Romans 2

1 Therfore arte thou inexcusable o man whosoever thou be yt iudgest. For in ye same wherin thou iudgest another thou condemnest thy selfe. For thou that iudgest doest eve the same selfe thinges

διο αναπολογητος ει ω ανθρωπε πας ο κρινων εν ω γαρ κρινεις τον ετερον σεαυτον κατακρινεις τα γαρ αυτα πρασσεις ο κρινων

2 But we are sure that the iudgement of God is accordinge to trueth agaynst them which commit soche thinges.

οιδαμεν δε οτι το κριμα του θεου εστιν κατα αληθειαν επι τους τα τοιαυτα πρασσοντας

3 Thikest thou this O thou ma that iudgest them which do soche thinges and yet doest eve the very same yt thou shalt escape ye iudgemet of God?

λογιζη δε τουτο ω ανθρωπε ο κρινων τους τα τοιαυτα πρασσοντας και ποιων αυτα οτι συ εκφευξη το κριμα του θεου

4 Ether despisest thou the riches of his goodnes paciece and longe sufferaunce? and remembrest not how that the kyndnes of God ledith the to repentaunce?

η του πλουτου της χρηστοτητος αυτου και της ανοχης και της μακροθυμιας καταφρονεις αγνοων οτι το χρηστον του θεου εις μετανοιαν σε αγει

5 But thou after thyne harde herte yt canot repet heapest ye togedder the treasure of wrath agaynste the daye of vengeauce when shalbe opened ye rightewes iudgemet of god

κατα δε την σκληροτητα σου και αμετανοητον καρδιαν θησαυριζεις σεαυτω οργην εν ημερα οργης και αποκαλυψεως και δικαιοκρισιας του θεου

6 which will rewarde every ma accordinge to his dedes:

ος αποδωσει εκαστω κατα τα εργα αυτου

7 that is to saye prayse honoure and immortalite to them which cotinue in good doynge and seke eternall lyfe. (aiōnios g166)

τοις μεν καθ υπομονην εργου αγαθου δοξαν και τιμην και αφθαρσιαν ζητουσιν ζωην αιωνιον (aiōnios g166)

8 But vnto them that are rebellious and disobey the trueth yet folowe iniquytie shall come indignacion and wrath

τοις δε εξ εριθειας και απειθουσιν μεν τη αληθεια πειθομενοις δε τη αδικια θυμος και οργη

9 tribulacion and anguysshe vpon the soule of every man that doth evyll: of the Iewe fyrst and also of the gentyll.

θλιψις και στενοχωρια επι πασαν ψυχην ανθρωπου του κατεργαζομενου το κακον ιουδαιου τε πρωτον και ελληνος

10 To every man that doth good shall come prayse honoure and peace to ye Iewe fyrst and also to the gentyll.

δοξα δε και τιμη και ειρηνη παντι τω εργαζομενω το αγαθον ιουδαιω τε πρωτον και ελληνι

11 For ther is no parcialyte with god. But whosoever hath synned with out lawe shall perisshe wt out lawe.

ου γαρ εστιν προσωποληψια παρα τω θεω

12 And as many as haue synned vnder the lawe shalbe iudged by the lawe.

οσοι γαρ ανομως ημαρτον ανομως και απολουνται και οσοι εν νομω ημαρτον δια νομου κριθησονται

13 For before god they are not ryghteous which heare ye lawe: but the doers of the lawe shalbe iustified.

ου γαρ οι ακροαται του νομου δικαιοι παρα τω θεω αλλ οι ποιηται του νομου δικαιωθησονται

14 For if the gentyls which have no lawe do of nature the thynges contayned in the lawe: then they havynge no lawe are a lawe vnto them selves

οταν γαρ εθνη τα μη νομον εχοντα φυσει τα του νομου ποιη ουτοι νομον μη εχοντες εαυτοις εισιν νομος

15 which shewe the dede of the lawe wrytten in their hertes: whyll their conscience beareth witnes vnto them and also their thoughtes accusynge one another or excusynge

οιτινες ενδεικνυνται το εργον του νομου γραπτον εν ταις καρδιαις αυτων συμμαρτυρουσης αυτων της συνειδησεως και μεταξυ αλληλων των λογισμων κατηγορουντων η και απολογουμενων

16 at the daye when god shall iudge the secretes of men by Iesus Christ accordinge to my Gospell.

εν ημερα οτε κρινει ο θεος τα κρυπτα των ανθρωπων κατα το ευαγγελιον μου δια ιησου χριστου

17 Beholde thou arte called a Iewe and trustest in the lawe and reioysist in God

ιδε συ ιουδαιος επονομαζη και επαναπαυη τω νομω και καυχασαι εν θεω

18 and knowest his will and hast experience of good and bad in that thou arte informed by the lawe:

και γινωσκεις το θελημα και δοκιμαζεις τα διαφεροντα κατηχουμενος εκ του νομου

19 and belevest that thou thy silfe arte a gyde vnto the blynde a lyght to them which are in darcknes

πεποιθας τε σεαυτον οδηγον ειναι τυφλων φως των εν σκοτει

20 an informer of them which lacke discrecio a teacher of vnlearned which hast the ensample of that which ought to be knowen and of the truth in the lawe.

παιδευτην αφρονων διδασκαλον νηπιων εχοντα την μορφωσιν της γνωσεως και της αληθειας εν τω νομω

21 But thou which teachest another teachest not thy selfe. Thou preachest a man shuld not steale: and yet thou stealest.

ο ουν διδασκων ετερον σεαυτον ου διδασκεις ο κηρυσσων μη κλεπτειν κλεπτεις

22 Thou sayst a man shuld not commit advoutry: and thou breakest wedlocke. Thou abhorrest ymages and robbest God of his honoure.

ο λεγων μη μοιχευειν μοιχευεις ο βδελυσσομενος τα ειδωλα ιεροσυλεις

23 Thou reioysest in the lawe and thorow breakinge the lawe dishonourest God.

ος εν νομω καυχασαι δια της παραβασεως του νομου τον θεον ατιμαζεις

24 For the name of god is evyll spoken of amonge the Gentyls thorowe you as it is written.

το γαρ ονομα του θεου δι υμας βλασφημειται εν τοις εθνεσιν καθως γεγραπται

25 Circumcisio verely avayleth if thou kepe the lawe. But if thou breake the lawe thy circumcision is made vncircumcision.

περιτομη μεν γαρ ωφελει εαν νομον πρασσης εαν δε παραβατης νομου ης η περιτομη σου ακροβυστια γεγονεν

26 Therfore if the vncircumcised kepe the ryght thinges contayned in the lawe: shall not his vncircumcision be counted for circumcision?

εαν ουν η ακροβυστια τα δικαιωματα του νομου φυλασση ουχι η ακροβυστια αυτου εις περιτομην λογισθησεται

27 And shall not vncircumcision which is by nature (yf it kepe the lawe) iudge the which beynge vnder the letter and circumcision dost transgresse the lawe?

και κρινει η εκ φυσεως ακροβυστια τον νομον τελουσα σε τον δια γραμματος και περιτομης παραβατην νομου

28 For he is not a Iewe which is a Iewe out warde. Nether is that thynge circumcision which is outwarde in the flesshe.

ου γαρ ο εν τω φανερω ιουδαιος εστιν ουδε η εν τω φανερω εν σαρκι περιτομη

29 But he is a Iewe which is hid wythin and the circucisio of ye herte is the true circumcision which is in the sprete and not in ye letter whose prayse is not of men but of god.

αλλ ο εν τω κρυπτω ιουδαιος και περιτομη καρδιας εν πνευματι ου γραμματι ου ο επαινος ουκ εξ ανθρωπων αλλ εκ του θεου