John 4
1 When therefore the Lord knew how that the Pharisees had heard that Jesus was making and baptizing more disciples than John
| و چون خداوند دانست که فریسیان مطلع شده‌اند که عیسی بیشتر از یحیی شاگردپیدا کرده، تعمید می‌دهد، | ۱ |
2 (although Jesus himself baptized not, but his disciples),
| با اینکه خود عیسی تعمید نمی داد بلکه شاگردانش، | ۲ |
3 he left Judaea, and departed again into Galilee.
| یهودیه راگذارده، باز به‌جانب جلیل رفت. | ۳ |
4 And he must needs pass through Samaria.
| و لازم بود که از سامره عبور کند | ۴ |
5 So he cometh to a city of Samaria, called Sychar, near to the parcel of ground that Jacob gave to his son Joseph:
| پس به شهری از سامره که سوخار نام داشت، نزدیک به آن موضعی که یعقوب به پسر خود یوسف داده بود رسید. | ۵ |
6 and Jacob’s well was there. Jesus therefore, being wearied with his journey, sat thus by the well. It was about the sixth hour.
| و در آنجا چاه یعقوب بود. پس عیسی از سفر خسته شده، همچنین بر سر چاه نشسته بود و قریب به ساعت ششم بود. | ۶ |
7 There cometh a woman of Samaria to draw water: Jesus saith unto her, Give me to drink.
| که زنی سامری بجهت آب کشیدن آمد. عیسی بدو گفت: «جرعه‌ای آب به من بنوشان.» | ۷ |
8 For his disciples were gone away into the city to buy food.
| زیرا شاگردانش بجهت خریدن خوراک به شهر رفته بودند. | ۸ |
9 The Samaritan woman therefore saith unto him, How is it that thou, being a Jew, askest drink of me, which am a Samaritan woman? (For Jews have no dealings with Samaritans.)
| زن سامری بدو گفت: «چگونه تو که یهود هستی ازمن آب می‌خواهی و حال آنکه زن سامری می‌باشم؟» زیرا که یهود با سامریان معاشرت ندارند. | ۹ |
10 Jesus answered and said unto her, If thou knewest the gift of God, and who it is that saith to thee, Give me to drink; thou wouldest have asked of him, and he would have given thee living water.
| عیسی در جواب او گفت: «اگر بخشش خدا را می‌دانستی و کیست که به تو می‌گوید آب به من بده، هرآینه تو از او خواهش می‌کردی و به تو آب زنده عطا می‌کرد. | ۱۰ |
11 The woman saith unto him, Sir, thou hast nothing to draw with, and the well is deep: from whence then hast thou that living water?
| زن بدو گفت: «ای آقادلو نداری و چاه عمیق است. پس از کجا آب زنده داری؟ | ۱۱ |
12 Art thou greater than our father Jacob, which gave us the well, and drank thereof himself, and his sons, and his cattle?
| آیا تو از پدر ما یعقوب بزرگترهستی که چاه را به ما داد و خود و پسران و مواشی او از آن می‌آشامیدند؟» | ۱۲ |
13 Jesus answered and said unto her, Every one that drinketh of this water shall thirst again:
| عیسی در جواب اوگفت: «هر‌که از این آب بنوشد باز تشنه گردد، | ۱۳ |
14 but whosoever drinketh of the water that I shall give him shall never thirst; but the water that I shall give him shall become in him a well of water springing up unto eternal life. (aiōn g165, aiōnios g166)
| لیکن کسی‌که از آبی که من به او می‌دهم بنوشد، ابد تشنه نخواهد شد، بلکه آن آبی که به او می‌دهم در او چشمه آبی گردد که تا حیات جاودانی می‌جوشد.» (aiōn g165, aiōnios g166) | ۱۴ |
15 The woman saith unto him, Sir, give me this water, that I thirst not, neither come all the way hither to draw.
| زن بدو گفت: «ای آقا آن آب را به من بده تا دیگر تشنه نگردم و به اینجابجهت آب کشیدن نیایم.» | ۱۵ |
16 Jesus saith unto her, Go, call thy husband, and come hither.
| عیسی به او گفت: «برو و شوهر خود رابخوان و در اینجا بیا.» | ۱۶ |
17 The woman answered and said unto him, I have no husband. Jesus saith unto her, Thou saidst well, I have no husband:
| زن در جواب گفت: «شوهر ندارم.» عیسی بدو گفت: «نیکو گفتی که شوهر نداری! | ۱۷ |
18 for thou hast had five husbands; and he whom thou now hast is not thy husband: this hast thou said truly.
| زیرا که پنج شوهر داشتی وآنکه الان داری شوهر تو نیست! این سخن راراست گفتی!» | ۱۸ |
19 The woman saith unto him, Sir, I perceive that thou art a prophet.
| زن بدو گفت: «ای آقا می‌بینم که تو نبی هستی! | ۱۹ |
20 Our fathers worshipped in this mountain; and ye say, that in Jerusalem is the place where men ought to worship.
| پدران ما در این کوه پرستش می‌کردند و شما می‌گویید که در اورشلیم جایی است که در آن عبادت باید نمود.» | ۲۰ |
21 Jesus saith unto her, Woman, believe me, the hour cometh, when neither in this mountain, nor in Jerusalem, shall ye worship the Father.
| عیسی بدوگفت: «ای زن مرا تصدیق کن که ساعتی می‌آید که نه در این کوه و نه در اورشلیم پدر را پرستش خواهید کرد. | ۲۱ |
22 Ye worship that which ye know not: we worship that which we know: for salvation is from the Jews.
| شما آنچه را که نمی دانیدمی پرستید اما ما آنچه را که می‌دانیم عبادت می‌کنیم زیرا نجات از یهود است. | ۲۲ |
23 But the hour cometh, and now is, when the true worshippers shall worship the Father in spirit and truth: for such doth the Father seek to be his worshippers.
| لیکن ساعتی می‌آید بلکه الان است که در آن پرستندگان حقیقی پدر را به روح و راستی پرستش خواهندکرد زیرا که پدر مثل این پرستندگان خود را طالب است. | ۲۳ |
24 God is a Spirit: and they that worship him must worship in spirit and truth.
| خدا روح است و هر‌که او را پرستش کند می‌باید به روح و راستی بپرستد.» | ۲۴ |
25 The woman saith unto him, I know that Messiah cometh (which is called Christ): when he is come, he will declare unto us all things.
| زن بدو گفت: «می‌دانم که مسیح یعنی کرستس می‌آید. پس هنگامی که او آید از هر چیزبه ما خبر‌خواهد داد.» | ۲۵ |
26 Jesus saith unto her, I that speak unto thee am [he].
| عیسی بدو گفت: «من که با تو سخن می‌گویم همانم.» | ۲۶ |
27 And upon this came his disciples; and they marveled that he was speaking with a woman; yet no man said, What seekest thou? or, Why speakest thou with her?
| و در همان وقت شاگردانش آمده، تعجب کردند که با زنی سخن می‌گوید و لکن هیچ‌کس نگفت که چه می‌طلبی یا برای چه با او حرف می‌زنی. | ۲۷ |
28 So the woman left her waterpot, and went away into the city, and saith to the men,
| آنگاه زن سبوی خود را گذارده، به شهر رفت و مردم را گفت: | ۲۸ |
29 Come, see a man, which told me all things that [ever] I did: can this be the Christ?
| «بیایید و کسی راببینید که هرآنچه کرده بودم به من گفت. آیا این مسیح نیست؟» | ۲۹ |
30 They went out of the city, and were coming to him.
| پس از شهر بیرون شده، نزد اومی آمدند. | ۳۰ |
31 In the mean while the disciples prayed him, saying, Rabbi, eat.
| و در اثنا آن شاگردان او خواهش نموده، گفتند: «ای استاد بخور.» | ۳۱ |
32 But he said unto them, I have meat to eat that ye know not.
| بدیشان گفت: «من غذایی دارم که بخورم و شما آن را نمی دانید.» | ۳۲ |
33 The disciples therefore said one to another, Hath any man brought him [aught] to eat?
| شاگردان به یکدیگر گفتند: «مگر کسی برای اوخوراکی آورده باشد!» | ۳۳ |
34 Jesus saith unto them, My meat is to do the will of him that sent me, and to accomplish his work.
| عیسی بدیشان گفت: «خوراک من آن است که خواهش فرستنده خودرا به عمل آورم و کار او را به انجام رسانم. | ۳۴ |
35 Say not ye, There are yet four months, and [then] cometh the harvest? behold, I say unto you, Lift up your eyes, and look on the fields, that they are white already unto harvest.
| آیاشما نمی گویید که چهار ماه دیگر موسم درواست؟ اینک به شما می‌گویم چشمان خود را بالاافکنید و مزرعه‌ها را ببینید زیرا که الان بجهت درو سفید شده است. | ۳۵ |
36 He that reapeth receiveth wages, and gathereth fruit unto life eternal; that he that soweth and he that reapeth may rejoice together. (aiōnios g166)
| و دروگر اجرت می‌گیردو ثمری بجهت حیات جاودانی جمع می‌کند تاکارنده و درو‌کننده هر دو با هم خشنود گردند. (aiōnios g166) | ۳۶ |
37 For herein is the saying true, One soweth, and another reapeth.
| زیرا این کلام در اینجا راست است که یکی می‌کارد و دیگری درو می‌کند. | ۳۷ |
38 I sent you to reap that whereon ye have not laboured: others have laboured, and ye are entered into their labour.
| من شما رافرستادم تا چیزی را که در آن رنج نبرده‌اید دروکنید. دیگران محنت کشیدند و شما در محنت ایشان داخل شده‌اید.» | ۳۸ |
39 And from that city many of the Samaritans believed on him because of the word of the woman, who testified, He told me all things that [ever] I did.
| پس در آن شهر بسیاری از سامریان بواسطه سخن آن زن که شهادت داد که هرآنچه کرده بودم به من باز‌گفت بدو ایمان آوردند. | ۳۹ |
40 So when the Samaritans came unto him, they besought him to abide with them: and he abode there two days.
| و چون سامریان نزد او آمدند، از او خواهش کردند که نزدایشان بماند و دو روز در آنجا بماند. | ۴۰ |
41 And many more believed because of his word;
| و بسیاری دیگر بواسطه کلام او ایمان آوردند. | ۴۱ |
42 and they said to the woman, Now we believe, not because of thy speaking: for we have heard for ourselves, and know that this is indeed the Saviour of the world.
| و به زن گفتند که «بعد از این بواسطه سخن تو ایمان نمی آوریم زیرا خود شنیده و دانسته‌ایم که او درحقیقت مسیح و نجات‌دهنده عالم است.» | ۴۲ |
43 And after the two days he went forth from thence into Galilee.
| اما بعد از دو روز از آنجا بیرون آمده، به سوی جلیل روانه شد. | ۴۳ |
44 For Jesus himself testified, that a prophet hath no honour in his own country.
| زیرا خود عیسی شهادت داد که هیچ نبی را در وطن خود حرمت نیست. | ۴۴ |
45 So when he came into Galilee, the Galilaeans received him, having seen all the things that he did in Jerusalem at the feast: for they also went unto the feast.
| پس چون به جلیل آمد، جلیلیان او راپذیرفتند زیرا هر‌چه در اورشلیم در عید کرده بود، دیدند، چونکه ایشان نیز در عید رفته بودند. | ۴۵ |
46 He came therefore again unto Cana of Galilee, where he made the water wine. And there was a certain nobleman, whose son was sick at Capernaum.
| پس عیسی به قانای جلیل آنجایی که آب را شراب ساخته بود، بازآمد. و یکی از سرهنگان ملک بود که پسر او در کفرناحوم مریض بود. | ۴۶ |
47 When he heard that Jesus was come out of Judaea into Galilee, he went unto him, and besought [him] that he would come down, and heal his son; for he was at the point of death.
| وچون شنید که عیسی از یهودیه به جلیل آمده است، نزد او آمده، خواهش کرد که فرود بیاید وپسر او را شفا دهد، زیرا که مشرف به موت بود. | ۴۷ |
48 Jesus therefore said unto him, Except ye see signs and wonders, ye will in no wise believe.
| عیسی بدو گفت: «اگر آیات و معجزات نبینید، همانا ایمان نیاورید.» | ۴۸ |
49 The nobleman saith unto him, Sir, come down ere my child die.
| سرهنگ بدو گفت: «ای آقا قبل از آنکه پسرم بمیرد فرود بیا.» | ۴۹ |
50 Jesus saith unto him, Go thy way; thy son liveth. The man believed the word that Jesus spake unto him, and he went his way.
| عیسی بدو گفت: «برو که پسرت زنده است.» آن شخص به سخنی که عیسی بدو گفت، ایمان آورده، روانه شد. | ۵۰ |
51 And as he was now going down, his servants met him, saying, that his son lived.
| و در وقتی که او می‌رفت، غلامانش او راستقبال نموده، مژده دادند و گفتند که پسر توزنده است. | ۵۱ |
52 So he inquired of them the hour when he began to amend. They said therefore unto him, Yesterday at the seventh hour the fever left him.
| پس از ایشان پرسید که در چه ساعت عافیت یافت. گفتند: «دیروز، در ساعت هفتم تب از او زایل گشت.» | ۵۲ |
53 So the father knew that [it was] at that hour in which Jesus said unto him, Thy son liveth: and himself believed, and his whole house.
| آنگاه پدر فهمیدکه در همان ساعت عیسی گفته بود: «پسر تو زنده است.» پس او و تمام اهل خانه او ایمان آوردند. | ۵۳ |
54 This is again the second sign that Jesus did, having come out of Judaea into Galilee.
| و این نیز معجزه دوم بود که از عیسی در وقتی که از یهودیه به جلیل آمد، به ظهور رسید. | ۵۴ |
