2 Corinthians 2

1 But I determined this for myself, that I would not come to you again in sorrow.

Postanowiłem, że zaoszczędzę wam kolejnej wizyty, która byłaby dla was bardzo przykra.

2 For if I make you grieve, then who will make me glad but he who is made to grieve by me?

Chciałbym bowiem, abyście mnie pocieszyli. Ale jeśli was zasmucę, to jak będziecie mogli tego dokonać?

3 And I wrote this very thing to you, so that when I came, I wouldn’t have sorrow from them of whom I ought to rejoice; having confidence in you all that my joy would be shared by all of you.

Piszę o tym dlatego, że nie chciałbym zostać zasmucony przez tych, którzy powinni mi sprawiać największą radość. Moja radość jest bowiem waszą radością.

4 For out of much affliction and anguish of heart I wrote to you with many tears, not that you should be made to grieve, but that you might know the love that I have so abundantly for you.

Piszę to z ogromnym bólem serca i ze łzami w oczach. Robię to jednak nie po to, aby sprawić wam przykrość, ale aby pokazać, jak bardzo was kocham.

5 But if any has caused sorrow, he has caused sorrow not to me, but in part (that I not press too heavily) to you all.

Ten, kto wyrządził mi tę przykrość, tak naprawdę wyrządził ją nie mnie, ale wam.

6 This punishment which was inflicted by the many is sufficient for such a one;

Wystarczy mu już jednak kara wymierzona przez większość z was.

7 so that, on the contrary, you should rather forgive him and comfort him, lest by any means such a one should be swallowed up with his excessive sorrow.

Teraz należałoby mu przebaczyć i dodać otuchy, aby nie popadł w rozpacz.

8 Therefore I beg you to confirm your love toward him.

Dlatego proszę, okażcie mu miłość.

9 For to this end I also wrote, that I might know the proof of you, whether you are obedient in all things.

Napisałem to, aby się przekonać, czy we wszystkim jesteście mi posłuszni.

10 Now I also forgive whomever you forgive anything. For if indeed I have forgiven anything, I have forgiven that one for your sakes in the presence of Christ,

Jeśli komuś przebaczycie, i ja mu przebaczę. A jeśli już przebaczyłem, to ze względu na Chrystusa i dla waszego dobra,

11 that no advantage may be gained over us by Satan, for we are not ignorant of his schemes.

abyśmy nie wpadli w pułapkę szatana, którego zamiary są nam dobrze znane.

12 Now when I came to Troas for the Good News of Christ, and when a door was opened to me in the Lord,

Gdy dotarłem do Troady, Pan dał mi wspaniałe możliwości głoszenia dobrej nowiny.

13 I had no relief for my spirit, because I didn’t find Titus my brother, but taking my leave of them, I went out into Macedonia.

Niepokoiłem się jednak, bo nie spotkałem Tytusa, mojego drogiego przyjaciela. Dlatego pożegnałem się ze wszystkimi i udałem się do Macedonii.

14 Now thanks be to God who always leads us in triumph in Christ, and reveals through us the sweet aroma of his knowledge in every place.

Bogu niech jednak będą dzięki za to, że w Chrystusie zawsze pozwala nam odnosić zwycięstwo. Wszędzie też możemy nauczać ludzi o Jezusie, tak że wieść o Nim rozchodzi się po całym świecie jak cudowny zapach.

15 For we are a sweet aroma of Christ to God in those who are saved and in those who perish:

My sami również sprawiamy Bogu radość i jesteśmy Jego cudownym zapachem, który dociera zarówno do przyjmujących zbawienie, jak i do tych, którzy zmierzają na potępienie.

16 to the one a stench from death to death, to the other a sweet aroma from life to life. Who is sufficient for these things?

Dla pierwszych jest to zapach niosący życie, dla drugich—śmierć. Ale kto sprosta takiemu zadaniu?

17 For we are not as so many, peddling the word of God. But as of sincerity, but as of God, in the sight of God, we speak in Christ.

Niektórzy ludzie głoszą dobrą nowinę dla pieniędzy. My jednak do nich nie należymy. Posłani przez Boga i odpowiedzialni przed Nim, szczerze służymy bowiem Chrystusowi.