2 Corinthians 10

1 Now I Paul, myself, entreat you by the humility and gentleness of Christ, I who in your presence am lowly among you, but being absent am bold toward you.

ଯୁଷ୍ମତ୍ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷେ ନମ୍ରଃ କିନ୍ତୁ ପରୋକ୍ଷେ ପ୍ରଗଲ୍ଭଃ ପୌଲୋଽହଂ ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ କ୍ଷାନ୍ତ୍ୟା ୱିନୀତ୍ୟା ଚ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ପ୍ରାର୍ଥଯେ|

2 Yes, I beg you that I may not, when present, show courage with the confidence with which I intend to be bold against some, who consider us to be walking according to the flesh.

ମମ ପ୍ରାର୍ଥନୀଯମିଦଂ ୱଯଂ ଯୈଃ ଶାରୀରିକାଚାରିଣୋ ମନ୍ୟାମହେ ତାନ୍ ପ୍ରତି ଯାଂ ପ୍ରଗଲ୍ଭତାଂ ପ୍ରକାଶଯିତୁଂ ନିଶ୍ଚିନୋମି ସା ପ୍ରଗଲ୍ଭତା ସମାଗତେନ ମଯାଚରିତୱ୍ୟା ନ ଭୱତୁ|

3 For though we walk in the flesh, we don’t wage war according to the flesh;

ଯତଃ ଶରୀରେ ଚରନ୍ତୋଽପି ୱଯଂ ଶାରୀରିକଂ ଯୁଦ୍ଧଂ ନ କୁର୍ମ୍ମଃ|

4 for the weapons of our warfare are not of the flesh, but mighty before God to the throwing down of strongholds,

ଅସ୍ମାକଂ ଯୁଦ୍ଧାସ୍ତ୍ରାଣି ଚ ନ ଶାରୀରିକାନି କିନ୍ତ୍ୱୀଶ୍ୱରେଣ ଦୁର୍ଗଭଞ୍ଜନାଯ ପ୍ରବଲାନି ଭୱନ୍ତି,

5 throwing down imaginations and every high thing that is exalted against the knowledge of God and bringing every thought into captivity to the obedience of Christ,

ତୈଶ୍ଚ ୱଯଂ ୱିତର୍କାନ୍ ଈଶ୍ୱରୀଯତତ୍ତ୍ୱଜ୍ଞାନସ୍ୟ ପ୍ରତିବନ୍ଧିକାଂ ସର୍ୱ୍ୱାଂ ଚିତ୍ତସମୁନ୍ନତିଞ୍ଚ ନିପାତଯାମଃ ସର୍ୱ୍ୱସଙ୍କଲ୍ପଞ୍ଚ ବନ୍ଦିନଂ କୃତ୍ୱା ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟାଜ୍ଞାଗ୍ରାହିଣଂ କୁର୍ମ୍ମଃ,

6 and being in readiness to avenge all disobedience when your obedience is made full.

ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଆଜ୍ଞାଗ୍ରାହିତ୍ୱେ ସିଦ୍ଧେ ସତି ସର୍ୱ୍ୱସ୍ୟାଜ୍ଞାଲଙ୍ଘନସ୍ୟ ପ୍ରତୀକାରଂ କର୍ତ୍ତୁମ୍ ଉଦ୍ୟତା ଆସ୍ମହେ ଚ|

7 Do you look at things only as they appear in front of your face? If anyone trusts in himself that he is Christ’s, let him consider this again with himself, that even as he is Christ’s, so we also are Christ’s.

ଯଦ୍ ଦୃଷ୍ଟିଗୋଚରଂ ତଦ୍ ଯୁଷ୍ମାଭି ର୍ଦୃଶ୍ୟତାଂ| ଅହଂ ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ଲୋକ ଇତି ସ୍ୱମନସି ଯେନ ୱିଜ୍ଞାଯତେ ସ ଯଥା ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ଭୱତି ୱଯମ୍ ଅପି ତଥା ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ଭୱାମ ଇତି ପୁନର୍ୱିୱିଚ୍ୟ ତେନ ବୁଧ୍ୟତାଂ|

8 For even if I boast somewhat abundantly concerning our authority, which the Lord gave for building you up and not for casting you down, I will not be ashamed,

ଯୁଷ୍ମାକଂ ନିପାତାଯ ତନ୍ନହି କିନ୍ତୁ ନିଷ୍ଠାଯୈ ପ୍ରଭୁନା ଦତ୍ତଂ ଯଦସ୍ମାକଂ ସାମର୍ଥ୍ୟଂ ତେନ ଯଦ୍ୟପି କିଞ୍ଚିଦ୍ ଅଧିକଂ ଶ୍ଲାଘେ ତଥାପି ତସ୍ମାନ୍ନ ତ୍ରପିଷ୍ୟେ|

9 that I may not seem as if I desire to terrify you by my letters.

ଅହଂ ପତ୍ରୈ ର୍ୟୁଷ୍ମାନ୍ ତ୍ରାସଯାମି ଯୁଷ୍ମାଭିରେତନ୍ନ ମନ୍ୟତାଂ|

10 For, “His letters”, they say, “are weighty and strong, but his bodily presence is weak, and his speech is despised.”

ତସ୍ୟ ପତ୍ରାଣି ଗୁରୁତରାଣି ପ୍ରବଲାନି ଚ ଭୱନ୍ତି କିନ୍ତୁ ତସ୍ୟ ଶାରୀରସାକ୍ଷାତ୍କାରୋ ଦୁର୍ବ୍ବଲ ଆଲାପଶ୍ଚ ତୁଚ୍ଛନୀଯ ଇତି କୈଶ୍ଚିଦ୍ ଉଚ୍ୟତେ|

11 Let such a person consider this, that what we are in word by letters when we are absent, such are we also in deed when we are present.

କିନ୍ତୁ ପରୋକ୍ଷେ ପତ୍ରୈ ର୍ଭାଷମାଣା ୱଯଂ ଯାଦୃଶାଃ ପ୍ରକାଶାମହେ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷେ କର୍ମ୍ମ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତୋଽପି ତାଦୃଶା ଏୱ ପ୍ରକାଶିଷ୍ୟାମହେ ତତ୍ ତାଦୃଶେନ ୱାଚାଲେନ ଜ୍ଞାଯତାଂ|

12 For we are not bold to number or compare ourselves with some of those who commend themselves. But they themselves, measuring themselves by themselves, and comparing themselves with themselves, are without understanding.

ସ୍ୱପ୍ରଶଂସକାନାଂ କେଷାଞ୍ଚିନ୍ମଧ୍ୟେ ସ୍ୱାନ୍ ଗଣଯିତୁଂ ତୈଃ ସ୍ୱାନ୍ ଉପମାତୁଂ ୱା ୱଯଂ ପ୍ରଗଲ୍ଭା ନ ଭୱାମଃ, ଯତସ୍ତେ ସ୍ୱପରିମାଣେନ ସ୍ୱାନ୍ ପରିମିମତେ ସ୍ୱୈଶ୍ଚ ସ୍ୱାନ୍ ଉପମିଭତେ ତସ୍ମାତ୍ ନିର୍ବ୍ବୋଧା ଭୱନ୍ତି ଚ|

13 But we will not boast beyond proper limits, but within the boundaries with which God appointed to us, which reach even to you.

ୱଯମ୍ ଅପରିମିତେନ ନ ଶ୍ଲାଘିଷ୍ୟାମହେ କିନ୍ତ୍ୱୀଶ୍ୱରେଣ ସ୍ୱରଜ୍ଜ୍ୱା ଯୁଷ୍ମଦ୍ଦେଶଗାମି ଯତ୍ ପରିମାଣମ୍ ଅସ୍ମଦର୍ଥଂ ନିରୂପିତଂ ତେନୈୱ ଶ୍ଲାଘିଷ୍ୟାମହେ|

14 For we don’t stretch ourselves too much, as though we didn’t reach to you. For we came even as far as to you with the Good News of Christ,

ଯୁଷ୍ମାକଂ ଦେଶୋଽସ୍ମାଭିରଗନ୍ତୱ୍ୟସ୍ତସ୍ମାଦ୍ ୱଯଂ ସ୍ୱସୀମାମ୍ ଉଲ୍ଲଙ୍ଘାମହେ ତନ୍ନହି ଯତଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ସୁସଂୱାଦେନାପରେଷାଂ ପ୍ରାଗ୍ ୱଯମେୱ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ପ୍ରାପ୍ତୱନ୍ତଃ|

15 not boasting beyond proper limits in other men’s labors, but having hope that as your faith grows, we will be abundantly enlarged by you in our sphere of influence,

ୱଯଂ ସ୍ୱସୀମାମ୍ ଉଲ୍ଲଙ୍ଘ୍ୟ ପରକ୍ଷେତ୍ରେଣ ଶ୍ଲାଘାମହେ ତନ୍ନହି, କିଞ୍ଚ ଯୁଷ୍ମାକଂ ୱିଶ୍ୱାସେ ୱୃଦ୍ଧିଂ ଗତେ ଯୁଷ୍ମଦ୍ଦେଶେଽସ୍ମାକଂ ସୀମା ଯୁଷ୍ମାଭିର୍ଦୀର୍ଘଂ ୱିସ୍ତାରଯିଷ୍ୟତେ,

16 so as to preach the Good News even to the parts beyond you, not to boast in what someone else has already done.

ତେନ ୱଯଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ପଶ୍ଚିମଦିକ୍ସ୍ଥେଷୁ ସ୍ଥାନେଷୁ ସୁସଂୱାଦଂ ଘୋଷଯିଷ୍ୟାମଃ, ଇତ୍ଥଂ ପରସୀମାଯାଂ ପରେଣ ଯତ୍ ପରିଷ୍କୃତଂ ତେନ ନ ଶ୍ଲାଘିଷ୍ୟାମହେ|

17 But “he who boasts, let him boast in the Lord.”

ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ଶ୍ଲାଘମାନଃ ସ୍ୟାତ୍ ଶ୍ଲାଘତାଂ ପ୍ରଭୁନା ସ ହି|

18 For it isn’t he who commends himself who is approved, but whom the Lord commends.

ସ୍ୱେନ ଯଃ ପ୍ରଶଂସ୍ୟତେ ସ ପରୀକ୍ଷିତୋ ନହି କିନ୍ତୁ ପ୍ରଭୁନା ଯଃ ପ୍ରଶଂସ୍ୟତେ ସ ଏୱ ପରୀକ୍ଷିତଃ|