Psalms 60

1 For the leader. On shushan eduth. A michtam of David (for teaching), when he fought with Aram-naharaim and Aram-zobah, and Joab returned and defeated twelve thousand Edomites in the Valley of Salt. O God, you have spurned and broken us, routing us in your wrath – restore us!

Voor muziekbegeleiding; op de wijze: "De lelie der wet." Een punt- en leerdicht van David, toen, na zijn oorlog tegen Aram van Mesopotamië en Aram-Soba, Joab terugkeerde, en in het Zoutdal twaalfduizend Edomieten versloeg. O God, Gij hebt ons verstoten, Onze gelederen verbroken; Gij waart vertoornd, En hebt ons doen vluchten.

2 You have shaken the land and cleft it; heal its tottering breaches.

Gij hebt het land laten kraken en scheuren; Het stortte ineen, en ligt nu in puin.

3 You have made your people drink hardship, and given us wine of reeling.

Gij hebt uw volk harde dingen doen slikken, En ons een koppige wijn laten drinken!

4 You have given those who fear you a banner, a rallying-place from the bow, (Selah)

Maar voor uw vromen hadt Gij een banier opgericht, Om zich daar omheen te verzamelen tegen de boog;

5 for the rescue of your beloved. Save by your right hand and answer us.

En om uw geliefden te redden, Strek uw rechterhand uit, en verhoor ons.

6 God did solemnly swear: ‘As victor will I divide Shechem, and mete out the valley of Succoth.

Bij zijn heiligheid heeft God beloofd: Juichend zal ik Sikem verdelen, En het dal van Soekkot meten;

7 Mine is Gilead, mine is Manasseh, Ephraim is the defence of my head, Judah my sceptre of rule,

Mij behoort Gilad, van mij is Manasse. Efraïm is de helm van mijn hoofd, Juda mijn schepter,

8 Moab the pot that I wash in, Edom – I cast my shoe over it, I shout o’er Philistia in triumph.’

Moab is mijn voetenbekken; Op Edom werp ik mijn schoeisel, Over Filistea hef ik mijn zegekreet aan.

9 O to be brought to the fortified city! O to be led into Edom!

Maar wie brengt mij nu binnen de vesting, Wie zal mij naar Edom geleiden:

10 Have you not spurned us, O God? You do not march forth with our armies.

Moet Gij het niet zijn, die ons hebt verstoten, o God, En niet langer met onze heirscharen optrekt, o God?

11 Grant us help from the foe, for human help is worthless.

Ach, help ons dan tegen den vijand, Want hulp van mensen is ijdel;

12 With God we shall yet do bravely: he himself will tread down our foes.

Maar met God zijn wij sterk, Hij zal onze verdrukkers vertrappen!