Job 5
1 Call, I pray thee—is there one to answer thee? Or, to which of the holy ones, wilt thou turn?
Zawołajże tedy, jeźli kto jest, coćby odpowiedział? a do któregoż się z świętych obrócisz?
2 For, to the foolish man, death is caused by vexation, and, the simple one, is slain by jealousy.
Zaiste głupiego zabija gniew, a prostaka umarza zawiść.
3 I, have seen the foolish taking root, and then hath his home decayed, in a moment:
Jam widział głupiego, iż się rozkorzenił; alem wnet źle tuszył mieszkaniu jego.
4 His children are far removed from safety, and they are crushed in the gate, and there is none to deliver:
Oddaleni będą synowie jego od zbawienia, i starci będą w bramie, a nie będzie, ktoby ich wyrwał.
5 Whose harvest, the hungry, eateth up, and, even out of thorn hedges, he taketh it, and the snare gapeth for their substance.
Żniwo jego głodny pożre, i z samego ciernia wybierze je; a połknie chciwy bogactwa takowych.
6 For sorrow, cometh not forth out of the dust, —nor, out of the ground, sprouteth trouble.
Albowiem nie z prochu wychodzi utrapienie, ani z ziemi wyrasta kłopot.
7 Though, man, to trouble, were born, as, sparks, on high, do soar,
Ale człowiek na kłopot się rodzi jako iskry z węgla latają w górę.
8 Yet indeed, I, would seek unto El, and, unto Elohim, would I set forth any cause: —
Zaiste jabym szukał Boga, Bogubym przełożył sprawę swoję;
9 Who doeth great things, beyond all search, —Wondrous things, till they cannot be recounted;
Który czyni rzeczy wielkie i niewybadane, dziwne, którym liczby niemasz;
10 Who giveth rain, upon the face of the earth, and sendeth forth waters, over the face of the open fields;
Który daje deszcz na ziemię, i spuszcza wody na pola;
11 Setting the lowly on high, and, mourners, are uplifted to safety;
Który sadza pokornych wysoko, a smutnych wywyższa ku zbawieniu;
12 Who doth frustrate the schemes of the crafty, that their hands cannot achieve abiding success;
Który w niwecz obraca myśli chytrych, tak, iż ręce ich nie sprawią nic skutecznego;
13 Who captureth the wise in their own craftiness, yea the headlong counsel of the crooked:
Który chwyta mądrych w chytrości ich, a radę przewrotnych prędko niszczy.
14 By day, they encounter darkness, and, as though it were night, they grope at high noon.
We dnie taczają się jako w ciemnościach, a jako w nocy macają w południe.
15 But he saveth from the sword, out of their mouth, and, out of the hand of the strong, the needy.
Który zachowuje ubogiego od miecza, od ust ich, i od ręki gwałtownika.
16 Thus to the poor hath come hope, and, perversity, hath shut her mouth.
Mać uciśniony nadzieje; ale nieprawość stuli usta swe.
17 Lo! how happy is the man whom God correcteth! Therefore, the chastening of the Almighty, do not thou refuse;
Oto błogosławiony człowiek, którego Bóg karze; przetoż karaniem Wszechmocnego nie pogardzaj,
18 For, he, woundeth that he may bind up, He smiteth through, that, his own hands, may heal.
Bo on zrania i zawiązuje; uderza, a ręce jego uzdrawiają.
19 In six troubles, he will rescue thee, and, in seven, there shall smite thee no misfortune:
Z sześciu ucisków wyrwie cię, a w siódmym nie tknie się ciebie złe.
20 In famine, he will ransom thee from death, and in battle from the power of the sword;
W głodzie wybawi cię od śmierci, a na wojnie z rąk miecza.
21 During the scourge of the tongue, shalt thou be hid, neither shalt thou be afraid of destruction when it cometh;
Przed biczem języka ukryty będziesz, a nie ulękniesz się w spustoszeniu, gdy przyjdzie.
22 At destruction and at hunger, shalt thou laugh, and, of the wild beast of the earth, be not thou afraid;
W spustoszeniu i w głodzie śmiać się będziesz, a zwierząt ziemskich bać się nie będziesz.
23 For, with the stones of the field, shall be thy covenant, and, the wild beast of the field, hath been made thy friend;
Bo z kamieniem polnym będzie przymierze twoje, a okrutny zwierz polny spokojnym ci się stawi.
24 And thou shalt know that, at peace, is thy tent, and shalt visit thy fold, and miss nothing;
I poznasz, że jest spokojny przybytek twój, i nawiedzisz mieszkanie twoje, a nie zgrzeszysz.
25 And thou shalt know, that numerous is thy seed, and, thine offspring, like the young shoots of the field.
Doznasz też, iż rozmnożone będzie nasienie twoje, a potomstwo twoje będzie jako ziele ziemi.
26 Thou shalt come, yet robust, to the grave, as a stack of sheaves mounteth up in its season.
Wnijdziesz w sędziwości do grobu, jako znoszone bywa zboże w stóg czasu swego.
27 Lo! as for this, we have searched it out—so, it is, Hear it, and know, thou, for thyself.
Otośmy tego doszli, że tak jest: słuchajże tego, a uważaj to sam u siebie.
