Acts 19
1 AND while Apolu was in Kurinthos, Paulos itinerated through the upper countries unto Ephesos; and he asked those disciples whom he found there,
Ενώ δε ο Απολλώς ήτο εν Κορίνθω, ο Παύλος αφού επέρασε τα ανωτερικά μέρη ήλθεν εις Εφεσον· και ευρών τινάς μαθητάς,
2 Have you received the Spirit of Holiness from that you believed? They answered and said to him, It hath not been heard by us whether there be the Spirit.
είπε προς αυτούς· Ελάβετε Πνεύμα Άγιον αφού επιστεύσατε; οι δε είπον προς αυτόν· Αλλ' ουδέ αν υπάρχη Πνεύμα Άγιον ηκούσαμεν.
3 He saith to them, And into what were you baptized? They said, Into the baptism of Juhanon.
Και είπε προς αυτούς· Εις τι λοιπόν εβαπτίσθητε; Οι δε είπον· Εις το βάπτισμα του Ιωάννου.
4 Paulos saith to them, Juhanon baptized the people with the baptism of repentance, saying that they should believe in him who was coming after him, who is Jeshu Meshiha.
Και είπεν ο Παύλος· Ο Ιωάννης μεν εβάπτισε βάπτισμα μετανοίας, λέγων προς τον λαόν να πιστεύσωσιν εις τον ερχόμενον μετ' αυτόν, τουτέστιν εις τον Χριστόν Ιησούν.
5 And when they heard these (words), they were baptized in the name of our Lord Jeshu Meshiha.
Ακούσαντες δε εβαπτίσθησαν εις το όνομα του Κυρίου Ιησού.
6 And Paulos laid on them the hand, and the Spirit of Holiness came upon them, and they spake with tongues, and prophesied.
Και αφού ο Παύλος επέθηκεν επ' αυτών τας χείρας, ήλθε το Πνεύμα το Άγιον επ' αυτούς, και ελάλουν γλώσσας και προεφήτευον.
7 But all the men were twelve.
Ήσαν δε πάντες ούτοι άνδρες έως δώδεκα.
8 And Paulos entered the synagogue, and discoursed boldly three months, and persuaded concerning the kingdom of Aloha.
Και εισελθών εις την συναγωγήν ελάλει μετά παρρησίας, διαλεγόμενος τρεις μήνας και πείθων εις τα περί της βασιλείας του Θεού.
9 And men of them were obdurate, and contended, and reviled the way of Aloha, before the assembly of the people. Then Paulos removed and separated from them the disciples, and every day discoursed with them in the school of a man whose name was Tyranos.
Επειδή όμως τινές εσκληρύνοντο και δεν επείθοντο, κακολογούντες την οδόν του Κυρίου ενώπιον του πλήθους, απομακρυνθείς απ' αυτών, απεχώρισε τους μαθητάς, διαλεγόμενος καθ' ημέραν εν τω σχολείω τινός, όστις ελέγετο Τύραννος.
10 And this was done two years, until all who dwelt in Asia, Jihudoyee and Aramoyee, had heard the word of the Lord.
Έγεινε δε τούτο επί δύο έτη, ώστε πάντες οι κατοικούντες την Ασίαν ήκουσαν τον λόγον του Κυρίου Ιησού, Ιουδαίοί τε και Έλληνες.
11 And great power-works wrought Aloha by the hand of Paulos;
Και ο Θεός έκαμνε διά των χειρών του Παύλου θαύματα μεγάλα,
12 so that they brought even from the garments that were upon his body napkins or wrappings, and laid them upon the sick, and the diseases went from them; and demons also went forth.
ώστε και επί τους ασθενείς εφέροντο από του σώματος αυτού μανδήλια ή περιζώματα και έφευγον απ' αυτών αι ασθένειαι, και τα πνεύματα τα πονηρά εξήρχοντο απ' αυτών.
13 BUT men, Jihudoyee, also, who went about and adjured demons, willed to adjure in the name of our Lord Jeshu over those who had unclean spirits, saying, We adjure you in the name of Jeshu whom Paulos preacheth.
Και τινές από των περιερχομένων εξορκιστών Ιουδαίων επεχείρησαν να προφέρωσιν επί τους έχοντας τα πνεύματα τα πονηρά το όνομα του Κυρίου Ιησού, λέγοντες· Σας ορκίζομεν εις τον Ιησούν, τον οποίον ο Παύλος κηρύττει.
14 There were seven sons of a man, a certain Jihudoya, chief of the priests, whose name was Skeva, who did this.
Και οι πράττοντες τούτο ήσαν επτά τινές υιοί Ιουδαίου αρχιερέως ονομαζομένου Σκευά.
15 And that evil demon answered and said to them, Jeshu I acknowledge, and Paulos I know; but who are you?
Αποκριθέν δε το πνεύμα το πονηρόν, είπε· Τον Ιησούν γνωρίζω και τον Παύλον εξεύρω· σεις δε τίνες είσθε;
16 And the man in whom was the evil spirit sprang upon them, and was strong against them, and threw them, and they, naked and wounded, fled from that house.
Και πηδήσας επ' αυτούς ο άνθρωπος, εις τον οποίον ήτο το πνεύμα το πονηρόν, και νικήσας αυτούς, ίσχυσε κατ' αυτών, ώστε γυμνοί και τετραυματισμένοι έφυγον εκ του οίκου εκείνου.
17 And this was known to all the Jihudoyee and Aramoyee who dwelt in Ephesos: and fear fell upon them all, and the name of our Lord Jeshu Meshiha was exalted.
Και τούτο έγεινε γνωστόν εις πάντας, Ιουδαίους τε και Έλληνας, τους κατοικούντας την Έφεσον, και επέπεσε φόβος επί πάντας αυτούς, και εμεγαλύνετο το όνομα του Κυρίου Ιησού·
18 And many of those who believed came and acknowledged their sins, and confessed whatever they had done.
και πολλοί των πιστευσάντων ήρχοντο εξομολογούμενοι και φανερόνοντες τας πράξεις αυτών.
19 Many also of the magicians collected their writings and brought and burned them before all men; and they reckoned the price of them, and it ascended to silver five myriads.
Πολλοί δε και εξ εκείνων, οίτινες έκαμνον τας μαγείας, φέροντες τα βιβλία αυτών κατέκαιον ενώπιον πάντων· και αριθμήσαντες τας τιμάς αυτών, εύρον πεντήκοντα χιλιάδας αργυρίου.
20 And thus with great power prevailed and increased the faith of Aloha.
Ούτω κραταιώς ηύξανε και ίσχυεν ο λόγος του Κυρίου.
21 But when these were fulfilled, Paulos set in his mind to itinerate throughout all Makedunia and Akaia, and to go into Urishlem. And he said, When I shall have gone thither, it behoveth me Ruma also to see.
Ως δε ετελέσθησαν ταύτα, ο Παύλος απεφάσισεν εν εαυτώ, αφού διέλθη την Μακεδονίαν και Αχαΐαν, να υπάγη εις την Ιερουσαλήμ, ειπών ότι αφού υπάγω εκεί, πρέπει να ίδω και την Ρώμην.
22 And he sent two men of those who ministered to him to Makedunia, Timotheos and Aristos; but he remained a time in Asia.
Και αποστείλας εις την Μακεδονίαν δύο των υπηρετούντων αυτόν, Τιμόθεον και Έραστον, αυτός έμεινε καιρόν τινά εν τη Ασία.
23 BUT there was made at that time a great tumult on account of the way of Aloha.
Έγεινε δε κατ' εκείνον τον καιρόν ταραχή ουκ ολίγη περί ταύτης της οδού.
24 For there was a certain worker of silver there whose name was Dimitrios, who made shrines of silver of Artemis, and he produced for the sons of his art great gains.
Διότι αργυροκόπος τις ονόματι Δημήτριος, κατασκευάζων ναούς αργυρούς της Αρτέμιδος, επροξένει εις τους τεχνίτας ουκ ολίγον κέρδος·
25 This (man) assembled all the sons of his art and those who wrought with them, and said to them, Men, you know that all our merchandise is from this work;
τους οποίους συναθροίσας και τους εργαζομένους τα τοιαύτα, είπεν· Άνδρες, εξεύρετε ότι εκ ταύτης της εργασίας προέρχεται η ευπορία ημών,
26 and you also hear and see, that not only the sons of Ephesos, but also many of all Asia, this Paulos persuadeth, and hath perverted them, saying, that there be no gods which by the hands of men are made.
και θεωρείτε και ακούετε ότι πολύν λαόν ου μόνον της Εφέσου, αλλά σχεδόν πάσης της Ασίας ο Παύλος ούτος έπεισε και μετέβαλε, λέγων ότι δεν είναι θεοί οι διά χειρών κατασκευαζόμενοι.
27 And not only is this business defamed and brought to an end, but also the temple of Artemis the great goddess is reputed as nothing, and she also, the goddess of all Asia, and (whom) all the nations worship, is despised.
Και ου μόνον η τέχνη ημών αύτη κινδυνεύει να εξουδενωθή, αλλά και το ιερόν της μεγάλης θεάς Αρτέμιδος να λογισθή εις ουδέν, και μέλλει μάλιστα να καταστραφή η μεγαλειότης αυτής, την οποίαν όλη η Ασία και η οικουμένη σέβεται.
28 And when they heard these (words) they were filled with wrath; and they cried, and said, Great is Artemis of the Ephesoyee.
Ακούσαντες δε και εμπλησθέντες θυμού, έκραζον λέγοντες· Μεγάλη η Άρτεμις των Εφεσίων.
29 And the whole city was perturbed, and they ran together and came to the theatre; and seizing, they led with them Gaios and Aristarkos, men of Makedunia, companions of Paulos.
Και η πόλις όλη επλήσθη ταραχής, και ώρμησαν ομοθυμαδόν εις το θέατρον, αφού συνήρπασαν τον Γάϊον και Αρίσταρχον τους Μακεδόνας, συνοδοιπόρους του Παύλου.
30 AND Paulos willed to enter the theatre, and the disciples restrained him.
Ενώ δε ο Παύλος ήθελε να εισέλθη εις τον δήμον, οι μαθηταί δεν άφινον αυτόν,
31 And the chiefs of Asia, because they were his friends, sent, praying of him not to deliver himself by going into the theatre.
τινές δε και εκ των Ασιαρχών, όντες φίλοι αυτού, έστειλαν προς αυτόν και παρεκάλουν να μη εκτεθή εις το θέατρον.
32 But the crowd who were in the theatre were greatly commoved, and others cried other things; for many of them knew not on what account they were assembled.
Άλλοι μεν λοιπόν έκραζον άλλο τι και άλλοι άλλο· διότι η σύναξις ήτο συγκεχυμένη, και οι πλειότεροι δεν ήξευρον διά τι είχον συναχθή.
33 But the people of the Jihudoyee who were there appointed of them a man a Jihudoya, whose name was Aleksandros; and when he stood (forth) he signed that he would apologize to the people.
Εκ δε του όχλου προήγαγον τον Αλέξανδρον, διά να λαλήση, επειδή οι Ιουδαίοι επρόβαλον αυτόν· και ο Αλέξανδρος σείσας την χείρα ήθελε να απολογηθή προς τον δήμον.
34 And when they knew that he was a Jihudoya, all of them cried with one voice, as two hours, Great is Artemis of the Ephesoyee!
Αφού δε εγνώρισαν ότι είναι Ιουδαίος, έγεινε μία φωνή εκ πάντων των κραζόντων, έως δύο ώρας· Μεγάλη η Άρτεμις των Εφεσίων.
35 And the chief of the city stilled them, saying, Men, Ephesoyee, who is there of mankind who knoweth not that the city of the Ephesoyee is a votaress of the great Artemis, and of her image which descended from heaven?
Καθησυχάσας δε ο γραμματεύς τον όχλον, λέγει· Άνδρες Εφέσιοι, και τις άνθρωπος είναι όστις δεν εξεύρει ότι η πόλις των Εφεσίων είναι λάτρις της μεγάλης θεάς Αρτέμιδος και του Διοπετούς αγάλματος;
36 Therefore, since no man can contradict this, it behoves you to be silent, and to do nothing in haste.
Επειδή λοιπόν ταύτα είναι αναντίρρητα, πρέπει σεις να ησυχάζητε και να μη πράττητε μηδέν προπετές.
37 Yet have you brought these men who have neither spoiled temples nor blasphemed our goddess.
Διότι εφέρετε τους άνδρας τούτους, οίτινες ούτε ιερόσυλοι είναι ούτε την θεάν σας βλασφημούσιν.
38 But if this Dimitrios and the sons of his craft have strife with any man, behold, the proconsul is in the city, (and) there are officers: let them go nigh and judge one with another.
Εάν μεν λοιπόν ο Δημήτριος και οι συντεχνίται αυτού έχωσι διαφοράν μετά τινός, υπάρχουσι δικάσιμοι ημέραι και υπάρχουσιν ανθύπατοι, ας εγκαλέσωσιν αλλήλους.
39 And if you require other (procedure), in the place which is given by the law for an assembly it shall be resolved.
Εάν δε ζητήτε τι περί άλλων πραγμάτων, εν τη νομίμω συνελεύσει θέλει διαλυθή.
40 For now also are we standing in peril of being accused as disturbers, because we cannot make excuse for the concourse of this day, inasmuch as we have met uselessly, and have made a tumult without cause.
Διότι κινδυνεύομεν να κατηγορηθώμεν ως στασιασταί διά την σημερινήν ταραχήν, χωρίς να υπάρχη μηδεμία αιτία, διά της οποίας θέλομεν δυνηθή να δικαιολογήσωμεν τον θόρυβον τούτον.
41 And when these he had said, he dissolved the assembly.
Και ειπών ταύτα, απέλυσε την συνέλευσιν.
