Acts 23
1 Paul, looking steadfastly at the council, said, “Brothers, I have lived before God in all good conscience until today.”
සභාසද්ලෝකාන් ප්‍රති පෞලෝ(අ)නන්‍යදෘෂ්ට්‍යා පශ්‍යන් අකථයත්, හේ භ්‍රාතෘගණා අද්‍ය යාවත් සරලේන සර්ව්වාන්තඃකරණේනේශ්වරස්‍ය සාක්‍ෂාද් ආචරාමි|
2 The high priest, Ananias, commanded those who stood by him to strike him on the mouth.
අනේන හනානීයනාමා මහායාජකස්තං කපෝලේ චපේටේනාහන්තුං සමීපස්ථලෝකාන් ආදිෂ්ටවාන්|
3 Then Paul said to him, “God will strike you, you whitewashed wall! Do you sit to judge me according to the law, and command me to be struck contrary to the law?”
තදා පෞලස්තමවදත්, හේ බහිෂ්පරිෂ්කෘත, ඊශ්වරස්ත්වාං ප්‍රහර්ත්තුම් උද්‍යතෝස්ති, යතෝ ව්‍යවස්ථානුසාරේණ විචාරයිතුම් උපවිශ්‍ය ව්‍යවස්ථාං ලඞ්ඝිත්වා මාං ප්‍රහර්ත්තුම් ආඥාපයසි|
4 Those who stood by said, “Do you malign God’s high priest?”
තතෝ නිකටස්ථා ලෝකා අකථයන්, ත්වං කිම් ඊශ්වරස්‍ය මහායාජකං නින්දසි?
5 Paul said, “I didn’t know, brothers, that he was high priest. For it is written, ‘You shall not speak evil of a ruler of your people.’”
තතඃ පෞලඃ ප්‍රතිභාෂිතවාන් හේ භ්‍රාතෘගණ මහායාජක ඒෂ ඉති න බුද්ධං මයා තදන්‍යච්ච ස්වලෝකානාම් අධිපතිං ප්‍රති දුර්ව්වාක්‍යං මා කථය, ඒතාදෘශී ලිපිරස්ති|
6 But when Paul perceived that the one part were Sadducees and the other Pharisees, he cried out in the council, “Men and brothers, I am a Pharisee, a son of Pharisees. Concerning the hope and resurrection of the dead I am being judged!”
අනන්තරං පෞලස්තේෂාම් අර්ද්ධං සිදූකිලෝකා අර්ද්ධං ඵිරූශිලෝකා ඉති දෘෂ්ට්වා ප්‍රෝච්චෛඃ සභාස්ථලෝකාන් අවදත් හේ භ්‍රාතෘගණ අහං ඵිරූශිමතාවලම්බී ඵිරූශිනඃ සත්නානශ්ච, මෘතලෝකානාම් උත්ථානේ ප්‍රත්‍යාශාකරණාද් අහමපවාදිතෝස්මි|
7 When he had said this, an argument arose between the Pharisees and Sadducees, and the crowd was divided.
ඉති කථායාං කථිතායාං ඵිරූශිසිදූකිනෝඃ පරස්පරං භින්නවාක්‍යත්වාත් සභායා මධ්‍යේ ද්වෞ සංඝෞ ජාතෞ|
8 For the Sadducees say that there is no resurrection, nor angel, nor spirit; but the Pharisees confess all of these.
යතඃ සිදූකිලෝකා උත්ථානං ස්වර්ගීයදූතා ආත්මානශ්ච සර්ව්වේෂාම් ඒතේෂාං කමපි න මන්‍යන්තේ, කින්තු ඵිරූශිනඃ සර්ව්වම් අඞ්ගීකුර්ව්වන්ති|
9 A great clamor arose, and some of the scribes of the Pharisees’ part stood up, and contended, saying, “We find no evil in this man. But if a spirit or angel has spoken to him, let’s not fight against God!”
තතඃ පරස්පරම් අතිශයකෝලාහලේ සමුපස්ථිතේ ඵිරූශිනාං පක්‍ෂීයාඃ සභාස්ථා අධ්‍යාපකාඃ ප්‍රතිපක්‍ෂා උත්තිෂ්ඨන්තෝ (අ)කථයන්, ඒතස්‍ය මානවස්‍ය කමපි දෝෂං න පශ්‍යාමඃ; යදි කශ්චිද් ආත්මා වා කශ්චිද් දූත ඒනං ප්‍රත්‍යාදිශත් තර්හි වයම් ඊශ්වරස්‍ය ප්‍රාතිකූල්‍යේන න යෝත්ස්‍යාමඃ|
10 When a great argument arose, the commanding officer, fearing that Paul would be torn in pieces by them, commanded the soldiers to go down and take him by force from among them and bring him into the barracks.
තස්මාද් අතීව භින්නවාක්‍යත්වේ සති තේ පෞලං ඛණ්ඩං ඛණ්ඩං කරිෂ්‍යන්තීත්‍යාශඞ්කයා සහස්‍රසේනාපතිඃ සේනාගණං තත්ස්ථානං යාතුං සභාතෝ බලාත් පෞලං ධෘත්වා දුර්ගං නේතඤ්චාඥාපයත්|
11 The following night, the Lord stood by him and said, “Cheer up, Paul, for as you have testified about me at Jerusalem, so you must testify also at Rome.”
රාත්‍රෝ ප්‍රභුස්තස්‍ය සමීපේ තිෂ්ඨන් කථිතවාන් හේ පෞල නිර්භයෝ භව යථා යිරූශාලම්නගරේ මයි සාක්‍ෂ්‍යං දත්තවාන් තථා රෝමානගරේපි ත්වයා දාතව්‍යම්|
12 When it was day, some of the Jews banded together and bound themselves under a curse, saying that they would neither eat nor drink until they had killed Paul.
දිනේ සමුපස්ථිතේ සති කියන්තෝ යිහූදීයලෝකා ඒකමන්ත්‍රණාඃ සන්තඃ පෞලං න හත්වා භෝජනපානේ කරිෂ්‍යාම ඉති ශපථේන ස්වාන් අබධ්නන්|
13 There were more than forty people who had made this conspiracy.
චත්වාරිංශජ්ජනේභ්‍යෝ(අ)ධිකා ලෝකා ඉති පණම් අකුර්ව්වන්|
14 They came to the chief priests and the elders, and said, “We have bound ourselves under a great curse to taste nothing until we have killed Paul.
තේ මහායාජකානාං ප්‍රාචීනලෝකානාඤ්ච සමීපං ගත්වා කථයන්, වයං පෞලං න හත්වා කිමපි න භෝක්‍ෂ්‍යාමහේ දෘඪේනානේන ශපථේන බද්ධ්වා අභවාම|
15 Now therefore, you with the council inform the commanding officer that he should bring him down to you tomorrow, as though you were going to judge his case more exactly. We are ready to kill him before he comes near.”
අතඒව සාම්ප්‍රතං සභාසද්ලෝකෛඃ සහ වයං තස්මින් කඤ්චිද් විශේෂවිචාරං කරිෂ්‍යාමස්තදර්ථං භවාන් ශ්වෝ (අ)ස්මාකං සමීපං තම් ආනයත්විති සහස්‍රසේනාපතයේ නිවේදනං කුරුත තේන යුෂ්මාකං සමීපං උපස්ථිතේඃ පූර්ව්වං වයං තං හන්තු සජ්ජිෂ්‍යාම|
16 But Paul’s sister’s son heard they were lying in wait, and he came and entered into the barracks and told Paul.
තදා පෞලස්‍ය භාගිනේයස්තේෂාමිති මන්ත්‍රණාං විඥාය දුර්ගං ගත්වා තාං වාර්ත්තාං පෞලම් උක්තවාන්|
17 Paul summoned one of the centurions and said, “Bring this young man to the commanding officer, for he has something to tell him.”
තස්මාත් පෞල ඒකං ශතසේනාපතිම් ආහූය වාක්‍යමිදම් භාෂිතවාන් සහස්‍රසේනාපතේඃ සමීපේ(අ)ස්‍ය යුවමනුෂ්‍යස්‍ය කිඤ්චින්නිවේදනම් ආස්තේ, තස්මාත් තත්සවිධම් ඒනං නය|
18 So he took him and brought him to the commanding officer and said, “Paul, the prisoner, summoned me and asked me to bring this young man to you. He has something to tell you.”
තතඃ ස තමාදාය සහස්‍රසේනාපතේඃ සමීපම් උපස්ථාය කථිතවාන්, භවතඃ සමීපේ(අ)ස්‍ය කිමපි නිවේදනමාස්තේ තස්මාත් බන්දිඃ පෞලෝ මාමාහූය භවතඃ සමීපම් ඒනම් ආනේතුං ප්‍රාර්ථිතවාන්|
19 The commanding officer took him by the hand, and going aside, asked him privately, “What is it that you have to tell me?”
තදා සහස්‍රසේනාපතිස්තස්‍ය හස්තං ධෘත්වා නිර්ජනස්ථානං නීත්වා පෘෂ්ඨවාන් තව කිං නිවේදනං? තත් කථය|
20 He said, “The Jews have agreed to ask you to bring Paul down to the council tomorrow, as though intending to inquire somewhat more accurately concerning him.
තතඃ සෝකථයත්, යිහූදීයලාකාඃ පෞලේ කමපි විශේෂවිචාරං ඡලං කෘත්වා තං සභාං නේතුං භවතඃ සමීපේ නිවේදයිතුං අමන්ත්‍රයන්|
21 Therefore don’t yield to them, for more than forty men lie in wait for him, who have bound themselves under a curse to neither eat nor drink until they have killed him. Now they are ready, looking for the promise from you.”
කින්තු මවතා තන්න ස්වීකර්ත්තව්‍යං යතස්තේෂාං මධ්‍යේවර්ත්තිනශ්චත්වාරිංශජ්ජනේභ්‍යෝ (අ)ධිකලෝකා ඒකමන්ත්‍රණා භූත්වා පෞලං න හත්වා භෝජනං පානඤ්ච න කරිෂ්‍යාම ඉති ශපථේන බද්ධාඃ සන්තෝ ඝාතකා ඉව සජ්ජිතා ඉදානීං කේවලං භවතෝ (අ)නුමතිම් අපේක්‍ෂන්තේ|
22 So the commanding officer let the young man go, charging him, “Tell no one that you have revealed these things to me.”
යාමිමාං කථාං ත්වං නිවේදිතවාන් තාං කස්මෛචිදපි මා කථයේත්‍යුක්ත්වා සහස්‍රසේනාපතිස්තං යුවානං විසෘෂ්ටවාන්|
23 He called to himself two of the centurions, and said, “Prepare two hundred soldiers to go as far as Caesarea, with seventy horsemen and two hundred men armed with spears, at the third hour of the night.”
අනන්තරං සහස්‍රසේනාපති ර්ද්වෞ ශතසේනාපතී ආහූයේදම් ආදිශත්, යුවාං රාත්‍රෞ ප්‍රහරෛකාවශිෂ්ටායාං සත්‍යාං කෛසරියානගරං යාතුං පදාතිසෛන්‍යානාං ද්වේ ශතේ ඝෝටකාරෝහිසෛන්‍යානාං සප්තතිං ශක්තිධාරිසෛන්‍යානාං ද්වේ ශතේ ච ජනාන් සජ්ජිතාන් කුරුතං|
24 He asked them to provide mounts, that they might set Paul on one, and bring him safely to Felix the governor.
පෞලම් ආරෝහයිතුං ඵීලික්‍ෂාධිපතේඃ සමීපං නිර්ව්විඝ්නං නේතුඤ්ච වාහනානි සමුපස්ථාපයතං|
25 He wrote a letter like this:
අපරං ස පත්‍රං ලිඛිත්වා දත්තවාන් තල්ලිඛිතමේතත්,
26 “Claudius Lysias to the most excellent governor Felix: Greetings.
මහාමහිමශ්‍රීයුක්තඵීලික්‍ෂාධිපතයේ ක්ලෞදියලුෂියස්‍ය නමස්කාරඃ|
27 “This man was seized by the Jews, and was about to be killed by them when I came with the soldiers and rescued him, having learned that he was a Roman.
යිහූදීයලෝකාඃ පූර්ව්වම් ඒනං මානවං ධෘත්වා ස්වහස්තෛ ර්හන්තුම් උද්‍යතා ඒතස්මින්නන්තරේ සසෛන්‍යෝහං තත්‍රෝපස්ථාය ඒෂ ජනෝ රෝමීය ඉති විඥාය තං රක්‍ෂිතවාන්|
28 Desiring to know the cause why they accused him, I brought him down to their council.
කින්නිමිත්තං තේ තමපවදන්තේ තජ්ඥාතුං තේෂා සභාං තමානායිතවාන්|
29 I found him to be accused about questions of their law, but not to be charged with anything worthy of death or of imprisonment.
තතස්තේෂාං ව්‍යවස්ථායා විරුද්ධයා කයාචන කථයා සෝ(අ)පවාදිතෝ(අ)භවත්, කින්තු ස ශෘඞ්ඛලබන්ධනාර්හෝ වා ප්‍රාණනාශාර්හෝ භවතීදෘශඃ කෝප්‍යපරාධෝ මයාස්‍ය න දෘෂ්ටඃ|
30 When I was told that the Jews lay in wait for the man, I sent him to you immediately, charging his accusers also to bring their accusations against him before you. Farewell.”
තථාපි මනුෂ්‍යස්‍යාස්‍ය වධාර්ථං යිහූදීයා ඝාතකාඉව සජ්ජිතා ඒතාං වාර්ත්තාං ශ්‍රුත්වා තත්ක්‍ෂණාත් තව සමීපමේනං ප්‍රේෂිතවාන් අස්‍යාපවාදකාංශ්ච තව සමීපං ගත්වාපවදිතුම් ආඥාපයම්| භවතඃ කුශලං භූයාත්|
31 So the soldiers, carrying out their orders, took Paul and brought him by night to Antipatris.
සෛන්‍යගණ ආඥානුසාරේණ පෞලං ගෘහීත්වා තස්‍යාං රජන්‍යාම් ආන්තිපාත්‍රිනගරම් ආනයත්|
32 But on the next day they left the horsemen to go with him, and returned to the barracks.
පරේ(අ)හනි තේන සහ යාතුං ඝෝටකාරූඪසෛන්‍යගණං ස්ථාපයිත්වා පරාවෘත්‍ය දුර්ගං ගතවාන්|
33 When they came to Caesarea and delivered the letter to the governor, they also presented Paul to him.
තතඃ පරේ ඝෝටකාරෝහිසෛන්‍යගණඃ කෛසරියානගරම් උපස්ථාය තත්පත්‍රම් අධිපතේඃ කරේ සමර්ප්‍ය තස්‍ය සමීපේ පෞලම් උපස්ථාපිතවාන්|
34 When the governor had read it, he asked what province he was from. When he understood that he was from Cilicia, he said,
තදාධිපතිස්තත්පත්‍රං පඨිත්වා පෘෂ්ඨවාන් ඒෂ කිම්ප්‍රදේශීයෝ ජනඃ? ස කිලිකියාප්‍රදේශීය ඒකෝ ජන ඉති ඥාත්වා කථිතවාන්,
35 “I will hear you fully when your accusers also arrive.” He commanded that he be kept in Herod’s palace.
තවාපවාදකගණ ආගතේ තව කථාං ශ්‍රෝෂ්‍යාමි| හේරෝද්‍රාජගෘහේ තං ස්ථාපයිතුම් ආදිෂ්ටවාන්|
