1 Corinthians 14
1 Follow after love and earnestly desire spiritual gifts, but especially that you may prophesy.
യൂയം പ്രേമാചരണേ പ്രയതധ്വമ് ആത്മികാൻ ദായാനപി വിശേഷത ഈശ്വരീയാദേശകഥനസാമർഥ്യം പ്രാപ്തും ചേഷ്ടധ്വം|
2 For he who speaks in another language speaks not to men, but to God, for no one understands, but in the Spirit he speaks mysteries.
യോ ജനഃ പരഭാഷാം ഭാഷതേ സ മാനുഷാൻ ന സമ്ഭാഷതേ കിന്ത്വീശ്വരമേവ യതഃ കേനാപി കിമപി ന ബുധ്യതേ സ ചാത്മനാ നിഗൂഢവാക്യാനി കഥയതി;
3 But he who prophesies speaks to men for their edification, exhortation, and consolation.
കിന്തു യോ ജന ഈശ്വരീയാദേശം കഥയതി സ പരേഷാം നിഷ്ഠായൈ ഹിതോപദേശായ സാന്ത്വനായൈ ച ഭാഷതേ|
4 He who speaks in another language edifies himself, but he who prophesies edifies the assembly.
പരഭാഷാവാദ്യാത്മന ഏവ നിഷ്ഠാം ജനയതി കിന്ത്വീശ്വരീയാദേശവാദീ സമിതേ ർനിഷ്ഠാം ജനയതി|
5 Now I desire to have you all speak with other languages, but even more that you would prophesy. For he is greater who prophesies than he who speaks with other languages, unless he interprets, that the assembly may be built up.
യുഷ്മാകം സർവ്വേഷാം പരഭാഷാഭാഷണമ് ഇച്ഛാമ്യഹം കിന്ത്വീശ്വരീയാദേശകഥനമ് അധികമപീച്ഛാമി| യതഃ സമിതേ ർനിഷ്ഠായൈ യേന സ്വവാക്യാനാമ് അർഥോ ന ക്രിയതേ തസ്മാത് പരഭാഷാവാദിത ഈശ്വരീയാദേശവാദീ ശ്രേയാൻ|
6 But now, brothers, if I come to you speaking with other languages, what would I profit you unless I speak to you either by way of revelation, or of knowledge, or of prophesying, or of teaching?
ഹേ ഭ്രാതരഃ, ഇദാനീം മയാ യദി യുഷ്മത്സമീപം ഗമ്യതേ തർഹീശ്വരീയദർശനസ്യ ജ്ഞാനസ്യ വേശ്വരീയാദേശസ്യ വാ ശിക്ഷായാ വാ വാക്യാനി ന ഭാഷിത്വാ പരഭാഷാം ഭാഷമാണേന മയാ യൂയം കിമുപകാരിഷ്യധ്വേ?
7 Even lifeless things that make a sound, whether pipe or harp, if they didn’t give a distinction in the sounds, how would it be known what is piped or harped?
അപരം വംശീവല്ലക്യാദിഷു നിഷ്പ്രാണിഷു വാദ്യയന്ത്രേഷു വാദിതേഷു യദി ക്കണാ ന വിശിഷ്യന്തേ തർഹി കിം വാദ്യം കിം വാ ഗാനം ഭവതി തത് കേന ബോദ്ധും ശക്യതേ?
8 For if the trumpet gave an uncertain sound, who would prepare himself for war?
അപരം രണതൂര്യ്യാ നിസ്വണോ യദ്യവ്യക്തോ ഭവേത് തർഹി യുദ്ധായ കഃ സജ്ജിഷ്യതേ?
9 So also you, unless you uttered by the tongue words easy to understand, how would it be known what is spoken? For you would be speaking into the air.
തദ്വത് ജിഹ്വാഭി ര്യദി സുഗമ്യാ വാക് യുഷ്മാഭി ർന ഗദ്യേത തർഹി യദ് ഗദ്യതേ തത് കേന ഭോത്സ്യതേ? വസ്തുതോ യൂയം ദിഗാലാപിന ഇവ ഭവിഷ്യഥ|
10 There are, it may be, so many kinds of languages in the world, and none of them is without meaning.
ജഗതി കതിപ്രകാരാ ഉക്തയോ വിദ്യന്തേ? താസാമേകാപി നിരർഥികാ നഹി;
11 If then I don’t know the meaning of the language, I would be to him who speaks a foreigner, and he who speaks would be a foreigner to me.
കിന്തൂക്തേരർഥോ യദി മയാ ന ബുധ്യതേ തർഹ്യഹം വക്ത്രാ മ്ലേച്ഛ ഇവ മംസ്യേ വക്താപി മയാ മ്ലേച്ഛ ഇവ മംസ്യതേ|
12 So also you, since you are zealous for spiritual gifts, seek that you may abound to the building up of the assembly.
തസ്മാദ് ആത്മികദായലിപ്സവോ യൂയം സമിതേ ർനിഷ്ഠാർഥം പ്രാപ്തബഹുവരാ ഭവിതും യതധ്വം,
13 Therefore let him who speaks in another language pray that he may interpret.
അതഏവ പരഭാഷാവാദീ യദ് അർഥകരോഽപി ഭവേത് തത് പ്രാർഥയതാം|
14 For if I pray in another language, my spirit prays, but my understanding is unfruitful.
യദ്യഹം പരഭാഷയാ പ്രർഥനാം കുര്യ്യാം തർഹി മദീയ ആത്മാ പ്രാർഥയതേ, കിന്തു മമ ബുദ്ധി ർനിഷ്ഫലാ തിഷ്ഠതി|
15 What should I do? I will pray with the spirit, and I will pray with the understanding also. I will sing with the spirit, and I will sing with the understanding also.
ഇത്യനേന കിം കരണീയം? അഹമ് ആത്മനാ പ്രാർഥയിഷ്യേ ബുദ്ധ്യാപി പ്രാർഥയിഷ്യേ; അപരം ആത്മനാ ഗാസ്യാമി ബുദ്ധ്യാപി ഗാസ്യാമി|
16 Otherwise, if you bless with the spirit, how will he who fills the place of the unlearned say the “Amen” at your giving of thanks, seeing he doesn’t know what you say?
ത്വം യദാത്മനാ ധന്യവാദം കരോഷി തദാ യദ് വദസി തദ് യദി ശിഷ്യേനേവോപസ്ഥിതേന ജനേന ന ബുദ്ധ്യതേ തർഹി തവ ധന്യവാദസ്യാന്തേ തഥാസ്ത്വിതി തേന വക്തം കഥം ശക്യതേ?
17 For you most certainly give thanks well, but the other person is not built up.
ത്വം സമ്യഗ് ഈശ്വരം ധന്യം വദസീതി സത്യം തഥാപി തത്ര പരസ്യ നിഷ്ഠാ ന ഭവതി|
18 I thank my God, I speak with other languages more than you all.
യുഷ്മാകം സർവ്വേഭ്യോഽഹം പരഭാഷാഭാഷണേ സമർഥോഽസ്മീതി കാരണാദ് ഈശ്വരം ധന്യം വദാമി;
19 However, in the assembly I would rather speak five words with my understanding, that I might instruct others also, than ten thousand words in another language.
തഥാപി സമിതൗ പരോപദേശാർഥം മയാ കഥിതാനി പഞ്ച വാക്യാനി വരം ന ച ലക്ഷം പരഭാഷീയാനി വാക്യാനി|
20 Brothers, don’t be children in thoughts, yet in malice be babies, but in thoughts be mature.
ഹേ ഭ്രാതരഃ, യൂയം ബുദ്ധ്യാ ബാലകാഇവ മാ ഭൂത പരന്തു ദുഷ്ടതയാ ശിശവഇവ ഭൂത്വാ ബുദ്ധ്യാ സിദ്ധാ ഭവത|
21 In the law it is written, “By men of strange languages and by the lips of strangers I will speak to this people. They won’t even listen to me that way, says the Lord.”
ശാസ്ത്ര ഇദം ലിഖിതമാസ്തേ, യഥാ, ഇത്യവോചത് പരേശോഽഹമ് ആഭാഷിഷ്യ ഇമാൻ ജനാൻ| ഭാഷാഭിഃ പരകീയാഭി ർവക്ത്രൈശ്ച പരദേശിഭിഃ| തഥാ മയാ കൃതേഽപീമേ ന ഗ്രഹീഷ്യന്തി മദ്വചഃ||
22 Therefore other languages are for a sign, not to those who believe, but to the unbelieving; but prophesying is for a sign, not to the unbelieving, but to those who believe.
അതഏവ തത് പരഭാഷാഭാഷണം അവിശ്ചാസിനഃ പ്രതി ചിഹ്നരൂപം ഭവതി ന ച വിശ്വാസിനഃ പ്രതി; കിന്ത്വീശ്വരീയാദേശകഥനം നാവിശ്വാസിനഃ പ്രതി തദ് വിശ്വാസിനഃ പ്രത്യേവ|
23 If therefore the whole assembly is assembled together and all speak with other languages, and unlearned or unbelieving people come in, won’t they say that you are crazy?
സമിതിഭുക്തേഷു സർവ്വേഷു ഏകസ്മിൻ സ്ഥാനേ മിലിത്വാ പരഭാഷാം ഭാഷമാണേഷു യദി ജ്ഞാനാകാങ്ക്ഷിണോഽവിശ്വാസിനോ വാ തത്രാഗച്ഛേയുസ്തർഹി യുഷ്മാൻ ഉന്മത്താൻ കിം ന വദിഷ്യന്തി?
24 But if all prophesy, and someone unbelieving or unlearned comes in, he is reproved by all, and he is judged by all.
കിന്തു സർവ്വേഷ്വീശ്വരീയാദേശം പ്രകാശയത്സു യദ്യവിശ്വാസീ ജ്ഞാനാകാങ്ക്ഷീ വാ കശ്ചിത് തത്രാഗച്ഛതി തർഹി സർവ്വൈരേവ തസ്യ പാപജ്ഞാനം പരീക്ഷാ ച ജായതേ,
25 And thus the secrets of his heart are revealed. So he will fall down on his face and worship God, declaring that God is among you indeed.
തതസ്തസ്യാന്തഃകരണസ്യ ഗുപ്തകൽപനാസു വ്യക്തീഭൂതാസു സോഽധോമുഖഃ പതൻ ഈശ്വരമാരാധ്യ യുഷ്മന്മധ്യ ഈശ്വരോ വിദ്യതേ ഇതി സത്യം കഥാമേതാം കഥയിഷ്യതി|
26 What is it then, brothers? When you come together, each one of you has a psalm, has a teaching, has a revelation, has another language, or has an interpretation. Let all things be done to build each other up.
ഹേ ഭ്രാതരഃ, സമ്മിലിതാനാം യുഷ്മാകമ് ഏകേന ഗീതമ് അന്യേനോപദേശോഽന്യേന പരഭാഷാന്യേന ഐശ്വരികദർശനമ് അന്യേനാർഥബോധകം വാക്യം ലഭ്യതേ കിമേതത്? സർവ്വമേവ പരനിഷ്ഠാർഥം യുഷ്മാഭിഃ ക്രിയതാം|
27 If any man speaks in another language, let there be two, or at the most three, and in turn; and let one interpret.
യദി കശ്ചിദ് ഭാഷാന്തരം വിവക്ഷതി തർഹ്യേകസ്മിൻ ദിനേ ദ്വിജനേന ത്രിജനേന വാ പരഭാഷാ കഥ്യതാം തദധികൈർന കഥ്യതാം തൈരപി പര്യ്യായാനുസാരാത് കഥ്യതാം, ഏകേന ച തദർഥോ ബോധ്യതാം|
28 But if there is no interpreter, let him keep silent in the assembly, and let him speak to himself and to God.
കിന്ത്വർഥാഭിധായകഃ കോഽപി യദി ന വിദ്യതേ തർഹി സ സമിതൗ വാചംയമഃ സ്ഥിത്വേശ്വരായാത്മനേ ച കഥാം കഥയതു|
29 Let two or three of the prophets speak, and let the others discern.
അപരം ദ്വൗ ത്രയോ വേശ്വരീയാദേശവക്താരഃ സ്വം സ്വമാദേശം കഥയന്തു തദന്യേ ച തം വിചാരയന്തു|
30 But if a revelation is made to another sitting by, let the first keep silent.
കിന്തു തത്രാപരേണ കേനചിത് ജനേനേശ്വരീയാദേശേ ലബ്ധേ പ്രഥമേന കഥനാത് നിവർത്തിതവ്യം|
31 For you all can prophesy one by one, that all may learn and all may be exhorted.
സർവ്വേ യത് ശിക്ഷാം സാന്ത്വനാഞ്ച ലഭന്തേ തദർഥം യൂയം സർവ്വേ പര്യ്യായേണേശ്വരീയാദേശം കഥയിതും ശക്നുഥ|
32 The spirits of the prophets are subject to the prophets,
ഈശ്വരീയാദേശവക്തൃണാം മനാംസി തേഷാമ് അധീനാനി ഭവന്തി|
33 for God is not a God of confusion but of peace, as in all the assemblies of the saints.
യത ഈശ്വരഃ കുശാസനജനകോ നഹി സുശാസനജനക ഏവേതി പവിത്രലോകാനാം സർവ്വസമിതിഷു പ്രകാശതേ|
34 Let the wives be quiet in the assemblies, for it has not been permitted for them to be talking except in submission, as the law also says,
അപരഞ്ച യുഷ്മാകം വനിതാഃ സമിതിഷു തൂഷ്ണീമ്ഭൂതാസ്തിഷ്ഠന്തു യതഃ ശാസ്ത്രലിഖിതേന വിധിനാ താഃ കഥാപ്രചാരണാത് നിവാരിതാസ്താഭി ർനിഘ്രാഭി ർഭവിതവ്യം|
35 if they desire to learn anything. “Let them ask their own husbands at home, for it is shameful for a wife to be talking in the assembly.”
അതസ്താ യദി കിമപി ജിജ്ഞാസന്തേ തർഹി ഗേഹേഷു പതീൻ പൃച്ഛന്തു യതഃ സമിതിമധ്യേ യോഷിതാം കഥാകഥനം നിന്ദനീയം|
36 What!? Was it from you that the word of God went out? Or did it come to you alone?
ഐശ്വരം വചഃ കിം യുഷ്മത്തോ നിരഗമത? കേവലം യുഷ്മാൻ വാ തത് കിമ് ഉപാഗതം?
37 If any man thinks himself to be a prophet or spiritual, let him recognize the things which I write to you, that they are the commandment of the Lord.
യഃ കശ്ചിദ് ആത്മാനമ് ഈശ്വരീയാദേശവക്താരമ് ആത്മനാവിഷ്ടം വാ മന്യതേ സ യുഷ്മാൻ പ്രതി മയാ യദ് യത് ലിഖ്യതേ തത്പ്രഭുനാജ്ഞാപിതമ് ഈത്യുരരീ കരോതു|
38 But if anyone is ignorant, let him be ignorant.
കിന്തു യഃ കശ്ചിത് അജ്ഞോ ഭവതി സോഽജ്ഞ ഏവ തിഷ്ഠതു|
39 Therefore, brothers, desire earnestly to prophesy, and don’t forbid speaking with other languages.
അതഏവ ഹേ ഭ്രാതരഃ, യൂയമ് ഈശ്വരീയാദേശകഥനസാമർഥ്യം ലബ്ധും യതധ്വം പരഭാഷാഭാഷണമപി യുഷ്മാഭി ർന നിവാര്യ്യതാം|
40 Let all things be done decently and in order.
സർവ്വകർമ്മാണി ച വിധ്യനുസാരതഃ സുപരിപാട്യാ ക്രിയന്താം|
