< Job 19 >

1 Then Job answered and said,
Markaasaa Ayuub u jawaabay oo wuxuu yidhi,
2 How long will ye vex my soul, and break me in pieces with words?
War ilaa goormaad naftayda dhibaysaan Oo aad erayo igu burburinaysaan?
3 These ten times have ye reproached me: ye are not ashamed that ye make yourselves strange to me.
Toban jeer baad i caydeen, Haddaba miyaydaan ka xishoonayn inaad saas oo xun iila macaamilootaan?
4 And be it indeed that I have erred, my error remaineth with myself.
Oo sida xaqiiqada ah haddaan qaldamay, Qaladkaygu aniguu igu hadhayaa.
5 If indeed ye will magnify yourselves against me, and plead against me my reproach:
Oo sida xaqiiqada ah haddaad iska kay weynaynaysaan, Oo aad ceebtayda igu caddaysaan inaan dembi leeyahay,
6 Know now that God hath overthrown me, and hath surrounded me with his net.
Haddaba bal ogaada in Ilaah i afgembiyey, Oo uu shabagtiisii igu wareejiyey.
7 Behold, I cry out of wrong, but I am not heard: I cry aloud, but there is no judgment.
Bal eega, dulunka daraaddiis waan u qayliyaa, laakiin lay maqli maayo, Oo caawimaad waan u qayshadaana, caddaaladduse ma jirto.
8 He hath fenced up my way that I cannot pass, and he hath set darkness in my paths.
Jidkaygii ayuu ooday si aanan u dhaafi karin, Oo wadiiqooyinkaygiina gudcur buu ka dhigay.
9 He hath stripped me of my glory, and taken the crown from my head.
Ammaantaydii wuu iga xayuubiyey, Oo taajkiina madaxayga wuu ka qaaday.
10 He hath destroyed me on every side, and I am gone: and my hope hath he removed like a tree.
Xagga iyo xaggaaba wuu iga dumiyey, oo baabba' waan noqday, Oo rajadaydiina sidii geed oo kale ayuu u rujiyey.
11 He hath also kindled his wrath against me, and he counteth me to him as one of his enemies.
Aad buu iigu cadhooday, Oo sida mid cadowgiisa ah ayuu igu tiriyaa.
12 His troops come together, and raise up their way against me, and encamp around my tent.
Ciidammadiisii oo dhammu way wada yimaadaan, Oo jid bay dhistaan si ay iigu kacaan, Oo teendhadayda hareeraheeda ayay degaan.
13 He hath put my brethren far from me, and my acquaintance are verily estranged from me.
Walaalahay wuu iga fogeeyey, Oo kuwii aan iqiinna way iga wada shisheeyoobeen.
14 My kinsmen have failed, and my familiar friends have forgotten me.
Ehelkaygii way i dayriyeen, Oo saaxiibbadaydiina way i illoobeen.
15 They that dwell in my house, and my maids, count me for a stranger: I am an alien in their sight.
Kuwa reerkayga ku hoyda, iyo gabdhaha addoommahayga ahuba waxay igu tiriyaan shisheeye, Oo hortooda waxaan ku ahay ajanabi.
16 I called my servant, and he gave me no answer; I entreated him with my mouth.
Waxaan u yeedhaa addoonkaygii, Oo in kastoo aan afkayga ku baryo, iima jawaabo innaba.
17 My breath is strange to my wife, though I make supplication to the children of my own body.
Naagtaydu waxay nacdaa neeftayda, Oo carruurtii hooyaday dhashayna waxay nacaan baryootankayga.
18 Yea, young children despised me; I arose, and they spoke against me.
Xataa dhallaanka yaryaru way i quudhsadaan, Oo haddaan sara joogsado way i caayaan.
19 All my close friends abhorred me: and they whom I loved are turned against me.
Saaxiibbadaydii aan ku kalsoonaa oo dhammu way i karahsadaan, Oo kuwii aan jeclaana way igu soo jeesteen.
20 My bone cleaveth to my skin and to my flesh, and I have escaped with the skin of my teeth.
Haraggayga iyo hilibkaygu waxay ku dhegaan lafahayga, Oo dirqi baan ku baxsaday.
21 Have pity upon me, have pity upon me, O ye my friends; for the hand of God hath touched me.
Saaxiibbadayow, ii naxa, oo ii naxa, Waayo, gacantii Ilaah baa i taabatay.
22 Why do ye persecute me as God, and are not satisfied with my flesh?
Maxaad sidii Ilaah iigu silcisaan? Oo bal maxaad dhibaatada jidhkayga uga dhergi weydeen?
23 O that my words were now written! O that they were printed in a book!
Waxaan jeclaan lahaa in erayadayda la qoro! Iyo in kitaab gudihiis lagu qoro!
24 That they were engraved with an iron pen in lead in the rock for ever!
Iyo inay weligood dhagax kula qornaadaan Qalin bir ah iyo rasaas!
25 For I know that my redeemer liveth, and that he shall stand at the latter day upon the earth:
Laakiinse waan ogahay in kii i soo furtay nool yahay, Iyo inuu ugudambaysta dhulka ku istaagi doono.
26 And though after my skin worms destroy this body, yet in my flesh shall I see God:
Oo markii haraggaygu sidaas u baabba'o dabadeed, Ayaan anigoo aan jiidh lahayn Ilaah arki doonaa,
27 Whom I shall see for myself, and my eyes shall behold, and not another; though my reins be consumed within me.
Kaasoo aan aniga qudhaydu arki doono, Oo indhahaygu ay fiirin doonaan, oo aanay kuwa mid kale arkayn. Qalbigaygu waa taag daranyahay.
28 But ye should say, Why persecute we him, seeing the root of the matter is found in me?
Haddaad istidhaahdaan, War xaalkan salkiisu isagaa laga helay, Bal maxaannu isaga u silcinnaa?
29 Be ye afraid of the sword: for wrath bringeth the punishments of the sword, that ye may know there is a judgment.
Si aad u ogaataan in xukun jiro, Waxaad ka cabsataan seefta, Maxaa yeelay, cadhadu waxay keentaa taqsiirta seefta.

< Job 19 >