Acts 4
1 While Peter and John were still speaking to the people, the Chief Priest, with the Officer in charge at the Temple and the Sadducees, came up to them,
Ndërsa ata po i flisnin popullit, priftërinjtë, komandanti i tempullit dhe saducenjtë u turrën mbi ta,
2 much annoyed because they were teaching the people, and because, through Jesus, they were preaching the resurrection from the dead.
të zemëruar sepse e mësonin popullin dhe shpallnin në Jezusin ringjalljen e të vdekurve.
3 They arrested the Apostles and, as it was already evening, had them placed in custody till the next day.
Dhe i shtinë në dorë dhe i futën në burg deri të nesërmen, sepse ishte ngrysur.
4 Many, however, of those who had heard the Apostles’ Message became believers in Christ, the number of the men alone amounting to about five thousand.
Por shumë nga ata që ua kishin dëgjuar fjalën besuan; dhe numri i burrave u bë rreth pesë mijë.
5 The next day, a meeting of the leading men, the Councillors, and the Teachers of the Law was held in Jerusalem.
Të nesërmen krerët, pleqtë dhe skribët u mblodhën në Jeruzalem,
6 There were present Annas the High Priest, Caiaphas, John, Alexander, and all who were of High-Priestly rank.
bashkë me kryepriftin Anan dhe me Kajafën, Gjonin, Aleksandrin dhe të gjithë ata që i përkisnin farefisit të kryepriftërinjve.
7 They had Peter and John brought before them, and questioned them. “By what power,” they asked, “Or in whose name have men like you done this thing?”
Dhe, si i nxorën aty në mes, i pyetën: “Me ç’pushtet ose në emër të kujt e keni bërë këtë?”.
8 On this, Peter, filled with the Holy Spirit, spoke as follows: “Leaders of the people and Councillors,
Atëherë Pjetri, i mbushur me Frymën e Shenjtë, u tha atyre: “Krerë të popullit dhe pleq të Izraelit!
9 since we are on our trial to-day for a kind act done to a helpless man, and are asked in what way the man here before you has been cured,
Nëse ne sot gjykohemi për një mirësi që iu bë një njeriu të sëmurë, për të ditur si u shërua ai,
10 let me tell you all and all the people of Israel, that it is by the Name of Jesus Christ of Nazareth, whom you crucified and whom God raised from the dead — it is, I say, by his Name that this man stands here before you lame no longer.
le ta njihni të gjithë ju dhe mbarë populli i Izraelit se kjo u bë në emër të Jezu Krishtit Nazareas, që ju e kryqëzuat dhe që Perëndia e ringjalli prej së vdekuri; me anë të tij ky njeri del para jush i shëruar plotësisht.
11 Jesus is ‘the stone which, scorned by you the builders, has yet become the corner stone.’
Ky është guri që ju, ndërtuesit, e hodhët poshtë dhe që u bë guri i qoshes.
12 And Salvation is in him alone; for there is no other Name in the whole world, given to men, to which we must look for our Salvation.”
Dhe në asnjë tjetër nuk ka shpëtim, sepse nuk ka asnjë emër tjetër nën qiell që u është dhënë njerëzve dhe me anë të të cilit duhet të shpëtohemi”.
13 When the Council saw how boldly Peter and John spoke, and found that they were uneducated men of humble station, they were surprised, and realised that they had been companions of Jesus.
Ata, kur e panë çiltërsinë e Pjetrit dhe të Gjonit dhe duke kuptuar se ishin njerëz të pamësuar dhe pa arsim, u mrrekulluan dhe i njihnin se kishin qenë me Jezusin.
14 But, when they looked at the man who had been healed, standing there with them, they had nothing to say.
Duke parë pastaj në këmbë pranë tyre, njeriun që u shërua, nuk mund të thoshnin asgjë kundër.
15 So they ordered them out of court, and then began consulting together.
Dhe, mbasi i urdhëruan të dalin jashtë sinedrit, u konsultuan me njëri tjetrin,
16 “What are we to do to these men?” they asked one another. “That a remarkable sign has been given through them is obvious to every one living in Jerusalem, and we cannot deny it.
duke thënë: “Ç’t’u bëjmë këtyre njerëzve? Sepse u është njohur të gjithë banorëve të Jeruzalemit se është bërë një mrekulli e dukshme prej tyre, dhe ne nuk mund ta mohojmë;
17 But, to prevent this thing from spreading further among the people, let us warn them not to speak in this Name any more to any one whatever.”
por, që kjo të mos përhapet më shumë në popull, t’i shtrëngojmë me kërcënime të rrepta të mos i flasin më asnjeriu në këtë emër”.
18 So they called the Apostles in, and ordered them not to speak or teach in the Name of Jesus.
Dhe, si i thirrën, u dhanë urdhër atyre të mos flasin fare dhe as të mësojnë në emër të Jezusit.
19 But Peter and John replied: “Whether it is right, in the sight of God, to listen to you rather than to him —
Por Pjetri dhe Gjoni, duke iu përgjigjur atyre, thanë: “Gjykoni ju, nëse është e drejtë para Perëndisë t’ju bindemi më shumë juve sesa Perëndisë.
20 Judge for yourselves, for we cannot help speaking of what we have seen and heard.”
Sepse ne nuk mund të mos flasim për ato që kemi parë dhe dëgjuar”.
21 However, after further warnings, the Council set them at liberty, not seeing any safe way of punishing them, because of the people, for they were all praising God for what had occurred;
Ata pasi i kërcënuan përsëri, i lanë të shkojnë duke mos gjetur mënyrë se si t’i ndëshkojnë për shkak të popullit, sepse të gjithë përlëvdonin Perëndinë për atë që kishte ndodhur.
22 for the man who was the subject of this miraculous cure was more than forty years old.
Sepse njeriu në të cilin kishte ndodhur ajo mrekulli e shërimit ishte më shumë se dyzet vjeç.
23 After they had been set at liberty, the Apostles went to their friends and told them what the Chief Priests and the Councillors had said to them.
Kur u liruan, ata u kthyen tek të vetët dhe u treguan gjithçka që krerët e priftërinjve dhe pleqtë u kishin thënë.
24 All who heard their story, moved by a common impulse, raised their voices to God in prayer: “O Sovereign Lord, it is you who has ‘made the heavens, the earth, the sea, and everything that is in them,’
Kur i dëgjuan këto, ata unanimisht e ngritën zërin te Perëndia dhe thanë: “O Zot, ti je Perëndia që ke bërë qiellin, tokën, detin dhe gjithçka që është në ta,
25 And who, by the lips of our ancestor, your servant David, who spoke under the influence of the Holy Spirit, have said — ‘Why did the nations rage, And the peoples form vain designs?
dhe që me anë të Frymës së Shenjtë ke thënë, nëpërmjet gojës së Davidit, shërbëtorit tënd: “Përse u zemëruan kombet, dhe popujt kurdisin gjëra të kota?
26 The kings of the earth set their array, And its rulers gathered together, Against the Lord and against his Christ.’
Mbretërit e dheut ngritën krye dhe princat u mblodhën bashkë kundër Zotit dhe kundër Krishtit të tij”.
27 There have indeed gathered together in this city against your holy Servant Jesus, whom you has consecrated the Christ, not Herod and Pontius Pilate only, but the nations and the people of Israel besides —
Sepse pikërisht kundër Birit tënd të shenjtë, që ti e vajose, u mblodhën Herodi dhe Ponc Pilati me johebrenjtë dhe me popullin e Izraelit,
28 Yet only to do what thou, by thy power and of thy own will, didst long ago destine to be done.
për të bërë të gjitha ato që dora jote dhe këshilli yt kishin paracaktuar se do të ndodhnin.
29 Now, therefore, O Lord, mark their threats, and enable thy servants, with all fearlessness, to tell thy Message,
Dhe tani, Zot, shqyrto kërcënimet e tyre dhe lejo që shërbëtorët e tu të kumtojnë fjalën tënde me plot çiltërsi,
30 while thou stretchest out thy hand to heal, and causest signs and wonders to take place through the Name of thy holy Servant Jesus.”
duke e shtrirë dorën tënde për të shëruar dhe që të kryhen shenja dhe mrekulli në emër të Birit tënd të shenjtë Jezusit”.
31 When their prayer was ended, the place in which they were assembled was shaken; and they were all filled with the Holy Spirit, and began to tell God’s Message fearlessly.
Dhe, mbasi qenë lutur, vendi ku ishin mbledhur u drodh; dhe të gjithë u mbushën me Frymën e Shenjtë, dhe e shpallnin fjalën e Perëndisë me çiltersi.
32 The whole body of those who had become believers in Christ were of one heart and mind. Not one of them claimed any of his goods as his own, but everything was held for the common use.
Dhe numri i madh i atyre që besuan ishte me një zemër të vetme dhe me një shpirt të vetëm; askush nuk thoshte se ç’kishte ishte e vet, por të gjitha gjërat i kishin të përbashkëta.
33 The Apostles continued with great power to bear their testimony to the resurrection of the Lord Jesus, and God’s blessing rested upon them all abundantly.
Dhe apostujt me fuqi të madhe jepnin dëshmi të ringjalljes së Zotit Jezus; dhe hir i madh ishte mbi të gjithë ata.
34 Nor was there any one in need among them, for all who were owners of land or houses sold them, and brought the proceeds of the sales
Sepse midis tyre nuk kishte asnjë nevojtar, sepse të gjithë ata që zotëronin ara ose shtëpi i shisnin dhe sillnin fitimin nga gjërat e shitura,
35 And laid them at the Apostles’ feet; and then every one received a share in proportion to his wants.
dhe i vinin te këmbët e apostujve; pastaj secilit i jepej, sipas nevojës së tij.
36 A Levite of Cyprian birth, named Joseph, (who had received from the Apostles the additional name of ‘Barnabas’ — which means ‘The Consoler,’)
Kështu Iose, i mbiquajtur nga apostujt Barnaba (që do të thotë “biri i ngushëllimit”), Levit, me prejardhje nga Qipro,
37 Sold a farm that belonged to him, and brought the money and laid it at the Apostles’ feet.
kishte një arë, e shiti dhe solli fitimin dhe i vuri te këmbët e apostujve.
