Psalms 17

1 A prayer of David. Listen, O Lord, to my innocence; attend to my piercing cry. Give heed to my prayer out of lips unfeigned.

O Zot, dëgjo një çështje të drejtë, dëgjo me vëmendej britmën time, dëgjo lutjen time, që nuk vjen nga buzë mashtruese.

2 Let my vindication come from you, your eyes see the truth.

Ardhtë mbrojtja ime nga prania jote; sytë e tu pafshin atë që është e drejtë.

3 When you test my heart when you visit at night, and assay me like silver – you can find no evil. I am determined that my mouth should not lie.

Ti e ke hetuar zemrën time, e ke vizituar natën; më ke vënë në provë dhe nuk ke gjetur asgjë; kam vendosur të mos mëkatoj me gojën time.

4 I gave earnest heed to the words of your lips.

Përsa u përket veprave të njerëzve, për fjalën e buzëve të tua, jam ruajtur nga rrugët e njerëzve të furishëm.

5 My steps have held fast to the paths of your precepts and in your tracks have my feet never stumbled.

Hapat e mia kanë qëndruar të sigurt në shtigjet e tua dhe këmbët e mia nuk janë lëkundur.

6 So I call you, O God, with assurance of answer; bend down your ear to me, hear what I say.

Unë të drejtohem ty, o Perëndi, sepse ti m’i plotëson, zgjat veshët e tu ndaj meje, dëgjo fjalët e mia.

7 Show your marvelous love, you who save from enemies those who take refuge at your right hand.

Tregomë mirësinë tënde të mrekullueshme, ti, që me të djathtën tënde i shpëton nga kundërshtarët e tyre ata që gjejnë strehë pranë teje.

8 Keep me as the apple of the eye, hide me in the shelter of your wings.

Më ruaj si beben e syrit; më mbulo, nën hijen e krahëve të tu,

9 From wicked people who do me violence, from deadly foes who crowd around me.

nga të pabesët që më shtypin dhe nga armiqtë për vdekje që më rrethojnë.

10 They have closed their hearts to pity, the words of their mouths are haughty.

Zemrat e tyre janë fortësuar, goja e tyre flet me arrogancë.

11 Now they dog us at every step, keenly watching, to hurl us to the ground,

Tani në kanë rrethuar, ndjekin hapat tona; na ngulin sytë e tyre për të na rrëzuar.

12 like a lion, longing to tear, like a young lion, lurking in secret.

Armiku im i përngjan një luani që digjet nga dëshira që të shqyejë, dhe të një luani të vogël që rri në pritë në vënde të fshehta.

13 Arise, Lord, face them and fell them. By your sword set me free from the wicked,

Çohu, o Zot, përballoje, rrëzoje; çliro shpirtin tim nga i pabesi me shpatën tënde.

14 by your hand, O Lord, from those – whose portion of life is but of this world. But let your treasured ones have food in plenty may their children be full and their children satisfied.

O Zot, më çliro me dorën tënde nga njerëzit, nga njerëzit e kësaj bote që bën pjesë në këtë jetë, dhe barkun e të cilëve ti e mbush me thesaret e tua të fshehta; bijtë e tyre ngopen dhe u lënë fëmijëve të tyre ato që mbetet nga pasuritë e tyre.

15 In my innocence I will see your face, awake I am filled with a vision of you.

Sa për mua, për hir të drejtësisë do të shoh fytyrën tënde; do të ngopem nga prania jote kur të zgjohem.