Psalms 129

1 A song of ascents. ‘Sore have they vexed me from youth’ thus let Israel say

Een bedevaartslied. Van jongs af heeft men wreed mij mishandeld, Mag Israël wel zeggen;

2 ‘Sore have they vexed me from youth, but they have not prevailed against me.

Mij hardvochtig gekweld sinds mijn jeugd, Maar nooit mij gebroken.

3 ‘The ploughers ploughed on my back, they made their furrows long.

Ploegers hebben mijn rug beploegd, En lange voren getrokken;

4 But the Lord, who is righteous, has cut the cords of the wicked.’

Maar Jahweh bleef trouw: De riemen der bozen sneed Hij stuk.

5 Let all who are haters of Zion be put to shame and defeated.

Beschaamd moeten vluchten Alle haters van Sion.

6 May they be as the grass on the house-top, which withers before it shoots up;

Ze zullen worden als gras op de daken, Dat vóór het opschiet, verdort;

7 which fills not the arms of the reaper, nor the lap of the binder of sheaves

Waarmee geen maaier zijn hand kan vullen, Geen hooier zijn arm.

8 whereof no one says as they pass, ‘The blessing of God be upon you.’ In the name of the Lord we bless you.

En niemand zal in het voorbijgaan zeggen: "De zegen van Jahweh over u; Wij zegenen u in Jahweh’s Naam!"