< Job 32 >

1 So these three men stopped answering Job because he was righteous in his own eyes.
A [gdy] ci trzej mężczyźni przestali odpowiadać Hiobowi, ponieważ był sprawiedliwy we własnych oczach;
2 Then was kindled the anger of Elihu son of Barakel the Buzite, of the family of Ram; it was kindled against Job because he justified himself rather than God.
Wtedy zapłonął gniewem Elihu, syn Barakeela, Buzyta, z rodu Ram; rozgniewał się na Hioba, gdyż usprawiedliwiał siebie bardziej niż Boga.
3 Elihu's anger was also kindled against his three friends because they had found no answer to Job, and yet they had condemned Job.
Rozpalił się także jego gniew na jego trzech przyjaciół, bo nie znaleźli żadnej odpowiedzi, a jednak potępiali Hioba.
4 Now Elihu had waited to speak to Job because the other men were older than he.
Elihu czekał, aż Hiob skończy odpowiedź, gdyż oni byli od niego starsi.
5 However, when Elihu saw that there was no answer in the mouths of these three men, his anger was kindled.
Gdy Elihu zauważył, że w ustach trzech mężczyzn nie ma żadnej odpowiedzi, zapłonął gniewem.
6 Then Elihu son of Barakel the Buzite spoke up and said, “I am young, and you are very old. That is why I held back and did not dare to tell you my own opinion.
I Elihu, syn Barakeela, Buzyta, odpowiedział: Ja jestem młody, a wy jesteście starzy, dlatego bałem się i nie śmiałem wyjawić wam swego zdania.
7 I said, “Length of days should speak; a multitude of years should teach wisdom.
Myślałem: Niech przemówią dni, a mnogość lat [niech] uczy mądrości.
8 But there is a spirit in a man; the breath of the Almighty gives him understanding.
Ale to duch jest w człowieku i tchnienie Wszechmogącego daje rozum.
9 It is not only the great people who are wise, nor the aged people alone who understand justice.
Wielcy nie [zawsze są] mądrzy, a starcy nie [zawsze] rozumieją sąd.
10 Therefore I say to you, 'Listen to me; I will also tell you my knowledge.'
Dlatego mówię: Posłuchajcie mnie, ja też wypowiem swoje zdanie.
11 See, I waited for your words; I listened to your arguments while you were thinking about what to say.
Oto czekałem na wasze słowa, przysłuchiwałem się waszym dowodom, gdy przygotowywaliście mowę.
12 Indeed, I paid attention to you, but, see, there was not one of you who could convince Job or who could respond to his words.
I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was nie przekonał Hioba i nikt nie odpowiedział na jego słowa;
13 Be careful not to say, 'We have found wisdom!' God will have to defeat Job; mere man cannot do it.
I nie możecie powiedzieć: Znaleźliśmy mądrość. [Sam] Bóg go strąca, nie człowiek.
14 For Job has not directed his words against me, so I will not answer him with your words.
Nie do mnie skierował swoje słowa, a ja nie odpowiem mu waszymi słowami.
15 These three men are dumbfounded; they can answer Job no longer; they have not a word more to say.
Zaniepokoili się i już nie odpowiadali; przestali mówić.
16 Should I wait because they are not speaking, because they stand there silent and answer no more?
Czekałem, lecz nie mówili, ale stanęli i już nic nie powiedzieli.
17 No, I also will answer on my part; I will also tell them my knowledge.
Odpowiem ze swojej strony, wypowiem też swoje zdanie.
18 For I am full of words; the spirit in me compels me.
Jestem bowiem pełny słów, mój duch przymusza mnie.
19 See, my breast is like fermenting wine that has no vent; like new wineskins, it is ready to burst.
Oto moje wnętrze jest jak wino, które nie ma ujścia; jak nowe bukłaki [zagrożone] pęknięciem.
20 I will speak so that I may be refreshed; I will open my lips and answer.
Będę więc mówić, aby ulżyć sobie; otworzę swoje wargi i odpowiem.
21 I will not show favoritism; neither will I give honorific titles to any man.
Nie będę miał względu na nikogo i nikomu nie będę schlebiał.
22 For I do not know how to give such titles; if I did so, my Maker would soon take me away.
Nie umiem bowiem schlebiać, gdyż mój Stwórca wnet by mnie porwał.

< Job 32 >