Acts 12
1 Now about that time, King Herod stretched out his hands to oppress some of the assembly.
તસ્મિન્ સમયે હેરોદ્રાજો મણ્ડલ્યાઃ કિયજ્જનેભ્યો દુઃખં દાતું પ્રારભત્|
2 He killed James, the brother of John, with the sword.
વિશેષતો યોહનઃ સોદરં યાકૂબં કરવાલાઘાતેન્ હતવાન્|
3 When he saw that it pleased the Jews, he proceeded to seize Peter also. This was during the days of unleavened bread.
તસ્માદ્ યિહૂદીયાઃ સન્તુષ્ટા અભવન્ ઇતિ વિજ્ઞાય સ પિતરમપિ ધર્ત્તું ગતવાન્|
4 When he had arrested him, he put him in prison and delivered him to four squads of four soldiers each to guard him, intending to bring him out to the people after the Passover.
તદા કિણ્વશૂન્યપૂપોત્સવસમય ઉપાતિષ્ટત્; અત ઉત્સવે ગતે સતિ લોકાનાં સમક્ષં તં બહિરાનેય્યામીતિ મનસિ સ્થિરીકૃત્ય સ તં ધારયિત્વા રક્ષ્ણાર્થમ્ યેષામ્ એકૈકસંઘે ચત્વારો જનાઃ સન્તિ તેષાં ચતુર્ણાં રક્ષકસંઘાનાં સમીપે તં સમર્પ્ય કારાયાં સ્થાપિતવાન્|
5 Peter therefore was kept in the prison, but constant prayer was made by the assembly to God for him.
કિન્તું પિતરસ્ય કારાસ્થિતિકારણાત્ મણ્ડલ્યા લોકા અવિશ્રામમ્ ઈશ્વરસ્ય સમીપે પ્રાર્થયન્ત|
6 The same night when Herod was about to bring him out, Peter was sleeping between two soldiers, bound with two chains. Guards in front of the door kept the prison.
અનન્તરં હેરોદિ તં બહિરાનાયિતું ઉદ્યતે સતિ તસ્યાં રાત્રૌ પિતરો રક્ષકદ્વયમધ્યસ્થાને શૃઙ્ખલદ્વયેન બદ્ધ્વઃ સન્ નિદ્રિત આસીત્, દૌવારિકાશ્ચ કારાયાઃ સમ્મુખે તિષ્ઠનતો દ્વારમ્ અરક્ષિષુઃ|
7 And behold, an angel of the Lord stood by him, and a light shone in the cell. He struck Peter on the side and woke him up, saying, “Stand up quickly!” His chains fell off his hands.
એતસ્મિન્ સમયે પરમેશ્વરસ્ય દૂતે સમુપસ્થિતે કારા દીપ્તિમતી જાતા; તતઃ સ દૂતઃ પિતરસ્ય કુક્ષાવાવાતં કૃત્વા તં જાગરયિત્વા ભાષિતવાન્ તૂર્ણમુત્તિષ્ઠ; તતસ્તસ્ય હસ્તસ્થશૃઙ્ખલદ્વયં ગલત્ પતિતં|
8 The angel said to him, “Get dressed and put on your sandals.” He did so. He said to him, “Put on your cloak and follow me.”
સ દૂતસ્તમવદત્, બદ્ધકટિઃ સન્ પાદયોઃ પાદુકે અર્પય; તેન તથા કૃતે સતિ દૂતસ્તમ્ ઉક્તવાન્ ગાત્રીયવસ્ત્રં ગાત્રે નિધાય મમ પશ્ચાદ્ એહિ|
9 And he went out and followed him. He didn’t know that what was being done by the angel was real, but thought he saw a vision.
તતઃ પિતરસ્તસ્ય પશ્ચાદ્ વ્રજન બહિરગચ્છત્, કિન્તુ દૂતેન કર્મ્મૈતત્ કૃતમિતિ સત્યમજ્ઞાત્વા સ્વપ્નદર્શનં જ્ઞાતવાન્|
10 When they were past the first and the second guard, they came to the iron gate that leads into the city, which opened to them by itself. They went out and went down one street, and immediately the angel departed from him.
ઇત્થં તૌ પ્રથમાં દ્વિતીયાઞ્ચ કારાં લઙ્ઘિત્વા યેન લૌહનિર્મ્મિતદ્વારેણ નગરં ગમ્યતે તત્સમીપં પ્રાપ્નુતાં; તતસ્તસ્ય કવાટં સ્વયં મુક્તમભવત્ તતસ્તૌ તત્સ્થાનાદ્ બહિ ર્ભૂત્વા માર્ગૈકસ્ય સીમાં યાવદ્ ગતૌ; તતોઽકસ્માત્ સ દૂતઃ પિતરં ત્યક્તવાન્|
11 When Peter had come to himself, he said, “Now I truly know that the Lord has sent out his angel and delivered me out of the hand of Herod, and from everything the Jewish people were expecting.”
તદા સ ચેતનાં પ્રાપ્ય કથિતવાન્ નિજદૂતં પ્રહિત્ય પરમેશ્વરો હેરોદો હસ્તાદ્ યિહૂદીયલોકાનાં સર્વ્વાશાયાશ્ચ માં સમુદ્ધૃતવાન્ ઇત્યહં નિશ્ચયં જ્ઞાતવાન્|
12 Thinking about that, he came to the house of Mary, the mother of John who was called Mark, where many were gathered together and were praying.
સ વિવિચ્ય માર્કનામ્રા વિખ્યાતસ્ય યોહનો માતુ ર્મરિયમો યસ્મિન્ ગૃહે બહવઃ સમ્ભૂય પ્રાર્થયન્ત તન્નિવેશનં ગતઃ|
13 When Peter knocked at the door of the gate, a servant girl named Rhoda came to answer.
પિતરેણ બહિર્દ્વાર આહતે સતિ રોદાનામા બાલિકા દ્રષ્ટું ગતા|
14 When she recognized Peter’s voice, she didn’t open the gate for joy, but ran in and reported that Peter was standing in front of the gate.
તતઃ પિતરસ્ય સ્વરં શ્રુવા સા હર્ષયુક્તા સતી દ્વારં ન મોચયિત્વા પિતરો દ્વારે તિષ્ઠતીતિ વાર્ત્તાં વક્તુમ્ અભ્યન્તરં ધાવિત્વા ગતવતી|
15 They said to her, “You are crazy!” But she insisted that it was so. They said, “It is his angel.”
તે પ્રાવોચન્ ત્વમુન્મત્તા જાતાસિ કિન્તુ સા મુહુર્મુહુરુક્તવતી સત્યમેવૈતત્|
16 But Peter continued knocking. When they had opened, they saw him and were amazed.
તદા તે કથિતવન્તસ્તર્હિ તસ્ય દૂતો ભવેત્|
17 But he, beckoning to them with his hand to be silent, declared to them how the Lord had brought him out of the prison. He said, “Tell these things to James and to the brothers.” Then he departed and went to another place.
પિતરો દ્વારમાહતવાન્ એતસ્મિન્નન્તરે દ્વારં મોચયિત્વા પિતરં દૃષ્ટ્વા વિસ્મયં પ્રાપ્તાઃ|
18 Now as soon as it was day, there was no small stir among the soldiers about what had become of Peter.
તતઃ પિતરો નિઃશબ્દં સ્થાતું તાન્ પ્રતિ હસ્તેન સઙ્કેતં કૃત્વા પરમેશ્વરો યેન પ્રકારેણ તં કારાયા ઉદ્ધૃત્યાનીતવાન્ તસ્ય વૃત્તાન્તં તાનજ્ઞાપયત્, યૂયં ગત્વા યાકુબં ભ્રાતૃગણઞ્ચ વાર્ત્તામેતાં વદતેત્યુક્તા સ્થાનાન્તરં પ્રસ્થિતવાન્|
19 When Herod had sought for him and didn’t find him, he examined the guards, then commanded that they should be put to death. He went down from Judea to Caesarea, and stayed there.
પ્રભાતે સતિ પિતરઃ ક્વ ગત ઇત્યત્ર રક્ષકાણાં મધ્યે મહાન્ કલહો જાતઃ|
20 Now Herod was very angry with the people of Tyre and Sidon. They came with one accord to him and, having made Blastus, the king’s personal aide, their friend, they asked for peace, because their country depended on the king’s country for food.
હેરોદ્ બહુ મૃગયિત્વા તસ્યોદ્દેશે ન પ્રાપ્તે સતિ રક્ષકાન્ સંપૃચ્છ્ય તેષાં પ્રાણાન્ હન્તુમ્ આદિષ્ટવાન્|
21 On an appointed day, Herod dressed himself in royal clothing, sat on the throne, and gave a speech to them.
પશ્ચાત્ સ યિહૂદીયપ્રદેશાત્ કૈસરિયાનગરં ગત્વા તત્રાવાતિષ્ઠત્|
22 The people shouted, “The voice of a god, and not of a man!”
સોરસીદોનદેશયો ર્લોકેભ્યો હેરોદિ યુયુત્સૌ સતિ તે સર્વ્વ એકમન્ત્રણાઃ સન્તસ્તસ્ય સમીપ ઉપસ્થાય લ્વાસ્તનામાનં તસ્ય વસ્ત્રગૃહાધીશં સહાયં કૃત્વા હેરોદા સાર્દ્ધં સન્ધિં પ્રાર્થયન્ત યતસ્તસ્ય રાજ્ઞો દેશેન તેષાં દેશીયાનાં ભરણમ્ અભવત્ં
23 Immediately an angel of the Lord struck him, because he didn’t give God the glory. Then he was eaten by worms and died.
અતઃ કુત્રચિન્ નિરુપિતદિને હેરોદ્ રાજકીયં પરિચ્છદં પરિધાય સિંહાસને સમુપવિશ્ય તાન્ પ્રતિ કથામ્ ઉક્તવાન્|
24 But the word of God grew and multiplied.
તતો લોકા ઉચ્ચૈઃકારં પ્રત્યવદન્, એષ મનુજરવો ન હિ, ઈશ્વરીયરવઃ|
25 Barnabas and Saul returned to Jerusalem when they had fulfilled their service, also taking with them John who was called Mark.
તદા હેરોદ્ ઈશ્વરસ્ય સમ્માનં નાકરોત્; તસ્માદ્ધેતોઃ પરમેશ્વરસ્ય દૂતો હઠાત્ તં પ્રાહરત્ તેનૈવ સ કીટૈઃ ક્ષીણઃ સન્ પ્રાણાન્ અજહાત્| કિન્ત્વીશ્વરસ્ય કથા દેશં વ્યાપ્ય પ્રબલાભવત્| તતઃ પરં બર્ણબ્બાશૌલૌ યસ્ય કર્મ્મણો ભારં પ્રાપ્નુતાં તાભ્યાં તસ્મિન્ સમ્પાદિતે સતિ માર્કનામ્ના વિખ્યાતો યો યોહન્ તં સઙ્ગિનં કૃત્વા યિરૂશાલમ્નગરાત્ પ્રત્યાગતૌ|
