Psalms 95

1 O come, let us sing to the LORD: let us make a joyful noise to the rock of our salvation.

Komt, laat ons den HEERE vrolijk zingen; laat ons juichen den Rotssteen onzes heils.

2 Let us come before his presence with thanksgiving, and make a joyful noise to him with psalms.

Laat ons Zijn aangezicht tegemoet gaan met lof; laat ons Hem juichen met psalmen.

3 For the LORD [is] a great God, and a great King above all gods.

Want de HEERE is een groot God; ja, een groot Koning boven alle goden;

4 In his hand [are] the deep places of the earth: the strength of the hills [is] his also.

In Wiens hand de diepste plaatsen der aarde zijn, en de hoogten der bergen zijn Zijne;

5 The sea [is] his, and he made it: and his hands formed the dry [land].

Wiens ook de zee is, want Hij heeft ze gemaakt; en Zijn handen hebben het droge geformeerd.

6 O come, let us worship and bow down: let us kneel before the LORD our maker.

Komt, laat ons aanbidden en nederbukken; laat ons knielen voor den HEERE, Die ons gemaakt heeft.

7 For he [is] our God; and we [are] the people of his pasture, and the sheep of his hand. To-day, if ye will hear his voice,

Want Hij is onze God, en wij zijn het volk Zijner weide, en de schapen Zijner hand. Heden, zo gij Zijn stem hoort,

8 Harden not your heart, as in the provocation, [and] as [in] the day of temptation in the wilderness:

Verhardt uw hart niet, gelijk te Meriba, gelijk ten dage van Massa in de woestijn;

9 When your fathers tempted me, proved me, and saw my work.

Waar Mij uw vaders verzochten, Mij beproefden, ook Mijn werk zagen.

10 Forty years long was I grieved with [this] generation, and said, It [is] a people that do err in their heart, and they have not known my ways:

Veertig jaren heb Ik verdriet gehad aan dit geslacht, en heb gezegd: Zij zijn een volk, dwalende van hart, en zij kennen Mijn wegen niet.

11 To whom I swore in my wrath, that they should not enter into my rest.

Daarom heb Ik in Mijn toorn gezworen: Zo zij in Mijn rust zullen ingaan!