< Acts 12 >

1 Now about that time, King Herod stretched out his hands to oppress some of the assembly.
Ug sa maong panahon, si Herodes nga hari mibakyaw sa iyang mga kamot aron sa pagdagmal sa pipila ka mga sakop sa iglesia.
2 He killed James, the brother of John, with the sword.
Ug pinaagi sa espada iyang gipatay si Santiago nga igsoon ni Juan.
3 When he saw that it pleased the Jews, he proceeded to seize Peter also. This was during the days of unleavened bread.
Ug sa iyang pagtan-aw nga kini nakapahimuot diay sa mga Judio, iyang gipadakop si Pedro usab. Ug nahitabo kadto sa mga adlaw sa Tinapay nga Walay Igpapatubo.
4 When he had arrested him, he put him in prison and delivered him to four squads of four soldiers each to guard him, intending to bring him out to the people after the Passover.
Ug sa iya nang hingdakpan si Pedro, iyang gibanlud siya sa bilanggoan, ug iyang gitugyan aron bantayan siya sa upat ka bantay sa tinagup-at ka mga sundalo, sa tuyo nga inigkaliwas sa Pasko iyang paatubangon siya sa katawhan.
5 Peter therefore was kept in the prison, but constant prayer was made by the assembly to God for him.
Busa si Pedro gibantayan sulod sa bilanggoan. Apan alang kaniya gihimo sa iglesia ang mainit nga pag-ampo ngadto sa Dios.
6 The same night when Herod was about to bring him out, Peter was sleeping between two soldiers, bound with two chains. Guards in front of the door kept the prison.
Ug sa maong gabii sa wala pa ang sunod nga adlaw sa pagpakuha unta kaniya ni Herodes, si Pedro nga gigapos ug duha ka talikala nagkatulog taliwala sa duha ka sundalo; ug sa atbang sa pultahan dihay mga bantay nga nanagbantay sa bilanggoan.
7 And behold, an angel of the Lord stood by him, and a light shone in the cell. He struck Peter on the side and woke him up, saying, “Stand up quickly!” His chains fell off his hands.
Ug tan-awa, mitungha ang usa ka manolunda sa Ginoo, ug misidlak ang usa ka kahayag sulod sa bilanggoan; ug si Pedro iyang gidagpi sa kilid ug iyang gipukaw nga nag-ingon, "Bumangon ka sa madali." Ug ang mga talikala natangtang gikan sa mga kamot ni Pedro.
8 The angel said to him, “Get dressed and put on your sandals.” He did so. He said to him, “Put on your cloak and follow me.”
Ug ang manolunda miingon kaniya, "Pagsinina ug isul-ob ang imong mga sapin." Ug iyang gibuhat kini. Ug siya miingon kaniya, "Pagkupo ug sumunod ka kanako."
9 And he went out and followed him. He didn’t know that what was being done by the angel was real, but thought he saw a vision.
Ug si Pedro migula ug minunot kaniya; ug wala siya makaila nga tinuod kadtong gibuhat sa manolunda, apan maoy iyang hunahuna nga siya nakakitag usa ka panan-awon.
10 When they were past the first and the second guard, they came to the iron gate that leads into the city, which opened to them by itself. They went out and went down one street, and immediately the angel departed from him.
Ug sa paghilabay na nila sa nahauna ug ikaduhang bantay, nahiabut sila sa pultahang puthaw nga agianan padulong sa siyudad. Ug kanila kining pultahana naablig iyaiya ra, ug sila nanggula ug mipadayon paglakaw agi sa usa ka dalan; ug unya sa kalit ang manolunda mipahawa kaniya.
11 When Peter had come to himself, he said, “Now I truly know that the Lord has sent out his angel and delivered me out of the hand of Herod, and from everything the Jewish people were expecting.”
Ug sa nahaulian na si Pedro, siya miingon, "Karon naila ko na sa pagkatinuod nga ang Ginoo nagpadala sa iyang manolunda ug nagpahigawas kanako gikan sa kamot ni Herodes ug gikan sa tanang gipaabut unta sa katilingban sa mga Judio."
12 Thinking about that, he came to the house of Mary, the mother of John who was called Mark, where many were gathered together and were praying.
Ug sa nasabtan na niya kini, siya miadto sa balay ni Maria, ang inahan ni Juan nga ginganlan usab ug Marcos, diin didtoy daghang nagkatigum ug nanag-ampo.
13 When Peter knocked at the door of the gate, a servant girl named Rhoda came to answer.
Ug sa pagtuktok niya sa pultahan sa gawas, usa ka dalagitang binatonan nga ginganlan si Rode miadto aron sa pagtubag.
14 When she recognized Peter’s voice, she didn’t open the gate for joy, but ran in and reported that Peter was standing in front of the gate.
Ug sa naila niya ang tingog ni Pedro, sa iyang kalipay wala niya maablihi ang pultahan, kondili midalagan hinoon siya sa sulod ug iyang gitaho nga si Pedro didto sa pultahan nagtindog.
15 They said to her, “You are crazy!” But she insisted that it was so. They said, “It is his angel.”
Apan sila miingon kaniya, "Nagsalimoang ka." Apan iya gayud nga gilabanan nga didto gayud siya. Ug sila nanag-ingon, "Iya kadtong manolunda!"
16 But Peter continued knocking. When they had opened, they saw him and were amazed.
Apan si Pedro mipadayon sa pagtuktok; ug sa pag-abli nila sa pultahan, ilang nakita siya ug nahitingala sila.
17 But he, beckoning to them with his hand to be silent, declared to them how the Lord had brought him out of the prison. He said, “Tell these things to James and to the brothers.” Then he departed and went to another place.
Ug sa iyang nasinyasan sila sa kamot aron managhilum, iyang gitaho kanila giunsa sa Ginoo ang pagpahigawas kaniya gikan sa bilanggoan. Ug siya miingon, "Isugilon ninyo kini kang Santiago ug sa kaig-soonan." Ug siya mipahawa ug miadto sa laing dapit.
18 Now as soon as it was day, there was no small stir among the soldiers about what had become of Peter.
Ug sa pagkabuntag na, dili diyutay ang kabalaka sa mga sundalo kon naunsa na kaha si Pedro.
19 When Herod had sought for him and didn’t find him, he examined the guards, then commanded that they should be put to death. He went down from Judea to Caesarea, and stayed there.
Ug sa nakapangita na si Herodes kaniya ug wala niya hikit-i siya, iyang giusisa ang mga bantay ug nagsugo nga ipapatay sila. Ug unya gikan sa Judea milugsong siya ngadto sa Cesarea, ug mipabilin didto.
20 Now Herod was very angry with the people of Tyre and Sidon. They came with one accord to him and, having made Blastus, the king’s personal aide, their friend, they asked for peace, because their country depended on the king’s country for food.
Ug nahitabo nga si Herodes nasilag pag-ayo batok sa mga taga-Tiro ug sa mga taga-Sidon; apan kini sila nangadto kaniya sa tingob; ug tapus nila madani si Blasto, ang tigtagad sa lawak-higdaanan sa hari, sila nangamuyo nga makigdait sa hari sanglit ang gisaligan sa ilang kayutaan alang sa pagkaon mao man ang kayutaan sa hari.
21 On an appointed day, Herod dressed himself in royal clothing, sat on the throne, and gave a speech to them.
Ug sa adlaw nga gitagal, si Herodes misul-ob sa iyang harianong bisti, milingkod sa iyang trono, ug mihatag kanilag usa ka pakigpulong.
22 The people shouted, “The voice of a god, and not of a man!”
Ug naninggit ang mga tawo nga nag-ingon, "Kana tingog sa usa ka dios, dili sa tawo!"
23 Immediately an angel of the Lord struck him, because he didn’t give God the glory. Then he was eaten by worms and died.
Ug dihadiha gihampak siya sa usa ka manolunda sa Ginoo tungod kay wala niya ihatag ang pagdalayeg ngadto sa Dios. Ug gikaon siya sa mga ulod ug namatay.
24 But the word of God grew and multiplied.
Apan ang pulong sa Dios mitubo ug misanay.
25 Barnabas and Saul returned to Jerusalem when they had fulfilled their service, also taking with them John who was called Mark.
Ug si Bernabe ug si Saulo, tapus makatuman sa ilang pagpang-alagad, namauli gikan sa Jerusalem nga nanagdala kang Juan nga ginganlan usab ug Marcos.

< Acts 12 >