Psalms 90

1 A prayer of Moses, the man of God. Lord, you have been a home to us one generation after another.

O Zot, ti ke qenë për ne një strehë brez pas brezi.

2 Before the mountains were born, or the earth and the world were brought forth, from everlasting to everlasting you are God.

Para se të kishin lindur malet dhe para se ti të kishe formuar tokën dhe botën, madje nga mot dhe përjetë ti je Perëndia.

3 You bring us back to the dust, you summon mortals to return.

Ti e kthen njeriun në pluhur dhe thua: “Kthehuni, o bij të njerëzve”.

4 For you see a thousand years as the passing of yesterday, as a watch in the night.

Sepse një mijë vjet në sytë e tu janë si dita e djeshme që ka kaluar, ose sikur të gdhish një natë.

5 Your floods sweep them away; they are like a dream, or like grass which sprouts in the morning,

Ti i përlan si një përmbytje. Ato janë si një ëndërr, janë si barr që gjelbëron në mëngjes.

6 which blossoms and sprouts in the morning, but by evening is cut and withered.

Në mëngjes ai lulëzon dhe gjelbëron, në mbrëmje kositet dhe thahet.

7 For your anger consumes us, the heat of your wrath confounds us.

Sepse jemi të konsumuar nga zemërimi yt dhe jemi të tmerruar nga tërbimi yt.

8 Our sins you have set before you, our secrets in the light of your face.

Ti i vë fajet tona para teje, mëkatet tona të fshehta në dritën e fytyrës sate.

9 For through your wrath our days are declining, we bring our years to an end as a sigh.

Sepse tërë ditët tona zhduken në zemërimin tënd; ne po i mbarojmë vitet tona si një psherëtimë.

10 The span of our life is seventy years, or, if we are strong, maybe eighty; yet is their breadth but empty toil, for swiftly they go, and we fly away.

Ditët e viteve tona shkojnë deri në shtatëdhjetë vjet dhe për më të fortët në tetëdhjetë, por ajo që përbën krenarinë e tyre nuk është veçse mundim dhe dëshirë për t’u dukur, sepse kalon me të shpejtë dhe ne fluturojmë tutje.

11 Who lays to heart the power of your anger? Or who stands in reverent awe of your wrath?

Kush e njeh forcën e zemërimit tënd dhe mërinë tënde sipas frikës që duhet pasur prej teje?

12 O teach us to count our days so our minds may learn wisdom.

Na mëso, pra, të numërojmë ditët tona për të pasur një zemër të urtë.

13 Return, O Lord; why so long? Relent on your servants.

Kthehu, o Zot! Deri kur? Dhe ki mëshirë për shërbëtorët e tu.

14 Grant us your love to the full in the morning, that all our days we may shout for joy.

Na ngop në mëngjes me mirësinë tënde, dhe ne do të ngazëllojmë dhe do të kënaqemi në të gjitha ditët tona.

15 Make us glad for the days you have humbled us, for the evil years we have seen.

Na gëzo në përpjestim me ditët që na ke pikëlluar dhe në kompensim të viteve që kemi vuajtur nga fatkeqësitë.

16 Let your servants see you in action, show your majesty to their children.

Qoftë e qartë vepra jote shërbëtorëve të tu dhe lavdia jote bijve të tyre.

17 Let the grace of the Lord our God be upon us, uphold what our hands are striving to do.

Hiri i Zotit Perëndisë tonë qoftë mbi ne dhe e bëftë të qëndrueshme veprën e duarve tona; po, bëje të qëndrueshme veprën e duarve tona.