Acts 6
1 Now in those days, when the number of the disciples was multiplying, a complaint arose from the Hellenists against the Hebrews, because their widows were neglected in the daily service.
εν δε ταισ ημεραισ ταυταισ πληθυνοντων των μαθητων εγενετο γογγυσμοσ των ελληνιστων προσ τουσ εβραιουσ οτι παρεθεωρουντο εν τη διακονια τη καθημερινη αι χηραι αυτων
2 The twelve summoned the multitude of the disciples and said, “It is not appropriate for us to forsake the word of God and serve tables.
προσκαλεσαμενοι δε οι δωδεκα το πληθοσ των μαθητων ειπον ουκ αρεστον εστιν ημασ καταλειψαντασ τον λογον του θεου διακονειν τραπεζαισ
3 Therefore, select from among you, brothers, seven men of good report, full of the Holy Spirit and of wisdom, whom we may appoint over this business.
επισκεψασθε ουν αδελφοι ανδρασ εξ υμων μαρτυρουμενουσ επτα πληρεισ πνευματοσ αγιου και σοφιασ ουσ καταστησωμεν επι τησ χρειασ ταυτησ
4 But we will continue steadfastly in prayer and in the ministry of the word.”
ημεισ δε τη προσευχη και τη διακονια του λογου προσκαρτερησομεν
5 These words pleased the whole multitude. They chose Stephen, a man full of faith and of the Holy Spirit, Philip, Prochorus, Nicanor, Timon, Parmenas, and Nicolaus, a proselyte of Antioch,
και ηρεσεν ο λογοσ ενωπιον παντοσ του πληθουσ και εξελεξαντο στεφανον ανδρα πληρησ πιστεωσ και πνευματοσ αγιου και φιλιππον και προχορον και νικανορα και τιμωνα και παρμεναν και νικολαον προσηλυτον αντιοχεα
6 whom they set before the apostles. When they had prayed, they laid their hands on them.
ουσ εστησαν ενωπιον των αποστολων και προσευξαμενοι επεθηκαν αυτοισ τασ χειρασ
7 The word of God increased and the number of the disciples greatly multiplied in Jerusalem. A great company of the priests were obedient to the faith.
και ο λογοσ του θεου ηυξανεν και επληθυνετο ο αριθμοσ των μαθητων εν ιερουσαλημ σφοδρα πολυσ τε οχλοσ των ιερεων υπηκουον τη πιστει
8 Stephen, full of faith and power, performed great wonders and signs among the people.
στεφανοσ δε πληρησ πιστεωσ και δυναμεωσ εποιει τερατα και σημεια μεγαλα εν τω λαω
9 But some of those who were of the synagogue called “The Libertines”, and of the Cyrenians, of the Alexandrians, and of those of Cilicia and Asia arose, disputing with Stephen.
ανεστησαν δε τινεσ των εκ τησ συναγωγησ τησ λεγομενησ λιβερτινων και κυρηναιων και αλεξανδρεων και των απο κιλικιασ και ασιασ συζητουντεσ τω στεφανω
10 They weren’t able to withstand the wisdom and the Spirit by which he spoke.
και ουκ ισχυον αντιστηναι τη σοφια και τω πνευματι ω ελαλει
11 Then they secretly induced men to say, “We have heard him speak blasphemous words against Moses and God.”
τοτε υπεβαλον ανδρασ λεγοντασ οτι ακηκοαμεν αυτου λαλουντοσ ρηματα βλασφημα εισ μωσην και τον θεον
12 They stirred up the people, the elders, and the scribes, and came against him and seized him, then brought him in to the council,
συνεκινησαν τε τον λαον και τουσ πρεσβυτερουσ και τουσ γραμματεισ και επισταντεσ συνηρπασαν αυτον και ηγαγον εισ το συνεδριον
13 and set up false witnesses who said, “This man never stops speaking blasphemous words against this holy place and the law.
εστησαν τε μαρτυρασ ψευδεισ λεγοντασ ο ανθρωποσ ουτοσ ου παυεται ρηματα βλασφημα λαλων κατα του τοπου του αγιου και του νομου
14 For we have heard him say that this Jesus of Nazareth will destroy this place, and will change the customs which Moses delivered to us.”
ακηκοαμεν γαρ αυτου λεγοντοσ οτι ιησουσ ο ναζωραιοσ ουτοσ καταλυσει τον τοπον τουτον και αλλαξει τα εθη α παρεδωκεν ημιν μωσησ
15 All who sat in the council, fastening their eyes on him, saw his face like it was the face of an angel.
και ατενισαντεσ εισ αυτον απαντεσ οι καθεζομενοι εν τω συνεδριω ειδον το προσωπον αυτου ωσει προσωπον αγγελου
