembling.”
Sa pagkatinuod, hilabihan ka makalilisang sa talan-awon nga tungod niana si Moises nakaingon, "Ako nagakurog sa kalisang."
22 But you have come to Mount Zion and to the city of the living God, the heavenly Jerusalem, and to innumerable multitudes of angels,
Apan kamo nanagpakaduol na ngadto sa bukid sa Sion ug sa lungsod sa Dios nga buhi, sa langitnon nga Jerusalem, ug sa dili maisip nga mga manulonda nga nanagtigum sa pagsadya,
23 to the festal gathering and assembly of the firstborn who are enrolled in heaven, to God the Judge of all, to the spirits of just men made perfect,
ug sa katilingban sa mga panganay kinsang mga ngalan nahisulat sa talaan didto sa langit, ug sa usa ka maghuhukom nga mao ang Dios sa tanan, ug ngadto sa mga espiritu sa mga tawong matarung nga nangahimong hingpit,
24 to Jesus, the mediator of a new covenant, and to the blood of sprinkling that speaks better than that of Abel.
ug kang Jesus, ang tigpataliwala sa usa ka bag-ong pakigsaad, ug sa sinablig nga dugo nga nagasulti sa labi pa ka maayong pulong kay sa dugo ni Abel.
25 See that you don’t refuse him who speaks. For if they didn’t escape when they refused him who warned on the earth, how much more will we not escape who turn away from him who warns from heaven,
Tan-awa nga dili ninyo igasalikway siya nga mao ang nagasulti. Kay kon wala man gani sila managpakaikyas nga misalikway kaniya nga nagpahamatngon kanila dinhi sa yuta, labi pang dili kita makaikyas kon kita magasalikway kaniya nga nagapahamatngon kanato gikan sa langit.
26 whose voice shook the earth then, but now he has promised, saying, “Yet once more I will shake not only the earth, but also the heavens.”
Ang iyang tingog kaniadto mitay-og sa yuta; apan karon ang iyang saad nagaingon, "Sa makausa pa usab pagatay-ogon ko dili lamang ang yuta ra kondili maingon man ang langit."
27 This phrase, “Yet once more” signifies the removing of those things that are shaken, as of things that have been made, that those things which are not shaken may remain.
Kining sultiha, "Sa makausa pa usab," nagapasabut nga pagakuhaon ang bisan unsa nga matay-og ra, ingon nga mga butang nga binuhat ra, aron kadtong dili matay-og igapabilin.
28 Therefore, receiving a Kingdom that can’t be shaken, let’s have grace, through which we serve God acceptably, with reverence and awe,
Busa magmapasalamaton kita tungod sa atong pagpakadawat ug gingharian nga dili matarug ug tungod niana ihalad ta ngadto sa Dios ang makapahimuot nga pagsimba, nga inubanan sa pagtahud ug pagkahadlok;
29 for our God is a consuming fire.
kay ang atong Dios maoy usa ka kalayo nga nagaut-ut.
