Luke 18
1 And he spoke to them a similitude also, that men should pray at all times, and not become weary.
Opowiedział im też przypowieść [o tym], że zawsze należy się modlić i nie ustawać;
2 There was a judge in a certain city, who feared not God, and regarded not men.
Mówiąc: W pewnym mieście był sędzia, który Boga się nie bał i z człowiekiem się nie liczył.
3 And there was a certain widow in that city; and she came to him, and said: Vindicate me against my adversary.
Była też w tym mieście wdowa, która przychodziła do niego i mówiła: Pomścij moją [krzywdę] na moim przeciwniku.
4 And he would not, for a long time: but afterwards, he said to himself: Though I fear not God, and regard not men,
On przez długi czas nie chciał, lecz potem powiedział sobie: Chociaż Boga się nie boję i z człowiekiem się nie liczę;
5 yet, because this widow troubleth me, I will vindicate her; that she may not be always coming and troubling me.
To jednak, ponieważ naprzykrza mi się ta wdowa, pomszczę jej [krzywdę], aby już nie przychodziła i nie zadręczała mnie.
6 And our Lord said: Hear what the unjust judge saith.
I powiedział Pan: Słuchajcie, co mówi niesprawiedliwy sędzia.
7 And will not God, much more, vindicate his chosen, who call upon him by day and by night; and have patience with them?
A Bóg, czy nie pomści [krzywdy] swoich wybranych, którzy wołają do niego we dnie i w nocy, chociaż długo zwleka w ich [sprawie]?
8 I tell you, He will vindicate them speedily. Yet the Son of man will come; and will he find faith on the earth?
Mówię wam, że szybko pomści ich [krzywdę]. Lecz czy Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?
9 And he spake this similitude, against certain persons, who had confidence in themselves that they were righteous, and despised every one.
Powiedział też do tych, którzy ufali sobie, że są sprawiedliwi, a innych mieli za nic, taką przypowieść:
10 Two men went up to the temple to pray; the one a Pharisee, and the other a publican.
Dwóch ludzi weszło do świątyni, żeby się modlić, jeden faryzeusz, a drugi celnik.
11 And the Pharisee stood by himself, and prayed thus: God, I thank thee that I have not been like the rest of men, rapacious, oppressive, and adulterous; nor like this publican.
Faryzeusz stanął i tak się w sobie modlił: Dziękuję ci, Boże, że nie jestem jak inni ludzie, zdziercy, niesprawiedliwi, cudzołożnicy albo jak i ten celnik.
12 But I fast twice in a week, and tithe all I possess.
Poszczę dwa razy w tygodniu, daję dziesięcinę ze wszystkiego, co mam.
13 And the publican stood afar off, and would not even lift his eyes to heaven, but smote upon his breast, and said: God, be merciful to me, a sinner.
A celnik, stojąc z daleka, nie chciał nawet oczu podnieść ku niebu, ale bił się w piersi, mówiąc: Boże, bądź miłosierny mnie grzesznemu.
14 I say to you, that this man went down to his house justified, rather than the Pharisee. For every one that exalteth himself, will be humbled; and every one that humbleth himself, will be exalted.
Mówię wam, że raczej ten odszedł do swego domu usprawiedliwiony, a nie tamten. [Każdy] bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony.
15 And they brought to him infants, that he might touch them: and his disciples saw them, and rebuked them.
Przynoszono też do niego niemowlęta, aby je dotknął. Lecz uczniowie, widząc to, gromili ich.
16 But Jesus called them, and said to them: Suffer little children to come to me, and forbid them not; for of those that are like them, of such is the kingdom of heaven.
Ale Jezus przywołał ich i powiedział: Pozwólcie dzieciom przychodzić do mnie i nie zabraniajcie im. Do takich bowiem należy królestwo Boże.
17 Verily I say to you, That he who shall not receive the kingdom of God, as a little child, will not enter it.
Zaprawdę powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, nie wejdzie do niego.
18 And one of the chiefs asked him, and said to him: Good Teacher, what shall I do, that I may inherit eternal life? (aiōnios g166)
I zapytał go pewien dostojnik: Nauczycielu dobry, co mam czynić, aby odziedziczyć życie wieczne? (aiōnios g166)
19 Jesus said to him: Why callest thou me, good? For, there is none good, except one; God.
A Jezus mu odpowiedział: Dlaczego nazywasz mnie dobrym? Nikt [nie jest] dobry, tylko jeden – Bóg.
20 Thou knowest the commandments: Thou shalt not kill; and thou shalt not commit adultery; and thou shalt not steal; and thou shalt not testify a false testimony; honor thy father and thy mother.
Znasz przykazania: Nie cudzołóż, nie zabijaj, nie kradnij, nie dawaj fałszywego świadectwa, czcij swego ojca i swoją matkę.
21 He said to him: All these have I kept, from my childhood.
A on odpowiedział: Tego wszystkiego przestrzegałem od młodości.
22 And when Jesus heard these words, he said to him: One thing is lacking to thee: go, sell all that thou hast, and give to the poor; and thou wilt have a treasure in heaven; and come after me.
Gdy Jezus to usłyszał, powiedział do niego: Jednego ci jeszcze brakuje. Sprzedaj wszystko, co masz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za mną.
23 And he, when he heard these words, was dejected; for he was very rich.
A on, usłyszawszy to, ogromnie się zasmucił, bo był bardzo bogaty.
24 And when Jesus saw that he was dejected, he said: How difficult it is, for those that have wealth to enter into the kingdom of God!
Kiedy Jezus zobaczył go bardzo zasmuconego, powiedział: Jakże trudno tym, którzy mają pieniądze, wejść do królestwa Bożego!
25 It is easier for a camel to enter the eye of a needle, than a rich man the kingdom of God.
Łatwiej bowiem jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogatemu wejść do królestwa Bożego.
26 They who heard it, said to him: Who then can have life?
Wtedy ci, którzy to słyszeli, mówili: Któż więc może być zbawiony?
27 And Jesus said: Those things which, with men, cannot be, with God, can be.
A on odpowiedział: Co niemożliwe jest u ludzi, możliwe jest u Boga.
28 Simon Cephas said to him: Lo, we have left every thing, and come after thee.
Wówczas Piotr powiedział: Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za tobą.
29 Jesus said to him: Verily I say to you: There is no man, who hath left houses, or parents, or brothers, or wife, or children, for the sake of the kingdom of God,
On zaś im odpowiedział: Zaprawdę powiadam wam, że nie ma nikogo, kto by opuścił dom, rodziców lub braci, żonę lub dzieci dla królestwa Bożego;
31 And Jesus took his twelve, and said to them: Behold, we are going up to Jerusalem; and all the things written in the prophets, concerning the Son of man, will be fulfilled.
Potem wziął ze sobą dwunastu i powiedział do nich: Oto idziemy do Jerozolimy i wypełni się wszystko, co zostało napisane przez proroków o Synu Człowieczym.
32 For he will be delivered over to the Gentiles; and they will mock him, and spit in his face;
Będzie bowiem wydany poganom, wyśmiany, zelżony i opluty;
33 and will scourge him, and will treat him with ignominy, and will kill him; and, the third day, he will arise.
Ubiczują go i zabiją, ale trzeciego dnia zmartwychwstanie.
34 But not one of these things, did they understand; but this subject was hidden from them, and they knew not the things told to them.
Lecz oni nic z tego nie zrozumieli. Te słowa były przed nimi zakryte i nie wiedzieli, o czym była mowa.
35 And as they came near to Jericho, a blind man was sitting by the side of the way, begging.
A gdy zbliżał się do Jerycha, pewien ślepiec siedział przy drodze i żebrał.
36 And he heard the noise of the multitude that passed, and inquired what it was.
A usłyszawszy przechodzący tłum, pytał, co się dzieje.
37 They say to him: Jesus the Nazarean is passing by.
I powiedziano mu, że przechodzi Jezus z Nazaretu.
38 And he called out, and said: Jesus, Son of David, have mercy on me.
Wtedy zawołał: Jezusie, Synu Dawida, zmiłuj się nade mną!
39 And they that went before Jesus rebuked him, that he might be silent. But he cried out the more, Son of David, have mercy on me.
Lecz ci, którzy szli z przodu, gromili go, aby milczał. On jednak jeszcze głośniej wołał: Synu Dawida, zmiłuj się nade mną!
40 And Jesus stood, and commanded him to be called to him. And when he came to him, he asked him,
Wtedy Jezus zatrzymał się i kazał go przyprowadzić do siebie. A gdy się zbliżył, zapytał go:
41 and said to him: What wilt thou, that I do for thee? And he said: My Lord, that I may see.
Co chcesz, abym ci uczynił? A on odpowiedział: Panie, żebym przejrzał.
42 And Jesus said to him: See thou; thy faith hath vivified thee.
Jezus mu powiedział: Przejrzyj, twoja wiara cię uzdrowiła.
43 And immediately he saw. And he followed after him, and glorified God. And all the people who beheld, gave glory to God.
Zaraz też odzyskał wzrok i szedł za nim, wielbiąc Boga. A wszyscy ludzie, widząc to, oddawali chwałę Bogu.
