Acts 11
1 Now the apostles and the brothers who were in Judea heard that the Gentiles had also received the word of God.
ଇତ୍ଥଂ ଭିନ୍ନଦେଶୀଯଲୋକା ଅପୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ୱାକ୍ୟମ୍ ଅଗୃହ୍ଲନ୍ ଇମାଂ ୱାର୍ତ୍ତାଂ ଯିହୂଦୀଯଦେଶସ୍ଥପ୍ରେରିତା ଭ୍ରାତୃଗଣଶ୍ଚ ଶ୍ରୁତୱନ୍ତଃ|
2 When Peter had come up to Jerusalem, those who were of the circumcision contended with him,
ତତଃ ପିତରେ ଯିରୂଶାଲମ୍ନଗରଂ ଗତୱତି ତ୍ୱକ୍ଛେଦିନୋ ଲୋକାସ୍ତେନ ସହ ୱିୱଦମାନା ଅୱଦନ୍,
3 saying, “You went in to uncircumcised men and ate with them!”
ତ୍ୱମ୍ ଅତ୍ୱକ୍ଛେଦିଲୋକାନାଂ ଗୃହଂ ଗତ୍ୱା ତୈଃ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ଭୁକ୍ତୱାନ୍|
4 But Peter began, and explained to them in order, saying,
ତତଃ ପିତର ଆଦିତଃ କ୍ରମଶସ୍ତତ୍କାର୍ୟ୍ୟସ୍ୟ ସର୍ୱ୍ୱୱୃତ୍ତାନ୍ତମାଖ୍ୟାତୁମ୍ ଆରବ୍ଧୱାନ୍|
5 “I was in the city of Joppa praying, and in a trance I saw a vision: a certain container descending, like it was a great sheet let down from heaven by four corners. It came as far as me.
ଯାଫୋନଗର ଏକଦାହଂ ପ୍ରାର୍ଥଯମାନୋ ମୂର୍ଚ୍ଛିତଃ ସନ୍ ଦର୍ଶନେନ ଚତୁର୍ଷୁ କୋଣେଷୁ ଲମ୍ବନମାନଂ ୱୃହଦ୍ୱସ୍ତ୍ରମିୱ ପାତ୍ରମେକମ୍ ଆକାଶଦୱରୁହ୍ୟ ମନ୍ନିକଟମ୍ ଆଗଚ୍ଛଦ୍ ଅପଶ୍ୟମ୍|
6 When I had looked intently at it, I considered, and saw the four-footed animals of the earth, wild animals, creeping things, and birds of the sky.
ପଶ୍ଚାତ୍ ତଦ୍ ଅନନ୍ୟଦୃଷ୍ଟ୍ୟା ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ୱିୱିଚ୍ୟ ତସ୍ୟ ମଧ୍ୟେ ନାନାପ୍ରକାରାନ୍ ଗ୍ରାମ୍ୟୱନ୍ୟପଶୂନ୍ ଉରୋଗାମିଖେଚରାଂଶ୍ଚ ଦୃଷ୍ଟୱାନ୍;
7 I also heard a voice saying to me, ‘Rise, Peter, kill and eat!’
ହେ ପିତର ତ୍ୱମୁତ୍ଥାଯ ଗତ୍ୱା ଭୁଂକ୍ଷ୍ୱ ମାଂ ସମ୍ବୋଧ୍ୟ କଥଯନ୍ତଂ ଶବ୍ଦମେକଂ ଶ୍ରୁତୱାଂଶ୍ଚ|
8 But I said, ‘Not so, Lord, for nothing unholy or unclean has ever entered into my mouth.’
ତତୋହଂ ପ୍ରତ୍ୟୱଦଂ, ହେ ପ୍ରଭୋ ନେତ୍ଥଂ ଭୱତୁ, ଯତଃ କିଞ୍ଚନ ନିଷିଦ୍ଧମ୍ ଅଶୁଚି ଦ୍ରୱ୍ୟଂ ୱା ମମ ମୁଖମଧ୍ୟଂ କଦାପି ନ ପ୍ରାୱିଶତ୍|
9 But a voice answered me the second time out of heaven, ‘What God has cleansed, don’t you call unclean.’
ଅପରମ୍ ଈଶ୍ୱରୋ ଯତ୍ ଶୁଚି କୃତୱାନ୍ ତନ୍ନିଷିଦ୍ଧଂ ନ ଜାନୀହି ଦ୍ୱି ର୍ମାମ୍ପ୍ରତୀଦୃଶୀ ୱିହାଯସୀଯା ୱାଣୀ ଜାତା|
10 This was done three times, and all were drawn up again into heaven.
ତ୍ରିରିତ୍ଥଂ ସତି ତତ୍ ସର୍ୱ୍ୱଂ ପୁନରାକାଶମ୍ ଆକୃଷ୍ଟଂ|
11 Behold, immediately three men stood before the house where I was, having been sent from Caesarea to me.
ପଶ୍ଚାତ୍ କୈସରିଯାନଗରାତ୍ ତ୍ରଯୋ ଜନା ମନ୍ନିକଟଂ ପ୍ରେଷିତା ଯତ୍ର ନିୱେଶନେ ସ୍ଥିତୋହଂ ତସ୍ମିନ୍ ସମଯେ ତତ୍ରୋପାତିଷ୍ଠନ୍|
12 The Spirit told me to go with them without discriminating. These six brothers also accompanied me, and we entered into the man’s house.
ତଦା ନିଃସନ୍ଦେହଂ ତୈଃ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ଯାତୁମ୍ ଆତ୍ମା ମାମାଦିଷ୍ଟୱାନ୍; ତତଃ ପରଂ ମଯା ସହୈତେଷୁ ଷଡ୍ଭ୍ରାତୃଷୁ ଗତେଷୁ ୱଯଂ ତସ୍ୟ ମନୁଜସ୍ୟ ଗୃହଂ ପ୍ରାୱିଶାମ|
13 He told us how he had seen the angel standing in his house and saying to him, ‘Send to Joppa and get Simon, who is called Peter,
ସୋସ୍ମାକଂ ନିକଟେ କଥାମେତାମ୍ ଅକଥଯତ୍ ଏକଦା ଦୂତ ଏକଃ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷୀଭୂଯ ମମ ଗୃହମଧ୍ୟେ ତିଷ୍ଟନ୍ ମାମିତ୍ୟାଜ୍ଞାପିତୱାନ୍, ଯାଫୋନଗରଂ ପ୍ରତି ଲୋକାନ୍ ପ୍ରହିତ୍ୟ ପିତରନାମ୍ନା ୱିଖ୍ୟାତଂ ଶିମୋନମ୍ ଆହୂଯଯ;
14 who will speak to you words by which you will be saved, you and all your house.’
ତତସ୍ତୱ ତ୍ୱଦୀଯପରିୱାରାଣାଞ୍ଚ ଯେନ ପରିତ୍ରାଣଂ ଭୱିଷ୍ୟତି ତତ୍ ସ ଉପଦେକ୍ଷ୍ୟତି|
15 As I began to speak, the Holy Spirit fell on them, even as on us at the beginning.
ଅହଂ ତାଂ କଥାମୁତ୍ଥାପ୍ୟ କଥିତୱାନ୍ ତେନ ପ୍ରଥମମ୍ ଅସ୍ମାକମ୍ ଉପରି ଯଥା ପୱିତ୍ର ଆତ୍ମାୱରୂଢୱାନ୍ ତଥା ତେଷାମପ୍ୟୁପରି ସମୱରୂଢୱାନ୍|
16 I remembered the word of the Lord, how he said, ‘John indeed baptized in water, but you will be baptized in the Holy Spirit.’
ତେନ ଯୋହନ୍ ଜଲେ ମଜ୍ଜିତୱାନ୍ ଇତି ସତ୍ୟଂ କିନ୍ତୁ ଯୂଯଂ ପୱିତ୍ର ଆତ୍ମନି ମଜ୍ଜିତା ଭୱିଷ୍ୟଥ, ଇତି ଯଦ୍ୱାକ୍ୟଂ ପ୍ରଭୁରୁଦିତୱାନ୍ ତତ୍ ତଦା ମଯା ସ୍ମୃତମ୍|
17 If then God gave to them the same gift as us when we believed in the Lord Jesus Christ, who was I, that I could withstand God?”
ଅତଃ ପ୍ରଭା ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟେ ପ୍ରତ୍ୟଯକାରିଣୋ ଯେ ୱଯମ୍ ଅସ୍ମଭ୍ୟମ୍ ଈଶ୍ୱରୋ ଯଦ୍ ଦତ୍ତୱାନ୍ ତତ୍ ତେଭ୍ୟୋ ଲୋକେଭ୍ୟୋପି ଦତ୍ତୱାନ୍ ତତଃ କୋହଂ? କିମହମ୍ ଈଶ୍ୱରଂ ୱାରଯିତୁଂ ଶକ୍ନୋମି?
18 When they heard these things, they held their peace and glorified God, saying, “Then God has also granted to the Gentiles repentance to life!”
କଥାମେତାଂ ଶ୍ରୁୱା ତେ କ୍ଷାନ୍ତା ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ଗୁଣାନ୍ ଅନୁକୀର୍ତ୍ତ୍ୟ କଥିତୱନ୍ତଃ, ତର୍ହି ପରମାଯୁଃପ୍ରାପ୍ତିନିମିତ୍ତମ୍ ଈଶ୍ୱରୋନ୍ୟଦେଶୀଯଲୋକେଭ୍ୟୋପି ମନଃପରିୱର୍ତ୍ତନରୂପଂ ଦାନମ୍ ଅଦାତ୍|
19 They therefore who were scattered abroad by the oppression that arose about Stephen traveled as far as Phoenicia, Cyprus, and Antioch, speaking the word to no one except to Jews only.
ସ୍ତିଫାନଂ ପ୍ରତି ଉପଦ୍ରୱେ ଘଟିତେ ଯେ ୱିକୀର୍ଣା ଅଭୱନ୍ ତୈ ଫୈନୀକୀକୁପ୍ରାନ୍ତିଯଖିଯାସୁ ଭ୍ରମିତ୍ୱା କେୱଲଯିହୂଦୀଯଲୋକାନ୍ ୱିନା କସ୍ୟାପ୍ୟନ୍ୟସ୍ୟ ସମୀପ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ କଥାଂ ନ ପ୍ରାଚାରଯନ୍|
20 But there were some of them, men of Cyprus and Cyrene, who, when they had come to Antioch, spoke to the Hellenists, preaching the Lord Jesus.
ଅପରଂ ତେଷାଂ କୁପ୍ରୀଯାଃ କୁରୀନୀଯାଶ୍ଚ କିଯନ୍ତୋ ଜନା ଆନ୍ତିଯଖିଯାନଗରଂ ଗତ୍ୱା ଯୂନାନୀଯଲୋକାନାଂ ସମୀପେପି ପ୍ରଭୋର୍ୟୀଶୋଃ କଥାଂ ପ୍ରାଚାରଯନ୍|
21 The hand of the Lord was with them, and a great number believed and turned to the Lord.
ପ୍ରଭୋଃ କରସ୍ତେଷାଂ ସହାଯ ଆସୀତ୍ ତସ୍ମାଦ୍ ଅନେକେ ଲୋକା ୱିଶ୍ୱସ୍ୟ ପ୍ରଭୁଂ ପ୍ରତି ପରାୱର୍ତ୍ତନ୍ତ|
22 The report concerning them came to the ears of the assembly which was in Jerusalem. They sent out Barnabas to go as far as Antioch,
ଇତି ୱାର୍ତ୍ତାଯାଂ ଯିରୂଶାଲମସ୍ଥମଣ୍ଡଲୀଯଲୋକାନାଂ କର୍ଣଗୋଚରୀଭୂତାଯାମ୍ ଆନ୍ତିଯଖିଯାନଗରଂ ଗନ୍ତୁ ତେ ବର୍ଣବ୍ବାଂ ପ୍ରୈରଯନ୍|
23 who, when he had come, and had seen the grace of God, was glad. He exhorted them all, that with purpose of heart they should remain near to the Lord.
ତତୋ ବର୍ଣବ୍ବାସ୍ତତ୍ର ଉପସ୍ଥିତଃ ସନ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟାନୁଗ୍ରହସ୍ୟ ଫଲଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ସାନନ୍ଦୋ ଜାତଃ,
24 For he was a good man, and full of the Holy Spirit and of faith, and many people were added to the Lord.
ସ ସ୍ୱଯଂ ସାଧୁ ର୍ୱିଶ୍ୱାସେନ ପୱିତ୍ରେଣାତ୍ମନା ଚ ପରିପୂର୍ଣଃ ସନ୍ ଗନୋନିଷ୍ଟଯା ପ୍ରଭାୱାସ୍ଥାଂ କର୍ତ୍ତୁଂ ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ ଉପଦିଷ୍ଟୱାନ୍ ତେନ ପ୍ରଭୋଃ ଶିଷ୍ୟା ଅନେକେ ବଭୂୱୁଃ|
25 Barnabas went out to Tarsus to look for Saul.
ଶେଷେ ଶୌଲଂ ମୃଗଯିତୁଂ ବର୍ଣବ୍ବାସ୍ତାର୍ଷନଗରଂ ପ୍ରସ୍ଥିତୱାନ୍| ତତ୍ର ତସ୍ୟୋଦ୍ଦେଶଂ ପ୍ରାପ୍ୟ ତମ୍ ଆନ୍ତିଯଖିଯାନଗରମ୍ ଆନଯତ୍;
26 When he had found him, he brought him to Antioch. For a whole year they were gathered together with the assembly, and taught many people. The disciples were first called Christians in Antioch.
ତତସ୍ତୌ ମଣ୍ଡଲୀସ୍ଥଲୋକୈଃ ସଭାଂ କୃତ୍ୱା ସଂୱତ୍ସରମେକଂ ଯାୱଦ୍ ବହୁଲୋକାନ୍ ଉପାଦିଶତାଂ; ତସ୍ମିନ୍ ଆନ୍ତିଯଖିଯାନଗରେ ଶିଷ୍ୟାଃ ପ୍ରଥମଂ ଖ୍ରୀଷ୍ଟୀଯନାମ୍ନା ୱିଖ୍ୟାତା ଅଭୱନ୍|
27 Now in these days, prophets came down from Jerusalem to Antioch.
ତତଃ ପରଂ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିଗଣେ ଯିରୂଶାଲମ ଆନ୍ତିଯଖିଯାନଗରମ୍ ଆଗତେ ସତି
28 One of them named Agabus stood up and indicated by the Spirit that there should be a great famine all over the world, which also happened in the days of Claudius.
ଆଗାବନାମା ତେଷାମେକ ଉତ୍ଥାଯ ଆତ୍ମନଃ ଶିକ୍ଷଯା ସର୍ୱ୍ୱଦେଶେ ଦୁର୍ଭିକ୍ଷଂ ଭୱିଷ୍ୟତୀତି ଜ୍ଞାପିତୱାନ୍; ତତଃ କ୍ଲୌଦିଯକୈସରସ୍ୟାଧିକାରେ ସତି ତତ୍ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷମ୍ ଅଭୱତ୍|
29 As any of the disciples had plenty, each determined to send relief to the brothers who lived in Judea;
ତସ୍ମାତ୍ ଶିଷ୍ୟା ଏକୈକଶଃ ସ୍ୱସ୍ୱଶକ୍ତ୍ୟନୁସାରତୋ ଯିହୂଦୀଯଦେଶନିୱାସିନାଂ ଭ୍ରତୃଣାଂ ଦିନଯାପନାର୍ଥଂ ଧନଂ ପ୍ରେଷଯିତୁଂ ନିଶ୍ଚିତ୍ୟ
30 which they also did, sending it to the elders by the hands of Barnabas and Saul.
ବର୍ଣବ୍ବାଶୌଲଯୋ ର୍ଦ୍ୱାରା ପ୍ରାଚୀନଲୋକାନାଂ ସମୀପଂ ତତ୍ ପ୍ରେଷିତୱନ୍ତଃ|
