Luke 5
1 Now it came to pass, while the multitude pressed upon him and heard the word of God, that he was standing by the lake of Gennesaret;
අනන්තරං යීශුරේකදා ගිනේෂරථ්දස්‍ය තීර උත්තිෂ්ඨති, තදා ලෝකා ඊශ්වරීයකථාං ශ්‍රෝතුං තදුපරි ප්‍රපතිතාඃ|
2 and he saw two boats standing by the lake: but the fishermen had gone out of them, and were washing their nets.
තදානීං ස හ්දස්‍ය තීරසමීපේ නෞද්වයං දදර්ශ කිඤ්ච මත්ස්‍යෝපජීවිනෝ නාවං විහාය ජාලං ප්‍රක්‍ෂාලයන්ති|
3 And he entered into one of the boats, which was Simon’s, and asked him to put out a little from the land. And he sat down and taught the multitudes out of the boat.
තතස්තයෝර්ද්වයෝ ර්මධ්‍යේ ශිමෝනෝ නාවමාරුහ්‍ය තීරාත් කිඤ්චිද්දූරං යාතුං තස්මින් විනයං කෘත්වා නෞකායාමුපවිශ්‍ය ලෝකාන් ප්‍රෝපදිෂ්ටවාන්|
4 And when he had left speaking, he said unto Simon, Put out into the deep, and let down your nets for a draught.
පශ්චාත් තං ප්‍රස්තාවං සමාප්‍ය ස ශිමෝනං ව්‍යාජහාර, ගභීරං ජලං ගත්වා මත්ස්‍යාන් ධර්ත්තුං ජාලං නික්‍ෂිප|
5 And Simon answered and said, Master, we toiled all night, and took nothing: but at thy word I will let down the nets.
තතඃ ශිමෝන බභාෂේ, හේ ගුරෝ යද්‍යපි වයං කෘත්ස්නාං යාමිනීං පරිශ්‍රම්‍ය මත්ස්‍යෛකමපි න ප්‍රාප්තාස්තථාපි භවතෝ නිදේශතෝ ජාලං ක්‍ෂිපාමඃ|
6 And when they had this done, they enclosed a great multitude of fishes; and their nets were breaking;
අථ ජාලේ ක්‍ෂිප්තේ බහුමත්ස්‍යපතනාද් ආනායඃ ප්‍රච්ඡින්නඃ|
7 and they beckoned unto their partners in the other boat, that they should come and help them. And they came, and filled both the boats, so that they began to sink.
තස්මාද් උපකර්ත්තුම් අන්‍යනෞස්ථාන් සඞ්ගින ආයාතුම් ඉඞ්ගිතේන සමාහ්වයන් තතස්ත ආගත්‍ය මත්ස්‍යෛ ර්නෞද්වයං ප්‍රපූරයාමාසු ර‍්‍යෛ ර්නෞද්වයං ප්‍රමග්නම්|
8 But Simon Peter, when he saw it, fell down at Jesus’ knees, saying, Depart from me; for I am a sinful man, O Lord.
තදා ශිමෝන්පිතරස්තද් විලෝක්‍ය යීශෝශ්චරණයෝඃ පතිත්වා, හේ ප්‍රභෝහං පාපී නරෝ මම නිකටාද් භවාන් යාතු, ඉති කථිතවාන්|
9 For he was amazed, and all that were with him, at the draught of the fishes which they had taken;
යතෝ ජාලේ පතිතානාං මත්ස්‍යානාං යූථාත් ශිමෝන් තත්සඞ්ගිනශ්ච චමත්කෘතවන්තඃ; ශිමෝනඃ සහකාරිණෞ සිවදේඃ පුත්‍රෞ යාකූබ් යෝහන් චේමෞ තාදෘශෞ බභූවතුඃ|
10 and so were also James and John, sons of Zebedee, which were partners with Simon. And Jesus said unto Simon, Fear not; from henceforth thou shalt catch men.
තදා යීශුඃ ශිමෝනං ජගාද මා භෛෂීරද්‍යාරභ්‍ය ත්වං මනුෂ්‍යධරෝ භවිෂ්‍යසි|
11 And when they had brought their boats to land, they left all, and followed him.
අනන්තරං සර්ව්වාසු නෞසු තීරම් ආනීතාසු තේ සර්ව්වාන් පරිත්‍යජ්‍ය තස්‍ය පශ්චාද්ගාමිනෝ බභූවුඃ|
12 And it came to pass, while he was in one of the cities, behold, a man full of leprosy: and when he saw Jesus, he fell on his face, and besought him, saying, Lord, if thou wilt, thou canst make me clean.
තතඃ පරං යීශෞ කස්මිංශ්චිත් පුරේ තිෂ්ඨති ජන ඒකඃ සර්ව්වාඞ්ගකුෂ්ඨස්තං විලෝක්‍ය තස්‍ය සමීපේ න්‍යුබ්ජඃ පතිත්වා සවිනයං වක්තුමාරේභේ, හේ ප්‍රභෝ යදි භවානිච්ඡති තර්හි මාං පරිෂ්කර්ත්තුං ශක්නෝති|
13 And he stretched forth his hand, and touched him, saying, I will; be thou made clean. And straightway the leprosy departed from him.
තදානීං ස පාණිං ප්‍රසාර‍්‍ය්‍ය තදඞ්ගං ස්පෘශන් බභාෂේ ත්වං පරිෂ්ක්‍රියස්වේති මමේච්ඡාස්ති තතස්තත්ක්‍ෂණං ස කුෂ්ඨාත් මුක්තඃ|
14 And he charged him to tell no man: but go thy way, and shew thyself to the priest, and offer for thy cleansing, according as Moses commanded, for a testimony unto them.
පශ්චාත් ස තමාඥාපයාමාස කථාමිමාං කස්මෛචිද් අකථයිත්වා යාජකස්‍ය සමීපඤ්ච ගත්වා ස්වං දර්ශය, ලෝකේභ්‍යෝ නිජපරිෂ්කෘතත්වස්‍ය ප්‍රමාණදානාය මූසාඥානුසාරේණ ද්‍රව්‍යමුත්මෘජස්ව ච|
15 But so much the more went abroad the report concerning him: and great multitudes came together to hear, and to be healed of their infirmities.
තථාපි යීශෝඃ සුඛ්‍යාති ර්බහු ව්‍යාප්තුමාරේභේ කිඤ්ච තස්‍ය කථාං ශ්‍රෝතුං ස්වීයරෝගේභ්‍යෝ මෝක්තුඤ්ච ලෝකා ආජග්මුඃ|
16 But he withdrew himself in the deserts, and prayed.
අථ ස ප්‍රාන්තරං ගත්වා ප්‍රාර්ථයාඤ්චක්‍රේ|
17 And it came to pass on one of those days, that he was teaching; and there were Pharisees and doctors of the law sitting by, which were come out of every village of Galilee and Judaea and Jerusalem: and the power of the Lord was with him to heal.
අපරඤ්ච ඒකදා යීශුරුපදිශති, ඒතර්හි ගාලීල්‍යිහූදාප්‍රදේශයෝඃ සර්ව්වනගරේභ්‍යෝ යිරූශාලමශ්ච කියන්තඃ ඵිරූශිලෝකා ව්‍යවස්ථාපකාශ්ච සමාගත්‍ය තදන්තිකේ සමුපවිවිශුඃ, තස්මින් කාලේ ලෝකානාමාරෝග්‍යකාරණාත් ප්‍රභෝඃ ප්‍රභාවඃ ප්‍රචකාශේ|
18 And behold, men bring on a bed a man that was palsied: and they sought to bring him in, and to lay him before him.
පශ්චාත් කියන්තෝ ලෝකා ඒකං පක්‍ෂාඝාතිනං ඛට්වායාං නිධාය යීශෝඃ සමීපමානේතුං සම්මුඛේ ස්ථාපයිතුඤ්ච ව්‍යාප්‍රියන්ත|
19 And not finding by what [way] they might bring him in because of the multitude, they went up to the housetop, and let him down through the tiles with his couch into the midst before Jesus.
කින්තු බහුජනනිවහසම්වාධාත් න ශක්නුවන්තෝ ගෘහෝපරි ගත්වා ගෘහපෘෂ්ඨං ඛනිත්වා තං පක්‍ෂාඝාතිනං සඛට්වං ගෘහමධ්‍යේ යීශෝඃ සම්මුඛේ (අ)වරෝහයාමාසුඃ|
20 And seeing their faith, he said, Man, thy sins are forgiven thee.
තදා යීශුස්තේෂාම් ඊදෘශං විශ්වාසං විලෝක්‍ය තං පක්‍ෂාඝාතිනං ව්‍යාජහාර, හේ මානව තව පාපමක්‍ෂම්‍යත|
21 And the scribes and the Pharisees began to reason, saying, Who is this that speaketh blasphemies? Who can forgive sins, but God alone?
තස්මාද් අධ්‍යාපකාඃ ඵිරූශිනශ්ච චිත්තෛරිත්ථං ප්‍රචින්තිතවන්තඃ, ඒෂ ජන ඊශ්වරං නින්දති කෝයං? කේවලමීශ්වරං විනා පාපං ක්‍ෂන්තුං කඃ ශක්නෝති?
22 But Jesus perceiving their reasonings, answered and said unto them, What reason ye in your hearts?
තදා යීශුස්තේෂාම් ඉත්ථං චින්තනං විදිත්වා තේභ්‍යෝකථයද් යූයං මනෝභිඃ කුතෝ විතර්කයථ?
23 Whether is easier, to say, Thy sins are forgiven thee; or to say, Arise and walk?
තව පාපක්‍ෂමා ජාතා යද්වා ත්වමුත්ථාය ව්‍රජ ඒතයෝ ර්මධ්‍යේ කා කථා සුකථ්‍යා?
24 But that ye may know that the Son of man hath power on earth to forgive sins (he said unto him that was palsied), I say unto thee, Arise, and take up thy couch, and go unto thy house.
කින්තු පෘථිව්‍යාං පාපං ක්‍ෂන්තුං මානවසුතස්‍ය සාමර්ථ්‍යමස්තීති යථා යූයං ඥාතුං ශක්නුථ තදර්ථං (ස තං පක්‍ෂාඝාතිනං ජගාද) උත්තිෂ්ඨ ස්වශය්‍යාං ගෘහීත්වා ගෘහං යාහීති ත්වාමාදිශාමි|
25 And immediately he rose up before them, and took up that whereon he lay, and departed to his house, glorifying God.
තස්මාත් ස තත්ක්‍ෂණම් උත්ථාය සර්ව්වේෂාං සාක්‍ෂාත් නිජශයනීයං ගෘහීත්වා ඊශ්වරං ධන්‍යං වදන් නිජනිවේශනං යයෞ|
26 And amazement took hold on all, and they glorified God; and they were filled with fear, saying, We have seen strange things today.
තස්මාත් සර්ව්වේ විස්මය ප්‍රාප්තා මනඃසු භීතාශ්ච වයමද්‍යාසම්භවකාර‍්‍ය්‍යාණ්‍යදර්ශාම ඉත්‍යුක්ත්වා පරමේශ්වරං ධන්‍යං ප්‍රෝදිතාඃ|
27 And after these things he went forth, and beheld a publican, named Levi, sitting at the place of toll, and said unto him, Follow me.
තතඃ පරං බහිර්ගච්ඡන් කරසඤ්චයස්ථානේ ලේවිනාමානං කරසඤ්චායකං දෘෂ්ට්වා යීශුස්තමභිදධේ මම පශ්චාදේහි|
28 And he forsook all, and rose up and followed him.
තස්මාත් ස තත්ක්‍ෂණාත් සර්ව්වං පරිත්‍යජ්‍ය තස්‍ය පශ්චාදියාය|
29 And Levi made him a great feast in his house: and there was a great multitude of publicans and of others that were sitting at meat with them.
අනන්තරං ලේවි ර්නිජගෘහේ තදර්ථං මහාභෝජ්‍යං චකාර, තදා තෛඃ සහානේකේ කරසඤ්චායිනස්තදන්‍යලෝකාශ්ච භෝක්තුමුපවිවිශුඃ|
30 And the Pharisees and their scribes murmured against his disciples, saying, Why do ye eat and drink with the publicans and sinners?
තස්මාත් කාරණාත් චණ්ඩාලානාං පාපිලෝකානාඤ්ච සඞ්ගේ යූයං කුතෝ භංග්ධ්වේ පිවථ චේති කථාං කථයිත්වා ඵිරූශිනෝ(අ)ධ්‍යාපකාශ්ච තස්‍ය ශිෂ්‍යෛඃ සහ වාග්‍යුද්ධං කර්ත්තුමාරේභිරේ|
31 And Jesus answering said unto them, They that are whole have no need of a physician; but they that are sick.
තස්මාද් යීශුස්තාන් ප්‍රත්‍යවෝචද් අරෝගලෝකානාං චිකිත්සකේන ප්‍රයෝජනං නාස්ති කින්තු සරෝගාණාමේව|
32 I am not come to call the righteous but sinners to repentance.
අහං ධාර්ම්මිකාන් ආහ්වාතුං නාගතෝස්මි කින්තු මනඃ පරාවර්ත්තයිතුං පාපින ඒව|
33 And they said unto him, The disciples of John fast often, and make supplications; likewise also the [disciples] of the Pharisees; but thine eat and drink.
තතස්තේ ප්‍රෝචුඃ, යෝහනඃ ඵිරූශිනාඤ්ච ශිෂ්‍යා වාරංවාරම් උපවසන්ති ප්‍රාර්ථයන්තේ ච කින්තු තව ශිෂ්‍යාඃ කුතෝ භුඤ්ජතේ පිවන්ති ච?
34 And Jesus said unto them, Can ye make the sons of the bride-chamber fast, while the bridegroom is with them?
තදා ස තානාචඛ්‍යෞ වරේ සඞ්ගේ තිෂ්ඨති වරස්‍ය සඛිගණං කිමුපවාසයිතුං ශක්නුථ?
35 But the days will come; and when the bridegroom shall be taken away from them, then will they fast in those days.
කින්තු යදා තේෂාං නිකටාද් වරෝ නේෂ්‍යතේ තදා තේ සමුපවත්ස්‍යන්ති|
36 And he spake also a parable unto them; No man rendeth a piece from a new garment and putteth it upon an old garment; else he will rend the new, and also the piece from the new will not agree with the old.
සෝපරමපි දෘෂ්ටාන්තං කථයාම්බභූව පුරාතනවස්ත්‍රේ කෝපි නුතනවස්ත්‍රං න සීව්‍යති යතස්තේන සේවනේන ජීර්ණවස්ත්‍රං ඡිද්‍යතේ, නූතනපුරාතනවස්ත්‍රයෝ ර්මේලඤ්ච න භවති|
37 And no man putteth new wine into old wineskins; else the new wine will burst the skins, and itself will be spilled, and the skins will perish.
පුරාතන්‍යාං කුත්වාං කෝපි නුතනං ද්‍රාක්‍ෂාරසං න නිදධාති, යතෝ නවීනද්‍රාක්‍ෂාරසස්‍ය තේජසා පුරාතනී කුතූ ර්විදීර‍්‍ය්‍යතේ තතෝ ද්‍රාක්‍ෂාරසඃ පතති කුතූශ්ච නශ්‍යති|
38 But new wine must be put into fresh wineskins.
තතෝ හේතෝ ර්නූතන්‍යාං කුත්වාං නවීනද්‍රාක්‍ෂාරසඃ නිධාතව්‍යස්තේනෝභයස්‍ය රක්‍ෂා භවති|
39 And no man having drunk old [wine] desireth new: for he saith, The old is good.
අපරඤ්ච පුරාතනං ද්‍රාක්‍ෂාරසං පීත්වා කෝපි නූතනං න වාඤ්ඡති, යතඃ ස වක්ති නූතනාත් පුරාතනම් ප්‍රශස්තම්|
