Luke 1
1 To his Excellency, Theophilus. Many attempts have been already made to draw up an account of those events which have reached their conclusion among us,
Sayın Teofilos, Birçok kişi aramızda olup bitenlerin tarihçesini yazmaya girişti. Nitekim başlangıçtan beri bu olayların görgü tanığı ve Tanrı sözünün hizmetkârı olanlar bunları bize ilettiler. Ben de bütün bu olayları ta başından özenle araştırmış biri olarak bunları sana sırasıyla yazmayı uygun gördüm.
2 just as they were reported to us by those who from the beginning were eye-witnesses, and afterwards became bearers of the Message.
3 And, therefore, I also, since I have investigated all these events with great care from their very beginning, have resolved to write a connected history of them for you,
4 in order that you may be able to satisfy yourself of the accuracy of the story which you have heard from the lips of others.
Öyle ki, sana verilen bilgilerin doğruluğunu bilesin.
5 In the reign of Herod, King of Judea, there was a priest named Zechariah, who belonged to the Division called after Abijah. His wife, whose name was Elizabeth, was also a descendant of Aaron.
Yahudiye Kralı Hirodes zamanında, Aviya bölüğünden Zekeriya adında bir kâhin vardı. Harun soyundan gelen karısının adı ise Elizabet'ti.
6 They were both righteous people, who lived blameless lives, guiding their steps by all the commandments and ordinances of the Lord.
Her ikisi de Tanrı'nın gözünde doğru kişilerdi, Rab'bin bütün buyruk ve kurallarına eksiksizce uyarlardı.
7 But they had no child, Elizabeth being barren; and both of them were advanced in years.
Elizabet kısır olduğu için çocukları olmuyordu. İkisinin de yaşı ilerlemişti.
8 One day, when Zechariah was officiating as priest before God, during the turn of his Division,
Zekeriya, hizmet sırasının kendi bölüğünde olduğu bir gün, Tanrı'nın önünde kâhinlik görevini yerine getiriyordu.
9 it fell to him by lot, in accordance with the practice among the priests, to go into the Temple of the Lord and burn incense;
Kâhinlik geleneği uyarınca Rab'bin Tapınağı'na girip buhur yakma görevi kurayla ona verilmişti.
10 and, as it was the Hour of Incense, the people were all praying outside.
Buhur yakma saatinde bütün halk topluluğu dışarıda dua ediyordu.
11 And an angel of the Lord appeared to him, standing on the right of the Altar of Incense.
Bu sırada, Rab'bin bir meleği buhur sunağının sağında durup Zekeriya'ya göründü.
12 Zechariah was startled at the sight and was awe-struck.
Zekeriya onu görünce şaşırdı, korkuya kapıldı.
13 But the angel said to him: “Do not be afraid, Zechariah; your prayer has been heard, and your wife Elizabeth shall bear you a son, whom you shall call by the name John.
Melek, “Korkma, Zekeriya” dedi, “Duan kabul edildi. Karın Elizabet sana bir oğul doğuracak, adını Yahya koyacaksın.
14 He shall be to you a joy and a delight; and many shall rejoice over his birth.
Sevinip coşacaksın. Birçokları da onun doğumuna sevinecek.
15 For he shall be great in the sight of the Lord; he shall not drink any wine or strong drink, and he shall be filled with the Holy Spirit from the very hour of his birth,
O, Rab'bin gözünde büyük olacak. Hiç şarap ve içki içmeyecek; daha annesinin rahmindeyken Kutsal Ruh'la dolacak.
16 and shall reconcile many of the Israelites to the Lord their God.
İsrailoğulları'ndan birçoğunu, Tanrıları Rab'be döndürecek.
17 He shall go before him in the spirit and with the power of Elijah, ‘to reconcile fathers to their children’ and the disobedient to the wisdom of the righteous, and so make ready for the Lord a people prepared for him.”
Babaların yüreklerini çocuklarına döndürmek, söz dinlemeyenleri doğru kişilerin anlayışına yöneltmek ve Rab için hazırlanmış bir halk yetiştirmek üzere, İlyas'ın ruhu ve gücüyle Rab'bin önünden gidecektir.”
18 “How can I be sure of this?” Zechariah asked the angel. “For I am an old man and my wife is advanced in years.”
Zekeriya meleğe, “Bundan nasıl emin olabilirim?” dedi. “Çünkü ben yaşlandım, karımın da yaşı ilerledi.”
19 “I am Gabriel,” the angel answered, “who stand in the presence of God, and I have been sent to speak to you and to bring you this good news.
Melek ona şöyle karşılık verdi: “Ben Tanrı'nın huzurunda duran Cebrail'im. Seninle konuşmak ve bu müjdeyi sana bildirmek için gönderildim.
20 And now you shall be silent and unable to speak until the day when this takes place, because you did not believe what I said, though my words will be fulfilled in due course.”
İşte, belirlenen zamanda yerine gelecek olan sözlerime inanmadığın için dilin tutulacak, bunların gerçekleşeceği güne dek konuşamayacaksın.”
21 Meanwhile the people were watching for Zechariah, wondering at his remaining so long in the Temple.
Zekeriya'yı bekleyen halk, onun tapınakta bu kadar uzun süre kalmasına şaştı.
22 When he came out, he was unable to speak to them, and they perceived that he had seen a vision there. But Zechariah kept making signs to them, and remained dumb.
Zekeriya ise dışarı çıktığında onlarla konuşamadı. O zaman tapınakta bir görüm gördüğünü anladılar. Kendisi onlara işaretler yapıyor, ama konuşamıyordu.
23 And, as soon as his term of service was finished, he returned home.
Görev süresi bitince Zekeriya evine döndü.
24 After this his wife, Elizabeth, expecting to become a mother, lived in seclusion for five months.
Bir süre sonra karısı Elizabet gebe kaldı ve beş ay evine kapandı.
25 “This is what the Lord has done for me,” she said, “now that he has deigned to take away the reproach under which I have been living.”
“Bunu benim için yapan Rab'dir” dedi. “Bu günlerde benimle ilgilenerek insanlar arasında utancımı giderdi.”
26 Six months later the angel Gabriel was sent from God to a town in Galilee called Nazareth,
Elizabet'in hamileliğinin altıncı ayında Tanrı, Melek Cebrail'i Celile'de bulunan Nasıra adlı kente, Davut'un soyundan Yusuf adındaki adamla nişanlı kıza gönderdi. Kızın adı Meryem'di.
27 to a maiden there who was betrothed to a man named Joseph, a descendant of David. Her name was Mary.
28 Gabriel came into her presence and said: “Hail, you who have been highly favoured! The Lord is with you.”
Onun yanına giren melek, “Selam, ey Tanrı'nın lütfuna erişen kız! Rab seninledir” dedi.
29 Mary was much disturbed at his words, and was wondering to herself what such a greeting could mean,
Söylenenlere çok şaşıran Meryem, bu selamın ne anlama gelebileceğini düşünmeye başladı.
30 when the angel spoke again: “Do not be afraid, Mary, for you have found favour with God.
Ama melek ona, “Korkma Meryem” dedi, “Sen Tanrı'nın lütfuna eriştin.
31 And now, you shall be with child and give birth to a son, and you shall give him the name Jesus.
Bak, gebe kalıp bir oğul doğuracak, adını İsa koyacaksın.
32 The child shall be great and shall be called ‘Son of the Most High,’ and the Lord God will give him the throne of his ancestor David,
O büyük olacak, kendisine ‘Yüceler Yücesi'nin Oğlu’ denecek. Rab Tanrı O'na, atası Davut'un tahtını verecek.
33 and he shall reign over the descendants of Jacob for ever; And to his kingdom there shall be no end.” (aiōn g165)
O da sonsuza dek Yakup'un soyu üzerinde egemenlik sürecek, egemenliğinin sonu gelmeyecektir.” (aiōn g165)
34 “How can this be?” Mary asked the angel. “For I have no husband.”
Meryem meleğe, “Bu nasıl olur? Ben erkeğe varmadım ki” dedi.
35 “The Holy Spirit shall descend upon you,” answered the angel, “and the Power of the Most High shall overshadow you; and therefore the child will be called ‘holy,’ and ‘Son of God.’
Melek ona şöyle yanıt verdi: “Kutsal Ruh senin üzerine gelecek, Yüceler Yücesi'nin gücü sana gölge salacak. Bunun için doğacak olana kutsal, Tanrı Oğlu denecek.
36 And Elizabeth, your cousin, is herself also expecting a son in her old age; and it is now the sixth month with her, though she is called barren;
Bak, senin akrabalarından Elizabet de yaşlılığında bir oğula gebe kaldı. Kısır bilinen bu kadın şimdi altıncı ayındadır.
37 for no promise from God shall fail to be fulfilled.”
Tanrı'nın yapamayacağı hiçbir şey yoktur.”
38 “I am the servant of the Lord,” exclaimed Mary; “let it be with me as you have said.” Then the angel left her.
“Ben Rab'bin kuluyum” dedi Meryem, “Bana dediğin gibi olsun.” Bundan sonra melek onun yanından ayrıldı.
39 Soon after this Mary set out, and made her way quickly into the hill-country, to a town in Judah;
O günlerde Meryem kalkıp aceleyle Yahuda'nın dağlık bölgesindeki bir kente gitti.
40 and there she went into Zechariah’s house and greeted Elizabeth.
Zekeriya'nın evine girip Elizabet'i selamladı.
41 When Elizabeth heard Mary’s greeting, the child moved within her, and Elizabeth herself was filled with the Holy Spirit,
Elizabet Meryem'in selamını duyunca rahmindeki çocuk hopladı. Kutsal Ruh'la dolan Elizabet yüksek sesle şöyle dedi: “Kadınlar arasında kutsanmış bulunuyorsun, rahminin ürünü de kutsanmıştır!
42 and cried aloud: “Blessed are you among women, and blessed is your unborn child!
43 But how have I this honour, that the mother of my Lord should come to me?
Nasıl oldu da Rabbim'in annesi yanıma geldi?
44 For, as soon as your greeting reached my ears, the child moved within me with delight!
Bak, selamın kulaklarıma eriştiği an, çocuk rahmimde sevinçle hopladı.
45 Happy indeed is she who believed that the promise which she received from the Lord would be fulfilled.”
İman eden kadına ne mutlu! Çünkü Rab'bin ona söylediği sözler gerçekleşecektir.”
46 And Mary said: “My soul exalts the Lord,
Meryem de şöyle dedi: “Canım Rab'bi yüceltir; Ruhum, Kurtarıcım Tanrı sayesinde sevinçle coşar.
47 my spirit delights in God my Saviour;
48 for he has remembered his servant in her lowliness; And from this hour all ages will count me happy!
Çünkü O, sıradan biri olan kuluyla ilgilendi. İşte, bundan böyle bütün kuşaklar beni mutlu sayacak.
49 Great things has the Almighty done for me; And holy is his name.
Çünkü Güçlü Olan, benim için büyük işler yaptı. O'nun adı kutsaldır.
50 From age to age his mercy rests On those who reverence him.
Kuşaklar boyunca kendisinden korkanlara merhamet eder.
51 Mighty are the deeds of his arm; He scatters the proud with their own devices,
Bileğiyle büyük işler yaptı; Gururluları yüreklerindeki kuruntularla darmadağın etti.
52 he casts down princes from their thrones, and the lowly he uplifts,
Hükümdarları tahtlarından indirdi, Sıradan insanları yükseltti.
53 the hungry he loads with gifts, and the rich he sends empty away.
Aç olanları iyiliklerle doyurdu, Zenginleri ise elleri boş çevirdi.
54 He has stretched out his hand to his servant Israel, Ever mindful of his mercy
Atalarımıza söz verdiği gibi, İbrahim'e ve onun soyuna sonsuza dek Merhamet etmeyi unutmayarak Kulu İsrail'in yardımına yetişti.” (aiōn g165)
56 Mary stayed with Elizabeth about three months, and then returned to her home.
Meryem, üç ay kadar Elizabet'in yanında kaldı, sonra kendi evine döndü.
57 When Elizabeth’s time came, she gave birth to a son;
Elizabet'in doğurma vakti geldi ve bir oğul doğurdu.
58 and her neighbours and relations, hearing of the great goodness of the Lord to her, came to share her joy.
Komşularıyla akrabaları, Rab'bin ona ne büyük merhamet gösterdiğini duyunca, onun sevincine katıldılar.
59 A week later they met to circumcise the child, and were about to call him ‘Zechariah’ after his father,
Sekizinci gün çocuğun sünnetine geldiler. Ona babası Zekeriya'nın adını vereceklerdi.
60 when his mother interposed: “No, he is to be called John.”
Ama annesi, “Hayır, adı Yahya olacak” dedi.
61 “You have no relation of that name!” they exclaimed;
Ona, “Akrabaların arasında bu adı taşıyan kimse yok ki” dediler.
62 and they made signs to the child’s father, to find out what he wished the child to be called.
Bunun üzerine babasına işaretle çocuğun adını ne koymak istediğini sordular.
63 Asking for a writing-tablet, he wrote the words — ‘His name is John.’ Every one was surprised;
Zekeriya bir yazı levhası istedi ve, “Adı Yahya'dır” diye yazdı. Herkes şaşakaldı.
64 and immediately Zechariah recovered his voice and the use of his tongue, and began to bless God.
O anda Zekeriya'nın ağzı açıldı, dili çözüldü. Tanrı'yı överek konuşmaya başladı.
65 All their neighbours were awe-struck at this; and throughout the hill-country of Judea the whole story was much talked about;
Çevrede oturanların hepsi korkuya kapıldı. Bütün bu olaylar, Yahudiye'nin dağlık bölgesinin her yanında konuşulur oldu.
66 and all who heard it kept it in mind, asking one another — “What can this child be destined to become?” For the Power of the Lord was with him.
Duyan herkes derin derin düşünüyor, “Acaba bu çocuk ne olacak?” diyordu. Çünkü Rab onunla birlikteydi.
67 Then his father Zechariah was filled with the Holy Spirit, and, speaking under inspiration, said:
Çocuğun babası Zekeriya, Kutsal Ruh'la dolarak şu peygamberlikte bulundu:
68 “Blessed is the Lord, the God of Israel, Who has visited his people and wrought their deliverance,
“İsrail'in Tanrısı Rab'be övgüler olsun! Çünkü halkının yardımına gelip onları fidyeyle kurtardı.
69 and has raised up for us the Strength of our Salvation In the House of his servant David —
Eski çağlardan beri Kutsal peygamberlerinin ağzından bildirdiği gibi, Kulu Davut'un soyundan Bizim için güçlü bir kurtarıcı çıkardı; (aiōn g165)
71 Salvation from our enemies and from the hands of all that hate us,
Düşmanlarımızdan, Bizden nefret edenlerin hepsinin elinden Kurtuluşumuzu sağladı.
72 showing mercy to our forefathers, And mindful of his sacred Covenant.
Böylece atalarımıza merhamet ederek Kutsal antlaşmasını anmış oldu.
73 This was the oath which he swore to our forefather Abraham —
Nitekim bizi düşmanlarımızın elinden kurtaracağına Ve ömrümüz boyunca Kendi önünde kutsallık ve doğruluk içinde, Korkusuzca kendisine tapınmamızı sağlayacağına dair Atamız İbrahim'e ant içerek söz vermişti.
74 That we should be rescued from the hands of our enemies,
75 and should serve him without fear in holiness and righteousness, In his presence all our days.
76 And thou, Child, shalt be called Prophet of the Most High, For thou shalt go before the Lord to make ready his way,
Sen de, ey çocuk, Yüceler Yücesi'nin peygamberi diye anılacaksın. Rab'bin yollarını hazırlamak üzere önünden gidecek Ve O'nun halkına, Günahlarının bağışlanmasıyla kurtulacaklarını bildireceksin.
77 to give his people the knowledge of salvation In the forgiveness of their sins,
78 through the tender mercy of our God, Whereby the Dawn will break on us from Heaven,
Çünkü Tanrımız'ın yüreği merhamet doludur. O'nun merhameti sayesinde, Yücelerden doğan Güneş, Karanlıkta ve ölümün gölgesinde yaşayanlara ışık saçmak Ve ayaklarımızı esenlik yoluna yöneltmek üzere Yardımımıza gelecektir.”
79 to give light to those who dwell in darkness and the shadow of death, And guide our feet into the way of peace.”
80 The child grew and became strong in spirit; and he lived in the Wilds till the time came for his appearance before Israel.
Çocuk büyüyor, ruhsal yönden güçleniyordu. İsrail halkına görüneceği güne dek ıssız yerlerde yaşadı.
