2 Thessalonians 3

1 Finally, brothers, pray for us, that the word of the Lord may spread rapidly and be glorified, even as also with you,

ای برادران، در خاتمه خواهش می‌کنم برای ما دعا کنید. نخست دعا کنید که پیغام خداوند، در هر جا که اعلام می‌شود، بدون مانع به سرعت پخش شود و باعث نجات مردم گردد، همان‌طور که سبب نجات شما نیز شد.

2 and that we may be delivered from unreasonable and evil men; for not all have faith.

همچنین، دعا کنید تا از چنگ مردمان بدکار و شریر رهایی یابیم، زیرا همه ایماندار نیستند.

3 But the Lord is faithful, who will establish you and guard you from the evil one.

اما خداوند وفادار است و شما را تقویت خواهد نمود و در برابر هر نوع حملهٔ شیطان، از شما محافظت خواهد کرد.

4 We have confidence in the Lord concerning you, that you both do and will do the things we command.

خداوند ما را مطمئن ساخته که هر چه به شما آموخته‌ایم، انجام می‌دهید و خواهید داد.

5 May the Lord direct your hearts into God’s love and into the perseverance of Christ.

خداوند دلهای شما را به محبت خدا و پایداری مسیح هدایت فرماید.

6 Now we command you, brothers, in the name of our Lord Jesus Christ, that you withdraw yourselves from every brother who walks in rebellion and not after the tradition which they received from us.

و اکنون برادران عزیز، به حکمی که به نام خداوند ما عیسی مسیح و با قدرت او صادر می‌کنیم، توجه کنید: از هر مسیحی تنبل که اوقات خود را به بیکاری می‌گذراند، و نمی‌خواهد مطابق الگویی که ارائه دادیم کار کند، دوری نمایید.

7 For you know how you ought to imitate us. For we didn’t behave ourselves rebelliously among you,

زیرا شما خوب می‌دانید که چه درسی باید از ما بگیرید: شما هرگز ندیدید که ما در میان شما بیکار بگردیم.

8 neither did we eat bread from anyone’s hand without paying for it, but in labor and travail worked night and day, that we might not burden any of you.

نان هیچ‌کس را مفت نخوردیم، بلکه روز و شب کار کردیم و عرق ریختیم تا بتوانیم لقمه نانی به دست آورده، سربار شما نباشیم؛

9 This was not because we don’t have the right, but to make ourselves an example to you, that you should imitate us.

نه به این دلیل که حق نداشتیم از شما تقاضای خوراک بکنیم، بلکه می‌خواستیم الگویی به شما بدهیم و نشان دهیم که برای امرار معاش باید کار کرد.

10 For even when we were with you, we commanded you this: “If anyone is not willing to work, don’t let him eat.”

همان موقع نیز که آنجا نزد شما بودیم، حکم کردیم که: «هر کس نمی‌خواهد کار کند، حق ندارد خوراک بخورد.»

11 For we hear of some who walk among you in rebellion, who don’t work at all, but are busybodies.

با این حال باز می‌شنویم که در میان شما بعضی تنبلی می‌کنند و نمی‌خواهند تن به کار بدهند؛ در ضمن وقت شما را نیز با بدگویی دربارهٔ دیگران، تلف می‌کنند.

12 Now those who are that way, we command and exhort in the Lord Jesus Christ, that they work with quietness and eat their own bread.

به نام عیسی مسیح خداوند به این قبیل اشخاص نصیحت می‌کنیم و دستور می‌دهیم که به زندگی خود نظم و آرامش ببخشند و به کار و کوشش بپردازند تا نانی به دست آورند.

13 But you, brothers, don’t be weary in doing what is right.

به بقیهٔ شما نیز ای برادران و خواهران عزیز، می‌گویم که هیچگاه از نیکی کردن خسته نشوید.

14 If any man doesn’t obey our word in this letter, note that man and have no company with him, to the end that he may be ashamed.

اما اگر کسی هست که نمی‌خواهد از دستورهای ما در این نامه اطاعت کند، مراقب او باشید و با او معاشرت نکنید تا از عمل خویش شرمنده شود.

15 Don’t count him as an enemy, but admonish him as a brother.

اما به چشم دشمن به او نگاه نکنید، بلکه مانند برادری که احتیاج به نصیحت دارد، او را هوشیار سازید.

16 Now may the Lord of peace himself give you peace at all times in all ways. The Lord be with you all.

خود خداوند که سرچشمهٔ آرامش است، به شما در هر وضعی که هستید، پیوسته آرامش عطا فرماید. خداوند با همهٔ شما باشد.

17 I, Paul, write this greeting with my own hand, which is the sign in every letter. This is how I write.

اینک من، پولس این سلام و درود را مانند سایر نامه‌هایم، به خط خودم می‌نویسم، تا بدانید که این نامه از طرف من است. این هم خط من:

18 The grace of our Lord Jesus Christ be with you all. Amen.

فیض خداوند ما عیسی مسیح بر همهٔ شما باشد.