Acts 24
1 After five days, the high priest, Ananias, came down with certain elders and an orator, one Tertullus. They informed the governor against Paul.
Проджиля панч дивэ, и англуно рашай Анания койсавэ пхурэдэрэнца тай манушэґа пав лавэ Тертулло, саво розлэласпэ дэ римско упхэнима, авиля дэ Кесария, соб тэ дошарэ Павло англа барэдэрэ.
2 When he was called, Tertullus began to accuse him, saying, “Seeing that by you we enjoy much peace, and that prosperity is coming to this nation by your foresight,
Кала Павло андэ, Тертулло ачиля тэ дошарэ лэ.
3 we accept it in all ways and in all places, most excellent Felix, with all thankfulness.
— Пативало Феликсо! Наис тути пала пачя, сави ту дэх амэнди и пала кода, со тердан важ амарэн манушэн пэхкиря баря годяґа.
4 But that I don’t delay you, I entreat you to bear with us and hear a few words.
Соб бут тэ на зарицарах тут, мэ мангав тэ дэх амэнди набут вряма и тэ вышунэх амэн пав тирэ мищима.
5 For we have found this man to be a plague, an instigator of insurrections among all the Jews throughout the world, and a ringleader of the sect of the Nazarenes.
Амэ бинах кадэлэ мануш бидаґа дэ амари пачя. Вов подваздэл иудеен пав всавири люмля тай исин пхурэдэр дэ назариенгоро стидэмо.
6 He even tried to profane the temple, and we arrested him.
Вов камля тэ маґрисарэ храмо, нэ амэ схутилдэ лэ.
8 By examining him yourself you may ascertain all these things of which we accuse him.”
Кала ту допхучеґа лэ, ту еджино уджянэґа пала вса, дэ со амэ лэ дошарах.
9 The Jews also joined in the attack, affirming that these things were so.
Иудея ж подрицардэ лэ тай пхэндэ, со лэхкэрэ лава исин чячимо.
10 When the governor had beckoned to him to speak, Paul answered, “Because I know that you have been a judge of this nation for many years, I cheerfully make my defense,
Барэдэр сикавда Павлости, соб вов тэ пхэнэл. И Павло пхэнда: — Мэ джянав, со ту бут бэрша сундисарэх амаро народо. Колэсти лошало тэ пхэнэ лав англа тут, соб тэ сикавэ пэхкоро чячимо.
11 seeing that you can verify that it is not more than twelve days since I went up to worship at Jerusalem.
Тути напхаро авэла тэ уджянэ, со пашэ дэшудуй дивэ павпалэ мэ авилём тэ тэлё дэ Ерусалимо.
12 In the temple they didn’t find me disputing with anyone or stirring up a crowd, either in the synagogues or in the city.
Кодэла, савэ дошарэн ман, на дыкхле, соб мэ хаваспэ каґась дэ храмо чи подваздавас манушэн дэ синагоги чи дэ форо.
13 Nor can they prove to you the things of which they now accuse me.
Лэндэ на выджяла тэ допхэнэ кода, пала со вонэ дошарэн ман.
14 But this I confess to you, that according to the Way, which they call a sect, so I serve the God of our fathers, believing all things which are according to the law, and which are written in the prophets;
Мэ прыджянав, со джяв чячюнэ Дромэґа, саво вонэ акхарэн хохавимаґа. Мэ тэлював Дэвлэсти амарэ дадэнгоро и патяв всавэрэсти, со искриисардо дэ Упхэнима тай дэ Англунарен.
15 having hope toward God, which these also themselves look for, that there will be a resurrection of the dead, both of the just and unjust.
Мандэ кади ж исин надия пэ Дэвлэ, сар и кадэлэ манушэндэ. Надия пэ кода, со отджювдёна мулэндар сар патякунэ, кади ж напатякунэ.
16 In this I also practice always having a conscience void of offense toward God and men.
Колэсти прытховав всавири зор, соб муро їло всавири вряма тэ авэл жужо англа Дэвлэ и англа манушэн.
17 Now after some years, I came to bring gifts for the needy to my nation, and offerings;
Набут бэршэн мэ на слём дэ Ерусалимо, ай тунчи авилём пордэ, соб тэ пэрэдэ мурэ народости даро важ чёрорэн и тэ анэ жэртвы.
18 amid which certain Jews from Asia found me purified in the temple, not with a mob, nor with turmoil.
Вонэ аракхле ман дэ храмо, кала мэ жужараваспэ. Нэ котэ на сля нисави гроза манушэн тай нисаво гвалто.
19 They ought to have been here before you and to make accusation if they had anything against me.
Тунчи авиле койсавэ иудея Цыкня Азиятар. Акэ лэнди трэбуни сля тэ авэ катэ, соб тэ дошарэ ман, кала лэндэ сось исин пэ ман.
20 Or else let these men themselves say what injustice they found in me when I stood before the council,
Чи мэк кодэла, ко исин катэ, пхэнэна, сави дош вонэ аракхле дэ ман, кала ман допхучелас Синедрионо.
21 unless it is for this one thing that I cried standing among them, ‘Concerning the resurrection of the dead I am being judged before you today!’”
Чи мэ дошало дэ кодэлэ, со типисилём: «Ман сундисарэн пала кода, со мэ патяв дэ отджюндивимо мулэндар»?
22 But Felix, having more exact knowledge concerning the Way, deferred them, saying, “When Lysias, the commanding officer, comes down, I will decide your case.”
Феликсо, саво мишто джянэлас пала Дром, оттховда кадэва рындо. — Мэ пхэнава лав пав тумаро рындо, кала авэла пханглякоро пхурэдэр Лисии, — дэдуманя вов.
23 He ordered the centurion that Paul should be kept in custody and should have some privileges, and not to forbid any of his friends to serve him or to visit him.
Вов прыпхэнда шэлякэрэ пхурэдэрэсти, соб халавдэ тэ дыкхэн пала Павло, нэ и тэ дэн лэсти набут воля и тэ на запхэнэн лэхкэрэ амалэнди тэ лашарэ лэхкэрэ рындуря.
24 After some days, Felix came with Drusilla his wife, who was a Jewess, and sent for Paul and heard him concerning the faith in Christ Jesus.
Проджиля набут дивэ, тай Феликсо авиля пэхкиря ромняґа, сави сля иудеянка пав лавэ Друзилла, и бичалда пала Павло, соб тэ пошунэ пала лэхкоро патявимо дэ Исусо Христо.
25 As he reasoned about righteousness, self-control, and the judgment to come, Felix was terrified, and answered, “Go your way for this time, and when it is convenient for me, I will summon you.”
Кала Павло ачиля тэ дэдумэ пала джювимо пав чячима, пала кода, со трэбуни мишто тэ дыкхэ пала пэ и пала сындо, саво авэла, Феликсо пэрэдаравдапэ тай пхэнда: — Хутилэла пэ авдивэ, джя! Сар трэбуни авэла, мэ тут акхарава.
26 Meanwhile, he also hoped that money would be given to him by Paul, that he might release him. Therefore also he sent for him more often and talked with him.
Лэстэ кади ж сля надия, со Павло дэла лэсти ловэ. Колэсти бут вов молы прыпхэнэлас тэ анэ Павло тай дэдумэлас лэґа.
27 But when two years were fulfilled, Felix was succeeded by Porcius Festus, and desiring to gain favor with the Jews, Felix left Paul in bonds.
Проджиля дуй бэрша, тай пэ Феликсохкоро тхан ачиля Порции Фесто. Нэ Феликсо ачявда Павло дэ барунэ, соб тэ терэ мишто иудеенди.
