Acts 19
1 While Apollos was in Corinth, Paul went through the interior regions and came to Ephesus, where he came across some disciples.
Ενώ δε ο Απολλώς ήτο εν Κορίνθω, ο Παύλος αφού επέρασε τα ανωτερικά μέρη ήλθεν εις Εφεσον· και ευρών τινάς μαθητάς,
2 He said to them, “Did you receive the Holy Spirit when you believed?” They said to him, “No, we have not even heard that there is a Holy Spirit.”
είπε προς αυτούς· Ελάβετε Πνεύμα Άγιον αφού επιστεύσατε; οι δε είπον προς αυτόν· Αλλ' ουδέ αν υπάρχη Πνεύμα Άγιον ηκούσαμεν.
3 So Paul said to them, “Into what then were you baptized?” They said, “Into John's baptism.”
Και είπε προς αυτούς· Εις τι λοιπόν εβαπτίσθητε; Οι δε είπον· Εις το βάπτισμα του Ιωάννου.
4 Then Paul said, “John baptized with a baptism of repentance, telling the people to believe in the one who was to come after him, that is, in Christ Jesus.”
Και είπεν ο Παύλος· Ο Ιωάννης μεν εβάπτισε βάπτισμα μετανοίας, λέγων προς τον λαόν να πιστεύσωσιν εις τον ερχόμενον μετ' αυτόν, τουτέστιν εις τον Χριστόν Ιησούν.
5 On hearing this, they were baptized in the name of the Lord Jesus.
Ακούσαντες δε εβαπτίσθησαν εις το όνομα του Κυρίου Ιησού.
6 And when Paul laid his hands on them, the Holy Spirit came upon them, and they began speaking in tongues and prophesying.
Και αφού ο Παύλος επέθηκεν επ' αυτών τας χείρας, ήλθε το Πνεύμα το Άγιον επ' αυτούς, και ελάλουν γλώσσας και προεφήτευον.
7 There were about twelve men in all.
Ήσαν δε πάντες ούτοι άνδρες έως δώδεκα.
8 Over a period of three months Paul would go into the synagogue and speak boldly, reasoning and persuading the people about the kingdom of God.
Και εισελθών εις την συναγωγήν ελάλει μετά παρρησίας, διαλεγόμενος τρεις μήνας και πείθων εις τα περί της βασιλείας του Θεού.
9 But some became hardened and refused to believe, speaking evil of the Way in front of the congregation. So Paul left them and took the disciples with him, reasoning daily in the lecture hall of a man named Tyrannus.
Επειδή όμως τινές εσκληρύνοντο και δεν επείθοντο, κακολογούντες την οδόν του Κυρίου ενώπιον του πλήθους, απομακρυνθείς απ' αυτών, απεχώρισε τους μαθητάς, διαλεγόμενος καθ' ημέραν εν τω σχολείω τινός, όστις ελέγετο Τύραννος.
10 This continued for two years, so that all who dwelt in Asia, both Jews and Greeks, heard the word of the Lord Jesus.
Έγεινε δε τούτο επί δύο έτη, ώστε πάντες οι κατοικούντες την Ασίαν ήκουσαν τον λόγον του Κυρίου Ιησού, Ιουδαίοί τε και Έλληνες.
11 Now God was performing extraordinary miracles by the hands of Paul,
Και ο Θεός έκαμνε διά των χειρών του Παύλου θαύματα μεγάλα,
12 so that even cloths or aprons that had touched his skin were placed upon the sick, and their diseases left them, and evil spirits came out of them.
ώστε και επί τους ασθενείς εφέροντο από του σώματος αυτού μανδήλια ή περιζώματα και έφευγον απ' αυτών αι ασθένειαι, και τα πνεύματα τα πονηρά εξήρχοντο απ' αυτών.
13 Then some of the itinerant Jewish exorcists attempted to invoke the name of the Lord Jesus over those who had evil spirits. They would say, “We adjure you by the Jesus whom Paul preaches.”
Και τινές από των περιερχομένων εξορκιστών Ιουδαίων επεχείρησαν να προφέρωσιν επί τους έχοντας τα πνεύματα τα πονηρά το όνομα του Κυρίου Ιησού, λέγοντες· Σας ορκίζομεν εις τον Ιησούν, τον οποίον ο Παύλος κηρύττει.
14 Seven sons of Sceva, a Jewish high priest, were doing this.
Και οι πράττοντες τούτο ήσαν επτά τινές υιοί Ιουδαίου αρχιερέως ονομαζομένου Σκευά.
15 But one day an evil spirit responded, “I know Jesus, and I am acquainted with Paul, but who are you?”
Αποκριθέν δε το πνεύμα το πονηρόν, είπε· Τον Ιησούν γνωρίζω και τον Παύλον εξεύρω· σεις δε τίνες είσθε;
16 Then the man who had the evil spirit jumped on them, overpowered them, and prevailed against them, so that they fled from the house naked and wounded.
Και πηδήσας επ' αυτούς ο άνθρωπος, εις τον οποίον ήτο το πνεύμα το πονηρόν, και νικήσας αυτούς, ίσχυσε κατ' αυτών, ώστε γυμνοί και τετραυματισμένοι έφυγον εκ του οίκου εκείνου.
17 When this became known to all the Jews and Greeks who dwelt in Ephesus, fear fell upon them all, and the name of the Lord Jesus was being magnified.
Και τούτο έγεινε γνωστόν εις πάντας, Ιουδαίους τε και Έλληνας, τους κατοικούντας την Έφεσον, και επέπεσε φόβος επί πάντας αυτούς, και εμεγαλύνετο το όνομα του Κυρίου Ιησού·
18 Many who had become believers came forward, confessing and disclosing their practices,
και πολλοί των πιστευσάντων ήρχοντο εξομολογούμενοι και φανερόνοντες τας πράξεις αυτών.
19 while many who practiced magical arts brought their books together and began burning them in front of everyone. When the value of the books was added up, the total came to fifty thousand silver coins.
Πολλοί δε και εξ εκείνων, οίτινες έκαμνον τας μαγείας, φέροντες τα βιβλία αυτών κατέκαιον ενώπιον πάντων· και αριθμήσαντες τας τιμάς αυτών, εύρον πεντήκοντα χιλιάδας αργυρίου.
20 In this way the word of the Lord was increasing and prevailing mightily.
Ούτω κραταιώς ηύξανε και ίσχυεν ο λόγος του Κυρίου.
21 After these things had taken place, Paul resolved in his spirit to pass through Macedonia and Achaia and go on to Jerusalem, saying, “After I have been there, I must see Rome also.”
Ως δε ετελέσθησαν ταύτα, ο Παύλος απεφάσισεν εν εαυτώ, αφού διέλθη την Μακεδονίαν και Αχαΐαν, να υπάγη εις την Ιερουσαλήμ, ειπών ότι αφού υπάγω εκεί, πρέπει να ίδω και την Ρώμην.
22 So he sent two of his helpers, Timothy and Erastus, to Macedonia, while he himself stayed in Asia for a period of time.
Και αποστείλας εις την Μακεδονίαν δύο των υπηρετούντων αυτόν, Τιμόθεον και Έραστον, αυτός έμεινε καιρόν τινά εν τη Ασία.
23 About that time a great disturbance arose concerning the Way.
Έγεινε δε κατ' εκείνον τον καιρόν ταραχή ουκ ολίγη περί ταύτης της οδού.
24 For a man named Demetrius, a silversmith who made silver shrines of Artemis, brought in a great deal of business to the craftsmen.
Διότι αργυροκόπος τις ονόματι Δημήτριος, κατασκευάζων ναούς αργυρούς της Αρτέμιδος, επροξένει εις τους τεχνίτας ουκ ολίγον κέρδος·
25 He gathered these men together, along with those who worked in similar trades, and said, “Men, you know that our wealth is derived from this business.
τους οποίους συναθροίσας και τους εργαζομένους τα τοιαύτα, είπεν· Άνδρες, εξεύρετε ότι εκ ταύτης της εργασίας προέρχεται η ευπορία ημών,
26 You also see and hear that, not only in Ephesus, but in nearly all of Asia, this man Paul has persuaded and drawn away a considerable crowd, saying that gods made by hands are not gods at all.
και θεωρείτε και ακούετε ότι πολύν λαόν ου μόνον της Εφέσου, αλλά σχεδόν πάσης της Ασίας ο Παύλος ούτος έπεισε και μετέβαλε, λέγων ότι δεν είναι θεοί οι διά χειρών κατασκευαζόμενοι.
27 Not only is there the danger that this trade of ours might come into disrepute, but also that the temple of the great goddess Artemis might be regarded as nothing, and that her magnificence might be brought down, whom all Asia and the world worship.”
Και ου μόνον η τέχνη ημών αύτη κινδυνεύει να εξουδενωθή, αλλά και το ιερόν της μεγάλης θεάς Αρτέμιδος να λογισθή εις ουδέν, και μέλλει μάλιστα να καταστραφή η μεγαλειότης αυτής, την οποίαν όλη η Ασία και η οικουμένη σέβεται.
28 When they heard this, they were filled with rage and began crying out, “Great is Artemis of the Ephesians!”
Ακούσαντες δε και εμπλησθέντες θυμού, έκραζον λέγοντες· Μεγάλη η Άρτεμις των Εφεσίων.
29 So the whole city was filled with confusion, and they rushed with one accord into the amphitheater, seizing Gaius and Aristarchus, Macedonians who were Paul's traveling companions.
Και η πόλις όλη επλήσθη ταραχής, και ώρμησαν ομοθυμαδόν εις το θέατρον, αφού συνήρπασαν τον Γάϊον και Αρίσταρχον τους Μακεδόνας, συνοδοιπόρους του Παύλου.
30 Although Paul wanted to go into the public assembly, the disciples would not let him.
Ενώ δε ο Παύλος ήθελε να εισέλθη εις τον δήμον, οι μαθηταί δεν άφινον αυτόν,
31 Even some of the provincial officials of Asia, who were friends of Paul, sent word to him, begging him not to venture into the amphitheater.
τινές δε και εκ των Ασιαρχών, όντες φίλοι αυτού, έστειλαν προς αυτόν και παρεκάλουν να μη εκτεθή εις το θέατρον.
32 Now some were shouting one thing, and some were shouting another, for the assembly was confused, and the majority did not know for what reason they had come together.
Άλλοι μεν λοιπόν έκραζον άλλο τι και άλλοι άλλο· διότι η σύναξις ήτο συγκεχυμένη, και οι πλειότεροι δεν ήξευρον διά τι είχον συναχθή.
33 So the Jews put forward Alexander, who was then brought before the crowd. Alexander motioned with his hand, wishing to make a defense to the public assembly.
Εκ δε του όχλου προήγαγον τον Αλέξανδρον, διά να λαλήση, επειδή οι Ιουδαίοι επρόβαλον αυτόν· και ο Αλέξανδρος σείσας την χείρα ήθελε να απολογηθή προς τον δήμον.
34 But when they realized he was a Jew, a single outcry arose from them all as they shouted for about two hours, “Great is Artemis of the Ephesians!”
Αφού δε εγνώρισαν ότι είναι Ιουδαίος, έγεινε μία φωνή εκ πάντων των κραζόντων, έως δύο ώρας· Μεγάλη η Άρτεμις των Εφεσίων.
35 When the city clerk had quieted the crowd, he said, “Men of Ephesus, who is there that does not know that the city of the Ephesians is the temple keeper of the great goddess Artemis and of the image that fell down from Zeus?
Καθησυχάσας δε ο γραμματεύς τον όχλον, λέγει· Άνδρες Εφέσιοι, και τις άνθρωπος είναι όστις δεν εξεύρει ότι η πόλις των Εφεσίων είναι λάτρις της μεγάλης θεάς Αρτέμιδος και του Διοπετούς αγάλματος;
36 Therefore, since these facts are undeniable, you must keep calm and not do anything rash.
Επειδή λοιπόν ταύτα είναι αναντίρρητα, πρέπει σεις να ησυχάζητε και να μη πράττητε μηδέν προπετές.
37 For you have brought these men here who are neither temple robbers nor blasphemers of your goddess.
Διότι εφέρετε τους άνδρας τούτους, οίτινες ούτε ιερόσυλοι είναι ούτε την θεάν σας βλασφημούσιν.
38 So if Demetrius and his fellow craftsmen have a complaint against anyone, the courts are open, and there are proconsuls; let them bring charges against one another.
Εάν μεν λοιπόν ο Δημήτριος και οι συντεχνίται αυτού έχωσι διαφοράν μετά τινός, υπάρχουσι δικάσιμοι ημέραι και υπάρχουσιν ανθύπατοι, ας εγκαλέσωσιν αλλήλους.
39 But if you seek anything concerning other matters, it must be settled in the lawful assembly.
Εάν δε ζητήτε τι περί άλλων πραγμάτων, εν τη νομίμω συνελεύσει θέλει διαλυθή.
40 For we are in danger of being charged with rioting in connection with today's events, since there is no reason we can give to account for this disorderly gathering.”
Διότι κινδυνεύομεν να κατηγορηθώμεν ως στασιασταί διά την σημερινήν ταραχήν, χωρίς να υπάρχη μηδεμία αιτία, διά της οποίας θέλομεν δυνηθή να δικαιολογήσωμεν τον θόρυβον τούτον.
41 And after saying this, he dismissed the assembly.
Και ειπών ταύτα, απέλυσε την συνέλευσιν.
