Acts 7
1 The high priest said, “Are these things so?”
১ততঃ পৰং মহাযাজকঃ পৃষ্টৱান্, এষা কথাং কিং সত্যা?
2 He said, “Brothers and fathers, listen. The God of glory appeared to our father Abraham when he was in Mesopotamia, before he lived in Haran,
২ততঃ স প্ৰত্যৱদৎ, হে পিতৰো হে ভ্ৰাতৰঃ সৰ্ৱ্ৱে লাকা মনাংসি নিধদ্ধ্ৱং| অস্মাকং পূৰ্ৱ্ৱপুৰুষ ইব্ৰাহীম্ হাৰণ্নগৰে ৱাসকৰণাৎ পূৰ্ৱ্ৱং যদা অৰাম্-নহৰযিমদেশে আসীৎ তদা তেজোময ঈশ্ৱৰো দৰ্শনং দৎৱা
3 and said to him, ‘Get out of your land and away from your relatives, and come into a land which I will show you.’
৩তমৱদৎ ৎৱং স্ৱদেশজ্ঞাতিমিত্ৰাণি পৰিত্যজ্য যং দেশমহং দৰ্শযিষ্যামি তং দেশং ৱ্ৰজ|
4 Then he came out of the land of the Chaldaeans and lived in Haran. From there, when his father was dead, God moved him into this land where you are now living.
৪অতঃ স কস্দীযদেশং ৱিহায হাৰণ্নগৰে ন্যৱসৎ, তদনন্তৰং তস্য পিতৰি মৃতে যত্ৰ দেশে যূযং নিৱসথ স এনং দেশমাগচ্ছৎ|
5 He gave him no inheritance in it, no, not so much as to set his foot on. He promised that he would give it to him for a possession, and to his offspring after him, when he still had no child.
৫কিন্ত্ৱীশ্ৱৰস্তস্মৈ কমপ্যধিকাৰম্ অৰ্থাদ্ একপদপৰিমিতাং ভূমিমপি নাদদাৎ; তদা তস্য কোপি সন্তানো নাসীৎ তথাপি সন্তানৈঃ সাৰ্দ্ধম্ এতস্য দেশস্যাধিকাৰী ৎৱং ভৱিষ্যসীতি তম্প্ৰত্যঙ্গীকৃতৱান্|
6 God spoke in this way: that his offspring would live as aliens in a strange land, and that they would be enslaved and mistreated for four hundred years.
৬ঈশ্ৱৰ ইত্থম্ অপৰমপি কথিতৱান্ তৱ সন্তানাঃ পৰদেশে নিৱৎস্যন্তি ততস্তদ্দেশীযলোকাশ্চতুঃশতৱৎসৰান্ যাৱৎ তান্ দাসৎৱে স্থাপযিৎৱা তান্ প্ৰতি কুৱ্যৱহাৰং কৰিষ্যন্তি|
7 ‘I will judge the nation to which they will be in bondage,’ said God, ‘and after that they will come out and serve me in this place.’
৭অপৰম্ ঈশ্ৱৰ এনাং কথামপি কথিতৱান্, যে লোকাস্তান্ দাসৎৱে স্থাপযিষ্যন্তি তাল্লোকান্ অহং দণ্ডযিষ্যামি, ততঃ পৰং তে বহিৰ্গতাঃ সন্তো মাম্ অত্ৰ স্থানে সেৱিষ্যন্তে|
8 He gave him the covenant of circumcision. So Abraham became the father of Isaac, and circumcised him the eighth day. Isaac became the father of Jacob, and Jacob became the father of the twelve patriarchs.
৮পশ্চাৎ স তস্মৈ ৎৱক্ছেদস্য নিযমং দত্তৱান্, অত ইস্হাকনাম্নি ইব্ৰাহীম একপুত্ৰে জাতে, অষ্টমদিনে তস্য ৎৱক্ছেদম্ অকৰোৎ| তস্য ইস্হাকঃ পুত্ৰো যাকূব্, ততস্তস্য যাকূবোঽস্মাকং দ্ৱাদশ পূৰ্ৱ্ৱপুৰুষা অজাযন্ত|
9 “The patriarchs, moved with jealousy against Joseph, sold him into Egypt. God was with him
৯তে পূৰ্ৱ্ৱপুৰুষা ঈৰ্ষ্যযা পৰিপূৰ্ণা মিসৰদেশং প্ৰেষযিতুং যূষফং ৱ্যক্ৰীণন্|
10 and delivered him out of all his afflictions, and gave him favor and wisdom before Pharaoh, king of Egypt. He made him governor over Egypt and all his house.
১০কিন্ত্ৱীশ্ৱৰস্তস্য সহাযো ভূৎৱা সৰ্ৱ্ৱস্যা দুৰ্গতে ৰক্ষিৎৱা তস্মৈ বুদ্ধিং দত্ত্ৱা মিসৰদেশস্য ৰাজ্ঞঃ ফিৰৌণঃ প্ৰিযপাত্ৰং কৃতৱান্ ততো ৰাজা মিসৰদেশস্য স্ৱীযসৰ্ৱ্ৱপৰিৱাৰস্য চ শাসনপদং তস্মৈ দত্তৱান্|
11 Now a famine came over all the land of Egypt and Canaan, and great affliction. Our fathers found no food.
১১তস্মিন্ সমযে মিসৰ-কিনানদেশযো ৰ্দুৰ্ভিক্ষহেতোৰতিক্লিষ্টৎৱাৎ নঃ পূৰ্ৱ্ৱপুৰুষা ভক্ষ্যদ্ৰৱ্যং নালভন্ত|
12 But when Jacob heard that there was grain in Egypt, he sent out our fathers the first time.
১২কিন্তু মিসৰদেশে শস্যানি সন্তি, যাকূব্ ইমাং ৱাৰ্ত্তাং শ্ৰুৎৱা প্ৰথমম্ অস্মাকং পূৰ্ৱ্ৱপুৰুষান্ মিসৰং প্ৰেষিতৱান্|
13 On the second time Joseph was made known to his brothers, and Joseph’s family was revealed to Pharaoh.
১৩ততো দ্ৱিতীযৱাৰগমনে যূষফ্ স্ৱভ্ৰাতৃভিঃ পৰিচিতোঽভৱৎ; যূষফো ভ্ৰাতৰঃ ফিৰৌণ্ ৰাজেন পৰিচিতা অভৱন্|
14 Joseph sent and summoned Jacob his father and all his relatives, seventy-five souls.
১৪অনন্তৰং যূষফ্ ভ্ৰাতৃগণং প্ৰেষ্য নিজপিতৰং যাকূবং নিজান্ পঞ্চাধিকসপ্ততিসংখ্যকান্ জ্ঞাতিজনাংশ্চ সমাহূতৱান্|
15 Jacob went down into Egypt and he died, himself and our fathers;
১৫তস্মাদ্ যাকূব্ মিসৰদেশং গৎৱা স্ৱযম্ অস্মাকং পূৰ্ৱ্ৱপুৰুষাশ্চ তস্মিন্ স্থানেঽম্ৰিযন্ত|
16 and they were brought back to Shechem and laid in the tomb that Abraham bought for a price in silver from the children of Hamor of Shechem.
১৬ততস্তে শিখিমং নীতা যৎ শ্মশানম্ ইব্ৰাহীম্ মুদ্ৰাদৎৱা শিখিমঃ পিতু ৰ্হমোৰঃ পুত্ৰেভ্যঃ ক্ৰীতৱান্ তৎশ্মশানে স্থাপযাঞ্চক্ৰিৰে|
17 “But as the time of the promise came close which God had sworn to Abraham, the people grew and multiplied in Egypt,
১৭ততঃ পৰম্ ঈশ্ৱৰ ইব্ৰাহীমঃ সন্নিধৌ শপথং কৃৎৱা যাং প্ৰতিজ্ঞাং কৃতৱান্ তস্যাঃ প্ৰতিজ্ঞাযাঃ ফলনসমযে নিকটে সতি ইস্ৰাযেল্লোকা সিমৰদেশে ৱৰ্দ্ধমানা বহুসংখ্যা অভৱন্|
18 until there arose a different king who didn’t know Joseph.
১৮শেষে যূষফং যো ন পৰিচিনোতি তাদৃশ একো নৰপতিৰুপস্থায
19 The same took advantage of our race and mistreated our fathers, and forced them to abandon their babies, so that they wouldn’t stay alive.
১৯অস্মাকং জ্ঞাতিভিঃ সাৰ্দ্ধং ধূৰ্ত্ততাং ৱিধায পূৰ্ৱ্ৱপুৰুষান্ প্ৰতি কুৱ্যৱহৰণপূৰ্ৱ্ৱকং তেষাং ৱংশনাশনায তেষাং নৱজাতান্ শিশূন্ বহি ৰ্নিৰক্ষেপযৎ|
20 At that time Moses was born, and was exceedingly handsome to God. He was nourished three months in his father’s house.
২০এতস্মিন্ সমযে মূসা জজ্ঞে, স তু পৰমসুন্দৰোঽভৱৎ তথা পিতৃগৃহে মাসত্ৰযপৰ্য্যন্তং পালিতোঽভৱৎ|
21 When he was abandoned, Pharaoh’s daughter took him up and reared him as her own son.
২১কিন্তু তস্মিন্ বহিৰ্নিক্ষিপ্তে সতি ফিৰৌণৰাজস্য কন্যা তম্ উত্তোল্য নীৎৱা দত্তকপুত্ৰং কৃৎৱা পালিতৱতী|
22 Moses was instructed in all the wisdom of the Egyptians. He was mighty in his words and works.
২২তস্মাৎ স মূসা মিসৰদেশীযাযাঃ সৰ্ৱ্ৱৱিদ্যাযাঃ পাৰদৃষ্ৱা সন্ ৱাক্যে ক্ৰিযাযাঞ্চ শক্তিমান্ অভৱৎ|
23 But when he was forty years old, it came into his heart to visit his brothers, the children of Israel.
২৩স সম্পূৰ্ণচৎৱাৰিংশদ্ৱৎসৰৱযস্কো ভূৎৱা ইস্ৰাযেলীযৱংশনিজভ্ৰাতৃন্ সাক্ষাৎ কৰ্তুং মতিং চক্ৰে|
24 Seeing one of them suffer wrong, he defended him and avenged him who was oppressed, striking the Egyptian.
২৪তেষাং জনমেকং হিংসিতং দৃষ্ট্ৱা তস্য সপক্ষঃ সন্ হিংসিতজনম্ উপকৃত্য মিসৰীযজনং জঘান|
25 He supposed that his brothers understood that God, by his hand, was giving them deliverance; but they didn’t understand.
২৫তস্য হস্তেনেশ্ৱৰস্তান্ উদ্ধৰিষ্যতি তস্য ভ্ৰাতৃগণ ইতি জ্ঞাস্যতি স ইত্যনুমানং চকাৰ, কিন্তু তে ন বুবুধিৰে|
26 “The day following, he appeared to them as they fought, and urged them to be at peace again, saying, ‘Sirs, you are brothers. Why do you wrong one another?’
২৬তৎপৰে ঽহনি তেষাম্ উভযো ৰ্জনযো ৰ্ৱাক্কলহ উপস্থিতে সতি মূসাঃ সমীপং গৎৱা তযো ৰ্মেলনং কৰ্ত্তুং মতিং কৃৎৱা কথযামাস, হে মহাশযৌ যুৱাং ভ্ৰাতৰৌ পৰস্পৰম্ অন্যাযং কুতঃ কুৰুথঃ?
27 But he who did his neighbor wrong pushed him away, saying, ‘Who made you a ruler and a judge over us?
২৭ততঃ সমীপৱাসিনং প্ৰতি যো জনোঽন্যাযং চকাৰ স তং দূৰীকৃত্য কথযামাস, অস্মাকমুপৰি শাস্তৃৎৱৱিচাৰযিতৃৎৱপদযোঃ কস্ত্ৱাং নিযুক্তৱান্?
28 Do you want to kill me as you killed the Egyptian yesterday?’
২৮হ্যো যথা মিসৰীযং হতৱান্ তথা কিং মামপি হনিষ্যসি?
29 Moses fled at this saying, and became a stranger in the land of Midian, where he became the father of two sons.
২৯তদা মূসা এতাদৃশীং কথাং শ্ৰুৎৱা পলাযনং চক্ৰে, ততো মিদিযনদেশং গৎৱা প্ৰৱাসী সন্ তস্থৌ, ততস্তত্ৰ দ্ৱৌ পুত্ৰৌ জজ্ঞাতে|
30 “When forty years were fulfilled, an angel of the Lord appeared to him in the wilderness of Mount Sinai, in a flame of fire in a bush.
৩০অনন্তৰং চৎৱাৰিংশদ্ৱৎসৰেষু গতেষু সীনযপৰ্ৱ্ৱতস্য প্ৰান্তৰে প্ৰজ্ৱলিতস্তম্বস্য ৱহ্নিশিখাযাং পৰমেশ্ৱৰদূতস্তস্মৈ দৰ্শনং দদৌ|
31 When Moses saw it, he wondered at the sight. As he came close to see, the voice of the Lord came to him,
৩১মূসাস্তস্মিন্ দৰ্শনে ৱিস্মযং মৎৱা ৱিশেষং জ্ঞাতুং নিকটং গচ্ছতি,
32 ‘I am the God of your fathers: the God of Abraham, the God of Isaac, and the God of Jacob.’ Moses trembled and dared not look.
৩২এতস্মিন্ সমযে, অহং তৱ পূৰ্ৱ্ৱপুৰুষাণাম্ ঈশ্ৱৰোঽৰ্থাদ্ ইব্ৰাহীম ঈশ্ৱৰ ইস্হাক ঈশ্ৱৰো যাকূব ঈশ্ৱৰশ্চ, মূসামুদ্দিশ্য পৰমেশ্ৱৰস্যৈতাদৃশী ৱিহাযসীযা ৱাণী বভূৱ, ততঃ স কম্পান্ৱিতঃ সন্ পুন ৰ্নিৰীক্ষিতুং প্ৰগল্ভো ন বভূৱ|
33 The Lord said to him, ‘Take off your sandals, for the place where you stand is holy ground.
৩৩পৰমেশ্ৱৰস্তং জগাদ, তৱ পাদযোঃ পাদুকে মোচয যত্ৰ তিষ্ঠসি সা পৱিত্ৰভূমিঃ|
34 I have surely seen the affliction of my people who are in Egypt, and have heard their groaning. I have come down to deliver them. Now come, I will send you into Egypt.’
৩৪অহং মিসৰদেশস্থানাং নিজলোকানাং দুৰ্দ্দশাং নিতান্তম্ অপশ্যং, তেষাং কাতৰ্য্যোক্তিঞ্চ শ্ৰুতৱান্ তস্মাৎ তান্ উদ্ধৰ্ত্তুম্ অৱৰুহ্যাগমম্; ইদানীম্ আগচ্ছ মিসৰদেশং ৎৱাং প্ৰেষযামি|
35 “This Moses whom they refused, saying, ‘Who made you a ruler and a judge?’—God has sent him as both a ruler and a deliverer by the hand of the angel who appeared to him in the bush.
৩৫কস্ত্ৱাং শাস্তৃৎৱৱিচাৰযিতৃৎৱপদযো ৰ্নিযুক্তৱান্, ইতি ৱাক্যমুক্ত্ৱা তৈ ৰ্যো মূসা অৱজ্ঞাতস্তমেৱ ঈশ্ৱৰঃ স্তম্বমধ্যে দৰ্শনদাত্ৰা তেন দূতেন শাস্তাৰং মুক্তিদাতাৰঞ্চ কৃৎৱা প্ৰেষযামাস|
36 This man led them out, having worked wonders and signs in Egypt, in the Red Sea, and in the wilderness for forty years.
৩৬স চ মিসৰদেশে সূফ্নাম্নি সমুদ্ৰে চ পশ্চাৎ চৎৱাৰিংশদ্ৱৎসৰান্ যাৱৎ মহাপ্ৰান্তৰে নানাপ্ৰকাৰাণ্যদ্ভুতানি কৰ্ম্মাণি লক্ষণানি চ দৰ্শযিৎৱা তান্ বহিঃ কৃৎৱা সমানিনায|
37 This is that Moses who said to the children of Israel, ‘The Lord our God will raise up a prophet for you from among your brothers, like me.’
৩৭প্ৰভুঃ পৰমেশ্ৱৰো যুষ্মাকং ভ্ৰাতৃগণস্য মধ্যে মাদৃশম্ একং ভৱিষ্যদ্ৱক্তাৰম্ উৎপাদযিষ্যতি তস্য কথাযাং যূযং মনো নিধাস্যথ, যো জন ইস্ৰাযেলঃ সন্তানেভ্য এনাং কথাং কথযামাস স এষ মূসাঃ|
38 This is he who was in the assembly in the wilderness with the angel that spoke to him on Mount Sinai, and with our fathers, who received living revelations to give to us,
৩৮মহাপ্ৰান্তৰস্থমণ্ডলীমধ্যেঽপি স এৱ সীনযপৰ্ৱ্ৱতোপৰি তেন সাৰ্দ্ধং সংলাপিনো দূতস্য চাস্মৎপিতৃগণস্য মধ্যস্থঃ সন্ অস্মভ্যং দাতৱ্যনি জীৱনদাযকানি ৱাক্যানি লেভে|
39 to whom our fathers wouldn’t be obedient, but rejected him and turned back in their hearts to Egypt,
৩৯অস্মাকং পূৰ্ৱ্ৱপুৰুষাস্তম্ অমান্যং কৎৱা স্ৱেভ্যো দূৰীকৃত্য মিসৰদেশং পৰাৱৃত্য গন্তুং মনোভিৰভিলষ্য হাৰোণং জগদুঃ,
40 saying to Aaron, ‘Make us gods that will go before us, for as for this Moses who led us out of the land of Egypt, we don’t know what has become of him.’
৪০অস্মাকম্ অগ্ৰেঽগ্ৰে গন্তুম্ অস্মদৰ্থং দেৱগণং নিৰ্ম্মাহি যতো যো মূসা অস্মান্ মিসৰদেশাদ্ বহিঃ কৃৎৱানীতৱান্ তস্য কিং জাতং তদস্মাভি ৰ্ন জ্ঞাযতে|
41 They made a calf in those days, and brought a sacrifice to the idol, and rejoiced in the works of their hands.
৪১তস্মিন্ সমযে তে গোৱৎসাকৃতিং প্ৰতিমাং নিৰ্ম্মায তামুদ্দিশ্য নৈৱেদ্যমুত্মৃজ্য স্ৱহস্তকৃতৱস্তুনা আনন্দিতৱন্তঃ|
42 But God turned away and gave them up to serve the army of the sky, as it is written in the book of the prophets, ‘Did you offer to me slain animals and sacrifices forty years in the wilderness, O house of Israel?
৪২তস্মাদ্ ঈশ্ৱৰস্তেষাং প্ৰতি ৱিমুখঃ সন্ আকাশস্থং জ্যোতিৰ্গণং পূজযিতুং তেভ্যোঽনুমতিং দদৌ, যাদৃশং ভৱিষ্যদ্ৱাদিনাং গ্ৰন্থেষু লিখিতমাস্তে, যথা, ইস্ৰাযেলীযৱংশা ৰে চৎৱাৰিংশৎসমান্ পুৰা| মহতি প্ৰান্তৰে সংস্থা যূযন্তু যানি চ| বলিহোমাদিকৰ্ম্মাণি কৃতৱন্তস্তু তানি কিং| মাং সমুদ্দিশ্য যুষ্মাভিঃ প্ৰকৃতানীতি নৈৱ চ|
43 You took up the tabernacle of Moloch, the star of your god Rephan, the figures which you made to worship, so I will carry you away beyond Babylon.’
৪৩কিন্তু ৱো মোলকাখ্যস্য দেৱস্য দূষ্যমেৱ চ| যুষ্মাকং ৰিম্ফনাখ্যাযা দেৱতাযাশ্চ তাৰকা| এতযোৰুভযো ৰ্মূৰ্তী যুষ্মাভিঃ পৰিপূজিতে| অতো যুষ্মাংস্তু বাবেলঃ পাৰং নেষ্যামি নিশ্চিতং|
44 “Our fathers had the tabernacle of the testimony in the wilderness, even as he who spoke to Moses commanded him to make it according to the pattern that he had seen;
৪৪অপৰঞ্চ যন্নিদৰ্শনম্ অপশ্যস্তদনুসাৰেণ দূষ্যং নিৰ্ম্মাহি যস্মিন্ ঈশ্ৱৰো মূসাম্ এতদ্ৱাক্যং বভাষে তৎ তস্য নিৰূপিতং সাক্ষ্যস্ৱৰূপং দূষ্যম্ অস্মাকং পূৰ্ৱ্ৱপুৰুষৈঃ সহ প্ৰান্তৰে তস্থৌ|
45 which also our fathers, in their turn, brought in with Joshua when they entered into the possession of the nations whom God drove out before the face of our fathers to the days of David,
৪৫পশ্চাৎ যিহোশূযেন সহিতৈস্তেষাং ৱংশজাতৈৰস্মৎপূৰ্ৱ্ৱপুৰুষৈঃ স্ৱেষাং সম্মুখাদ্ ঈশ্ৱৰেণ দূৰীকৃতানাম্ অন্যদেশীযানাং দেশাধিকৃতিকালে সমানীতং তদ্ দূষ্যং দাযূদোধিকাৰং যাৱৎ তত্ৰ স্থান আসীৎ|
46 who found favor in the sight of God, and asked to find a habitation for the God of Jacob.
৪৬স দাযূদ্ পৰমেশ্ৱৰস্যানুগ্ৰহং প্ৰাপ্য যাকূব্ ঈশ্ৱৰাৰ্থম্ একং দূষ্যং নিৰ্ম্মাতুং ৱৱাঞ্ছ;
47 But Solomon built him a house.
৪৭কিন্তু সুলেমান্ তদৰ্থং মন্দিৰম্ একং নিৰ্ম্মিতৱান্|
48 However, the Most High doesn’t dwell in temples made with hands, as the prophet says,
৪৮তথাপি যঃ সৰ্ৱ্ৱোপৰিস্থঃ স কস্মিংশ্চিদ্ হস্তকৃতে মন্দিৰে নিৱসতীতি নহি, ভৱিষ্যদ্ৱাদী কথামেতাং কথযতি, যথা,
49 ‘heaven is my throne, and the earth a footstool for my feet. What kind of house will you build me?’ says the Lord. ‘Or what is the place of my rest?
৪৯পৰেশো ৱদতি স্ৱৰ্গো ৰাজসিংহাসনং মম| মদীযং পাদপীঠঞ্চ পৃথিৱী ভৱতি ধ্ৰুৱং| তৰ্হি যূযং কৃতে মে কিং প্ৰনিৰ্ম্মাস্যথ মন্দিৰং| ৱিশ্ৰামায মদীযং ৱা স্থানং কিং ৱিদ্যতে ৎৱিহ|
50 Didn’t my hand make all these things?’
৫০সৰ্ৱ্ৱাণ্যেতানি ৱস্তূনি কিং মে হস্তকৃতানি ন||
51 “You stiff-necked and uncircumcised in heart and ears, you always resist the Holy Spirit! As your fathers did, so you do.
৫১হে অনাজ্ঞাগ্ৰাহকা অন্তঃকৰণে শ্ৰৱণে চাপৱিত্ৰলোকাঃ যূযম্ অনৱৰতং পৱিত্ৰস্যাত্মনঃ প্ৰাতিকূল্যম্ আচৰথ, যুষ্মাকং পূৰ্ৱ্ৱপুৰুষা যাদৃশা যূযমপি তাদৃশাঃ|
52 Which of the prophets didn’t your fathers persecute? They killed those who foretold the coming of the Righteous One, of whom you have now become betrayers and murderers.
৫২যুষ্মাকং পূৰ্ৱ্ৱপুৰুষাঃ কং ভৱিষ্যদ্ৱাদিনং নাতাডযন্? যে তস্য ধাৰ্ম্মিকস্য জনস্যাগমনকথাং কথিতৱন্তস্তান্ অঘ্নন্ যূযম্ অধূনা ৱিশ্ৱাসঘাতিনো ভূৎৱা তং ধাৰ্ম্মিকং জনম্ অহত|
53 You received the law as it was ordained by angels, and didn’t keep it!”
৫৩যূযং স্ৱৰ্গীযদূতগণেন ৱ্যৱস্থাং প্ৰাপ্যাপি তাং নাচৰথ|
54 Now when they heard these things, they were cut to the heart, and they gnashed at him with their teeth.
৫৪ইমাং কথাং শ্ৰুৎৱা তে মনঃসু বিদ্ধাঃ সন্তস্তং প্ৰতি দন্তঘৰ্ষণম্ অকুৰ্ৱ্ৱন্|
55 But he, being full of the Holy Spirit, looked up steadfastly into heaven and saw the glory of God, and Jesus standing on the right hand of God,
৫৫কিন্তু স্তিফানঃ পৱিত্ৰেণাত্মনা পূৰ্ণো ভূৎৱা গগণং প্ৰতি স্থিৰদৃষ্টিং কৃৎৱা ঈশ্ৱৰস্য দক্ষিণে দণ্ডাযমানং যীশুঞ্চ ৱিলোক্য কথিতৱান্;
56 and said, “Behold, I see the heavens opened and the Son of Man standing at the right hand of God!”
৫৬পশ্য, মেঘদ্ৱাৰং মুক্তম্ ঈশ্ৱৰস্য দক্ষিণে স্থিতং মানৱসুতঞ্চ পশ্যামি|
57 But they cried out with a loud voice and stopped their ears, then rushed at him with one accord.
৫৭তদা তে প্ৰোচ্চৈঃ শব্দং কৃৎৱা কৰ্ণেষ্ৱঙ্গুলী ৰ্নিধায একচিত্তীভূয তম্ আক্ৰমন্|
58 They threw him out of the city and stoned him. The witnesses placed their garments at the feet of a young man named Saul.
৫৮পশ্চাৎ তং নগৰাদ্ বহিঃ কৃৎৱা প্ৰস্তৰৈৰাঘ্নন্ সাক্ষিণো লাকাঃ শৌলনাম্নো যূনশ্চৰণসন্নিধৌ নিজৱস্ত্ৰাণি স্থাপিতৱন্তঃ|
59 They stoned Stephen as he called out, saying, “Lord Jesus, receive my spirit!”
৫৯অনন্তৰং হে প্ৰভো যীশে মদীযমাত্মানং গৃহাণ স্তিফানস্যেতি প্ৰাৰ্থনৱাক্যৱদনসমযে তে তং প্ৰস্তৰৈৰাঘ্নন্|
60 He kneeled down and cried with a loud voice, “Lord, don’t hold this sin against them!” When he had said this, he fell asleep.
৬০তস্মাৎ স জানুনী পাতযিৎৱা প্ৰোচ্চৈঃ শব্দং কৃৎৱা, হে প্ৰভে পাপমেতদ্ এতেষু মা স্থাপয, ইত্যুক্ত্ৱা মহানিদ্ৰাং প্ৰাপ্নোৎ|
