1 Corinthians 2
1 And I, my Brethren, when I came to you, did not preach to you the mystery of God in magnificent speech, nor in wisdom.
I ja, bracia, gdy do was przyszedłem, nie przybyłem z wzniosłością mowy lub mądrości, głosząc wam świadectwo Boga.
2 And I did not govern myself among you, as if I knew any thing, except only Jesus Messiah; and him also as crucified.
Postanowiłem bowiem nie znać wśród was niczego innego, jak tylko Jezusa Chrystusa, i to ukrzyżowanego.
3 And in much fear and much trembling, was I with you.
I byłem u was w słabości, w bojaźni i z wielkim drżeniem.
4 And my speech and my preaching were not with the persuasiveness of the discourses of wisdom; but with the demonstration of the Spirit, and with power:
A moja mowa i moje głoszenie nie [opierały się] na powabnych słowach ludzkiej mądrości, ale na ukazywaniu Ducha i mocy;
5 that your faith might not arise from the wisdom of men, but from the power of God.
Aby wasza wiara nie opierała się na mądrości ludzkiej, ale na mocy Boga.
6 Yet we do speak wisdom, among the perfect; the wisdom not of this world, nor of the potentates of this world, who will come to naught. (aiōn g165)
Głosimy jednak mądrość wśród doskonałych, ale nie mądrość tego świata ani władców tego świata, którzy przemijają; (aiōn g165)
7 But we speak the wisdom of God, in a mystery; the wisdom which was hidden, and which God predetermined before the world was, for our glory: (aiōn g165)
Lecz głosimy mądrość Boga w tajemnicy, zakrytą [mądrość], którą przed wiekami Bóg przeznaczył ku naszej chwale; (aiōn g165)
8 which no one of the potentates of this world knew; for had they known it, they would not have crucified the Lord of glory. (aiōn g165)
Której nie poznał żaden z władców tego świata. Gdyby [ją] bowiem poznali, nigdy nie ukrzyżowaliby Pana chwały; (aiōn g165)
9 But, as it is written: The eye hath not seen, nor hath the ear heard, nor hath it entered into the heart of man, that which God hath prepared for those who love him.
Ale [głosimy], jak jest napisane: Czego oko nie widziało ani ucho nie słyszało, ani nie wstąpiło do serca człowieka, to przygotował Bóg tym, którzy go miłują.
10 But God hath revealed it to us, by his Spirit; for the Spirit exploreth all things, even the profound things of God.
Nam zaś Bóg objawił to przez swojego Ducha. Duch bowiem bada wszystko, nawet głębokości Boga.
11 For what man is there, who knoweth that which is in a man, except it be the spirit of the man, which is in him? So also, that which is in God, no one knoweth, except the Spirit of God.
Bo kto z ludzi wie, co jest w człowieku oprócz ducha ludzkiego, który w nim [jest]? Tak samo i tego, co jest w Bogu, nikt nie zna, oprócz Ducha Bożego.
12 Now we have received, not the spirit of the world, but the Spirit which is from God; that we might know the free gifts, which are given to us by God.
My zaś nie przyjęliśmy ducha świata, lecz Ducha, który [jest] z Boga, żebyśmy wiedzieli, które rzeczy są nam od Boga darowane.
13 Which things we also speak; not in the teaching of the words of man's wisdom, but in the teaching of the spirit; and we compare spirituals with spirituals.
A o tym też mówimy nie słowami, których naucza ludzka mądrość, lecz których naucza Duch Święty, stosując do duchowych spraw to, co duchowe.
14 For a man in his natural self, receiveth not spirituals; for they are foolishness to him. Neither can he know them; for they are discerned by the Spirit.
Lecz cielesny człowiek nie pojmuje tych [rzeczy], które są Ducha Bożego. Są bowiem dla niego głupstwem i nie może ich poznać, ponieważ rozsądza się je duchowo.
15 But he that is spiritual, judgeth of all things: and he is judged of by no one.
[Człowiek] duchowy zaś rozsądza wszystko, lecz sam przez nikogo nie jest sądzony.
16 For who hath known the mind of the Lord, that he should instruct him? But we have the mind of Messiah.
Kto bowiem poznał umysł Pana? Kto go będzie pouczał? Ale my mamy umysł Chrystusa.
