Acts 17
1 Now when they had passed through Amphipolis and Apollonia, they came to Thessalonica, where there was a Jewish synagogue.
ପୌଲସୀଲୌ ଆମ୍ଫିପଲ୍ୟାପଲ୍ଲୋନିଯାନଗରାଭ୍ୟାଂ ଗତ୍ୱା ଯତ୍ର ଯିହୂଦୀଯାନାଂ ଭଜନଭୱନମେକମ୍ ଆସ୍ତେ ତତ୍ର ଥିଷଲନୀକୀନଗର ଉପସ୍ଥିତୌ|
2 Paul, as was his custom, went in to them; and for three Sabbath days reasoned with them from the Scriptures,
ତଦା ପୌଲଃ ସ୍ୱାଚାରାନୁସାରେଣ ତେଷାଂ ସମୀପଂ ଗତ୍ୱା ୱିଶ୍ରାମୱାରତ୍ରଯେ ତୈଃ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ଧର୍ମ୍ମପୁସ୍ତକୀଯକଥାଯା ୱିଚାରଂ କୃତୱାନ୍|
3 explaining and demonstrating that the Christ had to suffer and rise again from the dead, and saying, “This Jesus, whom I proclaim to you, is the Christ.”
ଫଲତଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟେନ ଦୁଃଖଭୋଗଃ କର୍ତ୍ତୱ୍ୟଃ ଶ୍ମଶାନଦୁତ୍ଥାନଞ୍ଚ କର୍ତ୍ତୱ୍ୟଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ସନ୍ନିଧୌ ଯସ୍ୟ ଯୀଶୋଃ ପ୍ରସ୍ତାୱଂ କରୋମି ସ ଈଶ୍ୱରେଣାଭିଷିକ୍ତଃ ସ ଏତାଃ କଥାଃ ପ୍ରକାଶ୍ୟ ପ୍ରମାଣଂ ଦତ୍ୱା ସ୍ଥିରୀକୃତୱାନ୍|
4 Some of them were persuaded and joined Paul and Silas: of the devout Greeks a great multitude, and not a few of the chief women.
ତସ୍ମାତ୍ ତେଷାଂ କତିପଯଜନା ଅନ୍ୟଦେଶୀଯା ବହୱୋ ଭକ୍ତଲୋକା ବହ୍ୟଃ ପ୍ରଧାନନାର୍ୟ୍ୟଶ୍ଚ ୱିଶ୍ୱସ୍ୟ ପୌଲସୀଲଯୋଃ ପଶ୍ଚାଦ୍ଗାମିନୋ ଜାତାଃ|
5 But the unpersuaded Jews took along some wicked men from the marketplace and gathering a crowd, set the city in an uproar. Assaulting the house of Jason, they sought to bring them out to the people.
କିନ୍ତୁ ୱିଶ୍ୱାସହୀନା ଯିହୂଦୀଯଲୋକା ଈର୍ଷ୍ୟଯା ପରିପୂର୍ଣାଃ ସନ୍ତୋ ହଟଟ୍ସ୍ୟ କତିନଯଲମ୍ପଟଲୋକାନ୍ ସଙ୍ଗିନଃ କୃତ୍ୱା ଜନତଯା ନଗରମଧ୍ୟେ ମହାକଲହଂ କୃତ୍ୱା ଯାସୋନୋ ଗୃହମ୍ ଆକ୍ରମ୍ୟ ପ୍ରେରିତାନ୍ ଧୃତ୍ୱା ଲୋକନିୱହସ୍ୟ ସମୀପମ୍ ଆନେତୁଂ ଚେଷ୍ଟିତୱନ୍ତଃ|
6 When they didn’t find them, they dragged Jason and certain brothers before the rulers of the city, crying, “These who have turned the world upside down have come here also,
ତେଷାମୁଦ୍ଦେଶମ୍ ଅପ୍ରାପ୍ୟ ଚ ଯାସୋନଂ କତିପଯାନ୍ ଭ୍ରାତୃଂଶ୍ଚ ଧୃତ୍ୱା ନଗରାଧିପତୀନାଂ ନିକଟମାନୀଯ ପ୍ରୋଚ୍ଚୈଃ କଥିତୱନ୍ତୋ ଯେ ମନୁଷ୍ୟା ଜଗଦୁଦ୍ୱାଟିତୱନ୍ତସ୍ତେ ଽତ୍ରାପ୍ୟୁପସ୍ଥିତାଃ ସନ୍ତି,
7 whom Jason has received. These all act contrary to the decrees of Caesar, saying that there is another king, Jesus!”
ଏଷ ଯାସୋନ୍ ଆତିଥ୍ୟଂ କୃତ୍ୱା ତାନ୍ ଗୃହୀତୱାନ୍| ଯୀଶୁନାମକ ଏକୋ ରାଜସ୍ତୀତି କଥଯନ୍ତସ୍ତେ କୈସରସ୍ୟାଜ୍ଞାୱିରୁଦ୍ଧଂ କର୍ମ୍ମ କୁର୍ୱ୍ୱତି|
8 The multitude and the rulers of the city were troubled when they heard these things.
ତେଷାଂ କଥାମିମାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ଲୋକନିୱହୋ ନଗରାଧିପତଯଶ୍ଚ ସମୁଦ୍ୱିଗ୍ନା ଅଭୱନ୍|
9 When they had taken security from Jason and the rest, they let them go.
ତଦା ଯାସୋନସ୍ତଦନ୍ୟେଷାଞ୍ଚ ଧନଦଣ୍ଡଂ ଗୃହୀତ୍ୱା ତାନ୍ ପରିତ୍ୟକ୍ତୱନ୍ତଃ|
10 The brothers immediately sent Paul and Silas away by night to Beroea. When they arrived, they went into the Jewish synagogue.
ତତଃ ପରଂ ଭ୍ରାତୃଗଣୋ ରଜନ୍ୟାଂ ପୌଲସୀଲୌ ଶୀଘ୍ରଂ ବିରଯାନଗରଂ ପ୍ରେଷିତୱାନ୍ ତୌ ତତ୍ରୋପସ୍ଥାଯ ଯିହୂଦୀଯାନାଂ ଭଜନଭୱନଂ ଗତୱନ୍ତୌ|
11 Now these were more noble than those in Thessalonica, in that they received the word with all readiness of mind, examining the Scriptures daily to see whether these things were so.
ତତ୍ରସ୍ଥା ଲୋକାଃ ଥିଷଲନୀକୀସ୍ଥଲୋକେଭ୍ୟୋ ମହାତ୍ମାନ ଆସନ୍ ଯତ ଇତ୍ଥଂ ଭୱତି ନ ୱେତି ଜ୍ଞାତୁଂ ଦିନେ ଦିନେ ଧର୍ମ୍ମଗ୍ରନ୍ଥସ୍ୟାଲୋଚନାଂ କୃତ୍ୱା ସ୍ୱୈରଂ କଥାମ୍ ଅଗୃହ୍ଲନ୍|
12 Many of them therefore believed; also of the prominent Greek women, and not a few men.
ତସ୍ମାଦ୍ ଅନେକେ ଯିହୂଦୀଯା ଅନ୍ୟଦେଶୀଯାନାଂ ମାନ୍ୟା ସ୍ତ୍ରିଯଃ ପୁରୁଷାଶ୍ଚାନେକେ ୱ୍ୟଶ୍ୱସନ୍|
13 But when the Jews of Thessalonica had knowledge that the word of God was proclaimed by Paul at Beroea also, they came there likewise, agitating the multitudes.
କିନ୍ତୁ ବିରଯାନଗରେ ପୌଲେନେଶ୍ୱରୀଯା କଥା ପ୍ରଚାର୍ୟ୍ୟତ ଇତି ଥିଷଲନୀକୀସ୍ଥା ଯିହୂଦୀଯା ଜ୍ଞାତ୍ୱା ତତ୍ସ୍ଥାନମପ୍ୟାଗତ୍ୟ ଲୋକାନାଂ କୁପ୍ରୱୃତ୍ତିମ୍ ଅଜନଯନ୍|
14 Then the brothers immediately sent out Paul to go as far as to the sea, and Silas and Timothy still stayed there.
ଅତଏୱ ତସ୍ମାତ୍ ସ୍ଥାନାତ୍ ସମୁଦ୍ରେଣ ଯାନ୍ତୀତି ଦର୍ଶଯିତ୍ୱା ଭ୍ରାତରଃ କ୍ଷିପ୍ରଂ ପୌଲଂ ପ୍ରାହିଣ୍ୱନ୍ କିନ୍ତୁ ସୀଲତୀମଥିଯୌ ତତ୍ର ସ୍ଥିତୱନ୍ତୌ|
15 But those who escorted Paul brought him as far as Athens. Receiving a commandment to Silas and Timothy that they should come to him very quickly, they departed.
ତତଃ ପରଂ ପୌଲସ୍ୟ ମାର୍ଗଦର୍ଶକାସ୍ତମ୍ ଆଥୀନୀନଗର ଉପସ୍ଥାପଯନ୍ ପଶ୍ଚାଦ୍ ଯୁୱାଂ ତୂର୍ଣମ୍ ଏତତ୍ ସ୍ଥାନଂ ଆଗମିଷ୍ୟଥଃ ସୀଲତୀମଥିଯୌ ପ୍ରତୀମାମ୍ ଆଜ୍ଞାଂ ପ୍ରାପ୍ୟ ତେ ପ୍ରତ୍ୟାଗତାଃ|
16 Now while Paul waited for them at Athens, his spirit was provoked within him as he saw the city full of idols.
ପୌଲ ଆଥୀନୀନଗରେ ତାୱପେକ୍ଷ୍ୟ ତିଷ୍ଠନ୍ ତନ୍ନଗରଂ ପ୍ରତିମାଭିଃ ପରିପୂର୍ଣଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ସନ୍ତପ୍ତହୃଦଯୋ ଽଭୱତ୍|
17 So he reasoned in the synagogue with the Jews and the devout persons, and in the marketplace every day with those who met him.
ତତଃ ସ ଭଜନଭୱନେ ଯାନ୍ ଯିହୂଦୀଯାନ୍ ଭକ୍ତଲୋକାଂଶ୍ଚ ହଟ୍ଟେ ଚ ଯାନ୍ ଅପଶ୍ୟତ୍ ତୈଃ ସହ ପ୍ରତିଦିନଂ ୱିଚାରିତୱାନ୍|
18 Some of the Epicurean and Stoic philosophers also were conversing with him. Some said, “What does this babbler want to say?” Others said, “He seems to be advocating foreign deities,” because he preached Jesus and the resurrection.
କିନ୍ତ୍ୱିପିକୂରୀଯମତଗ୍ରହିଣଃ ସ୍ତୋଯିକୀଯମତଗ୍ରାହିଣଶ୍ଚ କିଯନ୍ତୋ ଜନାସ୍ତେନ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ୱ୍ୟୱଦନ୍ତ| ତତ୍ର କେଚିଦ୍ ଅକଥଯନ୍ ଏଷ ୱାଚାଲଃ କିଂ ୱକ୍ତୁମ୍ ଇଚ୍ଛତି? ଅପରେ କେଚିଦ୍ ଏଷ ଜନଃ କେଷାଞ୍ଚିଦ୍ ୱିଦେଶୀଯଦେୱାନାଂ ପ୍ରଚାରକ ଇତ୍ୟନୁମୀଯତେ ଯତଃ ସ ଯୀଶୁମ୍ ଉତ୍ଥିତିଞ୍ଚ ପ୍ରଚାରଯତ୍|
19 They took hold of him and brought him to the Areopagus, saying, “May we know what this new teaching is, which you are speaking about?
ତେ ତମ୍ ଅରେଯପାଗନାମ ୱିଚାରସ୍ଥାନମ୍ ଆନୀଯ ପ୍ରାୱୋଚନ୍ ଇଦଂ ଯନ୍ନୱୀନଂ ମତଂ ତ୍ୱଂ ପ୍ରାଚୀକଶ ଇଦଂ କୀଦୃଶଂ ଏତଦ୍ ଅସ୍ମାନ୍ ଶ୍ରାୱଯ;
20 For you bring certain strange things to our ears. We want to know therefore what these things mean.”
ଯାମିମାମ୍ ଅସମ୍ଭୱକଥାମ୍ ଅସ୍ମାକଂ କର୍ଣଗୋଚରୀକୃତୱାନ୍ ଅସ୍ୟା ଭାୱାର୍ଥଃ କ ଇତି ୱଯଂ ଜ୍ଞାତୁମ୍ ଇଚ୍ଛାମଃ|
21 Now all the Athenians and the strangers living there spent their time in nothing else, but either to tell or to hear some new thing.
ତଦାଥୀନୀନିୱାସିନସ୍ତନ୍ନଗରପ୍ରୱାସିନଶ୍ଚ କେୱଲଂ କସ୍ୟାଶ୍ଚନ ନୱୀନକଥାଯାଃ ଶ୍ରୱଣେନ ପ୍ରଚାରଣେନ ଚ କାଲମ୍ ଅଯାପଯନ୍|
22 Paul stood in the middle of the Areopagus and said, “You men of Athens, I perceive that you are very religious in all things.
ପୌଲୋଽରେଯପାଗସ୍ୟ ମଧ୍ୟେ ତିଷ୍ଠନ୍ ଏତାଂ କଥାଂ ପ୍ରଚାରିତୱାନ୍, ହେ ଆଥୀନୀଯଲୋକା ଯୂଯଂ ସର୍ୱ୍ୱଥା ଦେୱପୂଜାଯାମ୍ ଆସକ୍ତା ଇତ୍ୟହ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷଂ ପଶ୍ୟାମି|
23 For as I passed along and observed the objects of your worship, I also found an altar with this inscription: ‘TO AN UNKNOWN GOD.’ What therefore you worship in ignorance, I announce to you.
ଯତଃ ପର୍ୟ୍ୟଟନକାଲେ ଯୁଷ୍ମାକଂ ପୂଜନୀଯାନି ପଶ୍ୟନ୍ ‘ଅୱିଜ୍ଞାତେଶ୍ୱରାଯ’ ଏତଲ୍ଲିପିଯୁକ୍ତାଂ ଯଜ୍ଞୱେଦୀମେକାଂ ଦୃଷ୍ଟୱାନ୍; ଅତୋ ନ ୱିଦିତ୍ୱା ଯଂ ପୂଜଯଧ୍ୱେ ତସ୍ୟୈୱ ତତ୍ୱଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ପ୍ରତି ପ୍ରଚାରଯାମି|
24 The God who made the world and all things in it, he, being Lord of heaven and earth, doesn’t dwell in temples made with hands.
ଜଗତୋ ଜଗତ୍ସ୍ଥାନାଂ ସର୍ୱ୍ୱୱସ୍ତୂନାଞ୍ଚ ସ୍ରଷ୍ଟା ଯ ଈଶ୍ୱରଃ ସ ସ୍ୱର୍ଗପୃଥିୱ୍ୟୋରେକାଧିପତିଃ ସନ୍ କରନିର୍ମ୍ମିତମନ୍ଦିରେଷୁ ନ ନିୱସତି;
25 He isn’t served by men’s hands, as though he needed anything, seeing he himself gives to all life and breath and all things.
ସ ଏୱ ସର୍ୱ୍ୱେଭ୍ୟୋ ଜୀୱନଂ ପ୍ରାଣାନ୍ ସର୍ୱ୍ୱସାମଗ୍ରୀଶ୍ଚ ପ୍ରଦଦାତି; ଅତଏୱ ସ କସ୍ୟାଶ୍ଚିତ୍ ସାମଗ୍ୟ୍ରା ଅଭାୱହେତୋ ର୍ମନୁଷ୍ୟାଣାଂ ହସ୍ତୈଃ ସେୱିତୋ ଭୱତୀତି ନ|
26 He made from one blood every nation of men to dwell on all the surface of the earth, having determined appointed seasons and the boundaries of their dwellings,
ସ ଭୂମଣ୍ଡଲେ ନିୱାସାର୍ଥମ୍ ଏକସ୍ମାତ୍ ଶୋଣିତାତ୍ ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ ମନୁଷ୍ୟାନ୍ ସୃଷ୍ଟ୍ୱା ତେଷାଂ ପୂର୍ୱ୍ୱନିରୂପିତସମଯଂ ୱସତିସୀମାଞ୍ଚ ନିରଚିନୋତ୍;
27 that they should seek the Lord, if perhaps they might reach out for him and find him, though he is not far from each one of us.
ତସ୍ମାତ୍ ଲୋକୈଃ କେନାପି ପ୍ରକାରେଣ ମୃଗଯିତ୍ୱା ପରମେଶ୍ୱରସ୍ୟ ତତ୍ୱଂ ପ୍ରାପ୍ତୁଂ ତସ୍ୟ ଗୱେଷଣଂ କରଣୀଯମ୍|
28 ‘For in him we live, move, and have our being.’ As some of your own poets have said, ‘For we are also his offspring.’
କିନ୍ତୁ ସୋଽସ୍ମାକଂ କସ୍ମାଚ୍ଚିଦପି ଦୂରେ ତିଷ୍ଠତୀତି ନହି, ୱଯଂ ତେନ ନିଶ୍ୱସନପ୍ରଶ୍ୱସନଗମନାଗମନପ୍ରାଣଧାରଣାନି କୁର୍ମ୍ମଃ, ପୁନଶ୍ଚ ଯୁଷ୍ମାକମେୱ କତିପଯାଃ କୱଯଃ କଥଯନ୍ତି ‘ତସ୍ୟ ୱଂଶା ୱଯଂ ସ୍ମୋ ହି’ ଇତି|
29 Being then the offspring of God, we ought not to think that the Divine Nature is like gold, or silver, or stone, engraved by art and design of man.
ଅତଏୱ ଯଦି ୱଯମ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ୱଂଶା ଭୱାମସ୍ତର୍ହି ମନୁଷ୍ୟୈ ର୍ୱିଦ୍ୟଯା କୌଶଲେନ ଚ ତକ୍ଷିତଂ ସ୍ୱର୍ଣଂ ରୂପ୍ୟଂ ଦୃଷଦ୍ ୱୈତେଷାମୀଶ୍ୱରତ୍ୱମ୍ ଅସ୍ମାଭି ର୍ନ ଜ୍ଞାତୱ୍ୟଂ|
30 The times of ignorance therefore God overlooked. But now he commands that all people everywhere should repent,
ତେଷାଂ ପୂର୍ୱ୍ୱୀଯଲୋକାନାମ୍ ଅଜ୍ଞାନତାଂ ପ୍ରତୀଶ୍ୱରୋ ଯଦ୍ୟପି ନାୱାଧତ୍ତ ତଥାପୀଦାନୀଂ ସର୍ୱ୍ୱତ୍ର ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ ମନଃ ପରିୱର୍ତ୍ତଯିତୁମ୍ ଆଜ୍ଞାପଯତି,
31 because he has appointed a day in which he will judge the world in righteousness by the man whom he has ordained; of which he has given assurance to all men, in that he has raised him from the dead.”
ଯତଃ ସ୍ୱନିଯୁକ୍ତେନ ପୁରୁଷେଣ ଯଦା ସ ପୃଥିୱୀସ୍ଥାନାଂ ସର୍ୱ୍ୱଲୋକାନାଂ ୱିଚାରଂ କରିଷ୍ୟତି ତଦ୍ଦିନଂ ନ୍ୟରୂପଯତ୍; ତସ୍ୟ ଶ୍ମଶାନୋତ୍ଥାପନେନ ତସ୍ମିନ୍ ସର୍ୱ୍ୱେଭ୍ୟଃ ପ୍ରମାଣଂ ପ୍ରାଦାତ୍|
32 Now when they heard of the resurrection of the dead, some mocked; but others said, “We want to hear you again concerning this.”
ତଦା ଶ୍ମଶାନାଦ୍ ଉତ୍ଥାନସ୍ୟ କଥାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା କେଚିଦ୍ ଉପାହମନ୍, କେଚିଦୱଦନ୍ ଏନାଂ କଥାଂ ପୁନରପି ତ୍ୱତ୍ତଃ ଶ୍ରୋଷ୍ୟାମଃ|
33 Thus Paul went out from among them.
ତତଃ ପୌଲସ୍ତେଷାଂ ସମୀପାତ୍ ପ୍ରସ୍ଥିତୱାନ୍|
34 But certain men joined with him and believed, including Dionysius the Areopagite, and a woman named Damaris, and others with them.
ତଥାପି କେଚିଲ୍ଲୋକାସ୍ତେନ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ମିଲିତ୍ୱା ୱ୍ୟଶ୍ୱସନ୍ ତେଷାଂ ମଧ୍ୟେ ଽରେଯପାଗୀଯଦିଯନୁସିଯୋ ଦାମାରୀନାମା କାଚିନ୍ନାରୀ କିଯନ୍ତୋ ନରାଶ୍ଚାସନ୍|
