Acts 17
1 Now when they had passed through Amphipolis and Apollonia, they came to Thessalonica, where there was a Jewish synagogue.
ਪੌਲਸੀਲੌ ਆਮ੍ਫਿਪਲ੍ਯਾਪੱਲੋਨਿਯਾਨਗਰਾਭ੍ਯਾਂ ਗਤ੍ਵਾ ਯਤ੍ਰ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਭਜਨਭਵਨਮੇਕਮ੍ ਆਸ੍ਤੇ ਤਤ੍ਰ ਥਿਸ਼਼ਲਨੀਕੀਨਗਰ ਉਪਸ੍ਥਿਤੌ|
2 Paul, as was his custom, went in to them; and for three Sabbath days reasoned with them from the Scriptures,
ਤਦਾ ਪੌਲਃ ਸ੍ਵਾਚਾਰਾਨੁਸਾਰੇਣ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਮੀਪੰ ਗਤ੍ਵਾ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰਤ੍ਰਯੇ ਤੈਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਧਰ੍ੰਮਪੁਸ੍ਤਕੀਯਕਥਾਯਾ ਵਿਚਾਰੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|
3 explaining and demonstrating that the Christ had to suffer and rise again from the dead, and saying, “This Jesus, whom I proclaim to you, is the Christ.”
ਫਲਤਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨ ਦੁਃਖਭੋਗਃ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯਃ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਦੁੱਥਾਨਞ੍ਚ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸੰਨਿਧੌ ਯਸ੍ਯ ਯੀਸ਼ੋਃ ਪ੍ਰਸ੍ਤਾਵੰ ਕਰੋਮਿ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣਾਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤਃ ਸ ਏਤਾਃ ਕਥਾਃ ਪ੍ਰਕਾਸ਼੍ਯ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦਤ੍ਵਾ ਸ੍ਥਿਰੀਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|
4 Some of them were persuaded and joined Paul and Silas: of the devout Greeks a great multitude, and not a few of the chief women.
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕਤਿਪਯਜਨਾ ਅਨ੍ਯਦੇਸ਼ੀਯਾ ਬਹਵੋ ਭਕ੍ਤਲੋਕਾ ਬਹ੍ਯਃ ਪ੍ਰਧਾਨਨਾਰ੍ੱਯਸ਼੍ਚ ਵਿਸ਼੍ਵਸ੍ਯ ਪੌਲਸੀਲਯੋਃ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ਗਾਮਿਨੋ ਜਾਤਾਃ|
5 But the unpersuaded Jews took along some wicked men from the marketplace and gathering a crowd, set the city in an uproar. Assaulting the house of Jason, they sought to bring them out to the people.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਹੀਨਾ ਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕਾ ਈਰ੍ਸ਼਼੍ਯਯਾ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣਾਃ ਸਨ੍ਤੋ ਹਟਟ੍ਸ੍ਯ ਕਤਿਨਯਲਮ੍ਪਟਲੋਕਾਨ੍ ਸਙ੍ਗਿਨਃ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਜਨਤਯਾ ਨਗਰਮਧ੍ਯੇ ਮਹਾਕਲਹੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਯਾਸੋਨੋ ਗ੍ਰੁʼਹਮ੍ ਆਕ੍ਰਮ੍ਯ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਨ੍ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਲੋਕਨਿਵਹਸ੍ਯ ਸਮੀਪਮ੍ ਆਨੇਤੁੰ ਚੇਸ਼਼੍ਟਿਤਵਨ੍ਤਃ|
6 When they didn’t find them, they dragged Jason and certain brothers before the rulers of the city, crying, “These who have turned the world upside down have come here also,
ਤੇਸ਼਼ਾਮੁੱਦੇਸ਼ਮ੍ ਅਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਚ ਯਾਸੋਨੰ ਕਤਿਪਯਾਨ੍ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁਂʼਸ਼੍ਚ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਨਗਰਾਧਿਪਤੀਨਾਂ ਨਿਕਟਮਾਨੀਯ ਪ੍ਰੋੱਚੈਃ ਕਥਿਤਵਨ੍ਤੋ ਯੇ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾ ਜਗਦੁਦ੍ਵਾਟਿਤਵਨ੍ਤਸ੍ਤੇ (ਅ)ਤ੍ਰਾਪ੍ਯੁਪਸ੍ਥਿਤਾਃ ਸਨ੍ਤਿ,
7 whom Jason has received. These all act contrary to the decrees of Caesar, saying that there is another king, Jesus!”
ਏਸ਼਼ ਯਾਸੋਨ੍ ਆਤਿਥ੍ਯੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤਾਨ੍ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤਵਾਨ੍| ਯੀਸ਼ੁਨਾਮਕ ਏਕੋ ਰਾਜਸ੍ਤੀਤਿ ਕਥਯਨ੍ਤਸ੍ਤੇ ਕੈਸਰਸ੍ਯਾਜ੍ਞਾਵਿਰੁੱਧੰ ਕਰ੍ੰਮ ਕੁਰ੍ੱਵਤਿ|
8 The multitude and the rulers of the city were troubled when they heard these things.
ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕਥਾਮਿਮਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਲੋਕਨਿਵਹੋ ਨਗਰਾਧਿਪਤਯਸ਼੍ਚ ਸਮੁਦ੍ਵਿਗ੍ਨਾ ਅਭਵਨ੍|
9 When they had taken security from Jason and the rest, they let them go.
ਤਦਾ ਯਾਸੋਨਸ੍ਤਦਨ੍ਯੇਸ਼਼ਾਞ੍ਚ ਧਨਦਣ੍ਡੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਤਾਨ੍ ਪਰਿਤ੍ਯਕ੍ਤਵਨ੍ਤਃ|
10 The brothers immediately sent Paul and Silas away by night to Beroea. When they arrived, they went into the Jewish synagogue.
ਤਤਃ ਪਰੰ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਗਣੋ ਰਜਨ੍ਯਾਂ ਪੌਲਸੀਲੌ ਸ਼ੀਘ੍ਰੰ ਬਿਰਯਾਨਗਰੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਵਾਨ੍ ਤੌ ਤਤ੍ਰੋਪਸ੍ਥਾਯ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਭਜਨਭਵਨੰ ਗਤਵਨ੍ਤੌ|
11 Now these were more noble than those in Thessalonica, in that they received the word with all readiness of mind, examining the Scriptures daily to see whether these things were so.
ਤਤ੍ਰਸ੍ਥਾ ਲੋਕਾਃ ਥਿਸ਼਼ਲਨੀਕੀਸ੍ਥਲੋਕੇਭ੍ਯੋ ਮਹਾਤ੍ਮਾਨ ਆਸਨ੍ ਯਤ ਇੱਥੰ ਭਵਤਿ ਨ ਵੇਤਿ ਜ੍ਞਾਤੁੰ ਦਿਨੇ ਦਿਨੇ ਧਰ੍ੰਮਗ੍ਰਨ੍ਥਸ੍ਯਾਲੋਚਨਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵੈਰੰ ਕਥਾਮ੍ ਅਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਨ੍|
12 Many of them therefore believed; also of the prominent Greek women, and not a few men.
ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਨੇਕੇ ਯਿਹੂਦੀਯਾ ਅਨ੍ਯਦੇਸ਼ੀਯਾਨਾਂ ਮਾਨ੍ਯਾ ਸ੍ਤ੍ਰਿਯਃ ਪੁਰੁਸ਼਼ਾਸ਼੍ਚਾਨੇਕੇ ਵ੍ਯਸ਼੍ਵਸਨ੍|
13 But when the Jews of Thessalonica had knowledge that the word of God was proclaimed by Paul at Beroea also, they came there likewise, agitating the multitudes.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਬਿਰਯਾਨਗਰੇ ਪੌਲੇਨੇਸ਼੍ਵਰੀਯਾ ਕਥਾ ਪ੍ਰਚਾਰ੍ੱਯਤ ਇਤਿ ਥਿਸ਼਼ਲਨੀਕੀਸ੍ਥਾ ਯਿਹੂਦੀਯਾ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਤਤ੍ਸ੍ਥਾਨਮਪ੍ਯਾਗਤ੍ਯ ਲੋਕਾਨਾਂ ਕੁਪ੍ਰਵ੍ਰੁʼੱਤਿਮ੍ ਅਜਨਯਨ੍|
14 Then the brothers immediately sent out Paul to go as far as to the sea, and Silas and Timothy still stayed there.
ਅਤਏਵ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ੍ਥਾਨਾਤ੍ ਸਮੁਦ੍ਰੇਣ ਯਾਨ੍ਤੀਤਿ ਦਰ੍ਸ਼ਯਿਤ੍ਵਾ ਭ੍ਰਾਤਰਃ ਕ੍ਸ਼਼ਿਪ੍ਰੰ ਪੌਲੰ ਪ੍ਰਾਹਿਣ੍ਵਨ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸੀਲਤੀਮਥਿਯੌ ਤਤ੍ਰ ਸ੍ਥਿਤਵਨ੍ਤੌ|
15 But those who escorted Paul brought him as far as Athens. Receiving a commandment to Silas and Timothy that they should come to him very quickly, they departed.
ਤਤਃ ਪਰੰ ਪੌਲਸ੍ਯ ਮਾਰ੍ਗਦਰ੍ਸ਼ਕਾਸ੍ਤਮ੍ ਆਥੀਨੀਨਗਰ ਉਪਸ੍ਥਾਪਯਨ੍ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਯੁਵਾਂ ਤੂਰ੍ਣਮ੍ ਏਤਤ੍ ਸ੍ਥਾਨੰ ਆਗਮਿਸ਼਼੍ਯਥਃ ਸੀਲਤੀਮਥਿਯੌ ਪ੍ਰਤੀਮਾਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਤੇ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਗਤਾਃ|
16 Now while Paul waited for them at Athens, his spirit was provoked within him as he saw the city full of idols.
ਪੌਲ ਆਥੀਨੀਨਗਰੇ ਤਾਵਪੇਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ ਤੰਨਗਰੰ ਪ੍ਰਤਿਮਾਭਿਃ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਸਨ੍ਤਪ੍ਤਹ੍ਰੁʼਦਯੋ (ਅ)ਭਵਤ੍|
17 So he reasoned in the synagogue with the Jews and the devout persons, and in the marketplace every day with those who met him.
ਤਤਃ ਸ ਭਜਨਭਵਨੇ ਯਾਨ੍ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨ੍ ਭਕ੍ਤਲੋਕਾਂਸ਼੍ਚ ਹੱਟੇ ਚ ਯਾਨ੍ ਅਪਸ਼੍ਯਤ੍ ਤੈਃ ਸਹ ਪ੍ਰਤਿਦਿਨੰ ਵਿਚਾਰਿਤਵਾਨ੍|
18 Some of the Epicurean and Stoic philosophers also were conversing with him. Some said, “What does this babbler want to say?” Others said, “He seems to be advocating foreign deities,” because he preached Jesus and the resurrection.
ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਿਪਿਕੂਰੀਯਮਤਗ੍ਰਹਿਣਃ ਸ੍ਤੋਯਿਕੀਯਮਤਗ੍ਰਾਹਿਣਸ਼੍ਚ ਕਿਯਨ੍ਤੋ ਜਨਾਸ੍ਤੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਵ੍ਯਵਦਨ੍ਤ| ਤਤ੍ਰ ਕੇਚਿਦ੍ ਅਕਥਯਨ੍ ਏਸ਼਼ ਵਾਚਾਲਃ ਕਿੰ ਵਕ੍ਤੁਮ੍ ਇੱਛਤਿ? ਅਪਰੇ ਕੇਚਿਦ੍ ਏਸ਼਼ ਜਨਃ ਕੇਸ਼਼ਾਞ੍ਚਿਦ੍ ਵਿਦੇਸ਼ੀਯਦੇਵਾਨਾਂ ਪ੍ਰਚਾਰਕ ਇਤ੍ਯਨੁਮੀਯਤੇ ਯਤਃ ਸ ਯੀਸ਼ੁਮ੍ ਉੱਥਿਤਿਞ੍ਚ ਪ੍ਰਚਾਰਯਤ੍|
19 They took hold of him and brought him to the Areopagus, saying, “May we know what this new teaching is, which you are speaking about?
ਤੇ ਤਮ੍ ਅਰੇਯਪਾਗਨਾਮ ਵਿਚਾਰਸ੍ਥਾਨਮ੍ ਆਨੀਯ ਪ੍ਰਾਵੋਚਨ੍ ਇਦੰ ਯੰਨਵੀਨੰ ਮਤੰ ਤ੍ਵੰ ਪ੍ਰਾਚੀਕਸ਼ ਇਦੰ ਕੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਏਤਦ੍ ਅਸ੍ਮਾਨ੍ ਸ਼੍ਰਾਵਯ;
20 For you bring certain strange things to our ears. We want to know therefore what these things mean.”
ਯਾਮਿਮਾਮ੍ ਅਸਮ੍ਭਵਕਥਾਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਕਰ੍ਣਗੋਚਰੀਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਅਸ੍ਯਾ ਭਾਵਾਰ੍ਥਃ ਕ ਇਤਿ ਵਯੰ ਜ੍ਞਾਤੁਮ੍ ਇੱਛਾਮਃ|
21 Now all the Athenians and the strangers living there spent their time in nothing else, but either to tell or to hear some new thing.
ਤਦਾਥੀਨੀਨਿਵਾਸਿਨਸ੍ਤੰਨਗਰਪ੍ਰਵਾਸਿਨਸ਼੍ਚ ਕੇਵਲੰ ਕਸ੍ਯਾਸ਼੍ਚਨ ਨਵੀਨਕਥਾਯਾਃ ਸ਼੍ਰਵਣੇਨ ਪ੍ਰਚਾਰਣੇਨ ਚ ਕਾਲਮ੍ ਅਯਾਪਯਨ੍|
22 Paul stood in the middle of the Areopagus and said, “You men of Athens, I perceive that you are very religious in all things.
ਪੌਲੋ(ਅ)ਰੇਯਪਾਗਸ੍ਯ ਮਧ੍ਯੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ ਏਤਾਂ ਕਥਾਂ ਪ੍ਰਚਾਰਿਤਵਾਨ੍, ਹੇ ਆਥੀਨੀਯਲੋਕਾ ਯੂਯੰ ਸਰ੍ੱਵਥਾ ਦੇਵਪੂਜਾਯਾਮ੍ ਆਸਕ੍ਤਾ ਇਤ੍ਯਹ ਪ੍ਰਤ੍ਯਕ੍ਸ਼਼ੰ ਪਸ਼੍ਯਾਮਿ|
23 For as I passed along and observed the objects of your worship, I also found an altar with this inscription: ‘TO AN UNKNOWN GOD.’ What therefore you worship in ignorance, I announce to you.
ਯਤਃ ਪਰ੍ੱਯਟਨਕਾਲੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਪੂਜਨੀਯਾਨਿ ਪਸ਼੍ਯਨ੍ ‘ਅਵਿਜ੍ਞਾਤੇਸ਼੍ਵਰਾਯ’ ਏਤੱਲਿਪਿਯੁਕ੍ਤਾਂ ਯਜ੍ਞਵੇਦੀਮੇਕਾਂ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍; ਅਤੋ ਨ ਵਿਦਿਤ੍ਵਾ ਯੰ ਪੂਜਯਧ੍ਵੇ ਤਸ੍ਯੈਵ ਤਤ੍ਵੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਪ੍ਰਚਾਰਯਾਮਿ|
24 The God who made the world and all things in it, he, being Lord of heaven and earth, doesn’t dwell in temples made with hands.
ਜਗਤੋ ਜਗਤ੍ਸ੍ਥਾਨਾਂ ਸਰ੍ੱਵਵਸ੍ਤੂਨਾਞ੍ਚ ਸ੍ਰਸ਼਼੍ਟਾ ਯ ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਸ ਸ੍ਵਰ੍ਗਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯੋਰੇਕਾਧਿਪਤਿਃ ਸਨ੍ ਕਰਨਿਰ੍ੰਮਿਤਮਨ੍ਦਿਰੇਸ਼਼ੁ ਨ ਨਿਵਸਤਿ;
25 He isn’t served by men’s hands, as though he needed anything, seeing he himself gives to all life and breath and all things.
ਸ ਏਵ ਸਰ੍ੱਵੇਭ੍ਯੋ ਜੀਵਨੰ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਸਰ੍ੱਵਸਾਮਗ੍ਰੀਸ਼੍ਚ ਪ੍ਰਦਦਾਤਿ; ਅਤਏਵ ਸ ਕਸ੍ਯਾਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਸਾਮਗ੍ਯ੍ਰਾ ਅਭਾਵਹੇਤੋ ਰ੍ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾਣਾਂ ਹਸ੍ਤੈਃ ਸੇਵਿਤੋ ਭਵਤੀਤਿ ਨ|
26 He made from one blood every nation of men to dwell on all the surface of the earth, having determined appointed seasons and the boundaries of their dwellings,
ਸ ਭੂਮਣ੍ਡਲੇ ਨਿਵਾਸਾਰ੍ਥਮ੍ ਏਕਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ਼ੋਣਿਤਾਤ੍ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪੂਰ੍ੱਵਨਿਰੂਪਿਤਸਮਯੰ ਵਸਤਿਸੀਮਾਞ੍ਚ ਨਿਰਚਿਨੋਤ੍;
27 that they should seek the Lord, if perhaps they might reach out for him and find him, though he is not far from each one of us.
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਲੋਕੈਃ ਕੇਨਾਪਿ ਪ੍ਰਕਾਰੇਣ ਮ੍ਰੁʼਗਯਿਤ੍ਵਾ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਤਤ੍ਵੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੁੰ ਤਸ੍ਯ ਗਵੇਸ਼਼ਣੰ ਕਰਣੀਯਮ੍|
28 ‘For in him we live, move, and have our being.’ As some of your own poets have said, ‘For we are also his offspring.’
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਕਸ੍ਮਾੱਚਿਦਪਿ ਦੂਰੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤੀਤਿ ਨਹਿ, ਵਯੰ ਤੇਨ ਨਿਸ਼੍ਵਸਨਪ੍ਰਸ਼੍ਵਸਨਗਮਨਾਗਮਨਪ੍ਰਾਣਧਾਰਣਾਨਿ ਕੁਰ੍ੰਮਃ, ਪੁਨਸ਼੍ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮੇਵ ਕਤਿਪਯਾਃ ਕਵਯਃ ਕਥਯਨ੍ਤਿ ‘ਤਸ੍ਯ ਵੰਸ਼ਾ ਵਯੰ ਸ੍ਮੋ ਹਿ’ ਇਤਿ|
29 Being then the offspring of God, we ought not to think that the Divine Nature is like gold, or silver, or stone, engraved by art and design of man.
ਅਤਏਵ ਯਦਿ ਵਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਵੰਸ਼ਾ ਭਵਾਮਸ੍ਤਰ੍ਹਿ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯੈ ਰ੍ਵਿਦ੍ਯਯਾ ਕੌਸ਼ਲੇਨ ਚ ਤਕ੍ਸ਼਼ਿਤੰ ਸ੍ਵਰ੍ਣੰ ਰੂਪ੍ਯੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼ਦ੍ ਵੈਤੇਸ਼਼ਾਮੀਸ਼੍ਵਰਤ੍ਵਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਨ ਜ੍ਞਾਤਵ੍ਯੰ|
30 The times of ignorance therefore God overlooked. But now he commands that all people everywhere should repent,
ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪੂਰ੍ੱਵੀਯਲੋਕਾਨਾਮ੍ ਅਜ੍ਞਾਨਤਾਂ ਪ੍ਰਤੀਸ਼੍ਵਰੋ ਯਦ੍ਯਪਿ ਨਾਵਾਧੱਤ ਤਥਾਪੀਦਾਨੀਂ ਸਰ੍ੱਵਤ੍ਰ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਮਨਃ ਪਰਿਵਰ੍ੱਤਯਿਤੁਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਪਯਤਿ,
31 because he has appointed a day in which he will judge the world in righteousness by the man whom he has ordained; of which he has given assurance to all men, in that he has raised him from the dead.”
ਯਤਃ ਸ੍ਵਨਿਯੁਕ੍ਤੇਨ ਪੁਰੁਸ਼਼ੇਣ ਯਦਾ ਸ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵੀਸ੍ਥਾਨਾਂ ਸਰ੍ੱਵਲੋਕਾਨਾਂ ਵਿਚਾਰੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤੱਦਿਨੰ ਨ੍ਯਰੂਪਯਤ੍; ਤਸ੍ਯ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨੋੱਥਾਪਨੇਨ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਰ੍ੱਵੇਭ੍ਯਃ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਪ੍ਰਾਦਾਤ੍|
32 Now when they heard of the resurrection of the dead, some mocked; but others said, “We want to hear you again concerning this.”
ਤਦਾ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦ੍ ਉੱਥਾਨਸ੍ਯ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਕੇਚਿਦ੍ ਉਪਾਹਮਨ੍, ਕੇਚਿਦਵਦਨ੍ ਏਨਾਂ ਕਥਾਂ ਪੁਨਰਪਿ ਤ੍ਵੱਤਃ ਸ਼੍ਰੋਸ਼਼੍ਯਾਮਃ|
33 Thus Paul went out from among them.
ਤਤਃ ਪੌਲਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਮੀਪਾਤ੍ ਪ੍ਰਸ੍ਥਿਤਵਾਨ੍|
34 But certain men joined with him and believed, including Dionysius the Areopagite, and a woman named Damaris, and others with them.
ਤਥਾਪਿ ਕੇਚਿੱਲੋਕਾਸ੍ਤੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਮਿਲਿਤ੍ਵਾ ਵ੍ਯਸ਼੍ਵਸਨ੍ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯੇ (ਅ)ਰੇਯਪਾਗੀਯਦਿਯਨੁਸਿਯੋ ਦਾਮਾਰੀਨਾਮਾ ਕਾਚਿੰਨਾਰੀ ਕਿਯਨ੍ਤੋ ਨਰਾਸ਼੍ਚਾਸਨ੍|
