< Job 31 >

1 I made a covenant with my eyes; why then should I think upon a maid?
Waxaan axdi la dhigtay indhahayga, Haddaba bal sidee baan gabadh u fiirinayaa?
2 For what portion of God is there from above? and what inheritance of the Almighty from on high?
Waayo, waa maxay qaybta laga helo Ilaaha xagga sare jooga, Iyo dhaxalka laga helo Ilaaha Qaadirka ah oo sarreeya?
3 Is not destruction to the wicked? and a strange punishment to the workers of iniquity?
Sow belaayo uma aha kuwa xaqa daran, Iyo masiibo kuwa xumaanta ka shaqeeya?
4 Doth not he see my ways, and count all my steps?
Isagu sow uma jeedin socodkayga oo dhan? Oo sow ma tirinin tallaabooyinkayga oo dhan?
5 If I have walked with vanity, or if my foot hath hasted to deceit;
Haddaan hawo been ah ku socday, Oo ay cagtaydu khiyaano u dheeraysay,
6 Let me be weighed in an even balance, that God may know my integrity.
(Ha laygu miisaamo miisaan siman, Si Ilaah ku ogaado daacadnimadayda, )
7 If my step hath turned out of the way, and my heart walked after my eyes, and if any blot hath cleaved to my hands;
Haddii tallaabadaydu jidka gees uga leexatay, Oo qalbigaygu uu indhahayga raacay, Iyo haddii ay bar ceeb ahu gacmahayga ku dhegtay,
8 Then let me sow, and let another eat; yea, let my offspring be rooted out.
Markaas anigu aan wax beero, oo mid kale ha cuno, Oo xataa waxa beertayda ka soo baxa ha la wada rujiyo.
9 If my heart hath been deceived by a woman, or if I have laid wait at my neighbour’s door;
Haddii qalbigayga ay naagu sasabatay, Oo aan albaabka deriskayga ku ag dhuuntay,
10 Then let my wife grind to another, and let others bow down upon her.
Markaas naagtaydu nin kale wax ha u shiiddo, Oo kuwa kale ha ku kor foororsadeen iyada.
11 For this is an heinous crime; yea, it is an iniquity to be punished by the judges.
Waayo, kaasu waa dembi baas, Oo waa xumaan ay xaakinnadu ciqaabi lahaayeen,
12 For it is a fire that consumeth to destruction, and would root out all my increase.
Waayo, kaasu waa dab wax dhammeeya ilaa uu baabbi'iyo, Oo waxa ii soo baxa oo dhan wuu wada rujin lahaa.
13 If I despised the cause of my male or female servant, when they contended with me;
Haddaan addoonkayga ama addoontayda dacwadooda quudhsaday, Markay ila mudacayeen,
14 What then shall I do when God riseth up? and when he visiteth, what shall I answer him?
Haddaba bal maxaan samayn doonaa markii Ilaah sara joogsado? Oo markuu i soo booqdose bal maxaan ugu jawaabi doonaa?
15 Did not he that made me in the womb make him? and did not one fashion us in the womb?
Kii uurka dhexdiisa igu abuuray sow isagana ma abuurin? Oo sow uurka nalaguma dhex samayn?
16 If I have withheld the poor from their desire, or have caused the eyes of the widow to fail;
Haddaan miskiin u diiday wax uu doonayay, Ama aan indhaha carmalka illin ka keenay,
17 Or have eaten my morsel myself alone, and the fatherless hath not eaten of it;
Amase haddaan quudkayga keligay cunay, Oo ayan agoontu wax ka cunin,
18 (For from my youth he was brought up with me, as with a father, and I have guided her from my mother’s womb; )
(Saas ma aha, laakiinse isaga tan iyo yaraantaydii waan koriyey sidii mid aabbihiis koriyo oo kale, Oo tan iyo markaan uurkii hooyaday ka soo baxayna waxaan iyada u ahaan jiray horseed, )
19 If I have seen any perish for want of clothing, or any poor without covering;
Haddaan arkay qof arrad daraaddiis u dhimanaya, Amase sabool baahan oo aan dhar haysan,
20 If his loins have not blessed me, and if he hath not been warmed with the fleece of my sheep;
Hadduusan uurka iiga ducayn, Amase hadduusan isku kululayn dhogorta idahayga,
21 If I have lifted up my hand against the fatherless, when I saw my help in the gate:
Caawimaaddaydii oo aan iridda uga jeeday daraaddeed, Haddaan agoon gacantayda u qaaday,
22 Then let my arm fall from my shoulder blade, and my arm be broken from the bone.
Markaas garabkaygu ha kala fakado, Oo gacantayduna kalagooyska ha ka jabto.
23 For destruction from God was a terror to me, and by reason of his highness I could not endure.
Waayo, masiibo xag Ilaah ka timid ayaa i cabsiisay, Oo sarraysnaantiisa daraaddeedna anigu waxba ma aanan samayn karin.
24 If I have made gold my hope, or have said to the fine gold, Thou art my confidence;
Haddaan dahab rajo ka dhigtay, Oo aan dahabka saafiga ah ku idhi, Kalsoonidayda baad tahay,
25 If I have rejoiced because my wealth was great, and because my hand had gained much;
Haddaan ku reyreeyey maalkayga badan daraaddiis, Iyo waxyaalaha badan oo gacantaydu heshay daraaddood,
26 If I have beheld the sun when it shined, or the moon walking in brightness;
Haddaan fiiriyey qorraxda oo dhalaalaysa, Ama dayaxa oo iftiin ku socda,
27 And my heart hath been secretly enticed, or my mouth hath kissed my hand:
Oo markaas qalbigayga haddii qarsoodi loo sasabtay, Oo anoo caabudaya aan afkayga gacanta ugu dhunkaday,
28 This also were an iniquity to be punished by the judge: for I should have denied the God that is above.
Kaasu weliba waa dembi ay xaakinnadii ciqaabi lahaayeen, Waayo, waxaan daacadlaawe u ahaan lahaa Ilaaha wax walba ka sarreeya.
29 If I have rejoiced at the destruction of him that hated me, or have lifted up myself when evil found him:
Haddaan ku reyreeyey kan i neceb halligaaddiisa, Ama aan aad u farxay markii belaayadu isaga heshay,
30 Neither have I allowed my mouth to sin by wishing a curse to his soul.
(Afkayga uma aanan oggolaan inuu ku dembaabo Naftiisa oo aan habaar u weyddiisto; )
31 If the men of my tent have not said, O that we had of his flesh! we cannot be satisfied.
Dadka teendhadayda jooga haddayan isku odhan, Yaa heli kara mid aan hilibkiisa ka dhergin?
32 The stranger did not lodge in the street: but I opened my doors to the traveller.
Shisheeyuhu jidka kuma baryi jirin, Laakiinse socotada ayaan albaabbadayda u furi jiray,
33 If I have covered my transgressions as Adam, by hiding my iniquity in my bosom:
Haddaan xadgudubkaygii daboolay sidii binu-aadmiga oo kale, Anigoo xumaantayda laabtayda ku qarinaya,
34 Did I fear a great multitude, or did the contempt of families terrify me, that I kept silence, and went not out of the door?
Maxaa yeelay, dadka badan waan ka baqay, Oo quudhsiga qaraabaday ayaa i cabsiiyey, Oo saas aawadeed ayaan ku aamusay, oo dibadda uma bixin.
35 O that one would hear me! behold, my desire is, that the Almighty would answer me, and that my adversary had written a book.
Hoogaye haddaan lahaan lahaa mid i maqla! (Bal eeg, waa tan calaamaddaydii, haddaba Ilaaha Qaadirka ahu ha ii jawaabo; ) Yaa i siinaya eedayntii uu cadowgaygu iga qoray!
36 Surely I would take it upon my shoulder, and bind it as a crown to me.
Sida xaqiiqada ah garabkaygaan ku qaadan lahaa, Oo weliba madaxaan ku xidhan lahaa sidii taaj oo kale.
37 I would declare to him the number of my steps; as a prince would I go near to him.
Oo waxaan isaga u sheegi lahaa tirada tallaabooyinkaygu inta ay tahay; Oo waxaan isaga ugu soo dhowaan lahaa sidii amiir oo kale.
38 If my land crieth against me, or its furrows likewise complain;
Haddii dalkaygu uu iga qayliyo, Oo jeexjeexiisu ay dhammaantood wada ooyaan,
39 If I have eaten the fruits of it without money, or have caused its owners to lose their life:
Haddaan midhihiisa lacagla'aan ku cunay, Ama aan sabab u noqday in kuwii lahaa ay dhintaan,
40 Let thistles grow instead of wheat, and weeds instead of barley. The words of Job are ended.
Sarreenka meeshiisii yamaarug ha ka soo baxo, Oo shiciirka meeshiisiina gocondho ha ka soo baxdo. Ayuub erayadiisii way dhammaadeen.

< Job 31 >