Psalms 144

1 Of David. Blest be the Lord my rock, who trains my hands for war, my fingers for fighting.

Van David. Geprezen zij Jahweh, Mijn Rots; Die mijn handen leert strijden, En mijn vingers leert kampen.

2 My rock and my fortress, my tower, my deliverer, my shield, behind whom I take refuge, who lays nations low at my feet.

Mijn sterkte en burcht, Mijn schuilplaats en toevlucht, Mijn schild, waarop ik vertrouw: Die de volkeren aan mij onderwerpt.

3 Lord, what are mortals that you care for them, humans, that you think of them?

Jahweh, wat is de mens, dat Gij acht op hem slaat; Een mensenkind, dat Gij om hem U bekommert?

4 They are like a breath, their days as a shadow that passes.

De mens lijkt enkel een zucht, Zijn dagen een vluchtige schaduw.

5 Lord, bow your heavens and come down: touch the hills, so that they smoke.

Jahweh, buig uw hemel omlaag, en daal neer, Raak de bergen aan, en ze roken;

6 Flash forth lightning and scatter them, your arrows send forth and confound them.

Slinger uw bliksems, en strooi ze in het rond, Schiet uw pijlen, en jaag ze uiteen.

7 Stretch out your hand from on high; pluck me out of the mighty waters, out of the hands of foreigners,

Reik mij uw hand uit den hoge, En verlos mij uit de macht der barbaren,

8 who speak with the mouth of falsehood, and lift their right hand to swear lies.

Wier mond alleen maar leugentaal spreekt, En wier rechter een hand van bedrog is.

9 O God, a new song I would sing you, on a ten-stringed harp make you music.

Dan zal ik een nieuw lied voor U zingen, o God, Op de tiensnarige harp voor U spelen:

10 For to kings you give the victory, and David your servant you save.

Voor U, die aan koningen de zege verleent, Die redding brengt aan David, uw dienaar.

11 Snatch me from the cruel sword, rescue me from the hand of foreigners, who speak with the mouth of falsehood, and lift their right hand to swear lies.

Ja, Hij hééft mij gered van het moordende zwaard, Mij verlost uit de macht der barbaren, Wier mond alleen maar leugentaal spreekt, En wier rechter een hand van bedrog is.

12 May our sons in their youth be as plants well tended: our daughters like cornices carved as in palaces.

Nu zijn onze zonen als planten, Zorgvuldig gekweekt in hun jeugd; Onze dochters als zuilen, Voor de bouw van paleizen gehouwen.

13 May our barns be bursting with produce of all kinds. In the fields may our sheep bear by thousands and ten thousands.

Onze schuren gevuld, Boordevol van allerlei vrucht; Onze schapen bij duizenden werpend,

14 May our cattle be fat, our walls unbreached, may no cry of distress ring in our streets.

De runderen in onze weiden bij tienduizenden drachtig. Geen bres en geen stormloop, Op onze pleinen geen kermen:

15 Happy the people who fares so well: and so fares the people whose God is the Lord.

Gelukkig het volk, wat zo’n lot is beschoren; Gelukkig het volk, waarvan Jahweh de God is!