Psalms 81

1 For the leader. On the gittith. Of Asaph. Sing aloud to God our strength, shout for joy to the God of Jacob.

Voor muziekbegeleiding; op de gittiet. Van Asaf. Jubelt voor God, onze sterkte, Juicht den God van Jakob ter eer;

2 Raise a song, sound the timbrel, sweet lyre and harp.

Stemt lofzangen aan, slaat de pauken, Met lieflijke citer en harp;

3 On the new moon blow the horn, at the full moon, the day of our festival.

Steekt deze maand de bazuinen, Bij volle maan voor de dag van ons feest!

4 For this is a statute for Israel, a ruling of the God of Jacob,

Want dit is een voorschrift aan Israël, En een bevel van Jakobs God:

5 a witness he set up in Joseph, when he marched against Egypt’s land, where he heard an unknown voice say:

Een gebod, aan Josef gegeven, Na zijn tocht uit het land van Egypte, Toen hij een woord vernam, Dat hij nooit had gehoord:

6 ‘I removed from your shoulder the burden, and freed your hands from the basket.

Ik heb de last van uw schouders genomen, En uw handen werden van de draagkorf bevrijd.

7 At your call of distress I delivered you, from the thundercloud I answered you. At Meribah’s waters I tested you. (Selah)

Gij riept in de nood, En Ik heb u verlost, In donderwolken u verhoord, Bij de wateren van Meriba u beproefd.

8 ‘Listen, my people, to my warning, O Israel, if you would but listen!

Hoor, mijn volk, Ik ga het u plechtig verkonden; Israël, ach, luister naar Mij:

9 There must not be a strange god among you, you must bow to no foreign god.

Geen andere god mag er onder u zijn; Geen vreemden god moogt gij aanbidden!

10 I am the Lord your God who brought you up out of Egypt. Open your mouth, that I fill it.

Ik ben Jahweh, uw God, die u uit Egypte heb geleid, En die uw mond heb gevuld, toen hij wijd was geopend!

11 ‘But my people did not listen to my voice, Israel would have none of me.

Maar mijn volk luisterde niet naar mijn stem, En Israël gehoorzaamde niet;

12 So to their own hard hearts I left them, to follow their own devices.

Toen gaf ik ze prijs aan verstoktheid des harten, En iedereen ging zijn eigen weg.

13 O that my people would listen, that Israel would walk in my ways.

Ach, had mijn volk naar Mij toch geluisterd, En Israël mijn wegen bewandeld!

14 Soon would I humble their enemies, and turn my hand on their foes.

Hoe snel had Ik dan zijn vijand vernederd, Mijn hand op zijn verdrukkers doen komen;

15 Those who hate the Lord would cringe before him in everlasting terror.

Al hadden Jahweh’s haters Hem nog zo gevleid, Hun tijd was voor eeuwig gekomen!

16 But you would I feed with the richest wheat, and with honey from the rock to your heart’s desire.’

Maar u zou Ik spijzen met de bloem van de tarwe, En verzadigen met honing uit de rotsen.